menu

Daniel Rossen - You Belong There (2022)

mijn stem
3,85 (68)
68 stemmen

Verenigde Staten
Folk
Label: Warp

  1. It's a Passage (3:58)
  2. Shadow in the Frame (5:16)
  3. You Belong There (2:39)
  4. Unpeopled Space (6:09)
  5. Celia (2:39)
  6. Tangle (3:46)
  7. I'll Wait for Your Visit (6:53)
  8. Keeper and Kin (6:09)
  9. The Last One (3:50)
  10. Repeat the Pattern (3:01)
totale tijdsduur: 44:20
zoeken in:
avatar van Kaaasgaaf
4,5
Oh wow, sinds die wonderschone EP van tien jaar terug heb ik me met regelmaat afgevraagd wanneer een volwaardige soloplaat zou volgen. Dit nummer klinkt alsof hij het ook een maand later had kunnen uitbrengen, in dit geval allerminst een veeg teken.

avatar van staralfur
Ik ben heel erg benieuwd! Ik luister de EP nog regelmatig.

avatar van robbizzel
En ineens las ik vandaag wat reviews van een nieuwe track van Daniel Rossen, blij verrast dat hij eindelijk weer met iets komt. Ieder had dezelfde mening dat het weer een geweldige track is, en gelukkig na een paar keer luisteren ben ik het er helemaal mee eens en ben ik heel benieuwd naar de volle plaat!!

Amai, van het ene uiterste val ik in het andere.
Prachtsingle..wat wil je. Een lid van 1 van de beste artpop-formaties van deze eeuw..
Maar dan las ik dat Ed Droste niet meer in de band zit! Verbijsterd.

avatar van Grizzly Bear
4,0
Ook Unpeopled Space is inmiddels te beluisteren: nog meer schoonheid! Erg fijn dat hij weer terug is

4,0
Unpeopled Space is van ongekende pracht.

avatar van Kaaasgaaf
4,5
gerre schreef:
Amai, van het ene uiterste val ik in het andere.
Prachtsingle..wat wil je. Een lid van 1 van de beste artpop-formaties van deze eeuw..
Maar dan las ik dat Ed Droste niet meer in de band zit! Verbijsterd.

Ik vraag me af of de band zonder Ed door zal gaan, aangezien de overige twee bandleden ook aan dit album hebben meegewerkt. Dus misschien is Daniel Rossen solo wel gewoon het nieuwe Grizzly Bear. Ergens wel jammer, maar toch ook een logische voortzetting.

avatar van IMPULS
4,5
Kaaasgaaf schreef:
(quote)

Ik vraag me af of de band zonder Ed door zal gaan, aangezien de overige twee bandleden ook aan dit album hebben meegewerkt. Dus misschien is Daniel Rossen solo wel gewoon het nieuwe Grizzly Bear. Ergens wel jammer, maar toch ook een logische voortzetting.


Op Daniel's album-aankondiging op zijn fb-pagina noemy hij Chris Taylor niet als medewerker aan zijn album.
Maar goed, Grizzly Bear is een zwaar onderschatte band, Daniel Rossen toen met zijn EP niet minder onderschat. De reeds 3 te beluisteren tacks van dit eerste volwaardige solo-album beloven weer heel veel. Je kent het procedé, maar het blijft zo geweldig mooi en spannend.
Department of Eagles, het aloude project van Rossen is ook spannend, anders, en vol van ongekende horizons.
Alle hierboven genoemde muziek zit er vol van. Verademing.

avatar van Mellotrongalore
De reeds 3 te beluisteren tacks van dit eerste volwaardige solo-album beloven weer heel veel. Je kent het procedé, maar het blijft zo geweldig mooi en spannend.
Department of Eagles, het aloude project van Rossen is ook spannend, anders, en vol van ongekende horizons.
Alle hierboven genoemde muziek zit er vol van. Verademing. [/quote]

Ik zie op Tidal nog maar 2 tracks? Shadow in the frame en Unpeopled Space. Welke heb ik gemist?

avatar van IMPULS
4,5
Ik zie op Tidal nog maar 2 tracks? Shadow in the frame en Unpeopled Space. Welke heb ik gemist?
[/quote]

You're right. Gaat idd. om 2 tracks.

avatar van aERodynamIC
3,5
Een album dat alle ingrediënten bevat waar ik warm voor loop. Zeg barokpop en ik ben één en al oor.
Als ik dan ook artiesten als Midlake of And the Golden Choir er in terug hoor dan zou ik goud in handen moeten hebben.

Maar nee. De nummers komen bij mij maar niet tot leven. Het lijken schetsen die nergens heen gaan en op den duur gaat zelfs de Spaanse gitaar me tegen staan. Ook qua zang vind ik het allemaal wat kleurloos.

Hoe kan dat? Nogmaals: dit album heeft zo veel wat ik goed vind. Ik hoor dat het spannend is, en van hoge kwaliteit. Misschien dat het later beter valt?

Het is niet zo dat ik er niet van kan genieten, maar dit soort albums scoren al heel snel 4,5 bij mij en ik blijf nu (nog) steken op 3,5. Misschien quote ik me later nog eens met de mededeling dat ik er inmiddels verliefd op ben geworden. Zijn het vaak niet dit soort albums die uiteindelijk het langst meegaan?!

avatar van Tommoo
4,5
Ik ervaar tot nu precies hetzelfde, er zijn echt wel een paar nummers die ik heel tof vind en niets is slecht. Achter de mist van het soms voor mij wat te experimentele of op het eerste gezicht soms zelfs te gezapige voel ik dat er een klein meesterwerkje schuilt, maar misschien probeer ik dan te hard. Bij de andere werken waar Daniel aan mee heeft gewerkt (Department of Eagles en natuurlijk Grizzly Bear) was ik vaak meteen verkocht en lag de schoonheid van de muziek plus de uitdaging van de nummers qua experiment vaak precies in balans. Ik durf nog niet te stemmen.

avatar van Don Cappuccino
4,5
Ik ben echt zwaar onder de indruk van deze plaat. Wat een magistraal progressief folkavontuur heeft Daniel Rossen hier afgeleverd. Grizzly Bear was ook absoluut een prog-gerelateerde band, maar hier gaat Rossen echt volledig de diepte in qua instrumentatie én compositie. You Belong There is aanzienlijk minder conventioneel ''song''-gericht, met labyrinten van tracks, waarin een fenomenaal schouwspel plaats vindt tussen de kronkelende akoestische gitaarlijnen van Rossen en het gedetailleerde jazzy drumwerk van Chris Bear. Het drumwerk van Chris Bear is krankzinnig goed, en hij is de perfecte muzikant om de lijnen van Rossen aan te vullen en te contrasteren. Je luistert echt naar een zwierige en kleurrijke dans tussen de twee muzikanten, iets dat me mateloos fascineert, overdondert en me ook kippenvel geeft. Dat dit samenspel nog verder wordt verrijkt door bloedmooie majestueuze smaakvolle symfonie is echt de kers op de taart. Mijn prog- en muzikantenhart gaat hier zeer snel van kloppen. Dit voelt als de 2022-take op folky prog als Jethro Tull en Genesis, maar ook hoor ik echo's van Tim Buckley en als jij ook Crack-Up als de mooiste Fleet Foxes-plaat ziet, is dit een zware aanrader. Mijn favoriet van 2022 tot nu toe.

avatar van deric raven
4,5
Na tien jaar wachten is daar dan eindelijk de lang gehoopte opvolger van Silent Hour/Golden Mile. Als Daniel Rossen net voor de releasedatum van You Belong There aangeeft dat de Grizzly Bear indierockers definitief besluiten om zich op andere projecten te richten verbleekt die euforische hoera stemming. De angst welke al sinds de aankondiging van het afscheid van Ed Droste als een op knappen staande regenwolk boven Grizzly Bear hangt, is helaas de profetische waarheid geworden. Lukt het Daniel Rossen solo om die heerlijk verstillende magie over te brengen? Daar zullen we nu achter komen. Gelukkig staat hij er niet helemaal alleen voor en neemt zijn Grizzly Bear maatje Christopher Bear achter het drumstel plaats. Het is dat sfeerbepaler Chris Taylor ontbreekt, want anders zou een goedgelovige luisteraar daadwerkelijk op die Grizzly Bear doorstart hopen.

Maar goed, in het verleden leverde Daniel Rossen ook al het kansrijke Into The Wild stemmige Silent Hour/Golden Mile af. Een landschapsgevoelig akoestisch meesterwerk waarin een zestal blazers de nodige subtiliteit toevoegen, en waar de meer down to earth elementen voor dichtbeboste psychedelische sixties omlijsting zorgen. Die koperblazers zijn tevens van toevoegende waarde op de vooruitgeschoven heen en weer wandelende Shadow in the Frame single en ook het met klassiek gitaarspel versierde Unpeopled Space heeft dat prachtige stukje betoverende natuurbeleving, waardoor de verwachtingen zeer sterk in de doorgetrokken Silent Hour/Golden Mile lijn liggen.

Twee winter afsluitende tracks die de aankomende lente omarmen, het nieuwe leven seizoen. Hoe toepasselijk is het om de release op 8 april te plannen. Daniel Rossen verruilde het drukke New Yorkse mierennest voor het meer rustieke fladderende New Mexicaanse Santa Fe. De gesettelde familieman brengt meer rust in het geheel, al zijn die prachtige nukkige bokkensprongen zeker nog aanwezig. Zichzelf herontdekkend kersverse uitdagingen aangaande, en als componerend dirigent verbredend werkend nieuwe hoofdstukken rangschikken, uitschrijven om deze dus uiteindelijk te publiceren.

Doordat You Belong There geen viertal muzikanten rijke verknipte verhalenvertelling van is, voelt het net allemaal wat persoonlijker aan. Het is de ruimte scheppende inspiratiewereld van Daniel Rossen, zijn huiskameropnamestijl en zijn sensitiviteitsbeleving. It’s A Passage een indrukwekkende tijdspassage, heeft eigenlijk geen vocalen nodig om de klei vaste verdiepingsbodem van You Belong There te bevruchten. Hier is het een meer dan aangename bonus die de veelzijdigheid in een dimensionale ivoren gietvorm plaatst en de sudderende smaken samensmelt.

Het dreigende gruzelementen You Belong There titelstuk raakt versplinterd in opwindende freejazz uitspattingen en verwoestende percussie om vervolgens met dat prachtig aansluitende net zo gewaagd tegenstrijdige Unpeopled Space in het reine te komen. De fortuinzoekende reiziger Daniel Rossen hakt zich door de verstrengelde Unpeopled Space wildernis heen. De jazzy kletterende maat bestendigde spanningsbogen van Christopher Bear sluiten al vlechtend een bindende schikking met de staande bas, die met zijn geprepareerde esdoornvertakkingen die natuurlijke gevoelsrelatie terugeist.

Klassiek geschoold oerklankengitaarspel ontfermt zich over het persoonlijk intieme Celia, een historisch muzikaal slagveld in rustfase progressie. De gewaagde overgang naar het met onstuimige windvlagen spelende Tangle, is een gedurfde vernietigende onweerswolk welke de schoonheid van milieudifferentiatie in overlopende verregende geluidspaletten giet en waarbij de vredige afloop een geruststellende opluchting achterlaat.

Dat Daniel Rossen nog steeds een verdienstelijke zanger is bewijst hij in te totaal naar zich toetrekkende open lucht theatrale I’ll Wait for Your Visit. Het rusteloze beklemmende verlangen naar die stabiliteit in de euforische vertrouwde gezinseenheid. Een overvloed aan weggevende liefde, geperfectioneerd in gelukzaligheid. Het is bijna niet te vatten dat de voor zichzelf sprekende Keeper and Kin veldopnames gewoon in een geïmproviseerde thuisstudio tot stand komen. Aangename binnendringende flora en fauna prilheid hecht zich als een verwilderde muurstruik aan die kosmische toewenkende hemelpoorten, de universele diversiteit karakteriserend.

The Last One is puurheid, teruggebracht in adembenemende compactheid, waarbij de complexiteit in het sterk ritmische spel van Christopher Bear vrijwel niet opvalt, ook een gave natuurlijk. In Repeat the Pattern komt het allemaal samen, bombastische sixtiesfolk, teruggebracht tot die afsluitende kern. You Belong There is een pittige kruidenmix met bedwelmende aromageuren geherformuleerd in een tastbare bezielende zintuigelijke gehoor beleving.

Daniel Rossen - You Belong There | Alternative | Written in Music - writteninmusic.com

avatar van Tommoo
4,5
Inmiddels ben ik om, zoals ook aan de score te zien, wat is deze plaat gegroeid zeg... Het duurde een tijd voor ik een uitweg vond in het labyrint van melodieën en ideeën, maar na wat meer luisterbeurten valt het allemaal veel beter op zijn plaats en zijn de de wazige schetsen ineens omgetoverd tot vol uitgewerkte passende muzikale trips, samengepakt in een logisch opvolgend geheel. Ik betrap mezelf erop dat ik al de hele week melodieën van verschillende nummers op het album in m'n hoofd heb, toen wist ik dat het goed zat.

avatar van IMPULS
4,5
Lastig hoor. Het is even doorluisteren voordat de diamanten tot je komen. Het lijkt soms wat eenvormig, het gitaarakkoord van Shadow in the Frame komt hier en daar met lichte variatie terug, maar dan ontdek je dat je ook toch weer naar een totaalprodukt luistert. Zo luistert dat op den duur voor mij in ieder geval.
Dhr. Rossen is een genot voor het oor. Het is deels Grizzly Bear, pietsie Department of Eagles, en daarmee geheel Daniel Rossen.
Wat heeft die man al veel luistervaardigheid vereist en verborgen juwelen in de geest laten ontwaken.

avatar van Kaaasgaaf
4,5
Wat een wonderschoon optreden gisteren van deze sympathieke bard (en wat een prachtige plek ook zeg, dat Zonnehuis!). Ook al speelde hij alles in z'n uppie, toch klonken de nummers verrassend genoeg niet zo extreem anders dan op deze volgearrangeerde plaat. De essentie bleef bewaard. Bovendien deed het me goed om te zien dat hij zo in z'n element is, in zo'n setting. Want met Grizzly Bear, hoe mooi de concerten die ik van ze heb gezien ook waren, was er toch altijd een afstand. Nu kreeg je het gevoel bij hem op schoot te zitten. Om z'n fascinerend vingervlugge vingers (vooral op gitaar, een paar keer op piano) te mogen volgen. En wat blijft die stem toch heerlijk!

Ik moet eerlijk bekennen dat ik dit album tot dusverre minder vaak beluisterd heb dan ik van tevoren - zie hier immers al tien jaar naar uit - had verwacht. Maar dat komt zéker niet omdat hij tegenvalt. Eerder speelt de niet bij te houden stroom aan prachtige releases van de laatste tijd een rol (ik begin dit steeds meer als het creatieve oogstjaar van de pandemie te beschouwen, iets om ver in de toekomst nog vol dankbaarheid (her)ontdekkingen uit te blijven putten) en daarnaast is dit ook wel het soort plaat dat nou juist de aandacht nodig heeft. Qua sound lijkt het naadloos aan te sluiten op die eepee van tien jaar gelee, maar die was toch een stuk toegankelijker, luchtiger. Kan ik eigenlijk altijd wel opzetten. Hier moet ik voor in de juiste stemming verkeren. Neigt op momenten naar de wat experimentelere kanten van DoE en GB (van beide bands speelde hij overigens gisteren ook een paar nummers), maar dan wat expressiever. Je kan wel horen dat hij hier tien jaar aan gesleuteld heeft, het maakt wel benieuwd naar een wat 'spontaner' vervolg. Lichte kost is dit album niet, maar wie zich er op het juiste moment aan overgeeft een meer dan meeslepende belevenis. Het is dan zalig verdwalen in het spinneweb aan wendingen en lagen die de nummers bevatten, maar die wonderlijk genoeg toch helemaal klopt (en per luisterbeurt meer op z'n plaats valt). En juist omdat hij zo consistent aan zijn herkenbare sound vasthoudt (die onwaarschijnlijke mix van jazzy en folky, van traditioneel troostrijk en avontuurlijk bevreemdend) maakt dat de afslagen die hij daarbinnen neemt des te spannender. Ook al geef ik deze plaat misschien nu niet de aandacht die het van mij verdient - al vermoed ik na het concert van gisteren, dat ik hem weer wat vaker uit de kast ga trekken - het is een verrukkelijke gedachte dat hij er is, om altijd in te kunnen verdwalen en nieuwe werelden in te ontdekken.

avatar van Grizzly Bear
4,0
Kaaasgaaf schreef:
Wat een wonderschoon optreden gisteren van deze sympathieke bard (en wat een prachtige plek ook zeg, dat Zonnehuis!). Ook al speelde hij alles in z'n uppie, toch klonken de nummers verrassend genoeg niet zo extreem anders dan op deze volgearrangeerde plaat. De essentie bleef bewaard.


wat leuk dat je daar ook was! Was inderdaad een prachtig optreden op een briljante locatie.

avatar van Mausie
4,0
Mausie (crew)
Het trio I'll Wait for Your Visit, Keeper and Kin en The Last One, echt onnavolgbare melodieën en tegelijkertijd ook nog pakkend. Bijzonder knap.

avatar van Grizzly Bear
4,0
Net in mijn release radar verschenen: Kathleen - live in Santa Fe

Er komt blijkbaar een hele live LP aan. Fijn...

Grizzly Bear's Daniel Rossen Shares Cover Of Townes Van Zandt's "Kathleen": Listen - stereogum.com

Gast
geplaatst: vandaag om 20:26 uur

geplaatst: vandaag om 20:26 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.