menu

John Hiatt - Slow Turning (1988)

mijn stem
3,99 (171)
171 stemmen

Verenigde Staten
Pop
Label: A&M

  1. Drive South (3:55)
  2. Trudy and Dave (4:25)
  3. Tennessee Plates (2:57)
  4. Icy Blue Heart (4:34)
  5. Sometime Other Than Now (4:25)
  6. Georgia Rae (4:26)
  7. Ride Along (3:31)
  8. Slow Turning (3:36)
  9. It'll Come to You (3:29)
  10. Is Anybody There? (5:01)
  11. Paper Thin (3:35)
  12. Feels Like Rain (4:51)
totale tijdsduur: 48:45
zoeken in:
4,0
voor de liefhebbers: probeer "georgia rae" opgenomen bij 2 meter sessies!

4,0
Trudy and Dave anders ook wel zeeer aangenaam nummer

EVANSHEWSON
Georgia Rae is hier het mooiste nummer, naar mijn mening. Minder groots dan Bring the Family, maar zeer degelijk.
4 sterren ****

avatar van bertus99
5,0
John Hiatt was op zijn best met Slow Turning. Het is een ijzersterk album met geen enkele inzakker. meeslepend gezonden en met een fantastische begeleidingsband. Icy Blue Heart is erg ontroerend, Geargia Rae ook en bovendien erg swingend en Slow Turning een nummer waarvan ik altijd goeie zin krijg.
Bring the family was ook goed, maar toch minder strak geproduceerd dan slow turning en dat maakt de laatste voor mij beter

4,5
Vind vooral de ballads op deze plaat hartverscheurend uitgevoerd, Icy Blue Heart, Is Anybody There? (bijna gospel-achtig) en Feels Like Rain. En inderdaad het eerbetoon aan dochtertje Georgia Rae is heel bijzonder.

avatar van LeRoi
3,5
niet zijn beste plaat....wel 1 van zijn mooiste nrs staat hier op: 'Georgia Rae' is WEERGALOOS!

avatar van pjh1967
Chenque schreef:
Vind vooral de ballads op deze plaat hartverscheurend uitgevoerd, Icy Blue Heart, Is Anybody There? (bijna gospel-achtig) en Feels Like Rain.

Sluit ik me voor 100% bij aan !!

avatar van Midnite Cruiser
4,5
Eén van de vele geweldige john hiatt platen. Trudy and Dave, Tennessee Plates, Georgia Rae, Feels Like Rain, .... Dit album staat vol mooie nulmmers

avatar van bertus99
5,0
Ik heb hem naar 5 verhoogd. Moet wel gezien het aantal keren dat ik hem intussen gedraaid heb en elke keer weer geboeid heb geluisterd.

avatar van pintjebier
3,0
Nee, ik vond deze een stuk minder dan het voorgaande. Ik weet niet echt waarom, dat matje in zijn nek? Een ander stemgeluid? Die slide, ditmaal niet Ry Cooder, maar Sonny Laundreth als vervanger die live de Cooderstukken moest doen... De popiejopie-fratsen van Hiatt op het podium? De 'gemaakt' leuke teksten?
Het echte verdween op deze plaat een beetje.

Gelukkig kwam het later weer goed.

avatar van musicfreak1960
en denk je tegen het eind alles al gehoord te hebben
en dan bam..... wordt je weer geraakt door het nummer
Feels like rain.......

avatar van bikkel2
4,0
Na het sterke Bring The Family weet Hiatt ook op Slow Turning de aandacht goed vast te houden . Pakkende vlotte naar Countryrock neigende songs en een stel passievolle rustigere songs .
Hiatt is en blijft een kundig ambachtelijk songschrijver .
Met name Is Anybody There? en Feels Like Rain zijn hartverscheurend mooi .
Als tegengewicht staan daar weer het titelnummer , Georgia Rae , Paper Thin en het venijnige vol slide sittende Ride Along tegenover .

avatar van Floater
Ik heb John Hiatt een keer live gezien in Tilburg (ik meen in oktober 1988).

Hij had net deze plaat uit en toerde met The Goners. John Hiatt (en zijn band) maakten een verpletterende indruk en dit concert behoort tot de beste concerten die ik ooit heb gezien.

Hoewel ik enkele van zijn latere cd's niet ken beschouw ik Slow Turning nog steeds als zijn beste album.

avatar van Madjack71
Mijn kennismaking met Hiatt destijds en eentje die een aantal jaren heeft geduurd. Dijk van een album, dat nu nog steeds goed en fris klinkt. Met Icy blue heart/Georgia Rae/Slow Turning en Feels Like Rain, bevat dit Slow Turning een fiks aantal Hiatt klassiekers, wat mij betreft. Maar eigenlijk getuigt geheel dit album van grote klasse.

avatar van bertus99
5,0
Floater schreef:

Hoewel ik enkele van zijn latere cd's niet ken beschouw ik Slow Turning nog steeds als zijn beste album.


Ik ook Floater. Slow Turning staat bovenaan zijn lijst. Zeer consistent album met een lekkere bandsound, klinkt haast als live. Ik draaide hem vandaag in de auto keihard. You just Ride along, ride along,ride along......

Het door kenners vaak als eerste genoemde Bring the Family blijft toch iets achter bij Slow Turning. Terwijl Slow Turning niet eens een hit als Have a little faith heeft voortgebracht. Maar dat is misschien juist de kracht van ST. De songs hierop zijn allemaal van topkwaliteit.

Zorin
Hmmm...ondanks dat ik Slow Turning ook één van zijn beste albums vind, blijft ie voor mij ook even achter Bring The Family . Ik vind hier een paar nummers op staan die (net) wat minder 'krachtig' zijn en is de begeleiding muzikaal geen Ry Cooder en consorten zoals op BTF, maar natuurlijk wel goed . Ondanks die paar puntjes toch zeer zeker een prachtig werkje en ik heb ze dan ook allebei.

avatar van Snakeskin
4,0
veel te weinig stemmen voor deze plaat, waarbij je dan volgens sommigen erbij moet zeggen dat een mening is die je voor eigen rekening moet nemen. "Slow turning" is een pracht album die misschien iets te kort gedaan is omdat het onberispelijke "bring the family" ervoor uitgebracht is.

avatar van the sm
5,0
wat een wereld plaat
gaat nooit vervelen,,,,,,
hiatt maak muziek uit het hart
is anybody there? bezorgd me elke keer kippevel ....tot op het bot......

avatar van Floater
The afsluiter Feels Like Rain is eigenlijk wel het prijsnummer van deze plaat.

Enkele weken geleden zag ik een aflevering van de HBO-serie Treme over de verwoestende gevolgen van de orkaan Katrina. Een belangrijk deel van de serie gaat ook over de betekenis die muziek heeft in deze stad. Veel van de hoofdpersonages spelen dan ook muzikanten en een keur aan bekende artiesten treden op in de serie, waaronder John Hiatt.
Hij stond in de episode “Feels Like Rain” op het podium in een club in New Orleans en hij speelde het gelijknamige nummer. Onder de toeschouwers bevonden zich één van de hoofdpersonages, Annie T. (gespeeld door Lucia Micarelli) die in de serie de kneepjes van de songwriting onder de knie wil krijgen. Samen met haar mentor Harley (gespeeld door Steve Earle!) bekijkt ze Hiatts voortreffelijke uitvoering van Feels Like Rain. Annie is onder de indruk en vindt het een goede song. Maar haar mentor zegt haar dat het een geweldige song is.

Als ze even later naar huis lopen vraagt Harley haar wat er zo geweldig is aan deze song.
Hieronder een transcriptie van de discussie die volgt:

Harley: What is so great about it?
Annie: The melody is simple, like the blues. It’s not locked into those chord changes.
Harley: Yeah, the music gives you what it can. Keep going.
Annie: the lyrics not so simple. I mean it starts off and he’s singing about the weather, the river, the sea and you realize it’s New Orleans. But then he isn’t singing about New Orleans. It’s really love he’s got on his mind.
Harley: Okay
Annie: And love is not simple. It’s a little dark sometimes and a little dangerous. Like New Orleans. And he’s riding it out, no matter how rough it gets. He’s like us, now, after the storm.
Harley: Hiatt wrote that song 20 years ago darling. You still had training wheels on your bike and nobody had ever heard the name Katrina.
Annie: Really?
Harley: That’s what makes it a great song.

Feels Like Rain is inderdaad een "great" song en dit album staat na ruim 25 jaar nog steeds als een huis (en in mijn top 10)!

avatar van Cor
4,0
Cor
Hele fijne mengelmoes van blues, americana en zelfs een snufje gospel in het mooie 'Is Anybody There'. Hiatt had ik eigenlijk alleen in het vizier ten tijde van dit 'Slow Turning' en voorganger 'Bring The Family'. Daarna 'vergeten'. Maar op basis van die twee platen moet ik 'm toch nog eens een goede kans geven met de rest van zijn oeuvre.

avatar van brandos
5,0
pintjebierzegt:
De 'gemaakt' leuke teksten?
Niet mee eens, Hiatt behoort ook op basis van 'Slow turning' tot 1 van de beste (song-/)tekstschrijvers uit de historie van de popmuziek en zeker uit de jaren tachtig. Ik kan zoveel geweldige tegeltjesquotes van deze plaat halen, zoals "To melt your icy blue heart, should I start to turn what's been frozen for years into a river of tears?" Ik kan ook geen voorkeur uitspreken voor "Bring the family" of deze. Stond de eerste in het teken van de blues en een soort traumaverwerking, is dit meer Hiatts countryrock-album, die verhaalt over het hervonden huiselijke geluk -waar Hiatt toch altijd weer 'street credible' onder blijft.

En dan (Georgia Rae:) "lucky for you child, you look like your mama..." (het soort van zelfspot waar hij mij altijd weer voor zich wint).

avatar van Twinpeaks
4,0
Fijne plaat van Hiatt. Kleine miniatuurtjes over de average Joe's and Mary's van deze wereld. Mooi slide werk van Sonny Landreth . Voor de rest ook puike begeleiding .Met afsluiter Feels Like Rain heeft Hiatt echt een prijskonijn te pakken . Wat een prachtige song is dat .Hiatt stelt eigenlijk nooit teleur , al moet ik zeggen dat ik nog lang niet alles van hem tot mij heb genomen. Van wat ik tot nu toe ken springt deze er toch wel bovenuit . 4 sterren

avatar van Broem
4,0
Werkelijk een fantastisch klinkende remaster (24 bit - 192khz) remaster van dit album op de kop getikt. Cd staat al jaren onaangeroerd in mijn kast maar (vaker ervaren) met de oren van nu nog eens goed naar dit album geluisterd. Waar ik vroeger snel afhaakte omdat het voor mij te country klonk nu het album veel beter leren waarderen. Enkele toppers die eruit springen maken dit album toch wel erg aantrekkelijk. Volgens mij hoor ik Feels like Rain voor het eerste Shame on me.

avatar van blaauwtje
5,0
Het 30 jarig jubileum van dit album wordt ook in Nederland gevierd, samen met The Goners O.a. in Groningen , vrijdag 13 juli in de Oosterpoort,donderdag 12 juli grote zaal Paradiso en zaterdag 14 juli op Bospop.

avatar van nlkink
4,5
Stiekem vind ik Slow Turning net een tikkeltje beter dan de bewierookte voorganger Bring The Family. Slow Turning is wat lichtvoetiger van toon. Iets vlotter ook omdat er meer up tempo nummers op staan.

avatar van TEQUILA SUNRISE
5,0
Bijna alles van Hiatt in de kast staan maar dit vind ik zijn allerbeste.
Staat geen zwak nummer tussen.
De slide van Ry Cooder wordt hier ingeruild voor de banjo van Bernie Leadon en dat zorgt voor bonuspunten voor dit album omdat het neigt naar country rock ( wat wel in mijn straatje ligt ).
Tekstueel is John ook zeer sterk zoals bijvoorbeeld in het fraaie Icy Blue Heart: His beer was warmer than The look in her eye.
Prachtig is ook het nummer Georgia Rae over zijn dochtertje en de geweldige afsluiter Feels Like Rain.
Topper dit album !

avatar van Knoracle
5,0
Laatst in de kringloop het vinyl voor weinig op de kop getikt. Wat is het toch een fijn album ! Denk je na Paper Thin het hoogtepunt te hebben gehad, krijg je als toetje Feels like rain, zucht ‍♂️

Gast
geplaatst: vandaag om 15:33 uur

geplaatst: vandaag om 15:33 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.