menu

Muzz - Muzz (2020)

mijn stem
3,77 (116)
116 stemmen

Verenigde Staten
Rock
Label: Matador

  1. Bad Feeling (2:37)
  2. Evergreen (4:43)
  3. Red Western Sky (3:12)
  4. Patchouli (3:28)
  5. Everything Like It Used to Be (3:52)
  6. Broken Tambourine (5:21)
  7. Knuckleduster (4:27)
  8. Chubby Checker (2:43)
  9. How Many Days (3:05)
  10. Summer Love (4:02)
  11. All Is Dead to Me (3:35)
  12. Trinidad (2:08)
totale tijdsduur: 43:13
zoeken in:

avatar van coldwarkids
2,5
Project zanger Interpol en drummer The Walkmen.

avatar van koosknook
3,5
kiek'n wat wort!

avatar van Poles Apart
koosknook schreef:
kiek'n wat wort!

Misschien wel een Muzz't-have voor een ieders collectie?

avatar van Boris1
5,0
Eerste drie vrijgegeven nummers zijn alvast prachtig. Maar ja, ik ben dan ook een complete sucker wat betreft Paul's stem...

avatar van shariramaut
3,5
Ongelofelijk benieuwd naar deze! De 3 singles zijn alvast top!

avatar van Johnny Marr
4,0
shariramaut schreef:
Ongelofelijk benieuwd naar deze! De 3 singles zijn alvast top!

Nog meer Paul Banks, voor wie maar geen genoeg kan krijgen van de beste man:

Banks & Steelz - Anything but Words (2016)

Fijn plaatje. Naar Muzz kijk ik ook heel hard uit.

avatar van Razoreater
3,5
Red Western Sky is erg mooi. Benieuwd!

avatar van Mausie
4,0
Mausie (crew)
Drie puike singles, vooral Bad Feeling en Red Western Sky smaken goed. Echt even iets anders dan Interpol, kan deze sound erg waarderen. En ook ik kan geen genoeg krijgen van die stem van Paul Banks. Enorm veel zin in deze plaat!

4,0
Toch een sterk album je moet het niet vergelijken met Interpol. Mooi vol geluid. En met een top Paul Banks. Wat een goede stem.

4,0
Red Western Sky had zo op album van Other Lives kunnen staan!

avatar van platenzaak Wil'm
4,0
Prachtige plaat, met een heel hoog The National gehalte, veroorzaakt door het prachtige pianospel, voelt het als een combinatie van Interpol en The National, best of both worlds op momenten, eindlijst plaat voor mij.

avatar van Elbow
Een beetje ontgoocheld na een 3 tal beluisteringen. Klinkt behoorlijk saai en vermoeiend. Had nochtans goede hoop want ik ben fan van The National en Interpol... voorlopig vind ik dan de nieuwe schijf van Westerman stukken beter...

avatar van ni slecht
4,0
Het is een stevige groeier (Interpol) geworden die overloopt van de melancholie (The walkmen?). Benieuwd of het bij deze plaat blijft, maar ik hoop dat de heren de smaak te pakken hebben.

avatar van Venceremos
3,5
Onverwacht mooie plaat en dat zijn vaak de leukste.
The National en Interpol behoren nou niet tot mijn straatje meest gewaardeerde groepen en van The Walkmen heb ik ooit een prima plaat (You & Me) gehoord die echter door het overweldigende aanbod is verzwolgen.
Maar hier ontbreekt gelukkig al het al-dan-niet valse bombast en is de instrumentatie werkelijk formidabel te noemen. Piano en blazers in harmonie met af en toe een schurend gitaartje, heerlijk. Ik ben dan ook een beetje een sucker voor de combi van indierock met koper (zie ook mijn #1).
Fijn licht-melancholiek voor de komende lome zomer.

avatar van Mausie
4,0
Mausie (crew)
Wat een fris en sfeervol album! Ook de albumtracks bevallen over het algemeen goed en zelfs de minste single Knuckleduster begin ik meer te waarderen. De laatste worp van Interpol viel toch iets tegen, dus wat mij betreft mag Paul Banks wel even verder op dit ingeslagen pad.

avatar van AOVV
3,5
Zo, best een relaxed album. Sfeervol is het kernwoord, de stem van Banks lijkt wat zachter te klinken dan bij Interpol, wat goed bij de muzikale omlijsting past. Die is niet altijd even spannend, maar bevat wel een zekere dynamiek, en vooral wanneer de koperblazers zich ermee komen moeien, levert dit mooie fragmenten op.

Wordt nog vervolgd.

avatar van deric raven
4,5
Paul Banks heeft eigenlijk geen introductie meer nodig. Als frontman van het beklemmende donkere Interpol verraste hij de wereld al met drie opeenvolgende meesterwerken. Dat het experimentele latere materiaal deze status niet behaalt is ze vergeven. Met het luchtigere Julian Plenti Is…Skyscraper plaatst Paul Banks zijn donkere deprimerende kant in de ijskast. Bij Banks is er weer een plek voor zijn kenmerkende treurende grafstem. Met een warmere instrumentatie lijkt het erop dat hij zich nog verder van de stigmatisering van het als een zwaar kruis meedragende Interpol wil verwijderen.

Voor zijn nieuwe project Muzz heeft hij contact opgenomen met jeugdvriend Josh Kaufman. Deze producer verraste eerder dit jaar al met het steriele tot in perfectie uitgewerkte Bonny Light Horseman, waarbij hij ook de verantwoording over de gezamenlijke gitaarpartijen opeist. Met verder nog de van The Walkman afkomstige drummer Matt Barrick in de geleden vormt zich hier een ouderwetse superband. Dat de verwachtingen bij het powertrio zeer hoog liggen is begrijpelijk en meer dan terecht.

Het is prachtig hoe mooi verhalend Paul Banks de mogelijkheid krijgt om met Bad Feelings af te trappen. Qua sfeer ligt het in het verlengde van Bonny Light Horseman, maar het is die geweldige praatstem die hier de warmte weet op te roepen welke vaak bij het latere Interpol werk ontbreekt. Het schitterende open geluidsveld waarmee geëindigd wordt bewijst al direct dat er hier iets bijzonders gaande is. Die magie is vooral ook voelbaar in de stevige nieuwe single Knuckleduster, waarbij de indruk gewekt wordt dat de band al jaren samen actief bezig is.

Het speelse geflirt met de elektronica maakt van Evergreen een heerlijke opbeurende song, waarbij de grijze wereld van het Interpol verleden een gouden zonnegloed glans krijgt. De uitlopende Americana accenten geven het een country avondsfeer tintje, waarbij nogmaals benadrukt wordt dat de drie-eenheid strak op elkander ingespeeld is. Dat stukje aan zomergeluk zit ook in het onbevangen eightiespop van Chubby Checker.

Het met treurende uitademende blazers gevormde Patchouli getuigt van het feit hoe eenvoudig een croonende Paul Banks de afstand tussen folky country en postpunk kan laten verslinken tot een minimum. Deze New Yorkenaar laat het Europese geluid van Interpol los, door meer zijn eigen roots op te zoeken, die hoorbaar in de Verenigde Staten liggen. Het nicotine bruine rokerige stemgeluid is wel aanwezig op Red Western Sky, maar het is die desperate piano omlijsting waarmee ze zich weten te onderscheiden. Het rockt net een tikkeltje steviger door de subtiel toegevoegde roffels van Matt Barrick, waardoor het een prettig weergaloos indie pop randje krijgt.

Het emotionele Everything Like It Used to Be zou met een andere instrumentenkeuze zich prima thuis voelen op een van de betere Interpol albums. Het is juist die onafhankelijke vooruitziende blik van Josh Kaufman die er een echte Muzz track van maakt. Hij pakt hier toch wel eventjes de hoofdrol van Banks over door af te sluiten met in mineur gestemde huilende gitaarakkoorden. Vanuit verstilde pianopartijen ontwikkelt Broken Tambourine zich tot een opzwepende ballade, waarbij Matt Barrick het jazzy ritme bepaald. Juist die grimmige verschillen in tempo geven het die donkere zonverduisterende keerzijde waarmee gitzwart het uiterste wordt opgezocht.

Het is niet zo moeilijk te verklaren dat er in het drukkende How Many Days duidelijke The National invloeden verwerkt zitten. Ook dat gezelschap behoort tot de vriendengroep van Josh Kaufman. Als extra gitarist bivakkeerde hij met de band in de studio tijdens het opnameproces van Sleep Well Beast. Zijn smerige schurende gitaaruitbarstingen geven het een scherp rafelrandje mee wat prima aansluit bij de donkere lagen in de op zijn toppen functionerende Paul Banks. Het lawaaierige slachtwerk van Matt Barrick bewijst nogmaals de universele kracht van het meesterlijke trio.

Hoe groot kan het contrast zijn met het in alle rust voort sjokkende Summer Love, waardoor weer eens benadrukt wordt dat Banks de pessimistische fases in zijn leven definitief in de vuilverwerker heeft gegooid. Als een herboren gelukszoeker zwerft hij dromerig rond tussen zijn gemoedelijke teksten. Deze kant openbaart zich zelden zo mooi aan de buitenwereld. Deze lijn zet hij niet voort in het sfeervolle All Is Dead to Me, waar de lyrics als donkere donderwolken verwarring in het hoofd van de vocalist veroorzaken. Breed georkestreerd volgt er een sentimentele wenteling die overgaat in het klein gehouden Trinidad, waar de blazers er een jammerlijk Zuid Amerikaans verfijning aan toe voegen. Muzz nodigt uit om het zwarte pak in de kast te hangen, en kleurrijk naar buiten te treden. Niet te vergelijken met Interpol, maar wat speelt hier toch een band in topvorm!

Muzz - Muzz | Rock | Written in Music - writteninmusic.com

avatar van mr.oizo
4,0
Heerlijke plaat, 1 van de beste van 2020 tot nu toe. Merk dat ik hem nog steeds erg vaak luister en dat hij nog steeds groeit qua waardering. (in tegenstelling tot bijvoorbeeld een Fontaines dc en Protomartyr)
Voor nu een 4.0, maar een 4.5 zit er zomaar in.

Ook maar weer eens het complete ouvre van Interpol laten passeren, te gekke band!

avatar van repelstefan
4,5
Helemaal eens mr.oizo. Knuckleduster is denk ik het nummer van 2020 voor mij. Dit album was direct al fijn maar is gaan groeien en is een van de beste albums van dit jaar.

avatar van AOVV
3,5
Deze blijft toch aardig hangen, zo merk. De melancholische sound van de nummers sluit goed aan bij het herkenbare stemgeluid van Paul Banks, die op een afstandelijke manier warm klinkt. Gewoon een prima debuut!

3,5 sterren

avatar van Roxy6
4,0
In 2007 leerde ik bij toeval Interpol kennen, door de prachtige hoes van Our Love To Admire, die ook nog eens een prachtalbum in zich herbergde. Het was het begin van het volgen van deze enigszins duistere New Yorkse band.

Ze hebben een eigen kenmerkende stijl die redelijk consequent wordt doorgevoerd, Na mijn kennismaking met OLTA kocht ik vrij snel de voorganger Antics en de albums die volgden.

De naam van The National valt vaker wanneer Interpol ter sprake komt. Eerstgenoemde groep heeft in mijn beleving een grotere groei doorgemaakt in afwisseling wat betreft hun discografie. Interpol bleef mooie maar donkere albums maken, die ik zelf als iets eenvormiger ervaarde.

En toen was daar in het eerste Corona jaar MUZZ, een side project van Interpol zanger Paul Banks met companen Josh Kaufman op gitaar en Matt Barrick op slagwerk, een combinatie! De eerlijkheid gebied mij te melden dat ik het album pas later ontdekte, maar toen was het ook direct raak!

De kenmerkende stem van Banks komt hier in een totaal andere licht te staan, door de grotere diversiteit in arrangementen en instrument gebruik. Het openingsnummer Bad Feeling zet direct de toon van dit prachtige album, een fraai opgebouwde compositie die werkelijk niets donkers in zich herbergt.
Een fijn orgeltje waar ook -naar mijn idee- te vroeg mee wordt afgesloten.

Evergreen, de volgende track opent met een volstrekt ander ritme en andere sfeer, hier vind ik de zang wel meer richting Interpol gaan. het meerstemmig gezongen nummer, met apart bas-rifje klinkt weemoedig.
Edoch ook heel mooi.

Red Western Sky, een perfecte cross over tussen The National en Interpol, lekker stuwend...
Bij Patchouli wordt er gas terug genomen, het nummer bevat heerlijke blazers arrangementen.

Everything Like It Used To Be, wat een fijne melancholieke sfeer en wederom prachtig instrumentarium, een rijk gevuld nummer met een mooie melodielijn.

Broken Tambourine, opent uiterst sober met pianoklanken en vogelgeluiden, totdat na ruim een minuut een rollende drum , orgel en Paul Banks invallen, toch blijft het ingetogen, alweer een prijsnummer!
Knuckelduster, klinkt weer meer als MUZZ in het openingsnummer, alhoewel het zich hier wel ontpopt tot een stevige rock track met een lekkere drumpartij ondersteund door bass en gitaar.

Chubby Checker, kabbelt wat door...How Many Days is een fellere track die weer naar Interpol neigt...
Summer Love, een fijn kalm rustpunt in de rij, hoofdrol nu voor de percussie, en Banks die in zijn hogere regionen zingt, apart maar mooi nummer, loom als een zomermiddag.

All Is dead To Me, begint spannend en urgent, echter niet hard. Ook hier blazers die de toon zetten en bepalen, ik hoor ook een trillende viool en apart licht drumwerk....

Trinidad, begint prachtig, en wordt ook heel mooi opgebouwd, wat jammer dat deze afsluiter aan de korte kant is, want het is qua sfeer een van mijn favorieten.

Conclusie, wat een revelatie na de laatste donkere Interpol jaren, een album door dit trio dat bol staat van de prachtige composities, die ook nog een fris, vol en buitengewoon krachtig worden ingevuld met een grote diversiteit aan instrumenten. De heren zetten elkaar aan tot geweldig musiceren, ieder komt op zijn moment goed uit de verf en Banks laat horen dat hij meer kan met zijn stem.

Ik vind MUZZ als groepsproject meer dan geslaagd en ik draai het meer dan de laatste twee Interpol albums. Hoop dus zeker op meer!

Gast
geplaatst: vandaag om 22:49 uur

geplaatst: vandaag om 22:49 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.