Ik ga deze toch naar een 5 duwen. Wat een ontzettend goede plaat. De mystiek en het exotische van Anouar Brahem komt zo mooi tot zijn recht in de combinatie met deze ijzersterke ritme-sectie. Bijzonder sfeervol door het gehele album heen.
Holland en DeJohnette (beiden favorieten van mij) zijn zo goed ingespeeld op elkaar en op Brahem. Wat is Dave Holland toch een geweldige bassist. De gehele plaat bestaat uit één grote interactie met heel veel details: je hoort de plaat steeds weer opnieuw. Mede door de andere muzikanten op de plaat is de muziek een klein tintje jazzier dan ander werk van Brahem. Het gaat dan wel om moderne jazz met een donkere ECM tint. Voor mij persoonlijk misschien wel het beste dat Anouar Brahem heeft gemaakt! Hij maakt in ieder geval alle beloftes waar.