menu

Mac DeMarco - Here Comes the Cowboy (2019)

mijn stem
3,32 (57)
57 stemmen

Canada
Rock
Label: Mac's Record Label

  1. Here Comes the Cowboy (3:00)
  2. Nobody (3:32)
  3. Finally Alone (2:24)
  4. Little Dogs March (2:29)
  5. Preoccupied (3:59)
  6. Choo Choo (2:39)
  7. K (3:33)
  8. Heart to Heart (3:31)
  9. Hey Cowgirl (2:15)
  10. On the Square (3:29)
  11. All of Our Yesterdays (4:03)
  12. Skyless Moon (4:04)
  13. Baby Bye Bye (7:28)
totale tijdsduur: 46:26
zoeken in:
avatar van VladTheImpaler
3,5
Een nieuwe Mac DeMarco plaat is altijd top nieuws! Ik had al ergens het vermoeden dat dit jaar een nieuw album zou komen. Eerste single is ook gelijk uit; MAC DEMARCO - NOBODY - YouTube. Lijkt wel een beetje in de lijn van zijn vorige album This Old Dog te liggen.


avatar van Vinck
All Of Our Yesterdays is een heerlijk nummer, en Nobody eigenlijk ook met die bevreemdende clip


avatar van overmars89
3,5
Opzich is dit wel een speels laidback album geworden. Het is wel af en toe iets te basic. Weinig progressie in de verschillende nummers en de liedjes zijn meer onuitgewerkte ideeën dan echt volwaardige liedjes. Het is uiteindelijk wel redelijk ontspannen en een easy listen. Ik denk toch wel de minste in de discografie van Mac, maar zeker nog wel vermakelijk.

avatar van masterdude
5,0
Lyrics van no1 "Here Comes the Cowboy" zijn geniaal.

avatar van VladTheImpaler
3,5
Ik weet het eerlijk gezegd nog niet zo goed met deze nieuwe van Mac. Sinds het album 2 ben ik een groot fan van Mac geworden, mede dankzij de geweldige live shows. Na 2 en het daaropvolgende album Salad Days ging het tempo op de albums daarna steeds iets omlaag. Zijn vorige album This Old Dog was zijn rustigste en persoonlijkste album tot dusver, maar daarop stonden wel een aantal geweldige tracks en was de algehele sfeer wel heerlijk relaxt.

Diezelfde sfeer is ook hier weer aanwezig. Het album schijnt in ongeveer twee weken te zijn geschreven/opgenomen in zijn eigen huis en zelf ingespeeld. En dat is te horen. Zoals ik al eerder zei, ben ik nog een beetje in twijfel wat ik van dit album moet denken. Aan de ene kant vind ik sfeer - op de juiste momenten - weer erg fijn, en Mac blijft gewoon ook fijne nummers maken. Toch heb ik ook heimwee naar de energiekere versie van Mac ten tijden van 2 en Salad Days.

Poa
Hij flikt het weer hoor. Bijzonder hoe deze man altijd zoveel gevoel in zijn nummers weet te leggen.

avatar van sj0n88
4,0
Het duurde even, maar het kwartje is wederom gevallen: prachtige plaat! Live kwamen de nummers ook goed uit de verf op Best Kept Secret. Nu maar even kaartjes scoren voor november.

avatar van Wickerman
3,5
Na Salad Days was ik even afgehaakt, maar deze, wat rustigere plaat van Mac Demarco, kan me weer bekoren. Het laat me dromen en mijn eigen gitaar weer van zijn standaard halen.

avatar van deric raven
4,0
Mac DeMarco is het publieke vermakelijke indie lievelingetje. Met zijn koprollen en onderbroekenlol probeert hij vooral een glimlach op je gezicht te laten verschijnen. Een muzikale nar met een hoog amusementsgehalte. Was de rest van de wereld maar zo mooi en relaxt als hoe Mac DeMarco zichzelf presenteert, wat zou dat een genot zijn. Toch loopt de goedlachse Canadees een grote kans om ten onder te gaan aan zijn gespeelde maniertjes. Live blijft het een feestje, heerlijk in het zonnetje bijkomen met aangenaam vermaak op het podium. Genietend van het ingelaste pauzemoment, om vervolgens gevuld met vocht en voedsel verder te sjokken naar de volgende act. Zit ik te wachten op een hele plaat gevuld met easy listening slowrock? Na het ietwat serieuzere This Old Dog is Here Comes the Cowboy de vijfde plaat waarmee hij vooral op de festivals zieltjes hoopt te winnen.

De clips bij de plaat hebben iets griezeligs. De verlopen dierenmaskers met menselijke trekjes roepen een triest gevoel op. Iets wat totaal niet te plaatsen valt bij zijn uitbundige presentatie tijdens concerten. De track Here Comes the Cowboy is een echte country song waarbij de titel de enige tekst vormt. Een typisch geval van humor die afgekeken lijkt ze zijn van het op dit moment niet actieve Ween. Wat volgt is een mengeling aan stijlen met overheersend de mellow flow. Zonder het visuele spektakel blijft er een after party gevoel over, en dat kan ook lekker zijn. De toon is een stuk somberder, waarmee het een parallel vormt met de levenslustige uitstraling. Het is allemaal veel melancholischer dan wat we van Mac DeMarco gewend zijn. Zou hij dan eindelijk de puberteit ontgroeien, en is het een smeekbede om in de toekomst als een volwassen singer-songwriter behandeld te worden?

De sfeer is adembenemend prachtig weer gegeven. Het heimwee gevoel van Nobody wil zelfs bij iemand die de Engelse taal niet beheerst binnen komen. Een depressieve worsteling van de zanger die met zijn neus keihard op de feiten wordt gedrukt. De clown met de lach en de geschminkte traan. De cowboy staat centraal als de wereldreiziger die elke muzikant is, continu op doorreis, stad na stad. Een eenzaam bestaan in troosteloze hotelkamers. Het optimisme in de songs lijkt voornamelijk bedoeld om zichzelf op te beuren. De hoogtepunten zijn de schaarse momenten dat de instrumenten een belangrijkere rol krijgen toegedeeld zoals dat het geval is met de bluesy gitaarklanken in Preoccupied en de funkende denkbeeldige stoomlocomotief in Choo Choo, waar halverwege een gong het tussenstation vormt.

Here Comes The Cowboy is een heavy plaat geworden, bijna zelfs een conceptalbum waarbij het thema ouder worden een belangrijke rol speelt. Niet meer elke dag feesten, vastigheid zoeken in een relatie en onzekerheden openbaar stellen. Ook zijn vriendschap met de aan drugs bezweken rapper Mac Miller wordt verwerkt in de passende eerbetoon Skyless Moon, en het tevens aan hem opgedragen troostende Heart To Heart. Het zou niet vreemd zijn als die gebeurtenis het breekpunt is geweest, waar vanuit Here Comes The Cowboy uit voort is gekomen. Het incognito zichzelf verstoppen achter maskers in de video’s staat averechts op de eerlijke openheid in de songs. Mooi dat juist een artiest als Mac DeMarco zijn kwetsbaarheid op deze zelf reflecterende wijze deelt. Dan mag je jezelf oprecht een goede artiest noemen. Nu nog passend de grappen en grollen afbouwen, en meegroeien met het ouder wordende publiek.

Mac DeMarco - Here Comes the Cowboy | Alternative | Written in Music - writteninmusic.com

avatar van popstranger
4,0
Toch een redelijk laag gemiddelde voor toch wel weer een aangenaam wegluisterende plaat van Mac DeMarco. Ideaal voor op een zondag terwijl er een najaarszon door de wolken breekt. Nummers als Nobody, Finally Alone, Hey Cowgirl, On The Square en Preoccupied zijn er voor in de playlist met favorieten en geen enkel nummer klinkt ondermaats wat mij betreft voor op een zondag in september.

Gast
geplaatst: vandaag om 12:30 uur

geplaatst: vandaag om 12:30 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.