menu

Heather Woods Broderick - Invitation (2019)

mijn stem
3,70 (15)
15 stemmen

Verenigde Staten
Pop / Folk
Label: Western Vinyl

  1. A Stilling Wind (5:08)
  2. I Try (4:26)
  3. Nightcrawler (4:54)
  4. Where I Lay (3:58)
  5. Slow Dazzle (4:12)
  6. A Daydream (1:29)
  7. White Tail (3:23)
  8. Quicksand (5:32)
  9. My Sunny One (3:27)
  10. These Green Valleys (4:30)
  11. Invitation (2:29)
totale tijdsduur: 43:28
zoeken in:
avatar van Lura
I left that candle burning
When do you wanna go down to the storming ocean?
I dreamt it took me last night
Into the depths of the darker side of light
I accept the invitation
I accept


Zo luidt de tekst van de titelsong van Invitation, het derde album van de Amerikaanse singer-songwriter Heather Woods Broderick. Broderick onderzoekt op Invitation haar meer sombere, droefgeestige kant. Net als de titelsong lijken My Sunny One en These Green Valleys tekstueel voort te komen uit een droom.

Ook muzikaal heerst er vaak een dromerige sfeer, gecreëerd door synthesizers en door haar ingetogen zang. Haar muziek is niet duidelijk in een hokje te plaatsen, je hoort invloeden uit de folk, americana, maar ook neoklassiek.

Broderick is een multi-instrumentalist, die hier gebruik maakt van akoestische en elektrische gitaren, orgel, synthesizers, fluit en cello. Ze wordt onder anderen bijgestaan door haar broer Peter( oa Horse Feathers). De fraaie strijkersarrangementen voor Slow Dazzle, Quicksand en My Sunny One zijn van de hand van Ryan Francesconi (Alela Diane).

De elf meeslepende songs kruipen snel onder de huid, absoluut een aanrader.

avatar van erwinz
4,5
recensie op de krenten uit de pop:
De krenten uit de pop: Heather Woods Broderick - Invitation - dekrentenuitdepop.blogspot.com

Heather Woods Broderick - Invitation
Heather Woods Broderick klinkt op haar nieuwe album wat aardser, al heeft ze haar geluid ook dit keer flink volgestopt met allerlei moois

Heather Woods Broderick maakte alweer bijna vier jaar geleden indruk met het ongrijpbare Glide. Invitation klinkt net wat toegankelijker, al is dat in het geval van de Amerikaanse muzikante een relatief begrip. Op haar nieuwe album staan pianoklanken centraal, maar talloze andere lagen zorgen voor een sprookjesachtig geluid, dat uitstekend past bij de mooie stem van Heather Woods Broderick. Het is levert een album op waar je je heerlijk in kunt onderdompelen en dat bij iedere beluistering aan kracht blijft winnen. Heather staat wat in de schaduw van haar broer Peter, maar moet met dit bijzondere album toch minstens evenveel respect afdwingen.

Heather Woods Broderick neemt tot dusver de tijd voor haar albums. Haar debuut From The Ground verscheen in 2009, opvolger Glide in 2015 en deze week is haar derde album Invitation verschenen. Nu doet de Amerikaanse muzikante meer dan soloalbums maken. Ze droeg het afgelopen decennium bij aan albums van onder andere Laura Gibson en Damien Jurado en werkte zeer intensief samen met Sharon Van Etten.

Ik was bijna vier jaar geleden behoorlijk onder de indruk van het uitstekende Glide en daarom heel nieuwsgierig naar de nieuwe muziek van Heather Woods Broderick. Voor haar nieuwe album keerde de in Maine geboren, maar tegenwoordig vanuit Brooklyn, New York, opererende singer-songwriter terug naar Pacific City, Oregon, een plek waaraan ze hele goede herinneringen had.

Het is de plek waar de Brodericks en dus ook Heather’s broer en collega muzikant Peter de zomer doorbrachten en die nu inspireerde tot een serie nieuwe songs. Heather Woods Broderick schreef de songs voor haar nieuwe album vooral achter de piano en de piano speelt daarom een belangrijke rol op Invitation.

De pianoklanken zorgen ervoor dat het derde album van de Amerikaanse singer-songwriter wat aardser klinkt dan het zo goed ontvangen Glide, maar de verschillen tussen beide albums moeten niet overdreven worden. Pianoklanken en akoestische gitaarakkoorden vormen de basis voor de meeste songs van Heather Woods Broderick, maar ook dit keer heeft ze haar songs flink ingekleurd en versierd. Ook Invitation klinkt hierdoor zweverig en sprookjesachtig, al geven de aardse accenten in haar muziek net wat meer houvast dan een paar jaar geleden.

De songs op het derde album van de singer-songwriter uit Brooklyn klinken ook net wat toegankelijker dan op Glide, waardoor Invitation een grotere groep muziekliefhebbers moet kunnen aanspreken. Veel songs op het album klinken in de basis folky, maar liefhebbers van pure folk zullen alle versiersels waarschijnlijk wat veel van het goede vinden. Persoonlijk vind ik de instrumentatie op Invitation echter prachtig.

Zeker wanneer de piano domineert klinkt Invitation net zo aangenaam als een kabbelend stroompje in de bergen. Het is een stroompje dat harder gaat stromen wanneer Heather Woods Broderick flink wat extra lagen aan haar muziek toevoegt. Strijkers, pedal steel, drums, lagen vocalen, gitaren, fluit en elektronica voegen allemaal wat extra diepte toe aan het bijzondere geluid op Invitation. Het is een geluid dat in eerste instantie als overvol zal worden ervaren, maar Heather en haar broer Peter weten als geen ander hoe je een geluid als dit opbouwt en zorgen voor een klankentapijt waarin ieder accent hoorbaar is.

Het past allemaal prachtig bij de dromerige stem van Heather Woods Broderick, die nog wat extra diepte toevoegt aan het zo bijzondere geluid op Invitation, dat me af en toe wel wat aan de door mij bewonderde Fiona Apple doet denken. Invitation is een album dat zich als een warme deken om je heen slaat en het is een album dat bij herhaalde beluistering mooier en mooier wordt. Glide was hier en daar nog wat ongrijpbaar, maar het derde album van Heather Woods Broderick is er een vol verleiding en toverkracht. Ik raak er persoonlijk steeds meer aan verslaafd. Erwin Zijleman

avatar van brt
4,0
brt
Ik raak er persoonlijk steeds meer aan verslaafd.

+1

3,5
Het is goed, maar toch loop ik er niet constant warm voor. Te aards, te warm, te vriendelijk en waarschijnlijk ook te voorspelbaar. Het mysterieuze, etherische randje wat mevrouw vroeger had is hier compleet weg. Nu horen we nog steeds mooie folk, postrock en vleugjes jazz en zelfs dub en triphop zo af en toe. Maar dat magische? Nee...


avatar van Slowgaze
3,5
Dit doorsneeplaatje met Fiona Apple vergelijken is echt compleet misplaatst.

avatar van erwinz
4,5
"af en toe wel wat doet denken"

Ook voor mij staat Fiona Apple op een eenzaam hoog niveau

Gast
geplaatst: vandaag om 12:18 uur

geplaatst: vandaag om 12:18 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.