menu

Empyrium - Über den Sternen (2021)

mijn stem
4,04 (23)
23 stemmen

Duitsland
Metal / Folk
Label: Prophecy

  1. The Three Flames Sapphire (8:33)
  2. A Lucid Tower Beckons on the Hills Afar (6:23)
  3. The Oaken Throne (7:28)
  4. Moonrise (4:58)
  5. The Archer (4:24)
  6. The Wild Swans (7:34)
  7. In the Morning Mist (2:42)
  8. Über den Sternen (10:30)
  9. The Crimson Heath * (3:42)
toon 1 bonustrack
totale tijdsduur: 52:32 (56:14)
zoeken in:
avatar van Von Helsing
5,0
Het nieuwe album van Empyrium komt volgende maand uit.

Alvast een voorproefje:

Über den Sternen - YouTube


avatar van Ayreonfreak
4,0
Opnieuw weer een prachtig album van het Duitse trio. De band heeft zichzelf een fenomenale stijl aangemeten door fijngevoeligheid te mengen met black metal. Het heeft even een twee luisterbeurten geduurd voor het mij pakte, maar inmiddels ben ik helemaal overtuigd. Het contrast waar de band bekend om staat is hier nog steeds aanwezig. Mooie mijmerende melodieën maar ook stevige grunts, heerlijke shoegaze en doomische melancholie. Wordt ongetwijfeld één van de toppers van dit jaar.

avatar van Ayreonfreak
4,0
Zes jaar lang heeft het duo Schwadorf en Helm aan dit nieuwe album gewerkt voordat het in 2019 afgerond was. Het schrijfproces begon al tijdens en na “The Turn Of The Tides”. De eerste video die verschijnt is die van de song The Three Flames Sapphire en wat gelijk opvalt is de optimistische sound van de track, met behoud van de traditionele Empyrium melancholie. Prominent te horen is de dwarsfluit van de echtgenote van Schwadorf, Nadine Stock. Zowel Markus Stock als Tobias Helm gebruiken hun verschillende vocalen in het nummer, de grunts/screams van Stock en de plechtige zangstijl van Helm. De compositie verenigt zowel het oude Empyrium (“Songs Of Moors And Misty Fields”) als het nieuwe Empyrium, ingezet vanaf “The Turn Of The Tides”.

Het predicaat “Medieval” is van toepassing op A Lucid Tower Beckons On The Hills Afar, wat onherroepelijk referenties oproept aan Dead Can Dance en toch vertegenwoordigt het eveneens een kenmerkend Empyrium geluid. Akoestische gitaren, dwarsfluit en de opera-achtige zang van Helm. Het wordt modern ingekleurd door de black-metal geluiden van de elektrische gitaren, aan de andere kant is de link met de middeleeuwen niet te ontkennen.

Nog steeds is de natuur dicht in de buurt van de band getuige The Oaken Throne. Opnieuw is dat hét voorbeeld hoe deze band je voorstellingsvermogen kan tarten, je gedachten verdwijnen gelijk naar een groot en donker bos. Hier komt prominent het gebruik van de dulcimer (een snaarinstrument) aan bod, en die zal je vaker horen op dit album. Het geeft een authentiek, karakteristiek en middeleeuws karakter mee aan de songs.

Über Den Sternen is de titeldrager van het album maar ook de enige song die in de Duitse taal wordt gezongen. Het is een prachtig nummer waarin alle aspecten van de overige nummers herenigd worden en symbolisch als toegift dient. Hier kun je een overeenkomst trekken met Rammstein, puur door de zang gemotiveerd, maar daar houdt het muzikaal gezien dan ook volledig op.

Het kan ook niet anders dat Empyrium in het jubileumjaar van Prophecy Productions een album uitbrengt. Het label heeft het ontstaan aan deze band te danken, en omgekeerd kun je stellen dat de band wellicht nooit zo’n cultstatus zou hebben gekregen als het niet in de warme schoot van Martin Koller, de eigenaar van Prophecy Productions, was gevallen.

Een heerlijk album!

avatar van ProGNerD
Net je recensie op Progwereld gelezen Ayreonfreak; mooi vooruitzicht voor vrijdag; ben benieuwd...

avatar van wizard
4,0
Nog een dag, ik ben benieuwd. De eerste drie nummers klinken goed!


avatar van Leptop
Eerste indruk is zonder meer positief. Nodigt uit tot verder luisteren.

avatar van Sir Spamalot
4,0
Mooi, mooi, mooi. Dankzij het afsluitende én overweldigende titelnummer op de basisversie ontstaat de "goesting" om het onmiddellijk opnieuw te beluisteren. Hier en daar schoten mij de eveneens akoestische momenten van Opeth op hun diverse albums te binnen, maar Empyrium staat fier op eigen benen, sinds 1994, inderdaad. Über den Sternen, wat een mooi intiem en tevens stevig nummer.

avatar van wizard
4,0
Het hele album maakt (nog?) niet dezelfde indruk als de twee singles. Veel verder dan een paar keer luisteren in de dagen na het uitkomen van Über den Sternen ben ik nog niet gekomen. Hopelijk groeit het album nog.

avatar van namsaap
4,0
Het is zo langzamerhand tijd om de eindejaarslijst op te maken. Daarom luister ik alle 2021- releases die ik in huis heb gehaald nog eens om het gehoor op te frissen en te zien of mijn standpunt ten aanzien van het album is veranderd.

Über den Sternen is mijn eerste kennismaking met dit duo. Aanvankelijk moest ik even wennen aan de nogal plechtige zang, maar eenmaal gewend raak ik alleen maar meer in vervoering door de geweldige sfeer die Empyrium weet neer te zetten. In de eerste plaats door de prachtige muziek, maar de beleving wordt nog eens versterkt door de mooie productie die dit album kreeg.

Eén ding stoort me echter wel, en dat is het drumwerk. Dit klinkt bij tijden houterig en mist de finesse die past bij dit sfeervolle album. Verder niets dan lof.

Score: 82/100

1. Harakiri For The Sky - Mære (92)
2. Soen - Imperial (90)
3. Cult Of Luna - The Raging River (84)
4. Epica - Omega (83)
5. Empyrium - Über den Sternen (82)
6. Asphyx - Necroceros (80)
6. The Ruins Of Beverast - The Thule Grimoires (80)
8. Tribulation - Where The Gloom Becomes Sound (79)
9. Therion - Leviathan (78)
10. Transatlantic - The Absolute Universe (74)
11. Evergrey - Escape The Phoenix (73)
12. Dread Sovereign - Alchemical Warfare (68)

avatar van ProGNerD
namsaap schreef:
Het is zo langzamerhand tijd om de eindejaarslijst op te maken. Daarom luister ik alle 2021- releases die ik in huis heb gehaald nog eens om het gehoor op te frissen en te zien of mijn standpunt ten aanzien van het album is veranderd.

Kijk uit naar je (her)waardering van mijn persoonlijk grootste ontdekkingen: Between the Buried and Me, Mastodon en Rivers of Nihil. Deze strijden in mijn progmetal jaarlijstje om de toppositie. Met direct daaronder (o.a.): Gojira, Dordeduh, King Buffalo, Derev, ...

avatar van wizard
4,0
über den Sternen is wat wisselvalliger dan de andere albums die ik van Empyrium heb (de eerste twee plus The Turn of the Tides). Desalniettemin is dit een van de beste albums van 2021. Empyrium kan bij mij niet zoveel fout doen.

De hoogtepunten hier zijn The Three Flames Sapphire, The Oaken Throne, The Wild Swans en het titelnummer. De overige nummers hebben zo hun momenten, maar weten niet echt indruk te maken.

Gast
geplaatst: vandaag om 23:53 uur

geplaatst: vandaag om 23:53 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.