Gill Landry, tot voor kort alleen zijn vierde (break-up) album Love Rides a Dark Horse vluchtig voorbij horen komen. Zaten een paar mooie nummers tussen, maar heel veel indruk maken deed het niet. Zijn laatste album Skeleton at the Banquet doet dat wel. Na dit album een tijdje op repeat te hebben staan openbaren er steeds meer pareltjes. A Different Tune bijvoorbeeld. Lijkt op zich niet een heel bijzonder nummer, maar het laatste gedeelte is bloedmooi.
Het is de donkere zware stem van Landry die behoorlijk opvalt. Het past perfect bij de muziek die hij maakt en kan geschaard worden onder het folk/country genre. De pedal steel komt regelmatig naar voren zoals op de gevoelige opener I Love You Too die dat country tintje geeft.
De echte hoogtepunten van deze plaat zijn The Wolf en The Place They Call Home, maar het album als het geheel zorgt dat dit voor mij één van de verrassingen is van 2020. En nu is het met terugwerkende kracht zijn eerdere albums beluisteren. Iets om naar uit te zien.