menu

Andreas Vollenweider - ... Behind the Gardens - Behind the Wall - Under the Tree ... (1981)

mijn stem
3,32 (58)
58 stemmen

Zwitserland
Wereld / Electronic
Label: CBS

  1. Behind the Gardens - Behind the Wall - Under the Tree (7:23)
  2. Pyramid - in the Wood - in the Bright Light (8:01)
  3. Micro - Macro (2:49)
  4. Skin and Skin (4:15)
  5. Moonlight - Lion and Sheep (3:01)
  6. Sunday (2:16)
  7. Afternoon (0:23)
  8. Hands and Clouds (2:39)
  9. Vergeletto [Live 1982] * (3:59)
  10. XIII Thirteen * (2:08)
  11. The Letter * (1:41)
  12. Little Boy and the Mirror * (3:11)
  13. Hey You! Yes, You... * (3:12)
toon 5 bonustracks
totale tijdsduur: 30:47 (44:58)
zoeken in:
avatar van aERodynamIC
2,5
Deze meneer leerde ik kennen doordat het tot in den treure werd gedraaid bij de grote stadion-concerten van Prince in de jaren '80.
Ik vond het toen wel de perfecte muziek op de achtergrond om het publiek wat op te warmen (lees vervelen).
Het was de lounge-muziek uit de jaren '80 zullen we maar zeggen.

avatar van dynamo d
0,5
Vriend van mij draaide dit album vaak: verschrikkelijk gepling-plong en getokkel.

avatar van ChrisX
Dit is wat mij betreft toch echt wel wonderschone muziek. Overigens, dit album in kwestie is werkelijk echt bekend geworden doordat Vollenweider solo (meen ik) optrad in een talkshow van Sonja Barend.

Ik meen me ter herinneren dat ik dat toendertijd nog heb gezien op tv en het toen al erg mooi vond. Pas jaren later uiteindelijk de cd gekocht.

Overigens, uiteindelijk maakte Vollenweider hier van een trilogie van albums samen met Caverna Magica en White Winds. Ieder album toch anders qua sfeer en klank maar ook een bepaalde eenheid hebbend. Uiteindelijk komen op White Winds zelfs diverse thema's van de vorige twee albums nog even kort terug.

3,5
Erg mooi album van Andreas die hiermee een duidelijke verbetering insloeg na het album: Eine art suite in 13 teilen wat alleen in Zwitserland verkrijgbaar is. Zelf heb ik het eerste nummer vaak op m'n harp gespeeld. Of je het mooi vind of niet het is wel de perfecte muziek wat bij het plaatje van de harp past... Romantisch en dromerig...

avatar van Hans Brouwer
Frank7 schreef:
Erg mooi album van Andreas die hiermee een duidelijke verbetering insloeg na het album: Eine art suite in 13 teilen wat alleen in Zwitserland verkrijgbaar is.
Met dit album werd Andreas Vollenweider bekend in Nederland. Ik mag dit album nog steeds graag beluisteren. Lekkere relaxte muziek. Brandende kaarsen, rood wijntje, een lekker sigaartje, samen met mijn mooie, lieve vrouw op de bank en dan dit album als achtergrond muziek . Later werd het volgens mij allemaal wat minder met onze Andreas. Ik hoor weinig meer van deze vriendelijk ogende Zwitser. Dit album waardeer ik met welgemeend 4,0* .

Harald
Andreas produceerd nog stets goede platen maar spreekt vandag meer de insiders aan dan de massa.. Verder is Andreas Vollenweider polische aktief en geeft veel steun aan mensenrechten- en milieu-organisaties

avatar van Rinus
4,0
Prachtig album van de zwitserse harpist. Heel sfeervol, erg mooi opgenomen.

avatar van Gerards Dream
4,0
Dit album was destijds een rage waarin ik vrolijk in mee ging. Elektrisch versterkte harp en diverse andere instrumenten. In het Duitse tijdschrift Audio waren ze er helemaal gek van. De opname kwaliteit vonden ze bijzonder goed, en daardoor werd het uitgeroepen tot een album om je stereo mee uit te testen.

Erg ver mis zatten ze er volgens mij niet mee, want het album klinkt erg goed. Mooi diepe bassen van de snaren van de harp en lekker veel hoog in onder andere de percusie.

Na de techniek rol ik automatisch de muziek in. Deze is op een positieve wijze apart te noemen. Een echte genre kan ik niet vinden, want typische New Age is het niet en ook niet echt Wereldmuziek. Wat het wel is voor mij is muziek om op de late avond te draaien bij een goed boek. Bij het omslaan van een bladzijde even de ogen dicht en even de muziek op me laten inwerken. Dit is volgens mij waar deze muziek voor is bedoeld, noen het gerust soundtrack muziek bij leesvoer.

Het bovenstaande wil zeker niet zeggen dat op dit album anti-muziek staat. Nee, daar is het technisch veel te goed voor. Het is voor mij een album wat met veel liefde voor het detail is gemaakt waarvoor ik wel in de stemming moet zijn. Vollenweider draaien terwijl de mussen van het dak vallen gaat er bij mij bijvoorbeeld niet in.

avatar van musician
2,5
Het is inderdaad moeilijk te plaatsen, niet in een categorie in te delen. Vrij uniek.

Verder kan het soms rustgevend werken, soms wordt je er ook erg nerveus van. Compositorisch kan het in ieder geval niet erg hoog worden aangeslagen.

Sterker nog, eigenlijk wordt er buitengewoon slap gemusiceerd, dat kun je natuurlijk ook zeggen. Met een bepaalde aantrekkingskracht. Lounge New age.

Hm. Ik ben blij dat ik er niet méér van heb, anders had ik het nog met elkaar moeten vergelijken. Nee, je mag dit gewoon niet hoog aanslaan. Het is toch een vorm van muzak.

Het kabbelt maar voort. Vriendelijk welliswaar, maar ik zit er uiteindelijk niet op te wachten.

avatar van Broem
4,0
Andreas als trendsetter. Met dit album liet hij de muziekwereld hoeren dat modern componeren ook een hedendaagse kunst kan zijn. Ik vind het een afwisselend album waarin een klassiek instrument, de harp, opgaat in een moderne stroming van pop, jazz en electronische muziek. Bloedmooi opgenomen en vooral op vinyl staat dit album nog steeds als een huis. Zijn latere werk is gebaseerd op dit album (variatie op een thema) vol met onverwachte wendingen en effecten.

avatar van matthijs
Prima muziek voor in de lift, wachtkamer en aan de telefoon (een moment alstublieft, u wordt over enkele ogenblikken geholpen). Functioneel, want rustgevend voor veel mensen (mits in beperkte dosis, een heel album is wat lang. De man heeft zelfs een verzamelbox met 4 schijfjes uit, weet niet of sommige fans deze in een ruk kunnen uitluisteren, en zoja, of je hen niet tegen zichzelf moet beschermen.

avatar van BlauweVla
4,0
Deze speelduur is nog wel te overzien zou ik denken.

avatar van iggy
3,5
De man heeft zelfs een verzamelbox met 4 schijfjes uit, weet niet of sommige fans deze in een ruk kunnen uitluisteren, en zoja, of je hen niet tegen zichzelf moet beschermen. [/quote]

Ik ben zeker geen fan van vollenweider. Draai hem ook niet vaak. Maar om eerlijk te zijn ik heb nog nooit 4 schijfjes kunnen uitluisteren in een ruk van een muzikant. Heb vaak al erg veel moeite met een dubbel cd. Het lijkt me eigenlijk best een saai idee bij welke muzikant dan ook.

Over deze plaat worden wel meer voor mij athans vreemde meningen gegeven. Musician bijv Je mag dit gewoon niet hoog aanslaan???? Wat mij betreft een erg rare uitpraak/mening.

avatar van matthijs
iggy schreef:
Maar om eerlijk te zijn ik heb nog nooit 4 schijfjes kunnen uitluisteren in een ruk van een muzikant. Heb vaak al erg veel moeite met een dubbel cd. Het lijkt me eigenlijk best een saai idee bij welke muzikant dan ook.


Herkenbaar. Oproep: zijn er mensen die wel achter elkaar een dubbel-cd of 4cd (niet perse van vollenweider) kunnen uitluisteren? Vertel eens!

iggy schreef:
Over deze plaat worden wel meer voor mij athans vreemde meningen gegeven. Musician bijv Je mag dit gewoon niet hoog aanslaan???? Wat mij betreft een erg rare uitpraak/mening.

Beetje vaag dit soort uitspraken ja. 'Ik vind het niks' is duidelijke taal. Of 'ik begrijp mensen die dit leuk vinden niet' ook. Maar dat je het 'niet hoog mag aanslaan", ja wat betekent dat dan?

avatar van BlauweVla
4,0
Sommige muziekliefhebbers mogen bepaalde dingen niet goed vinden... Dan krijg je argumenten als "Het klinkt te klinisch", "Het is te commercieel", "De ziel ontbreekt". En mocht het ook nog es zeer goed geproduceerd zijn, is het ook nog es niet rauw genoeg. De Leo Blokhuizen en Gieltjes Beelen van deze wereld hebben allerlei feiten kennis, dat moet ik ze nageven (vooral Blokhuis) maar zijn op momenten ook nog es erg chauvinistisch (vooral Beelen). Kortom: het "Dit moet je goed vinden en dat niet" heerst!

avatar van musician
2,5
Ik weet niet goed wat Leo Blokhuis en Giel Beelen met de discussie hier over Behind the Gardens.. te maken hebben, hebben ze zich recent gezamenlijk uitgelaten over dit album?

Hoe dan ook, de kritiek "is het ook nog es niet rauw genoeg" lijkt mij toch een waar gotspe voor dit album.

Over "geen ziel" kun je nog twisten, wat is dat precies.
Commercieel ja of nee is ook altijd discutabel. Je moet je namelijk afvragen of dat ook de intentie van de artiest is geweest en dat is nooit te bewijzen. Trouwens commercieel succes is ook nooit goed te voorspellen.

Maar op de schaal van één tot tien inzake "rauwe muziek" komt Vollenweider hier toch echt niet veel verder dan één.

Ik geloof niet dat die constatering gelijk staat aan de conclusie dat "sommige muziekliefhebbers mogen bepaalde dingen niet goed vinden" (wat op zich een nogal raadselachtige stelling is).

Je kunt het prachtig vinden, dat is wat anders. Bij de paar berichten die hier staan, staat er nergens dat je het niet goed mag vinden. Het blijft een kwestie van smaak en die kan je nooit worden afgenomen. En van Blokhuis en Geelen trek ik mij vanaf hun opkomst al niets aan, dat kan ik iedereen van harte aanbevelen.

avatar van BlauweVla
4,0
Het gaat erom dat sommige ideeën standaard altijd zo te moeten zijn over het algemeen, zie mijn drie voorbeelden. En nee zover ik weet hebben beide genoemde heren het niet over deze plaat gehad. Maar die staan wel model voor heel die houding over wat goed is en wat niet.

avatar van musician
2,5
Daarom nogmaals: laat de heren Blokhuis en Geelen in hun eigen sop gaar koken.

Je bepaalt zelf wat je leuk vind en wat niet. Daar heb je dat duo, of wie dan ook, niet voor nodig. Op musicmeter kun je goed nalezen hoe er zoal over een album wordt gedacht. Maar dat is ook alleen maar het verwoorden van de eigen smaak. Net zo goed, als dat je dat zelf uiteraard ook mag doen.

avatar van BlauweVla
4,0
Ik laat ze ook in hun sop koken. Ik merk alleen dat zelfs soms op Musicmeter de termen van die heren gebruikt worden als een soort bijbel regels

avatar van matthijs
Ha, grappige discussie.
De positieve kant van Beelens verwoordingen is dat het vaak erg enthousiast overkomt, en dan gaan misschien mensen luisteren die dat anders niet zouden doen. Aan de andere kant zijn er ook kwalijke nevenaffecten, dat mensen gaan denken dat je (jijzelf of een ander) iets niet mooi mag vinden. Zo van, als Giel Beelen het zegt, dan moet het wel zo zijn. Dat zou je niet moeten doen, maar het gebeurt wel.
Je kunt zelf er tegenin gaan om de `smaakpolitie´ te bestrijden, maar ik denk dat het beter werkt om het gewoon niet zo letterlijk te nemen en meer van te genieten van mensen hun enthousiasme dan van hun bewoordingen.

avatar van iggy
3,5
musician schreef:
Nee, je mag dit gewoon niet hoog aanslaan.


Wat mij betreft een wat merkwaardige opmerking. Is dit een slip of the tongue?
Je kunt er niet veel aan vinden ok geen enkel probleem.
Verklaar je eens nader zou ik zeggen.

avatar van freakey
2,5
iggy schreef:
(quote)


Wat mij betreft een wat merkwaardige opmerking. Is dit een slip of the tongue?
Je kunt er niet veel aan vinden ok geen enkel probleem.
Verklaar je eens nader zou ik zeggen.


Inderdaad, ik ga uit van een slip of the tongue want zijn betogen later hier, wijzen naar een andere mening van musician

avatar van iggy
3,5
Toch heeft deze muziek zeker zijn charme wat mij betreft. Ik snap heus wel dat mensen dit wegzetten als lift muziek enz. Vollenweider bespeelt nu eenmaal een instrument dat nou niet bepaalt een yank me baby crank me geluid of gevoel oproept. Het is ook nog eens instrumentaal. En om het nog erger te maken een HARP. Nou niet echt een instrument waar de meeste mensen warm voor lopen. En ook ik weet verder niks van harp muzikanten of muziek. Meschien word harp Dre wel gezien als die mestreechse viool Dre ha. Het zal mij ook verder worst wezen. Zoals het me ook worst zal wezen hoe deze muziek genoemd word.

Ik vind dit lekker relaxt gepingel. Ik krijg/heb ook het idee en gevoel dat Dre zijn instrument geheel beheerst. Waardoor er meer dan alleen maar lift gevoelens bij mij komen opborrelen. De man soleert er verdimme met tijd en wijle verdomd lekker op los. Maar meschien moet je er wel enige moeite voor doen omdat te horen. En het moet je enigzins liggen.

avatar van Broem
4,0
Ik vind dat Andreas een wereldprestatie heeft geleverd door de harp, toch een behoorlijk klassiek instrument, te gebruiken in moderne, electronische muziek die bol staat van allerlei "gelaagdheden" en subtiele invloeden van erg veel stijlen. Dat is reteknap en straalt nog steeds van zijn werk af. Werkelijk een genot om naar te luisteren en te beleven. In die lift kan ik niet vaak genoeg stappen Een luisterboek.

avatar van musician
2,5
musician schreef:
Nee, je mag dit gewoon niet hoog aanslaan.

iggy schreef:
Wat mij betreft een wat merkwaardige opmerking. Is dit een slip of the tongue?
Je kunt er niet veel aan vinden ok geen enkel probleem.
Verklaar je eens nader zou ik zeggen.

Vanuit mijn optiek is het niet zo moeilijk, voor de lezer kan het begrijpelijkerwijs vragen oproepen.

Ik ben hardop aan het wikken en wegen bij dit album en stel mezelf de vraag wat ik van de songs vind. Daar wordt om die reden met "je" op geantwoord. Wollig taalgebruik, de keuze valt op "mag" in plaats van gelijk te werken met kunnen.
Dus met het werkwoord mogen in de zin van wel of geen toestemming heeft het niets te maken.

Formeel gesproken staat er dan ook "ik kan dit album niet hoog aanslaan". Het valt dit keer dus niet onder begrijpend lezen maar onder gebrekkig begrijpend schrijven.

Ik mag graag (desnoods fanatiek) aanprijzen of soms misprijzen (zoals hier wel een beetje) maar zal natuurlijk nooit voorschrijven wat wel of niet mooi mag worden gevonden. Ik kan mij ook niet voorstellen dat dat wordt gedacht bij mijn beschrijving, maar je ziet het.

Desgevraagd blijf ik er bij dat het een matig album is. Composities verschillen onderling weinig en eigenlijk blijft het gewoon maar 35 minuten doortokkelen zonder enig moment van spanning.
Ik zal wel toegeven, dat het een vrij uitzonderlijk album is, in de benadering. Ik ken niet veel artiesten die dit op deze wijze zo maken. Is het wel onder de pop-/rockmuziek of wat dan ook te scharen?

Hoe dan ook, ik geloof niet dat ik het album de afgelopen vier jaar uit dringende behoefte nog weer eens uit z'n hoes heb gehaald.

avatar van freakey
2,5
Zie je wel... slip of the tongue...

avatar van iggy
3,5
Met andere (boeren taal) woorden. Je hebt je verkeerd uitgedrukt. Maar je wilt het niet echt toegeven.
En deze plaat is niks. En dat laatste mag hoor. Ook het eerste trouwens.

WPE
Jammer dat verschillende mensen deze muziek als lift muziek beschouwen, ik deel die mening niet. Sterker nog, volgens mij is er niets zo lekker als onderuitgezakt met de ogen dicht deze muziek op je in te laten werken. Alsof je in een andere wereld komt. Prachtige natuurgeluiden, synthesizers, en natuurlijk elektrische harp. En toevallig vind ik dit album van Andreas ook nog eens een van de beste die hij gemaakt heeft. Klinkt gewoon heerlijk. Maar ja, smaken verschillen (en dat is maar goed ook)

avatar van Jan Wessels
3,0
Rond die tijd, 1981, draaide een vriend van mij (die veel belangstelling had voor folk-achtige muziek) ook dit album zeer regelmatig. Zelf had ik hier niet zoveel mee, zat toen zelf meer in de New Wave richting. Gisteren kwam ik de cd toevallig tegen op een rommelmarkt en herkende na dertig jaar gelijk weer de hoes met daarop die guitig knipogende krullenbol. De muziek was blijkbaar niet zo blijven hangen na al die jaren al herkende ik wel gelijk het begin van het album (vogeltjes, gelach van een vrouw (?) en dan die harp die inzet). De rest kabbelde wat door, inderdaad muziek voor op de achtergrond maar wel goed gemaakt. Grappig om te lezen dat de bassen niet van een basgitaar komen: NOTE: There is no bassplayer! What you hear are the bassstrings of the harp.
De cd zelf is tot mijn verbazing een Japanse persing. Bij vinyl was dit altijd een pré, of dat ook zo is bij cd's? In ieder geval een oude versie uit de beginjaren van de cd want het contactadres voor het management is nog in West-Germany.

avatar van BoyOnHeavenHill
2,5
Toen deze plaat uitkwam was hij in mijn muzikale kringen volstrekt onbespreekbaar, maar tegen de wijdere en tolerantere muzikale horizonten van de eenentwintigste eeuw heb ik me hier ook maar eens aan gewaagd. En eigenlijk is hier niet zoveel tegenin te brengen: sterke melodieën (vooral bij de eerste twee nummers die de sfeer ook wat langer kunnen vasthouden dan de wat fragmentarischer tweede helft), een redelijk vol geluid (geen elfenachtig überromantisch minstreelgedoe) en afwisselende en tamelijk rijke arrangementen. Maar weet je wat het is? Deze plaat doet me een beetje denken aan de Wereldwinkel: als ik daar kom staat er zo'n bord met twintig of dertig pastelkleurige vakjes, en zodra je op één van die vakjes drukt gaat de bijbehorende CD spelen en hoor je de muziek van ruisende bergbeken of snaterende dolfijnen of het geluid van maneschijn, en hoewel al die geestverruimende muziek me qua concept ontzettend interessant lijkt kan ik er nooit langer dan een halve minuut naar luisteren om de eenvoudige reden dat het allemaal zo ontzettend anoniem en daardoor eenvormig klinkt. Ik weet het wel, elk nummer op deze plaat heeft een eigen melodie en een eigen sfeer, maar als iemand me een stukje hieruit zou laten horen zou ik vermoedelijk met de beste wil van de wereld niet kunnen zeggen of het uit het begin of het midden of het einde van de dertig minuten speelduur van dit album komt. Het zal wel aan mijn oren liggen – die zijn natuurlijk niet gewend aan dit soort New Age- of lounge- of wellness-muziek, of welk etiket je hier ook maar op wilt plakken, maar die wetenschap helpt mij ook niet verder in de waardering van deze muziek (om nog maar te zwijgen van het feit dat ik aan het eind van dit album snàk naar een elektrische gitaarsolo). En als ik onder het genot van een harp dan toch naar een kop vol krullen moet kijken, dan liever naar die van Harpo Marx.

avatar van Blu-ray
4,0
Op 1e Kerstdag 1986 op metal-tape gezet en klinkt anno 2018 nog steeds voortreffelijk. Toentertijd de CD's van Andres Vollenweider vooral als test gebruikt met modificaties aan en experimenteren met luidsprekers. Voornamelijk technisch luisteren dus.

Gast
geplaatst: vandaag om 03:13 uur

geplaatst: vandaag om 03:13 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.