menu

Buffalo Tom - Quiet and Peace (2018)

mijn stem
3,61 (46)
46 stemmen

Verenigde Staten
Pop / Rock
Label: Schoolkids

  1. All Be Gone (3:28)
  2. Overtime (2:28)
  3. Roman Cars (3:16)
  4. Freckles (6:01)
  5. CatVMouse (3:01)
  6. Lonely Fast and Deep (3:10)
  7. See High the Hemlock Grows (3:04)
  8. In the Ice (2:58)
  9. Least That We Can Do (4:20)
  10. Slow Down (3:15)
  11. Only Living Boy in New York (5:19)
  12. The Seeker * (3:03)
  13. Saturday * (3:56)
  14. Little Sister (Why So Tired) * (3:03)
toon 3 bonustracks
totale tijdsduur: 40:20 (50:22)
zoeken in:
avatar van folkie-joey
Album om naar uit te kijken, wat mij betreft. "Freckles" gehoord tijdens de "Let Me Come Over Tour" vorig jaar in de Muziekgieterij Maastricht. Band kan bij mij niet gauw stuk, ze mogen dit jaar gerust de 25th Anniversary Tour voor "Big Red Letter Day" (1993) komen doen. Dat album schat ik net iets hoger in dan de voorganger uit '92.

avatar van jurado
4,0
Wow!! Nieuw werk, ben zeer benieuwd.

avatar van Poles Apart
#11 een cover van de Simon & Garfunkel classic?

avatar van EttaJamesBrown
4,5
Nog zo'n trouwe fan hier, of niet Rudi S?

avatar van Rudi S
EttaJamesBrown schreef:
Nog zo'n trouwe fan hier, of niet Rudi S?


Ja, spannend of het nog iets wordt, toch een mooie groep

avatar van Tony
Toevallig pas geleden het debuut en de 2 classics nog gedraaid, Let me come over en Big red letter day. Ben benieuwd ook wel. Vond het begin jaren 90 een topband en altijd sympathiek tegenover blijven staan, hoewel ik dus maar 3 albums van ze heb.

avatar van EGO
3,5
EGO
Heb de Lp al besteld, komt wel een week later uit dan de cd,


avatar van frolunda
3,5
Toch gewoon weer een prima album van Buffalo tom,in nummers als Roman Cars,Freckles,Slow down en Lonely fast and deep klinken ze als in hun hoogtij dagen.
Vraag me trouwens af of ze ooit anders gedaan hebben.
Mooie plaat.

avatar van jurado
4,0
frolunda schreef:
Toch gewoon weer een prima album van Buffalo tom,in nummers als Roman Cars,Freckles,Slow down en Lonely fast and deep klinken ze als in hun hoogtij dagen.
Vraag me trouwens af of ze ooit anders gedaan hebben.
Mooie plaat.
Buffalo Tom is altijd een zeer sympathieke band geweest die nooit een slechte plaat heeft afgeleverd. De band klinkt tegenwoordig nog net zoals dik 25 jaar geleden met hun verwarmende gitaarliedjes. Niks mis mee in deze tijd waar we dood worden gegooid met electro-pop en hipster postpunk.
Buffalo Tom, oude vriend. ❤️

avatar van Elbow
3,5
Buffalo Tom heeft alweer een kwaliteitsvolle album afgeleverd. Mooie rock-pop gitaarmuziek waar het heerlijk is om naar te luisteren bijvoorbeeld met je vriendin in de zetel met een glas rode wijn of wanneer je met je auto door de weidse landschappen rijdt. Gitaarmuziek voor fijnproevers dus. 'Freckles' en 'See High The Hemlock' hadden zomaar op het fantastisch 'Let me come over' kunnen staan. Had Bill Janovitz en co 2 nummers geskipt was dit een 4* album geweest. Kijk al uit naar hun optreden op vrijdag 13 juli op het fantastisch Cactusfestival in het minnewaterpark te Brugge !

avatar van kruder
5,0
Lekker man, pracht van een plaat.

avatar van galleryplay
Eerste beluistering voelt als een warm bad, gewoon weer een ouderwetse BT plaat.
Heeft wat meer een Sleepy eyed vibe dan Let me come over, maar ach, tis ok.

avatar van erwinz
4,0
recensie op de krenten uit de pop:
De krenten uit de pop: Buffalo Tom - Quiet And Peace - dekrentenuitdepop.blogspot.nl

Vorig jaar werd de 25e verjaardag van Let Me Come Over van de Amerikaanse band Buffalo Tom gevierd.

Let Me Come Over was niet het debuut van de band uit Boston, Massachusetts, maar wel de plaat waarmee de band doorbrak naar een breed publiek.

Het is een plaat die kleur gaf aan de gitaar revival van de vroege jaren 90 en die een jaar later werd gevolgd door het minstens even goede Big Red Letter Day.

Vervolgens zakte het niveau van de platen van Buffalo Tom helaas wat in (al was Sleepy Eyed uit 1995 lang niet zo slecht als de critici beweerden) en uiteindelijk zou de band het eind van de jaren 90 niet halen.

Ruim tien jaar geleden keerde Buffalo Tom terug en het deze week verschenen Quiet And Peace is de derde plaat van de wederopstanding van een van de leukste gitaarbands uit de vroege jaren 90. Ik heb de vorige twee platen van de band niet beluisterd, waardoor Quiet And Peace mijn eerste Buffalo Tom plaat is sinds het tegenvallende Smitten uit 1998.

Quiet And Peace heeft gelukkig alles dat de zwanenzang van de eerste editie van Buffalo Tom mistte. De band maakt hoorbaar met veel plezier muziek en grossiert in gitaarsongs die je een goed gevoel geven.

Tussen Quiet And Peace en het destijds bewierookte Let Me Come Over zit een gat van 26 jaar, maar in muzikaal opzicht liggen de platen niet eens zover uit elkaar. De afgelopen drie decennia zijn de leden van de band de wilde haren misschien wat kwijt geraakt, waardoor de gitaaruitbarstingen wat minder hevig zijn dan op Let Me Come Over, maar het geluid dat ik hoor op Quiet And Peace is wat mij betreft het uit duizenden herkenbare Buffalo Tom geluid.

Het is een geluid dat aan het begin van de jaren 90 werd vergeleken met alles tussen Dinosaur Jr., R.E.M., Pearl Jam, The Replacements, American Music Club, Buffalo Springfield en Hüsker Dü en dat is allemaal nog steeds relevant vergelijkingsmateriaal.

Buffalo Tom sluit ook op haar nieuwe plaat weer aan bij de betere gitaarbands van de vroege jaren 90, maar heeft ook altijd invloeden uit de Amerikaanse rootsmuziek en invloeden uit de psychedelica en de American Underground verwerkt in haar muziek en doet dat dit keer nog wat nadrukkelijker.

Quiet And Peace voelt door alle bekende invloeden en de zo herkenbare sound direct als een warm bad, maar naarmate ik de plaat vaker beluister raak ik ook steeds meer onder de indruk van de serie songs die Buffalo Tom ons dit keer voorschotelt.

Het is misschien net wat minder rauw dan in de beginjaren van de band, maar de songs van Buffalo Tom zijn nog net zo melodieus als in hun beste jaren. Voorman Bill Janovitz blijft bovendien een uitstekende zanger en een hele goede gitarist, terwijl de rest van de band hechter en veelzijdiger klinkt.

Ik was Buffalo Tom de afgelopen 20 jaar wat uit het oog verloren, maar sinds de reissue van Let Me Come Over van vorig jaar, was ik weer bij de les. Quiet And Peace heeft uiteraard nog niet de bijna monumentale status van de doorbraakplaat van Buffalo Tom, maar is bijna net zo sterk.

Heb je zin in een gitaarplaat die de dag helemaal goed maakt en die garant staat voor een stralend weekend? Probeer Quiet And Peace van Buffalo Tom eens! Succes verzekerd. Erwin Zijleman

4,0
classic Buffalo Tom dit. Aantal goede tot zeer goede songs! Waaronder Freckles, In The Ice en 'The Hemlock Grows'. Top!

4,0
och knap dat ze na al die jaren toch weer met een evenwichtig album komen. Fijn bandje gewoon.
Wel grappig dat het einde van de cover Only living boy in New York op U2 lijkt.

avatar van EttaJamesBrown
4,5
De scherpe randjes zijn er van af.....ja, dat is bij mijzelf niet anders. Vriendjes voor altijd.

avatar van milesdavisjr
4,0
Buffalo Tom, de band voornamelijk bekend vanwege de plaat Let Me Come Over maar nooit echt volledig doorbrak naar het grote publiek. Wellicht te alternatief voor een breder publiek en te licht voor de liefhebbers van wie de gitaren flink mogen schuren. Buffalo Tom moest het al nooit hebben van het grote gebaar, songs met een catchy hook of een assertieve houding. De heren en dan met name zanger Bill Janovitz zijn eerder verhalenvertellers, voelen zich meer verwant met de arbeider dan de boze adolescent, hebben meer een hang naar het alledaagse dan dat ze een visie ten toon spreiden. De verzorgde songs, doeltreffende producties zonder opsmuk en de voordracht van Janovitz roepen een bepaalde sympathie op.

Quiet and Peace is voorlopig de laatste plaat van de heren en het is wat mij betreft een uitstekende worp.
De altijd al aanwezige melodielijnen worden nog wat fijner uitgewerkt dan voorheen, dat maakt dat over de hele linie genomen de plaat wat rustiger klinkt dan de voorgaande albums. Dat is allerminst een gemis. Een sterk nummer zou zich ook staande moeten kunnen houden zonder het betere hak, zaag en timmerwerk. Buffalo Tom verstaat de kunst om te werken vanuit fraaie melodieën, je vind er genoeg op Quiet and Peace.

Enkele songs maken wat minder indruk, Freckles duurt bijvoorbeeld te lang voor het gebodene. See High the Hemlock Grows is een flauw niemendalletje. Daarnaast heeft volgens mij gitarist Colbourn ook enkele nummers ingezongen en dat had hij beter aan Janovitz kunnen overlaten.
Grootste verassing maar tevens wonderschoon; Only Living Boy in New York, het origineel van Simon & Garfunkel wordt in een zeer fraai jasje gehesen. Zo telt Quiet and Peace meer dan een handvol prima nummers en dan is de score ook evident.

Gast
geplaatst: vandaag om 15:34 uur

geplaatst: vandaag om 15:34 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.