Vanaf het eerste moment dat Kyle Kidd haar stem laat horen is het duidelijk: hier zit wel een stem op. Superfijn om daar al zo snel van overtuigd zijn. Deze stem is dan ook de hoofdrolspeler op dit album, maar er is meer. Neem bijvoorbeeld het bijzondere Temple. Een gekke maar ook erg coole combinatie van zompige beats, sfeervolle muziek, ingetogen zang maar met aanwezige kracht. Of het sfeervolle Scars Alight waar de productie en zang op een prettige manier wat off-sync lijken te lopen. Na deze twee opvallendste songs horen we nog een soort jamsessie op Tms, is het relaxed met een lichte groove op Glass Dance, is het rommelig en gekkig op Last Time en juist weer meer structuur op Inside My Love. Eigenlijk valt alleen afsluiter Dreama mij wat tegen. Een prettige plaat dit.