menu

Sufjan Stevens & Angelo De Augustine - A Beginner's Mind (2021)

mijn stem
3,77 (174)
174 stemmen

Verenigde Staten
Pop / Folk
Label: Asthmatic Kitty

  1. Reach Out (3:43)
  2. Lady Macbeth in Chains (3:42)
  3. Back to Oz (4:12)
  4. The Pillar of Souls (3:10)
  5. You Give Death a Bad Name (4:07)
  6. Beginner’s Mind (2:15)
  7. Olympus (3:07)
  8. Murder and Crime (3:30)
  9. (This Is) the Thing (2:48)
  10. It’s Your Own Body and Mind (2:27)
  11. Lost in the World (3:10)
  12. Fictional California (2:50)
  13. Cimmerian Shade (4:19)
  14. Lacrimae (2:07)
totale tijdsduur: 45:27
zoeken in:
ohmusica
Het verhaal achter dit album verdient best enige aandacht, is hier te vinden:
A Beginner’s Mind | Asthmatic Kitty Records - asthmatickitty.com

Over het hoesontwerp:
Daniel Anum Jasper, een pionier op het gebied van het schilderen van Ghanese filmposters, kreeg de opdracht om een ​​reeks nieuwe werken te schilderen voor A Beginner's Mind. Hij kreeg heel summier minimale aanwijzingen (spoken, monsters…) om vanuit a beginners mind te ontwerpen. De resulterende schilderijen zijn een grafisch simulacrum. (simulacrum een enigszins begrijpelijk woord hiervoor =drogbeeld)

Ik zag vanmorgen een recensie voorbij komen van G. Kamer in de Volkskrant die wat ‘zeggingskracht’ miste door een ietwat een gemakzuchtige vergelijking te maken met C & L. Enige verdieping kan geen kwaad voor een broodrecensent. Mogelijk is de Sufjan&Co lat voor hem wat hoog.

avatar van aerobag
3,5
De hoes doet me een beetje denken aan van de hoezen van die jaren '70 prog albums, die je bij de vinylboer ergens achterin de zaak vindt

ohmusica
aerobag schreef:
De hoes doet me een beetje denken aan van de hoezen van die jaren '70 prog albums, die je bij de vinylboer ergens achterin de zaak vindt

Todd Rundgren - A Wizard, a True Star (1973) - MusicMeter.nl (?)

Of naar Ghana:
From James Bond to Predator: Ghana's Weird History of Sexing Up Movie Posters - The Atlantic - theatlantic.com

avatar van GrafGantz
aerobag schreef:
De hoes doet me een beetje denken aan van de hoezen van die jaren '70 prog albums, die je bij de vinylboer ergens achterin de zaak vindt


Geen idee waarom, maar ik moest vooral aan Italiaanse prog denken bij het zien van de (afzichtelijke) hoes.

avatar van -SprayIt-
4,0
De liedjes beginnen a la Carrie & Lowell al goed onder de huid te kruipen. Op repeat!

4,5
Goede plaat weer van onze Sufjan. Wel iets minder dan Carrie & Lowell, maar dat is in mijn ogen dan ook echt een klassieker. Het geheel is ook een stuk luchtiger, mede door de thematiek van de verschillende films. Eerste indruk is vooral een constant hoog niveau zonder echte uitschieters. Als ik toch favorieten moet aanwijzen zijn dat Back to Oz, the Thing en Cimmerian Shade.

avatar van erwinz
4,5
recensie op de krenten uit de pop:
De krenten uit de pop: Sufjan Stevens & Angelo De Augustine - A Beginner's Mind - dekrentenuitdepop.blogspot.com

Sufjan Stevens & Angelo De Augustine - A Beginner's Mind
Sufjan Stevens en Angelo De Augustine leveren met A Beginner’s Mind een fraai ingetogen album af, dat benevelt en bezweert met wonderschone klanken en prachtig bij elkaar kleurende stemmen

Ik vind lang niet alles dat Sufjan Stevens maakt mooi of interessant, maar het samen met Angelo De Augustine gemaakte A Beginner’s Mind is prachtig. De twee sloten zich een maand op om een album te maken dat opvalt door fraaie klanken, prachtige melodieën en zeker ook de ijzersterke zang en harmonieën van de twee. A Beginner’s Mind is een typisch Sufjan Stevens album, maar het is ook een album vol echo’s uit het verleden. Het is een album dat in het hokje folk past, met het album ontstijgt dit genre ook met grote regelmaat. Het door films geïnspireerde album voert je langs een eindeloze stroom van mooie beelden en wordt iedere luisterbeurt mooier.

De Amerikaanse muzikant Sufjan Stevens kwam voor het eerst op mijn pad in 2003, toen hij het prachtige Greetings from Michigan: The Great Lake State uitbracht. Het was de start van een zeer ambitieus plan, dat uiteindelijk voor iedere staat van de Verenigde Staten een album moest gaan opleveren, wat na beluistering van het eerste deel een sensationeel vooruitzicht was.

Dat plan is helaas na twee albums al gestrand, maar Sufjan Stevens maakte ook buiten dit nauwelijks te realiseren project mooie albums. Ik moet wel toegeven dat ik de afgelopen jaren wat uitgekeken ben geraakt op zijn muziek. Het inmiddels al weer zes jaar oude Carrie & Lowell was tot deze week het laatste Sufjan Stevens album dat me echt kon boeien en dat album kwam na een aantal albums die me ook niet veel deden.

Deze week keert Sufjan Stevens terug met een nieuw album en het is een album dat hij maakte met Angelo De Augustine. Laatstgenoemde maakte een drietal albums op het Asthmatic Kitty label van Sufjan Stevens, waarvan met name het in 2019 verschenen Tomb opviel. Angelo De Augustine en Sufjan Stevens sloten zich voor A Beginner’s Mind een maand op in een blokhut in de staat New York en lieten zich inspireren door films die ze in de avond bekeken en de volgende dag een song moesten opleveren, waarbij een aantal wat zweverige methodieken centraal stonden.

Het vasthouden aan een concept is voor Sufjan Stevens een beproefd concept en ook op A Beginner’s Mind werkt het weer uitstekend. Dat de songs op het album zijn geïnspireerd door films is overigens goed te horen, want A Beginner’s Mind is een album met een ruimtelijk en beeldend karakter.

Sufjan Stevens en Angelo De Augustine tekenen op A Beginner’s Mind voor nagenoeg alle instrumenten en vocalen, wat een intiem album oplevert. Het is een album dat herinnert aan de Sufjan Stevens die mij het meest dierbaar zijn, waarbij moet worden gedacht aan Greetings from Michigan: The Great Lake State, Seven Swans en Carrie & Lowell.

Ook A Beginner’s Mind is een album dat vooral ingetogen en vaak fluisterzacht is en dat een over het algemeen akoestische instrumentatie combineert met de mooie stemmen en harmonieën van de twee Amerikaanse muzikanten. Het zijn stemmen die echt prachtig bij elkaar passen en die meer dan eens associaties oproepen met de muziek van Simon & Garfunkel of uit het recentere verleden Kings Of Convenience, met hier en daar nog wat persoonlijke associaties met Peter Gabriel , Elliott Smith, cosmic soul en prog.

De eerder genoemde topalbums van Sufjan Stevens hebben de afgelopen jaren nogal wat muzikanten geïnspireerd tot vergelijkbare muziek, maar meestal eindigt dit in bloedeloos saai geneuzel. Sufjan Stevens en Angelo De Augustine slagen er op A Beginner’s Mind echter in om langzaam voortkabbelende songs te maken die niet alleen overlopen van schoonheid, maar die zich ook heftig opdringen.

A Beginner’s Mind is een typisch Sufjan Stevens album, maar het is er weer eens een die je na één keer horen heeft gegrepen en die je vervolgens maar blijft beluisteren. Bij herhaalde beluistering hoor je alleen maar meer moois in de songs op het album en krijgt A Beginner’s Mind langzaam maar zeker een bijna hypnotiserende werking. De naam Sufjan Stevens was de afgelopen jaren voor mij zeker geen synoniem voor interessante albums, maar dit nieuwe album is een pareltje. Erwin Zijleman

avatar van ainogard
4,0
Het is zondag ochtend ik ben van het laatste zomer zonnetje van het jaar ( alweer 5 dagen herfst ) aan het genieten met op de achtergrond op mijn telefoon ( schande) dit album. Het voelt alsof ik terug in de tijd ga maar het voelt ook op een bepaalde manier fris. Misschien leuk om erbij te vermelden ik ben ‘breaking bad’ na 10 jaar opnieuw aan het bekijken en ik voel overeenkomstens. Ik geef nog geen cijfer komt vast als ik de ‘aparte’ hoes in mijn collectie heb.

avatar van deric raven
4,0
Het is de herfst van 2014 als de uit California afkomstige singer-songwriter Angelo De Augustine met beperkte middelen in eigen beheer zijn debuutalbum Spirals of Silence uitbrengt. Niet echt een plaat welke massaal wordt opgepakt, maar waarmee hij wel de aandacht trekt van Sufjan Stevens. Onder zijn hoede verschijnt op het door Sufjan Stevens opgestarte Asthmatic Kitty label Swim Inside the Moon. Gezamenlijk werken ze aan de single Time die vervolgens op zijn derde studioplaat Tomb terecht komt.

Vanwege persoonlijke omstandigheden gaat Sufjan Stevens daarna met zijn verdriet aan de slag en verwerkt verder met zijn stiefvader Lowell Brams het overlijden van zijn moeder Carrie op het indrukwekkende instrumentale Aporia. Een lastig te plaatsen geheel welke totaal niet in het verlengde ligt van het zachte dierbare Carrie & Lowell. De dood speelt tevens de hoofdrol op het loeizware rouwproces Convocations, waar hij de vijf rouwfases op indrukwekkende wijze vorm geeft in een tweeëneenhalf durend onbegrepen hoogstaand werkstuk. Tussendoor maakt hij het elektronische met flarden noise gevulde The Ascension.

Als men zich er bij neer gelegd heeft dat de periode van prachtige groots opgezette toegankelijke albums definitief voorbij is, en dat men geen meesterwerken als de bombastische musicalsfeer van Illinoise, het folky Seven Swans en eerder genoemde Carrie & Lowell hoeft te verwachten verschijnt nu A Beginner’s Mind. Dit samenwerkingsverband schets dezelfde benadering, maar ontwijkt netjes die privé omstandigheden, waardoor Sufjan Stevens net wat afstandiger overkomt dan op zijn latere platen.

A Beginner’s Mind van het gelegenheidsduo Sufjan Stevens en Angelo De Augustine is geïnspireerd door een soort van nostalgische gevoel welke het huren van een gedateerde Betamax Moviebox oproept. Legendarische filmmarathons die het tweetal samen organiseert. De aanpak is dus vrij simpel. In de nacht een film kijken, en daar vervolgens in de ochtend een song bij schrijven. Totaal geïsoleerd van de buitenwereld, sterk neergezet in het verdovende doodsklokkenspel van de demonische Hellraiser gevangenis The Pillar of Souls.

Het koppel kiest ook hier voor klassiekers uit de jeugdjaren van Sufjan Stevens zoals The Thing ((This Is) The Thing) , Der Himmel über Berlin (Reach Out), The Silence Of The Lambs (Cimmerian Shade), The Last Wave (Lost In The World) en Mad Max (Murder And Crime), aangevuld met oudjes als Night of the Living Dead (You Give Death A Bad Name) en All About Eve (Lady Macbeth In Chains) en recenter werk als Bring it On Again (Fictional California).

Sufjan Stevens gaat vocaal al aardig de hoogte in, maar heeft zeker bij lange na niet het bereik van de bijna maagdelijke vitale vrouwelijkheid die diep in Angelo De Augustine verscholen zit en zich prachtig openbaart in het titelstuk Beginner’s Mind. Zijn toepasselijke engelenzang in Reach Out streelt en vloeit ademloos samen met het herkenbare stemgeluid van Sufjan Stevens. Twee gelijkgestemde zielen die hun eeuwigheid willen verruilen voor een aards bestaan. Iconische helden en lugubere gestoorde personages, publiekelijk erkent met dezelfde sterrenstatus. De angst van Cimmerian Shade teruggebracht tot een berustende objectieve waarneming.

Gouden regenboog luisterliedjes waarbij de vergankelijkheid van de schoonheid centraal staat. De aftakeling van het verouderingsproces, het beest dat heimelijk verlangt naar perfectie, en de onschuld van de onbesmette tienerjaren. Dromerige eigen interpretaties van bestaande klassieke verhalen, veelal sprookjesachtig, soms uitblinkend in de zwaarte van de dood; het gecentraliseerde uitgewerkte thema van Convocations. Prachtige verstillende folk met hier en daar een regenval aan elektrische gitaarakkoorden bij het vintage getinte Back to Oz en duister onvoorspelbaar in het grillige You Give Death a Bad Name.

Sufjan Stevens & Angelo De Augustine - A Beginner’s Mind | Pop | Written in Music - writteninmusic.com

avatar van Pepino
Over de muziek kan ik nog niks zeggen, maar die hoes... Mja...

avatar van henrie9
4,5
Na het helende requiemepos dat Convocations eerder dit jaar voor Sufjan Stevens was, is het nu tijd voor weer iets helemaal anders. Sufjan heeft namelijk op zijn eigen label in Angelo De Augustine een nieuwe hechte zielsverwant gevonden om er samen nog eens een verstild fluisterende zangplaat à la Carrie & Lowell mee op te nemen. Heel mooi, horen we onmiddellijk! Inderdaad, als waren het de Kings of Convenience zelve zo wonderwel hebben zich hier hun stemmen tot ingetogen harmonie vervlochten.

Hoor zo maar al enkele van de topnummers : 'Reach Out', 'Lady Macbeth in Chains', 'Back to Oz',  'The Pillar of Sounds' of 'Olympus'.

Maar waarover te zingen? s Avonds filmpje pikken en er 's morgens een goed liedje over maken, verrassend idee toch om er je muzikale verbeeldingskracht mee aan te zwengelen?

Een ratjetoe van 14 films passeerde de revue daar in hun schuiloord in New York, gaande van horror, Night of The Living Dead, The Thing, Silence of the Lambs tot klassiekers als The Wizzard of Oz en All About Eve. De muziek kwam en gaandeweg werden ook de scores voorzien van beeldrijke, zelfs extravagante, altijd diepzinnige lyrics. Weloverdacht leunen ze aan op het Zenboeddhisme en het oud-Chinese Boek der Veranderingen.

Ja, wat betekent het om nu mens te zijn in een wereld aan scherven? Met klimaatverandering, menselijk lijden, isolement, sociale paranoia, zin van het leven, zin van de dood en alles daartussen? Beiden dachten er lang en geestdriftig over na en legden dan stilletjes teksten op de samengeschreven akkoordenschema's.

Juist, daarin schuilt dan ook de betekenis van de plaattitel : het zenboeddhistische Shoshin,  geest van de beginner. Een houding van openheid, gretigheid en gebrek aan vooroordelen, die is essentieel wil je eender welke kwestie kunnen overschouwen. Neem dus zomaar even 14 willekeurige films : wat hun makers er ooit ook mee bedoelden, een beginnersgeest zal er, als een kind zo zuiver, altijd zijn persoonlijke inspiratie weten uit te puren. Is er dan nood soms aan herbronnend kijken in de wereld anno 2021? Waarmee weer een open deur is ingetrapt...

Daarmee doet nu ook de kleurige plaatcover minder vreemd aan. Slecht ingelichte Afrikaanse kunstenaars ontwierpen in de jaren '80 gelijkaardige alternatieve filmaffiches. Net zo gaven Sufjan en Angelo daarom kunstenaar Daniel Anum Jasper vrije hand om zich op basis van heel beperkte info over enkele van de bezongen films toch een totaalposter te verbeelden.

Muzikaal levert het het gelegenheidsduo uiteindelijk een zachtdromerige, lieve soundtrack op, vooral door Angelo emotioneel en hoog ingezongen, met diepfilosofische poëzie, wat psychedelisch aandoend, nu eens melancholisch en romantisch, dan weer sprankelend, levendig, bruisend. De uitvoering van het geheel is volledig back to basics, lo-fi. Weg alle electronica, synthpop of ambient. Volle speelruimte voor het akoestische instrumentarium, de folky gitaren, piano, belletjes en cimbalen, zelfs wat Illinoisse-orkestratie. Deze fantastische nieuwe staat dus verre van na jaren slappe herhaling. Ook in deze samenwerking is ze vintage Sufjan, muziek met een hart, alles op z'n best.

Daarmee hebben ze 't bovendien  ook weer bewezen : het creatief eindproduct van de ene wordt meermaals het creatieve startschot voor de andere. Of hoe een sessie avondlijk bloemlezen uit the American film history leidt tot de schepping van een indrukwekkend muziekwerk, the morning after. Werk je al aan de sequel, jongens?

avatar van Fathead
3,0
Mooi, maar ook een tikje saai, eigenlijk…

Stijn_Slayer
Mijn eerste indruk na een aantal keer luisteren is dat het een mooi rustig album is, maar geen nieuwe klassieker in Stevens' inmiddels al best imposante oeuvre. Luchtiger en afstandelijker dan Carrie & Lowell, wat op zich logisch is gezien het onderwerp van de liedjes. Wel lijkt het in eerste instantie misschien iets meer De Augustines album dan dat van Stevens. Gaat zeker nog vaak de revue passeren de komende tijd.

avatar van iHateDolphins
3,5
Och, absoluut verslaafd aan back to oz momenteel. Wat een heerlijk nummer. Vanaf de 4e track wordt het voor mij wel iets minder. Op dit moment, kan ik me wel vinden dat het daarna een tikkeltje saai wordt. Bij olympus veer ik dan wel weer een beetje op.

avatar van jorro
3,5
Het kan mij niet zo bekoren als de Sufjan Stevens uit de tijd van Illinois, Michigan en Seven Swans om een paar albums te noemen. Waar de liedjes van toen mij verrasten vind ik het nu vooral minder sprankelend.
Maar ik ga het zeker nog vaker beluisteren want wie weet springt de vonk nog over.
Lost in the World is namelijk zo'n nummer dat de vergelijking met eerder wel aan kan. Het geeft mij de moed het album niet te snel uit mijn playlist te verwijderen.
Voor nu 3,5*, wat toch ook geen slecht 'cijfer' is, maar wie weet...?

avatar van Cor
3,5
Cor
Mooi samenwerkingsverband, maar niet een hele ontroerende of spannende plaat. Technisch fraai, maar het hart wordt niet echt aangeraakt. Meer dan 3,5***, maar te weinig voor 4****, zo’n plaat is het voor mij.

avatar van davevr
3,0
Ik vind Sufjan echt maar niets, maar Angelo zijn platen staan best veel op hier, dus ik gaf het een kans. Maar dit vind ik gewoon saai. Mooi hoor, maar zo wat kabbelend.

avatar van overmars89
4,0
Eerlijk is eerlijk ik ben gewoon een sucker voor Sufjan's folk. Hij doet weinig nieuws en verheffends, maar ik vind het toch al snel mooier dan veel andere dingen in hetzelfde genre.

avatar van Mausie
3,5
Mausie (crew)
Dit valt tot nu toe erg tegen. De zes eerder uitgebrachte tracks bleken geen goede representatie. De meeste albumtracks glijden onopvallend voorbij. Doordat de sound op dit album doet denken aan Carrie & Lowell, ga je daar al snel mee vergelijken. En dan mis ik hier het gevoel, het maakt weinig impact. Het voelt voor mij als vorm boven inhoud.

avatar van ainogard
4,0
Ik heb deze ‘hoes’ gekocht en ik heb het plaatje nu al toch zo’n 10 keer beluisterd. Ik vind het mooi plaatje ( groen/turquase vinyl ). Ik zeg toch een 3,8 rond hem af maar 4.

avatar van vinylbeleving
overmars89 schreef:
Eerlijk is eerlijk ik ben gewoon een sucker voor Sufjan's folk. Hij doet weinig nieuws en verheffends, maar ik vind het toch al snel mooier dan veel andere dingen in hetzelfde genre.


Eens. Toch genieten hoor, maar het vinyl schaf ik deze keer niet aan. Daarvoor vind ik de samenwerking net niet goed genoeg, en tja, die hoes hè....het is wachten tot die andere samenwerking van Mars en Paak op vinyl verschijnt. Dat is nou eens een supergroep

avatar van herman
3,5
De hoes doet me denken aan een tentoonstelling met Nollywood-posters die ik ooit zag.

Verder een prima album, maar lang geen Seven Swans, Michigan of Carrie and Lowell. Eigenlijk haalt alleen Back to Oz dat niveau (die kan gelijk wel in mijn Sufjan top 10), en wellicht Cimmerian Shade en Reach Out.

avatar van -SprayIt-
4,0
Toch wel in opvallend weinig eindlijstjes terug te vinden. Van zowel users als op AOTY, niet eens een HM tot nu toe. Dit album doet het bij mij al maanden goed en eigenlijk beter en beter. De score is ook niet verkeerd hier en toch echt een bekende grote naam, dus snap het niet helemaal.

avatar van remcodurez
4,0
-SprayIt- schreef:
Toch wel in opvallend weinig eindlijstjes terug te vinden. Van zowel users als op AOTY, niet eens een HM tot nu toe. Dit album doet het bij mij al maanden goed en eigenlijk beter en beter. De score is ook niet verkeerd hier en toch echt een bekende grote naam, dus snap het niet helemaal.

Ik heb hem allesinds in mijn top 10 albums van dit jaar opgenomen.

avatar van Justinx
4,5
herman schreef:
De hoes doet me denken aan een tentoonstelling met Nollywood-posters die ik ooit zag.

Verder een prima album, maar lang geen Seven Swans, Michigan of Carrie and Lowell. Eigenlijk haalt alleen Back to Oz dat niveau (die kan gelijk wel in mijn Sufjan top 10), en wellicht Cimmerian Shade en Reach Out.

Ik vind dit anders qua sfeer erg dicht in de buurt komen van Carrie. Je kunt ze in een zucht achter elkaar draaien. Beter dan dat elektronische geneuzel op andere platen van hem die in de afgelopen jaren verschenen.

Gast
geplaatst: vandaag om 17:52 uur

geplaatst: vandaag om 17:52 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.