menu

Baby Fire - Grace (2022)

mijn stem
4,00 (2)
2 stemmen

Belgiƫ
Rock
Label: Office 4

  1. A Spell (2:38)
  2. Fleur de Feu (3:49)
  3. Love (4:01)
  4. This Is a Love Song (2:04)
  5. Grace (7:43)
  6. Dance! (2:26)
  7. Prayer (3:56)
  8. Sing in Brightness (5:43)
  9. Like William Blake (3:53)
  10. Eternal (4:23)

    met Laetitia Sheriff

totale tijdsduur: 40:36
zoeken in:
avatar van Chameleon Day
4,0
Behoorlijk zwaar dit. Veel expressie. Theatraal. Veel suspense. Zang doet soms wat aan een lichte versie van Siouxsie denken. Ik verwacht ook elk moment dat Scott Walker inzet. Of dat Cave nog even voorbij komt. Muziek voor na 00.00u. Maar zeker niet verkeerd. deric raven gaat hier vast een gloedvolle review bij schrijven. Want dit album verdient hier wel wat meer aandacht.

avatar van deric raven
4,0
Deze ligt inderdaad wel in de planning

avatar van Chameleon Day
4,0
Leuk, lees het graag. Ik geef je alvast mee voor de review dat dit Baby Fire flink beter is dan landgenoten Whispering Sons.

Overigens lees ik op Babyfire.net dat dit het 5e album is van dit vrouwelijke trio. Voorgaande albums staan niet op MuMe.

avatar van Premonition
Dit album schiet alle kanten op, maar is toch wel stevig in de donkere jaren tachtig geworteld, zonder de muzikale cliches die daar normaal bij horen. Ik vind het wat te theatraal en wordt er af en toe behoorlijk nerveus/ongemakkelijk van.

avatar van deric raven
4,0
Chameleon Day schreef:
Leuk, lees het graag. Ik geef je alvast mee voor de review dat dit Baby Fire flink beter is dan landgenoten Whispering Sons.

Overigens lees ik op Babyfire.net dat dit het 5e album is van dit vrouwelijke trio. Voorgaande albums staan niet op MuMe.


Met Whispering Sons heb ik ook niet zoveel

avatar van deric raven
4,0
Duistere postpunk depressies staan aan de oorsprong van de theatrale zwartgallige stiefzuster, de gothic rock. Na een korte succesvolle periode sterft deze sub stroming langzaam af. Voordat de zonwerende doodskisten zich definitief sluiten, reanimeert de metal deze doemdenkers, en geeft er een sprookjesachtige twist aan. Ze verwerken klassieke horrorlijnen met vrouwelijke hoge zangpartijen en geschoolde opera tragiek, en voegen daar de nodige darkwave elementen aan toe. Het Brusselse Baby Fire filtert dit eindproduct van alle onnodige bijzaken, waarna er een pure substantie overblijft.

Binnen dit damestrio is het Dominique Van Cappellen-Waldock die als zingend boegbeeld al een aantal jaren in de Belgische underground scene rondfladdert. Haar broeinest bevindt zich echter in de omgeving van de Londense Marquee Club, waar de postpunk haar vorm krijgt, maar waar ook de New Wave of British Heavy Metal tot bloei komt. Het belang en invloed van dit punkhol is vergelijkbaar met het New Yorkse CBGB, geen verkeerde basis dus. Op jeugdige leeftijd raakt ze met rockicoon Ronnie James Dio in gesprek, die haar demo’s beluisterd, en haar aanmoedigt om haar muzikale pad te vervolgen. Als ware liefhebber van de loeizware doemsound kleeft ze aan bij het trage slopende rockgeluid en de tevens zeer verwante nachtbeminnende uitstulpingen.

Zorgvuldig werkt Dominique Van Cappellen-Waldock haar schaakspel uit, bewust gekozen om op meerdere dark horses in te zetten. Zo verspreidt ze haar winstkansen door de aandacht over meerdere bandgroeperingen te verdelen. Von Stroheim, Fleur de Feu, Veda, Keiki en Baby Fire hebben allemaal hun roots in de illustratieve rockscene rondom deze bijzonder veelzijdige artiest. Met haar occulte, satanische stemkunsten en doordringende feministische boosaardige uitstraling eist ze binnen dit geheel haar eigen plek op. De sporadisch menselijke trekjes zijn op de albumhoes van Grace terug te vinden, het artwork van Alice Smith is een röntgenfoto bewerking van de gebroken schouder van Dominique Van Cappellen-Waldock.

Deze hooggewaardeerde artiest komt buiten de hokjes denkende collega’s in het vizier. Omdenkers, zoals de experimentele Swans noiserockers, de vernieuwende postpunk godenzonen van Godspeed You! Black Emperor en de anarchistische punkverbreders die een indrukwekkend verleden bij Crass en The Ex opbouwen. Amicale muzikanten die tevens bereid zijn om een bijdrage aan Grace, de vijfde studioplaat van het damestrio Baby Fire te leveren. De ervaringsrijke Franse Lucile Beauvais heeft in het verleden haar eigen soloplaten geproduceerd en is binnen Baby Fire als gitarist en keyboardspeler actief, bassist en tevens treurnisviolist Cécile Gonay heeft een veelzijdig verleden, waarvan de oorsprong al in jaren negentig haar startpunt heeft.

Dominique Van Cappellen-Waldock kruipt in haar spookachtige felle Diabolita ijskoningin personage. een mysterieuze verschijnsel wier stemgeluid in dezelfde hoek als Siouxsie Sioux en de latere Nico valt te categoriseren. De zwarte weduwe spint met ragdraden haar spinnenweb netwerk om haar heen. Met als gastpioniers Crass punkdichteres Eve Libertine en The Ex oerknal G.W. Sok krijgt Love een memorabele eighties behandeling. Het idealisme verwrongen door vertwijfeld realisme. Rebels tegenstrijdigheid door wijze levenservaringen hervormt.

Grace is een dreigende verslaglegging van demonische spirituele wierrookstokjes beneveling met een ode aan de grens brekende tripfilosofie van William Blake. Theatrale ijzige stemcollages sieren het spookhuis beklemmende A Spell op. Beangstigende doodskreten voortgestuwd door grafruimende gitaarriffs, doffe baslijnen en holle Neanderthaler drumslagen. Een exorcistische headcleaner machine die de psychedelische ruimte voor Fleur de Feu vrijmaakt, de titel afgeleid van het andere gelijknamige Dominique Van Cappellen-Waldock hobbyproject. Toortsfakkel dramatiek, as verbrandend met de eeuwige leegte als doodlopende eindbestemming.

Mike Moya laat het Baby Fire titelstuk Grace langzaam in ruim zeven minuten aan landschap cremerende Godspeed You! Black Emperor geluidsbelevingen creperen. Wespensteken kakofonie lanceert een verdovend drones aura rondom de smeekzang van Prayer heen. Huiveringwekkende hoorspel passages en pijnigende vluchtige gitaarakkoorden schalen de Sing in Brightness dramatiek op. Laetitia Sheriff fragmenteert Eternal tot een splintergroepering aan helse vocalen, die als valse wachters de hemelpoorten bewaken. Grace intrigeert, zalft en strooit vakkundig zout in de wonden.

Baby Fire - Grace | Rock | Written in Music - writteninmusic.com

Gast
geplaatst: vandaag om 18:29 uur

geplaatst: vandaag om 18:29 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.