menu

Lost Girls - Menneskekollektivet (2021)

mijn stem
3,61 (42)
42 stemmen

Noorwegen
Electronic / Pop
Label: Smalltown Supersound

  1. Menneskekollektivet (12:10)
  2. Losing Something (4:16)
  3. Carried by Invisible Bodies (6:15)
  4. Love, Lovers (15:30)
  5. Real Life (6:03)
totale tijdsduur: 44:14
zoeken in:
ohmusica
muzikale verkenning onder disco gehemelte, niet over het geheel even geslaagd, maar werkt wel aanstekelijk op het gemoed mede door de klare performance van Jenny Hval

avatar van hoi123
3,5
Intrigerend album. Over superstrakke technobeats mompelt Hval haar overpeinzingen over de essentie van muziek maken en communicatie in bredere zin. Dit werkt vaak bevreemdend en daardoor juist pakkend, zoals op het onverklaarbaar dansbare Love, Lovers, maar bij tijd en wijle doet ze me denken aan feestjes waar ik ben geweest waar sommigen enkele grammen paardenverdoofmiddel ophadden, om vervolgens de meest onbegrijpelijke verhalen te lullen. "You knock on the door because you believe in the concept of a door" stelt ze in het openingsnummer, en hoewel ik weet (vermoed) dat het onderdeel is van een grotere observatie dat niets echt is behalve geluid, krijg ik toch flashbacks naar rampzalige gesprekken met beginnende filosofen die erg genieten van dat ze dat zijn. Soms voegt deze vaagheid oprecht iets toe aan de muziek: Carried by Invisible Lovers smeekt met zijn desoriënterende synths echt precies om een warrig verhaal zoals dat van Hval. Op andere momenten, vooral wanneer de muziek niet zo sterk is, zoals op het tweede en laatste nummer, komt het vooral pretentieus over. Gemengde gevoelens dus, maar Love, Lovers tilt het album absoluut naar een ruime voldoende.

avatar van Mjuman
hoi123Je stipt er wel een aardig punt aan: tekst en pretentie. Maar goed, je kunt onmogelijk alle teksten in songs bloedserieus en letterlijk nemen: I was afraid, I'ld eat your brain.... 'cos I'm evil - van een bard (Matt Berninger) die hier door menigeen vanwege zijn teksten in de armen wordt gesloten.

Heb Jenny Hval meermalen live gezien en die declamerende stem, met de strakke synth beat erachter werkt wel; er zit ook een deel performance art elementen in. In de jaren 80 had je punkdichter Anne Clark - live met met John Foxx (oa Ultravoxx) achter het toetsenbord en ook dat werkte wonderwel. Het mechanistische van de synth, gecombineerd met het declamerende, serene van de stem bleek een fijn combinatie.

Live werkt het wonderwel met Jenny Hval; van cd moet ik mezelf echt wel eens in de arm knijpen, zo van wat, wat, wat (tegenwoordig zegt men veel WTF). Het beeld van een deur als concept werkt trouwens wel goed - denk ook aan Doors of Perception. Zag onlangs een serie waarbij de hoofdfiguur als een door een deur (met kozijn) in een landschap ging, het landschap achter hem ophield te bestaan.

Denk dat je de muziek gewoon over je heen moet laten komen, de indruk opnemen en niet proberen te begrijpen wat ze zingzegt.

avatar van TornadoEF5
3,0
Mjuman schreef:
Denk dat je de muziek gewoon over je heen moet laten komen, de indruk opnemen en niet proberen te begrijpen wat ze zingzegt.


Ik vind het een lekker album. Maar... ik probeer nooit te begrijpen wat iemand zingt of zegt in haar tekst, want dat boeit me niet, en bij die dream pop of shoegaze kan ik dat toch niet. Misschien heb ik dat gisteren één keer gedaan en dat is dan nog bij Pink Floyd - The Gnome . En ik denk dat dat voor een groot deel mijn muzieksmaak al verklaart, want voor tekst of lyrics doe ik het eigenlijk niet of zelden.

avatar van Mjuman
TornadoEF5 schreef:
(quote)


Ik vind het een lekker album. Maar... ik probeer nooit te begrijpen wat iemand zingt of zegt in haar tekst, want dat boeit me niet, en bij die dream pop of shoegaze kan ik dat toch niet. Misschien heb ik dat gisteren één keer gedaan en dat is dan nog bij Pink Floyd - The Gnome . En ik denk dat dat voor een groot deel mijn muzieksmaak al verklaart, want voor tekst of lyrics doe ik het eigenlijk niet of zelden.


Dit is niet de plaats voor een discussie over de pro's en con's van teksten (en hun interpretatie), al wil ik je graag verwijzen naar de vele pagina's daarover bij Joy Division - Unknown Pleasures (1979) (een fijn album trouwens).

Wat dat betreft zou ik je graag willen wijzen op de scherpe, maatschappijkritische teksten vol humor van Paul Weller - vaak beeldend (en aanschouwelijk) en puntig vervat (zoals Goin' Underground, Saturday's Kids).

Jenny Hval: zoals gezegd ook performance gericht - in een normale 'frame of mind' zou je het niet slikken

avatar van Teunnis
4,0
Menneskekollektivet en Love, Lovers zijn geweldig, maar de overige drie nummers gaan (voor nu nog) een beetje langs me heen. Dus houd ik het op 4*.

avatar van ZAP!
Leuke cover!

avatar van stoepkrijt
3,5
Menneskekollektivet, een lekkere tongbreker voor iemand die het Zweeds niet machtig is zoals ik. Al met al vind ik dit een prettige, sfeervolle en boeiende plaat. De twee langste tracks springen het meest in het oog en geven dit album smoel. Ze voelen beide zowel afstandelijk en kil als dansbaar. Sterk, maar ze hebben allebei ook wel érg lang nodig om op te bouwen. Dat had best wat korter en puntiger gekund, zoals in Losing Something. Die weet echt iets op te bouwen in die 4 minuten tijd. Sfeervol en uitermate doeltreffend.

Minder doeltreffend vind ik de gesproken tekst. Dat voelt op den duur meer als een trucje dan als iets doelmatigs en had voor mij wat beter gedoseerd mogen worden.

Een goede plaat, maar niet de hypnotiserende trip die het had kunnen zijn. Alle elementen daarvoor zijn aanwezig, maar het duurt in sommige tracks gewoon te lang voor ik bij mijn lurven gegrepen wordt. Of mijn lurven worden te vroeg weer losgelaten.

Gast
geplaatst: vandaag om 02:31 uur

geplaatst: vandaag om 02:31 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.