menu

Fleet Foxes - Shore (2020)

mijn stem
3,76 (287)
287 stemmen

Verenigde Staten
Pop / Folk
Label: ANTI-

  1. Wading in Waist-High Water (2:15)
  2. Sunblind (4:13)
  3. Can I Believe You (4:04)
  4. Jara (4:09)
  5. Featherweight (3:50)
  6. A Long Way Past the Past (3:59)
  7. For a Week or Two (2:11)
  8. Maestranza (3:03)
  9. Young Man's Game (3:11)
  10. I'm Not My Season (3:11)
  11. Quiet Air / Gioia (4:27)
  12. Going-to-the-Sun Road (3:58)
  13. Thymia (2:22)
  14. Cradling Mother, Cradling Woman (5:10)
  15. Shore (4:19)
totale tijdsduur: 54:22
zoeken in:
avatar van frolunda
3,0
Beetje een dubbel gevoel bij dit vierde album van de uit Seattle afkomstige Fleet Foxes, een band waar ik me in het verleden nauwelijks met heb bezig gehouden. Maar als een plaat hier al een poosje de rotatielijst aanvoert ben ik toch altijd weer benieuwd waar de meeste bezoekers van deze site naar luisteren.
En met enige regelmaat is dat de afgelopen tijd een album dat we kunnen onderbrengen in het Folk pop genre. Over het algemeen een muzieksoort waar ik me het liefst verre van hou maar in het geval van Shore kan ik niet veel anders dan onderkennen dat er een aantal erg mooie songs op deze plaat van Fleet Foxes staan. Vooral Can I Believe You , Featherweight, Maestranza en Sunblind vind ik erg de moeite waard, nummers waar je heerlijk bij kan wegdromen, mede door de zalvende vocalen van Robin Pecknold.
Al had er voor mij wel een kwartiertje van het album af gemogen want zo tegen de veertig minuten wordt het zweef gehalte me toch wat te hoog.
Desalniettemin is Shore een album dat ik toch ergens tussen ruim voldoende en goed plaats en tevens mijn interesse in Fleet Foxes gewekt heeft.

avatar van remcodurez
2,5
remcodurez schreef:
Nog niet geluisterd, maar ben wel benieuwd. Grote fan geweest van de vorige albums, maar dezehebben slecht gerijpt voor mij met de jaren. Hopelijk zorgt dit voor een nieuwe frisse wind.


een twee tal weken verder, en ik kan er nog steeds niets mee. Te gepolijst voor mij. Ik vraag me toch af wat ik ooit hoorde in deze band. Ik ben het helemaal ontgroeid. Veel plezier aan degene die hier wel van kunnen genieten!

avatar van harm1985
4,0
Kevin Morby zingt blijkbaar mee op Sunblind. Haal hem er niet direct uit, maar toch wel grappig.

Is wel een echte groeiplaat. Na de eerste luisterbeurten een poosje laten bezinken en weer opnieuw begonnen, dat werkt goed.

Zwaartepunt zit nog wel bij de eerste 75% van het album, tot en met Quiet Air.

avatar van aerobag
3,5
Ik kan altijd zo lekker wegkruipen in de muziek van Fleet Foxes, zo'n warm bedje van stro met een zorgeloos ochtendzonnetje op je bakkes. Ze weten me altijd met optimisme te vullen. Dit album ook weer, al vond ik de vorige drie wat consistenter

avatar van Cor
4,0
Cor
By far de minst complexe plaat van Fleet Foxes. Maar dat mag de pret niet drukken. Het is een mooi, organisch geheel geworden. De rustiek-pastorale folkrock van de Robin Pecknold en z'n makkers wordt nog steeds prachtig gekleurd door gloedvolle en sprankelende harmonieën. Een mooie herfstplaat, die voelt als makkelijk vallende warme jas, waarmee we dit jaargetijde prima doorkomen. Fraai!

avatar van Elbow
4,5
Dit album is echt een groeier ! Eerst vond ik hem goed en het was meteen terug thuiskomen met die warme mooie stem van Robin Pecknold. Heb er toen een paar keer naar geluisterd. Aangenaam niet meer, niet minder. Heb het album toen een week niet meer opgelegd. Maar telkens hoorde ik de fantastische singles op de radio de revue passeren...‘Can i believe you’ en ‘Sunblind’. Sinds een paar dagen leg ik niets anders meer op. Er komt zoveel muziek uit dat het soms moeilijk is om te beoordelen... Ook ik betrap me erop dat ik soms te voorbarig conclusies trek.
Dit is een steengoede perfecte indie popplaat geworden.

avatar van peterVandeWeyer
2,5
deze plaat is net iets te lang en mist echte uitschieters. alle nummers zijn wel goed, maar er is er geen enkel dat in mijn hoofd blijft zitten en me eraan herinnerd dat ik deze plaat nog eens moet opzetten.

avatar van Rogyros
4,0
aerobag schreef:
Ik kan altijd zo lekker wegkruipen in de muziek van Fleet Foxes, zo'n warm bedje van stro met een zorgeloos ochtendzonnetje op je bakkes.
Mooi omschreven. Zo voel ik het ook, zeker bij dit album. Ik vind het ook wel een groeier. Hij duurt ietwat lang, maar ik vind het echt een mooie, warme plaat die steeds meer van zichzelf blootgeeft.
Ik verhoog met een halfje.

4,0
Dim
Ik ga (ook) voor de vier sterren; waar ik normaal gesproken niet al te hoog geef voor een plaat die bijna onopgemerkt voorbijglijdt, klopt het bij Fleet Foxes gewoon.

avatar van Johnny Marr
4,0
Heel goed album, alleen mocht het net wat korter. 2-3 nummertjes eraf en het was een dikke 4,5 geweest!

avatar van Jordipordie
5,0
peterVandeWeyer schreef:
deze plaat is net iets te lang en mist echte uitschieters. alle nummers zijn wel goed, maar er is er geen enkel dat in mijn hoofd blijft zitten en me eraan herinnerd dat ik deze plaat nog eens moet opzetten.


Hier ben ik het wel mee eens. Geen enkel nummer heeft mij echt geraakt of zal ik specifiek een keer terug willen horen. Tis een heel toegankelijk bijna "elevator music" album geworden. Gewoon lekker, vloeiend en relaxed maar niet bijzonder.

avatar van Collapse
3,5
Elbow schreef:
Maar telkens hoorde ik de fantastische singles op de radio de revue passeren...‘Can i believe you’ en ‘Sunblind’.


Naar welke radio luister jij?

avatar van Elbow
4,5
Collapse schreef:
(quote)


Naar welke radio luister jij?

StuBru en Radio 1

4,0
Fleet Foxes maken weer een album van de hoogste kwaliteit..Koesteren, deze band behoort tot het selecte rijtje van groten.

avatar van Caillaigh
Heeft voor mij nog een paar luisterbeurten nodig, maar ik vind het zeker geen slecht album!

avatar van Bonk
4,5
Nou bevalt de muziek mij ook uiteraard goed in de eerste luisterbeurten (heb gewacht tot de fysieke release), maar ik wil ook wat kwijt over de vormgeving, die tevens uitermate mooi is. Ik heb namelijk de clear vinylversie met op kant D enkele bloemetjes geëtst. Doordat het clear vinyl is, zie je die ook als je kant C afspeelt. Mooi verzonnen (ik had het nog nooit eerder op deze wijze gezien) en het ziet er prachtig uit vind ik. Het heeft niets met de muziek te maken, maar aangezien die ook dik in orde is, is dit toch een leuk extraatje vind ik.

avatar van harm1985
4,0
Nou, het karton van de digipack van de CD release is echt zo dik dat het boekje en de CD er amper normaal uit te halen zijn.

avatar van Cannabooze
Nu de fysieke release in huis is, kan ik dit album meer op waarde schatten.
Het is toch anders wanneer je muziek vanaf een goede geluidsdrager, door een betere installatie pompt.

Middels Spotify heb ik dit album regelmatig gedraaid, maar dan was het toch minder 'bewust luisteren'. Komende tijd ga ik me uren en uren onderdompelen in dit fijne album.

Kleine kanttekening is toch wel dat de muziek meer ademruimte had mogen hebben. Het is te gecomprimeerd.

avatar van harm1985
4,0
Cannabooze, dat kan kloppen, het album heeft een gemiddelde DR van 7: Album details - Dynamic Range Database - dr.loudness-war.info

Schandalig eigenlijk. De LP zal wel beter gemasterd zijn, dat was bij vorige releases ook zo, maar van een DR11 wordt de gemiddelde audiofiel ook nog niet blij. Dat terwijl de CD technisch zoveel mogelijkheden heeft om zelfs bij een hoge DR en hoog gemiddeld level te hebben.

avatar van Cannabooze
harm1985 schreef:

Schandalig eigenlijk. De LP zal wel beter gemasterd zijn, dat was bij vorige releases ook zo, maar van een DR11 wordt de gemiddelde audiofiel ook nog niet blij. Dat terwijl de CD technisch zoveel mogelijkheden heeft om zelfs bij een hoge DR en hoog gemiddeld level te hebben.


Ik begrijp je punt, maar van dit niveau audiofilie hou ik afstand. Dit, omdat ik van mening ben dat het ook een beperking kan zijn, in plaats van een verrijking.
Natuurlijk heb ik even op deze site gesnuffeld. En dan vind ik ware klassiekers - vaak rijk in detail - die net zo min, of zelfs nog minder DR hebben.
Dus dit zegt mij verder weinig.

Ik doel meer op het idee dat bij Fleet Foxes 'more' vaak ook 'more' is. Maar hier had het een tikkie minder gemogen. Crack Up bijvoorbeeld heeft ook die typische complexe FF structuren. En die vind ik nog steeds fantastisch.

Wat wel overblijft is een album dat - juist door die hoeveelheid - een ware ontdekkingsreis is. Zo hoor je iedere luisterbeurt wel weer iets nieuws. Daar hou ik wel van.

avatar van harm1985
4,0
Mijn punt is dat ze voor de LP een veel dynamischere master hebben gemaakt voor de CD, die veel meer gecomprimeerd is. Dat je kleine verschillen aanbrengt in de mastering kan ik inkomen, Neil Young heeft ook andere masters voor LP en CD/Hi-Res, maar daar zit geen significant verschil in DR in.

Het lijkt wel alsof ze je dwingen om de LP te kopen in plaats van de CD. Als je zulke grote verschillen in DR hebt, dan spreek je bijna over een andere mix. Prima dat je een Spotify mix maakt, met een lagere DR, maar laat de CD in ieder geval ongemoeid. Geen wonder dat mensen zeggen dat LP's beter klinken.

Maar het blijft een dilemma, zeker met 'oude' platen: een vroege CD uitgave met meer DR, maar waar de source tape waarschijnlijk niet de oorpronkelijke master is, maar een 2e of 3e generatie kopie én waarvan de A/D conversie waarschijnlijk niet je dat of, of een moderne remaster is met veel minder DR, maar wel van de oorspronkelijke master tape en state of the art A/D conversie.

Dat de LP een DR heeft van 11 kan ik inkomen, dat kan ook gewoon een artistieke keuze zijn (zoals bij de eerste albums van Oasis, die ook een lage DR hebben), of misschien is de DR van 11 voor de LP zelfs een compromis, vanwege de beperkingen van Vinyl en is de CD versie het meest in lijn met de artistieke visie van Pecknold, immers de HD Tracks (Hi-Res) versie heeft dezelfde DR.

Hoe mooi de muziek ook is, door de wall of sound wordt het op den duur wel vermoeiend om naar te luisteren.

avatar van vinylbeleving
3,5
Mooie ontdekking dit album van Fleet Foxes.
Ik kende de band van naam, maar de prachtige albumcover trok mijn aandacht, en de muziek stelt allerminst teleur. Het is mijn sneeuwplaat geworden, en luisterd dan ook heerlijk weg onder een lange wandeling in de glanzende avondzon.
Can I believe You, A Long Way Past The Past, en Going-to-the Sun road, zijn voorlopig favoriet. Prachtig koperwerk op die laatste twee tracks ook. Tegen het einde van het album verslapt mijn aandacht wat, en daardoor start ik met score van 3,5. Maar groei is zeker nog mogelijk, en dan sluit ik een aanschaf op vinyl niet uit. Want een fraai album is Shore zeker.

avatar van Johnny Marr
4,0
harm1985 schreef:
Nou, het karton van de digipack van de CD release is echt zo dik dat het boekje en de CD er amper normaal uit te halen zijn.

Dit, echt kut!

avatar van Niek
3,0
Met pijn in het hart deel ik een schamele 3,5 sterren uit aan Pecknold en consorten. Hoewel de plaat met Sunblind nog veelbelovend begint komt het verder nergens verder dan prettige, aangename muziek zonder ook maar een keer te verrassen of echt te raken. Een schril contrast met het spannende, ontroerende en avontuurlijke Crack-up. Slecht wordt het (natuurlijk) nooit, en ik ben blij dat ik het album in bezit heb (en vond het tamelijk irritant dat ik er zo lang op moest wachten nadat ie al digitaal verschenen was), maar ik kan helaas niet meer beweren dat Fleet Foxes altijd bijzonder is. Shore is een leuk plaatje en helaas niet meer dan dat.

Gast
geplaatst: vandaag om 21:38 uur

geplaatst: vandaag om 21:38 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.