Energieke en veelzijdige punk pop power,dat zijn de woorden die ik na een aantal luistersessie's verbind aan dit vierde album van Jeff Rosenstock,afkomstig uit Long Island bij New York en voorheen actief bij onder meer The Arrogant Sons of Bitches en Bomb the Music Industry!.Beide bands hielden zich op in een combinatie van punk en ska plus nog wat aanverwante genres.
Op No dream is de ska zo goed als verdwenen en doet de sound van Jeff Rosenstock me wel wat aan Green Day denken,maar dan met een iets meer omvattend geluid.Dat levert een afwisselend album op waarbij de dertien nummers een coherent geheel vormen,uitschieters zowel naar boven als naar beneden zitten er niet echt tussen.Zelf heb ik een lichte voorkeur voor korte snelle songs zoals Leave It in the Sun,The Beauty of Breathing,Monday at the beach en het openingsnummer NO TIME.Het is uiteindelijk echter het geheel,dat hier groter is dan de som der delen,dat van NO TIME een goed tot zeer goed album maakt,waar wellicht ook nog wel wat rek inzit.