menu

Chvrches - Love Is Dead (2018)

mijn stem
3,47 (76)
76 stemmen

Verenigd Koninkrijk
Electronic / Pop
Label: Glassnote

  1. Graffiti (3:38)
  2. Get Out (3:51)
  3. Deliverance (4:12)
  4. My Enemy (3:53)

    met Matt Berninger

  5. Forever (3:44)
  6. Never Say Die (4:23)
  7. Miracle (3:08)
  8. Graves (4:43)
  9. Heaven / Hell (5:05)
  10. God's Plan (3:31)
  11. Really Gone (3:11)
  12. II (1:09)
  13. Wonderland (4:35)
totale tijdsduur: 49:03
zoeken in:
avatar van E-Clect-Eddy
3,5
Lauren zingt prachtig op Really Gone.

In essentie is dit een break-up album, loop de teksten er maar op na, en die kan je in diverse smaken krijgen. Gwen Stefani was bezig met een nieuw album waarop zij zich geforceerd happy presenteert. Zo van blij dat ik van je af ben! Maar kwam al er snel achter dat het dieper zat en schrapte dat album en maakt een nieuw album die minder 'plastic' was dan de singles voor dat andere album. Maar helaas ook dat nieuwe album was niet heel erg bijzonder, maar ook niet slecht.

Soms levert zo'n break-up hemelse albums op zoals Weyes Blood - Front Row Seat to Earth (2016) vol emotie's met worstelingen tussen tegenstrijdige gevoelen. Lauren en co. hebben volgens mij geprobeerd iets te maken dat ergens tussen die 3 types in zit. Maar eerder op Gwen's This Is What the Truth Feels Like (2016) lijkt en veel minder op dat van Weyes Blood.

Ik zie het zo, op het eerste album is het nog een tumultueuze relatie, op het tweede strijdvaardige album nadert de breuk, en dit derde album is de acceptatie van de breuk en is de energie wat weggelopen. Risico is dat door gebrek aan motivatie er te veel of te weinig gesleuteld wordt in de studio. De galm / effecten op Lauren's stem vind ik minder mooi. Misschien dat dit live nog wel beter gaat klinken met meer 'bite'.

Het album groeit nog wel, maar ik betwijfel nog steeds dat deze verder komt dan een plek in mijn Top 25 van dit jaar.

Rudi1984
E-Clect-Eddy schreef:
In essentie is dit een break-up album, loop de teksten er maar op na, en die kan je in diverse smaken krijgen.


Volgens mij is ze nog steeds samen met Justin Long en zijn de teksten vooral politiek ingestoken, al kun je er vast ook een relationele draai aan geven.

avatar van E-Clect-Eddy
3,5
Klopt, iedereen hoort erin wat hij/zij erin wil horen.

Maar of dit wel of niet met Justin te maken heeft of met een eerdere/andere relatie weten we ook niet. Zou ook over het einde van een vriendschap kunnen gaan.

avatar van Sfeermaker
3,5
Chvches vind ik leuk sinds de eerste single Lies, welke op 3 voor 12 werd gedraaid in het najaar van 2012. Alle albums, waaronder deze, zijn mierzoet, hate it or love it. Het eerste album Chvrches - The Bones of What You Believe (2013) behoort tot het beste wat je van synthpop in de 21e eeuw mag verwachten. Dat niveau wordt met Love is Dead helaas niet gehaald. Daarvoor was de songwriting te goed en het palet aan sferen te divers. Grootste kritiekpunt op deze schijf is het gebrek aan spannende zanglijnen. De melancholiek in de songs bevalt me wel, maar toch klinkt veel het zelfde om die reden. Opener Graffiti klinkt qua sfeer en zang identiek aan Get Out.

Opvallend goed vind ik My Enemy, omdat het wat minder vol en zwoel klinkt. Mijn favoriet is Wonderland. Dit lied is uit duidelijk onderscheidende secties opgebouwd. Hier hoor ook je voor het eerst een verrassende wending van chorus naar post-chorus, met daarin een heel lekker basgitaartje (drumcomputer). De basgitaar doet vervolgens vanaf het tweede couplet ook dáár intreden.

Leuk synthpop album.

7/10

avatar van JoaMuse
3,5
Opvallend stil hier, al meer dan een maand geen berichten. 2-3 weken na de release viel het al stil.

Anderzijds begrijp ik het wel, want dit is een weinig bijzondere plaat van CHVRCHES. Gewoon meer van het (leuke) zelfde maar dan wat minder goed. Veel meer heb ik er ook niet over te zeggen. Een krappe 3,5*.

Rudi1984
Concert in Tivoli is ook nog steeds niet uitverkocht.

avatar van andnino
3,0
Vind hem persoonlijk ook niet zo interessant als de twee voorgangers. Misschien zijn de nummers daadwerkelijk minder, of misschien is het trucje uitgewerkt. Ik weet het niet precies, maar die enkele keer dat ik eens zin heb in synthpop zet ik een van de voorgangers op. Ik verwacht dat deze bij mij erg snel uit beeld zal verdwijnen.

avatar van E-Clect-Eddy
3,5
Een nieuwe single Out of My Head met een Japanse gastzangeres... die wel een behoorlijk deel van de zang op zich neemt.

avatar van stoepkrijt
4,5
O, ik had nog geen mening over dit album gegeven. Komt-ie:

Love Is Dead is het meest poppy album dat CHVRCHES tot nu toe gemaakt heeft en daardoor stiekem misschien wel hun beste. Op Every Open Eye waren ze die weg al ingeslagen, maar was de kwaliteit van de liedjes nog wat minder. Wisselvalliger vooral. Inmiddels hebben ze het schrijven van popliedjes nóg beter onder de knie gekregen, waardoor de muziek nog aanstekelijker en aantrekkelijker is geworden. Hier en daar klinkt het wel wat makkelijk (neem Get Out maar als voorbeeld, met die vele herhaling in het refrein), maar uiteindelijk is dit wel het album dat ik momenteel het liefst draai.

Het enige liedje dat voor mij het niveau naar beneden haalde was God's Plan, maar nu ik dat nummer gisteren live heb gehoord ben ik bijgedraaid. Love Is Dead haalt een constant niveau met af en toe een heerlijke positieve uitschieter. Graffiti en Miracle zijn ronduit briljante popsongs en Really Gone is een prachtig uithangbord voor Laurens stem.

4,5 sterren lijken me dan ook meer dan op hun plaats.

avatar van 123poetertjes
3,5
Toch maf hoe door één live-ervaring een mening volledig bijgedraaid kan worden. Vond ik dit voorheen vooral een slap aftreksel van de eerste twee platen gecombineerd, bleek het in Tivoli - waar ongeveer de helft van de setlist bestond uit nummers van de laatste worp - zó goed op zijn plek te vallen dat Love Is Dead na nog een paar luisterbeurten misschien wel gelijkwaardig gaat worden aan The Bones en Every Open Eye. Graves, Miracle en Forever zijn ultrabangers, Really Gone is prachtig en bij God's Plan zie ik nu die vreemde wilderondjesdraaiende Martin Doherty voor me en word ik instant vrolijk. Van Never Say Die ben ik nog altijd niet echt gecharmeerd ofzo maar als afsluiter van de set werkte het wel weer uitstekend.

UIteindelijk toch een fantastisch album dus, met als gevolg dat ik hele stukken bij o.a. LEG en LAKSHMI, waarbij ik telkens aangaf dat dát de plaat was waarvan ik hoopte dat CHVRCHES 'm zou maken, moet herschrijven. Ik zat fout. CHVRCHES mag wat mij betreft gewoon nog jarenlang exact hetzelfde blijven doen. Ze zijn daar namelijk verrekte goed in. Draaien Lauren, draaien!


avatar van CorvisChristi
4,5
CorvisChristi (crew)
Ik had nog nooit van Chvrches gehoord, totdat ik ze voor het eerst leerde kennen toen ze live optraden tijdens nota bene een aflevering van The Graham Norton Show. Daar voerden ze toen "Leave a Trace" van het album Every Open Eye op. Ik was meteen verkocht door de mix van pakkende elektro-pop en de opvallende vocalen van Lauren Mayberry. Als liefhebber van elektronische muziek en synthi-pop was Chvrches me blijkbaar helemaal ontgaan de afgelopen jaren. Waar dus terecht een eind aan kwam na het beluisteren en bewonderen van "Leave a Trace".

Vorig jaar heb ik de drie studio-albums die de band tot nu toe gemaakt hebben, zo'n beetje helemaal grijs gedraaid. En ben ik, in tegenstelling tot de meeste berichten hier bij deze derde langspeler, erachter gekomen dat Love Is Dead met afstand wat mij betreft het beste album is wat ze tot nu toe hebben uitgebracht.

Dit album bevat alles waar Chvrches voor staat: ongelooflijk pakkende synthi-pop verpakt in stuk voor stuk ijzersterke nummers die wellicht nog meer poppy klinken dan de twee vorige albums, maar wel staan als een huis. De knallende, misschien iets té harde productie in combinatie met telkens weer ontzettend verslavende nummers, zorgen ervoor dat ik toch continue teruggrijp op grotendeels dit album. Daar waar de vorige twee albums her en der wat zwakke plekken vertonen, heeft Love Is Dead op één nummer na, alleen maar toppers te verbergen. Tevens staat hier de beste Chvrches-song op, teweten "Wonderland", wat één van de beste synthi-pop-nummers is uitgebracht de afgelopen jaren.

De enige zwakke schakel vertegenwoordigd op Love Is Dead, is in mijn optiek "The Enemy" wat grotendeels komt door de vocalen van gast-vocalist Matt Berninger die me totaal niet liggen. Was het nummer volledig gezongen door Lauren, dan was het nog wel goed gekomen met dit nummer. Maar ook muzikaal heeft dit nummer het minst te bieden.
Over de mannelijke vocalen gesproken, vind ik overigens in het algemeen ook, dat deze behoren tot het mindere wat Chvrches te bieden heeft. Martin Doherty heeft gewoon niet zo'n bijzondere stem, hoe goed bedoeld ook. Gelukkig wordt hij op dit album bijgestaan op het nummer "God's Plan" door Lauren, wat dit nummer weer naar een wat hoger plan tilt, gezamenlijk met het feit dat "God's Plan" ook wat aparter klinkt dan de rest van het album. Maar alleen weet hij in het algemeen de aantal spaarzame nummers die hij zingt niet te redden. Iets wat dus beter aan Lauren overgelaten kan worden, aangezien zij gewoon een fijne, warme en bevlogen stem heeft.

En Lauren is door haar stem de drijvende kracht gezamenlijk met de ijzersterke composities die Love Is Dead tot een verslavend album maken. En ja, misschien is dit album wat gladder en minder excentriek dan de twee vorige albums. En ja, misschien zijn de thema's en de uitvoering in zijn algemeenheid wat meer voor de hand liggender dan wat te horen valt op de twee vorige albums. En ja, misschien mikt Chvrches ook vooral naar een breder publiek. Hoe kan het dan dat ik toch altijd maar weer teruggrijp op Love Is Dead? Gewoon omdat dit album zo ongelooflijk knalt! De nummers kennen een soort van 'punch-in-your-face' die ik niet overal aantref op de twee vorige albums.
Het debuut kent bijvoorbeeld een ongelooflijk sterke eerste helft, maar zakt toch enorm weg tijdens de tweede helft. Ook Every Open Eye kent her en der een vuller die ik, op "The Enemy" na, niet bespeur op Love Is Dead. Wat overigens niet wil zeggen dat de eerste twee albums van Chvrches niet goed zijn. Integendeel zelfs!
Misschien komt het ook doordat dit album wat donkerder en minder positief gestemd klinkt, mede uiteraard door de teksten. Maar laat ik dat nou net de kracht achter dit album vinden.

En tja, als je dan met knallers aan komt zetten als "Get Out", "Forever", "Never Say Die, "Miracle", "Graves", "Heaven / Hell", "God's Plan" en "Wonderland", dan heb je me binnen! Stuk voor stuk toppers! De rest van de nummers doen er niet tot nauwelijks voor onder, maar toch ook nog een speciale vermelding voor het met bezieling gezongen "Really Gone" en het aparte instrumentaaltje "II" wat eigenlijk als intro dient op "Wonderland".

Tevens wil ik ook nog even stilstaan bij het nummer "Death Stranding" wat de band een jaar na Love Is Dead speciaal componeerde voor de gelijknamige game, die ik zie als een soort van bonustrack voor dit album. Ook al staat ie er niet op, is het in ieder geval een prachtig en episch nummer die misschien ook wel een voorbode is van wat Chvrches voor ons in petto heeft als, hopelijk dit voorjaar, hun nieuwe album zal verschijnen.

Conclusie is in ieder geval dat Love Is Dead van begin tot eind een knallerplaat is die nog met zeer veel regelmaat voorbij zal komen bij mij. Topper!!

Gast
geplaatst: vandaag om 16:59 uur

geplaatst: vandaag om 16:59 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.