menu

At the Gates - The Nightmare of Being (2021)

mijn stem
4,02 (26)
26 stemmen

Zweden
Metal
Label: Century Media

  1. Spectre of Extinction (4:49)
  2. The Paradox (4:43)
  3. The Nightmare of Being (3:49)
  4. Garden of Cyrus (4:25)
  5. Touched by the White Hands of Death (4:07)
  6. The Fall Into Time (6:45)
  7. Cult of Salvation (4:24)
  8. The Abstract Enthroned (4:26)
  9. Cosmic Pessimism (4:31)
  10. Eternal Winter of Reason (3:38)
totale tijdsduur: 45:37
zoeken in:
avatar van gigage
4,5
The Paradox klinkt mij prima in de oren. Wat minder zwaar op de maag dan het album hiervoor naar mijn mening.

avatar van james_cameron
3,5
Meer variatie op dit album dan we van de zweden gewend zijn, met veel gebruik van bombastische orkestpartijen en hier en daar wat exotische instrumentatie. In de track Garden Of Cyrus komt zelfs een saxofoon opdraven. Dat had nou net niet gehoeven, maar het siert de mannen dat ze na al die jaren het experiment opzoeken. Het resulteert in een ietwat onevenwichtig maar doorgaans wel interessant album. De min of meer standaard uptempo beukers, het handelsmerk van de band, blijken ook ditmaal toch weer de beste tracks, de gedane moeite ten spijt.

avatar van henrie9
4,5
ATG, veteranen van de Zweedse deathmetal, kunnen die hier nog wel hun bestaansrecht bewijzen? Een nieuw opus, valt daar nog sterren mee te oogsten of proberen ze gewoon wat beter te klinken door een of ander experimenteel gedraai? Nu pas goed op, ze wáren al buitenbeentje in 't genre. Ze openen dan ook weer zo, vóór 't grote  metalfest begint, in de verte een rommelend onweer, met vredige klassiek-spaanse gitaarpingels...  en die worden brutaal elektrisch gekaapt in een eerste klepper van formaat, 'Spectre of Extinction', waar 't razend geweld, de vuige riffs, de roffelende polka's en boosaardige grunts je de zwarte diepten van de kosmos insleuren. De bakens zijn verzet, 't onvermijdelijke uitzicht op je cataclystische uitroeiing staat klaar. Die dreigende trein, die raast onverminderd verder, doorheen het sinistere 'The Paradox', waarin je laatste sprankel hoop zal worden omgezet in pikzwart pessimisme. De titeltrack dimt dan sonische vaart, voor het eerst, laat zich wat binden op tragere, bijna akoestische gitaarakkoorden. In 'Garden of Cyrus', je schrikt even, neemt een atmosferische deathmetalsax het dan plots over van de voorheen mooi meanderend dansende gitaren. Maar owee, de relatieve rust in die proggy tuin is wel vals, alleen dreiging is er daar opgebouwd. Via een onheilspellende symfonische promenade waarmee 'Touched by the White Hands of Death' opstart, beland je toch weer in 't dode oog van de storm. Wat werkt die opbouw van ATG dus toch weer fantastisch! Heb je dan nog 'The Fall into Time' niet gehad. Schitterend episch, orkestraal, volle Carl Orff-bombast, steeds weer opduikend rondomheen de vijf fel en vernuftig musicerende Zweedse masters. 'Cult of Salvation', met subtiel pianomotiefje dat overleeft tussen zwiepende gitaren. Ook een verbijsterend sterk 'Cosmic Pessimism', in clean diep postpunk parlando, filosoof Eugene Thacker's donkere lyrics gedebiteerd op een fenomenale groove, helemaal buiten de lijntjes, Tool waardig! Dit alles liefst zes maal onderbroken door een scanderend "We do not live, we are lived. Pessimism, the last refuge of hope"! Pas na de allerlaatste in pijn uitdovende noten van 't benauwende 'Eternal Winter of Reason' kunnen de vertwijfelde oogjes in spleetjes weer open. Is de droom, die existentiële nachtmerrie over?
ATG kijkt het genre hier autoritair aan, hun avontuurlijke sound die staat er nog, als een huis. Hun zevende telt alleen maar 45 boeiende, complexe minuten, vol nuances en  schitterende arrangementen. Supermario Jens Bogren werkte alles weer af. Stond ATG ooit aan de wieg,  wel ze staan nu nog steeds, als vernieuwende gidsen zelfs, helemaal voorop, 'At The Gates' van de melodische deathmetal. 't Zijn dus toppers zeker?

avatar van knoltor
4,5
At the Gates levert met 'The Nightmare of Being' hun beste en meest avontuurlijke werkstuk sinds de reünie af. Het album begint nog vertrouwd, met twee knallende melodeath-tracks zoals alleen At the Gates dat kan. Maar gaandeweg komen er steeds meer nieuwe elementen in de muziek naar voren; de band heeft hier duidelijk gekozen om alle opgelegde grenzen los te laten. Dat betekent heuse proggy passages en vreemde instrumentaties met zelfs een saxofoonsolo (!). Zoals we gewend zijn wordt dat alles nog immer bijeengeblaft door Tomas Lindberg Redant (hij en zijn vrouw hebben elkaars achternaam recentelijk aangenomen).
Het album ademt van begin tot eind de voor de band zo kenmerkende sfeer van melancholie, wanhoop en agressie en blijft daarmee wel een op en top At the Gates-plaat. Tel daarbij op dat dit alles buitengewoon geïnspireerd klinkt en fantastisch geproduceerd en gemixt is en iedere zichzelf respecterende metalfan weet genoeg. Kopen, die hap.

avatar van Eddie
4,0
Lekker hoor. Erg sterke plaat van zat the Gates die met deze plaat bewijzen nog volop bestaansrecht te hebben. Ben ik de enige die in ‘Spectre of Extinction’ een knipoog naar Sepultura’s ‘Refuse/Resist’ hoor? (Vooral op het einde goed hoorbaar, maar ook halverwege een keer).

avatar van gigage
4,5
Ik word gewoonweg omver geblazen door deze Zweedse veteranen in 2021. Alsof ze niks meer te bewijzen hebben, in de trant van, laten we gewoon eens een lekker plaatje maken Nou dat is gelukt. Er wordt alleen een gitaarmuur opgetrokken waar nodig maar voor de rest laten ze zich van hun meest virtuoze en proggy kant horen zodat de melodie nooit uit het oog wordt verloren. Tijdens de solo's laten ze gewoon de riff achterwege, wel zo helder allemaal. En het toefje saxofoon is ook geweldig.
Eindlijst materiaal.

Gast
geplaatst: vandaag om 10:28 uur

geplaatst: vandaag om 10:28 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.