menu

RVG - Feral (2020)

mijn stem
3,68 (30)
30 stemmen

Australiƫ
Pop / Rock
Label: Fire

  1. Alexandra (4:03)
  2. Asteroid (2:34)
  3. Christian Neurosurgeon (3:14)
  4. Little Sharkie and the White Pointer Sisters (2:33)
  5. Help Somebody (3:40)
  6. I Used to Love You (3:33)
  7. Prima Donna (3:09)
  8. Perfect Day (3:09)
  9. The Baby & the Bottle (3:02)
  10. Photograph (7:25)
totale tijdsduur: 36:22
zoeken in:
avatar van WoNa
3,5
Terwijl ik de recensie op mijn blog (zie WoNoBloG) aan het schrijven was, bedacht ik me op een gegeven moment: zou Fire Records toch niet weer zo'n vergeten parel uit de jaren 80 of 90 heruitgeven? Het zou niet de eerste keer zijn dat ik een gloedvolle recensie schreef en het na publicatie een flink aantal jaren oude plaat bleek te zijn. Toch de bio maar even geopend om te checken. Ik lees die dingen doorgaans niet vooraf, omdat ik altijd probeer te schrijven over de relatie die ik met de plaat opbouw tijdens het luisteren, te beschrijven wat de plaat met mij doet, wat hij los maakt, de sfeer waarin de muziek mij brengt. Dan kan een bio ernstig in de weg zitten, omdat die zaken probeert in te vullen voor me.

Vanwaar dit dilemma? RVG, een band uit Melbourne in Australië doe zijn uiterste best om te klinken als een band uit de jaren 80, misschien nog vroege Suede. Johnny Marr is een grote invloed op de gitarist en de zanger (die een zangeres bleek te zijn, ik hoorde het echt niet) zingt op een manier die toen heel gewoon was. Sterker, de naam van degene die ik dacht een nieuwe band begonnen te zijn, is me nog steeds niet te binnen gevallen.

Die invloed gaat heel ver. Samen met producer Victor van Vugt heeft de band een uiterst transparant, licht geluid gecreëerd, dat 80s wasemt. De lichte gitaren en de weidse manier waarop bas en drums klinken, geeft alle ruimte voor Romy Vager's stem. Het geluid geeft ook een tegenwicht aan de zwaarmoedig teksten.

Wat mij ook opvalt, is dat ik dit album grotendeels moeiteloos uitzit, waar bijna alle bands uit de jaren 80 mij hooguit een plaatkant konden bekoren. Te matige kwaliteit, te larmoyant (Morrissey), te eentonig, te donker en vaak toch net mijn muziek niet, zoals bv. Talking Heads. Feral komt wat dat betreft een heel eind. Het gaat richting het einde alsnog fout, het veel te lange en saaie 'Photograph', maar dan heeft het album zijn positieve indruk al lang achter gelaten en kan niet echt meer stuk.

Helemaal op een eenzame planeet zit RVG niet. Er zijn zeker links te leggen met andere Melbourne acts als Courtney Barnett en Jen Cloher, maar ook met releases op het Nieuw Zeelandse Flying Nun label, zoals The Beths.

Hoe goed ik Feral ga vinden, zal de toekomst uit moeten wijzen. Dat is nog onmogelijk om te voorspellen. Dat het een goede start heeft, dat is duidelijk.

Dit is een bewerking van een Engelstalige post op WoNoBlog.

avatar van Outlaw104
Ja, hier kan ik wel wat mee!
Prachtige plaat met indringende teksten over transgender zijn en met een stevige muzikale knipoog richting jaren 80.

avatar van erwinz
4,5
recensie op de krenten uit de pop:
De krenten uit de pop: RVG - Feral - dekrentenuitdepop.blogspot.com

RVG - Feral
De Australische band RVG verwerkt op Feral invloeden uit het rijke oeuvre van landgenoten The Go-Betweens en invloeden uit de Britpop met een onweerstaanbaar aangenaam resultaat

De muziek van de Australische band The Go-Betweens is helaas slechts in beperkte mate te vinden op Spotify, maar luister naar Feral van het eveneens Australische RVG en de roemruchte band uit het verleden lijkt opgestaan. RVG heeft hetzelfde gevoel voor onweerstaanbare maar ook avontuurlijke popliedjes en combineert dit met invloeden uit de Britpop en opvallend gepassioneerde zang. Direct bij de eerste keer luisteren dringt het tweede album van de Australische band zich genadeloos op, maar vervolgens worden de popsongs op Feral alleen maar leuker, beter en onweerstaanbaarder. Zonnig maar ook stekelig en boven alles bijzonder lekker.

In eerste instantie dacht ik een vergeten klassieker van The Go-Betweens in handen te hebben, maar niet veel later leek het toch meer op een obscuur album uit de hoogtijdagen van de Britpop. Feral is echter geen van beiden, maar is het tweede album van de Australische band RVG. Feral is mijn eerste kennismaking met de muziek van de band uit het Australische Preston, die door de Australische muziekpers de afgelopen weken is overladen met superlatieven. Daar valt helemaal niets op af te dingen, want Feral is een geweldig album.

Het is een album dat zich zoals gezegd stevig heeft laten inspireren door het werk van The Go-Betweens. Zowel de songstructuren als de zang doen meer dan eens denken aan het werk van de roemruchte Australische band, die wat mij betreft moet worden gerekend tot de allergrootste bands uit de geschiedenis van de popmuziek. Net als The Go-Betweens heeft RVG een goed gevoel voor popliedjes die zowel stekelig als zonnig klinken en voor popliedjes die je na één keer horen nooit meer wilt vergeten. Vergeleken met de muziek van The Go-Betweens klinkt Feral net wat ruwer en bovendien nemen breed uitwaaiende gitaarlijnen een net wat prominentere plek in op het album. Het zijn gitaarlijnen die van de hand van een jonge Johnny Marr hadden kunnen zijn en die de songs op Feral keer op keer een stukje omhoog tillen. In de muziek van RVG hoor ik ook wel een vleugje van The Smiths (de band van de jonge Johnny Marr), maar als ik vergelijkingsmateriaal uit de Britse popmuziek moet kiezen hoor ik, buiten het gitaarwerk, toch vooral invloeden van bands als Pulp en Suede, met hier en daar een vleugje Lloyd Cole & The Commotions.

Het breed uitwaaiende gitaarwerk speelt niet alleen een cruciale rol in de muziek van RVG, maar klinkt ook geweldig en verrassend veelzijdig. RVG heeft voor Feral gewerkt met producer Victor Van Vugt, die na het horen van een demo van de band zo enthousiast was dat hij direct vanuit Berlijn naar Melbourne vloog om met RVG aan de slag te gaan. De naam Victor Van Vugt deed bij mij niet direct een belletje rinkelen, maar hij heeft een imposant CV, waarop de name van onder andere PJ Harvey, Nick Cave & The Bad Seeds en Beth Orton prijken. Met Feral van RVG heeft de producer een volgens kunststukje aan zijn CV toegevoegd, want het tweede album van de Australische band klinkt als een klok.

In muzikaal opzicht klinkt de muziek van RVG vooral zonnig, maar in de persoonlijke teksten van zanger en transgender Romy Vager komen ook de nodige donkere wolken voorbij. Het is met name deze zang die de muziek van RVG de kant van Suede en Pulp op duwt. Waar de zang op de albums van The Go-Betweens altijd wat onderkoeld is, is de zang op Feral zeer extravert en soms wat theatraal. Het voorziet de door zonnige gitaarlijnen gedomineerde muziek van de band van wat ruwe randjes en dat bevalt me wel.

RVG schudt op Feral het ene na het andere geweldige popliedje uit haar mouw. Direct bij eerste beluistering kon ik alleen maar zielsgelukkig worden van dit album, maar na herhaalde beluistering kan ik concluderen dat Feral van RVG zeker niet minder leuk wordt. Integendeel zelfs. De geweldige songs op het album dringen zich iedere keer weer net wat meer op en worden steeds iets onweerstaanbaarder. Australië wordt op muziekgebied de afgelopen jaren wat overvleugeld door buurland Nieuw-Zeeland, maar met RVG heeft het een geweldige troef in handen. Ga dat horen! Erwin Zijleman

avatar van DjFrankie
4,5
DjFrankie (moderator)
Ik was vanmiddag bij Sounds in Venlo, daar draaide ze Alexandra. Wat een topnummer zeg, meteen de CD meegenomen, en daar heb ik geen spijt van, eindejaarsmateriaal, ja nu al.
Heerlijke 80'ties sound met referenties aan de betere bands uit die tijd.
Waterboys misschien het meest vanwege de stem van de zanger.

avatar van Outlaw104
DjFrankie schreef:
de stem van de zanger.
Ehhmm...

avatar van DjFrankie
4,5
DjFrankie (moderator)
Outlaw104 schreef:
(quote)
Ehhmm...
okay zangeres

avatar van Manfield
4,5
I Used to Love You is een beste oorwurm!

avatar van Elbow
4,0
Tip van DJFrankie. Doet me soms denken aan wijlen GW McLennan, de gitaren aan Rolling Blackouts Coastal Fever. Geen toeval, komen allebei uit Australië...
Zeker meer dan de moeite ! Alexandra, i used to love you, perfect day en photograph zijn echt heel mooie songs.

avatar van blur8
4,0
RVG is afkorting van Romy Vager Group, en ze was ooit hij. Dan is vermoedelijk ook die expressieve stem
beter te duiden.
Tweede troef zijn de strakke gitaar solos van Reuben Bloxham, bijvoorbeeld in Help Sombody waarmee het beetje gemiddeld zanggedeelte in het nummer volledig wordt opgelift.

avatar van vinejo
Elbow schreef:
Tip van DJFrankie[/i]. Doet me soms denken aan wijlen GW McLennan, de gitaren aan Rolling Blackouts Coastal Fever. Geen toeval, komen allebei uit Australië...
Zeker meer dan de moeite ! Alexandra, i used to love you, perfect day en photograph zijn echt heel mooie songs.

Same here, denk dat DjFrankie een roadie is bij deze groep.
Maar hey, WAT een gouden tip!
Al bij de eerste tonen van Alexandra zit ik weer in mijn zeteltje in het ouderlijke huis te Zwijnaarde, met op de muren de foto van de ontploffing van de Challenger, een reuzegrote prachtig groene poster van The Smiths en een andere van The Triffids, allebei gekocht aan de trappen van het studentenrestaurant aan de Overpoort. Ik beluister platen van Sneaky Feelings en Go Betweens, mijn moeder riep al even om te gaan eten maar ik wil nog Bachelor Kisses uitluisteren. Ik besef niet dat ik perfect gelukkig ben en dat ik meer dan 30 jaar later dankzij MM met veel weemoed aan deze onbezorgde momenten zal terugdenken.

avatar van vinejo
PS: The Baby and the bottle, klinkt meer Go Betweens dan McLennan en Forster samen!

avatar van DjFrankie
4,5
DjFrankie (moderator)
Geen roadie helaas maar deze band verdiend meer bekendheid

Gast
geplaatst: vandaag om 20:02 uur

geplaatst: vandaag om 20:02 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.