menu

Lana Del Rey - Did you know that there's a tunnel under Ocean Blvd (2023)

mijn stem
3,84 (279)
279 stemmen

Verenigde Staten
Pop
Label: Polydor

  1. The Grants (4:55)
  2. Did You Know That There's a Tunnel Under Ocean Blvd (4:45)
  3. Sweet (3:35)
  4. A&W (7:13)
  5. Judah Smith Interlude (4:36)
  6. Candy Necklace (5:14)

    met Jon Batiste

  7. Jon Batiste Interlude (3:33)
  8. Kintsugi (6:18)
  9. Fingertips (5:48)
  10. Paris, Texas (3:26)

    met SYML

  11. Grandfather Please Stand on the Shoulders of My Father While He's Deep-sea Fishing (4:00)

    met RIOPY

  12. Let the Light In (4:38)

    met Father John Misty

  13. Margaret (5:39)

    met Bleachers

  14. Fishtail (4:02)
  15. Peppers (4:08)

    met Tommy Genesis

  16. Taco Truck x VB (5:53)
totale tijdsduur: 1:17:43
zoeken in:
avatar van Bert Wasbeer
4,0
Ik was er ook, en kennelijk was ik dus toch niet de oudste persoon in de zaal . Ik vond het een heel andere concertbeleving dan dat ik gewend was. Veel mensen, vooral grote groepen jonge tieners en begin twintigers kwamen duidelijk niet voor de muziek, maar voor Haar, het icoon. Dit leek op wat volgens mij artiesten als Michael Jackson, Madonna en Elvis in hun hoogtijdagen meemaakten, het was geregeld totale massahysterie. Inderdaad met huilende mensen, absurd veel telefoons en oor-ver-dovend gekrijs. Ik stond vrij ver achterin de zaal maar ik zag meermaals flauwgevallen mensen uit het publiek worden weggehaald (mogelijk omdat ze uren lang zonder eten en drinken hadden staan wachten in de zon buiten?). Lana zelf was best goed bij stem, maar heel veel kon ik er niet van meekrijgen. Desondanks was de totaalervaring toch echt wel de moeite, al zou ik het niet tot een nieuwe standaard willen verheffen. Een bijzondere belevenis en the National zou hier voor mij niet aan kunnen tippen.
(NB: ik sta volgend jaar met een dochter bij Olivia Rodrigo in de zaal, dan vrees ik eenzelfde scenario. Ik ga op tijd op zoek naar extra goede oordoppen).

avatar van davevr
4,5
Bert Wasbeer schreef:
Ik was er ook, en kennelijk was ik dus toch niet de oudste persoon in de zaal . Ik vond het een heel andere concertbeleving dan dat ik gewend was. Veel mensen, vooral grote groepen jonge tieners en begin twintigers kwamen duidelijk niet voor de muziek, maar voor Haar, het icoon. Dit leek op wat volgens mij artiesten als Michael Jackson, Madonna en Elvis in hun hoogtijdagen meemaakten, het was geregeld totale massahysterie. Inderdaad met huilende mensen, absurd veel telefoons en oor-ver-dovend gekrijs. Ik stond vrij ver achterin de zaal maar ik zag meermaals flauwgevallen mensen uit het publiek worden weggehaald (mogelijk omdat ze uren lang zonder eten en drinken hadden staan wachten in de zon buiten?). Lana zelf was best goed bij stem, maar heel veel kon ik er niet van meekrijgen. Desondanks was de totaalervaring toch echt wel de moeite, al zou ik het niet tot een nieuwe standaard willen verheffen. Een bijzondere belevenis en the National zou hier voor mij niet aan kunnen tippen.
(NB: ik sta volgend jaar met een dochter bij Olivia Rodrigo in de zaal, dan vrees ik eenzelfde scenario. Ik ga op tijd op zoek naar extra goede oordoppen).


Ik had dat met Beyonce voor

avatar van konijnmuziek
5,0
Tijdens het spontaan aangekondigde Lana concert in Amsterdam was ik op vakantie in Los Angeles en bezocht daar o.a. een concert van Neil Young. Wat baalde ik dat ik Lana misgelopen was. Na het zien van de beelden, schrok ik echter van het gekrijs van het publiek dat overwegend uit tieners lijkt te bestaan. Hoewel ik er graag bij was geweest, trek ik asociaal publiek niet en kan me daar moeilijk van afsluiten. Was mogelijk een teleurstelling geworden. Lana live horen komt nog wel een keer als het tienerpubliek is afgehaakt. Het publiek bij het concert van Neil, een andere muzikale held van mij, was precies zoals ik het wil: aanmoedigend, maar zonder gekrijs en overdreven hard meezingen. Ook niet onbelangrijk, ik heb weinig telefoontjes om me heen gezien. Maar goed dat publiek was dan weer aardig vergrijsd.

avatar van pmac
5,0
konijnmuziek schreef:
Tijdens het spontaan aangekondigde Lana concert in Amsterdam was ik op vakantie in Los Angeles en bezocht daar o.a. een concert van Neil Young. Wat baalde ik dat ik Lana misgelopen was. Na het zien van de beelden, schrok ik echter van het gekrijs van het publiek dat overwegend uit tieners lijkt te bestaan. Hoewel ik er graag bij was geweest, trek ik asociaal publiek niet en kan me daar moeilijk van afsluiten. Was mogelijk een teleurstelling geworden. Lana live horen komt nog wel een keer als het tienerpubliek is afgehaakt. Het publiek bij het concert van Neil, een andere muzikale held van mij, was precies zoals ik het wil: aanmoedigend, maar zonder gekrijs en overdreven hard meezingen. Ook niet onbelangrijk, ik heb weinig telefoontjes om me heen gezien. Maar goed dat publiek was dan weer aardig vergrijsd.


Ik begrijp je reactie maar het was gewoon de algehele sfeer van opwinding om haar live te zien. Ik was er wel bij op de eerste ring en haar stem was duidelijker hoorbaar dan wat je op YouTube hoort. Het zijn allemaal opnames vanuit het publiek.
Maar nogmaals ik begrijp je want ik had ook bedenkingen vooraf. Ik had het echter voor geen goud willen missen want het was een legendarische avond waar de emotie vanaf droop. Afijn, jij hebt Neil Young gezien (ook mijn held) en het is maar de vraag of hij Europa nog eens aandoet. Tel je zegeningen en Lana komt vast nog wel een keer.

Nog even naar de topic of dit album die in maart uitkwam; Het is november en ik draai hem nog steeds met enige regelmaat. Wat mij betreft de plaat van 2023.

avatar van WoNa
4,5
Een hele mooie plaat, met heel merkwaardige interludes. Wat ze daarmee bedoelt, gaat totaal langs me heen. Luisterend gebeurt er heel iets anders dan ik in eerste instantie dacht: een dominee belachelijk maken? In de V.S.? Zo klinkt het wel als je niet luistert naar de gedeclameerde tekst en Lana die stoned lacht en uh uht.

Verder is mevrouw Del Rey bijzonder op dreef. Waar ik van alle andere popdiva's geen enkele plaat in huis heb, mis ik er hier maar een, waar ze m.i. de Pinks teveel achterna reist en zichzelf niet is. (Oei, dat klinkt erg David Geffen vs Neil Young.)

Ik draai deze plaat ook nog steeds met veel plezier, maar plaat van het jaar, dat wordt het net niet. Wel een hoge notering. Vooral de eerste trits nummers is van een heel hoog niveau. Daarna duurt het mij iets te lang, maar dat neemt de eerste helft van het album niet meer van mij af.

avatar van pmac
5,0
konijnmuziek schreef:
Tijdens het spontaan aangekondigde Lana concert in Amsterdam was ik op vakantie in Los Angeles en bezocht daar o.a. een concert van Neil Young. Wat baalde ik dat ik Lana misgelopen was. Na het zien van de beelden, schrok ik echter van het gekrijs van het publiek dat overwegend uit tieners lijkt te bestaan. Hoewel ik er graag bij was geweest, trek ik asociaal publiek niet en kan me daar moeilijk van afsluiten.

.

Het ziet er naar uit dat ze zomer 2024 weer Europa aandoet (Reading en een festival bij Barcelona zijn de meest recente berichten)..
Ik hoop dat ze Nederland ook weer aan doet. Tip: ga!

4,0
Dim
Intrigerend album waarvan het begin het sterkste deel vormt. De stem die soms nét te schel klinkt is een minpuntje voor sommige nummers daarna. Maar goed, als je dan op de slottrack weer flarden Venice Bitch hoort, sluit je toch met vier sterren af.

avatar van deric raven
4,0
Is het een noodzaak om in zoveel mogelijk uitdagende pin-up houdingen te poseren? Moet je aan dat ideaalbeeld van de mannelijke luisteraar voldoen? Did you know that there’s a tunnel under Ocean Blvd komt in verschillende vintage uitvoeringen op de markt. Internet bedekt de zichtbare borst met een verhullende sticker. Lana Del Rey zorgt er in ieder geval voor dat er weer genoeg over haar gesproken wordt. Maar heeft de zangeres dit wel nodig, de muziek spreekt toch voor zichzelf? Na haar Norman Fucking Rockwell! meesterwerk neemt haar onzekerheid niet af. Nog steeds gaat ze gebukt onder haar succes en laat fans te lang voor optredens wachten. Het is een veldslag welke ze telkens opnieuw moet overwinnen, maar als ze dan eindelijk op het podium staat, dan staat ze er ook echt. Niet dat ze zo’n geweldige zangeres is, ze buit haar breekbare vrouwelijkheid volledig uit, daar ligt haar kracht.

De TikTok generatie omarmt haar, zingt alle nummers luidkeels mee, overstemt de nerveuse zangeres die het allemaal maar laat gebeuren. Lana Del Rey, de bewuste selfmade antiheld graaft nog dieper in het verleden. Het vintage The Grants slaat de eerste bladzijde van haar familie fotoalbum open. Lana Del Rey, geboren als Elizabeth Woolridge Grant, verlangt naar die onbezorgde vroegere periode. Het moment voordat ze in Fingertips dat laatste stukje aan tastbaar houvast verliest en de dood herinneringen laat verstenen. De keerzijde van haar vrijgevochten succes. Lana Del Rey is nog steeds een naar liefde hunkerende Grease karakter, Hopelessly Devoted to You. Het onzichtbare muurbloempje op het high school eindejaarsfeest, mijmerend over de onbereikbare koningin van het bal status. Lana Del Rey, het Stephen King Carrie romanfiguur, een Assepoester waarbij dromen om middernacht uiteen spatten. De ongelukkige melancholische tragiek van een volwassen tienermeisje.

Och, ik val ook als een blok voor die vertederende ontroerende vrouwelijke dramatiek in haar stem. In gedachte bewandel ik met haar de ondergrondse geheimen van het verhalende Ocean Blvd. Ze betoverd me, neemt me aan haar hand mee in een romantisch satijnzacht avontuur. Ik volg elke stap, voel elke ademhaling. Verlangen we in deze haastige wereld niet allemaal naar die onbezorgde jaren vijftig rust terug. Disney musical sprookjes van een verdwaalde Alice in Wonderland die via het evenbeeld in haar spiegel het bedrieglijke gemanipuleerde Wizard of Oz landschap betreedt. In de overwinnende Thelma & Louise fantasiewereld die ze met rapper Tommy Genesis in Peppers schept is alles mogelijk. Een vrijgevochten sterrenbestaan met het stoere Laura Croft personage van Angelina Jolie als het grote voorbeeld. Taco Truck x VB is het vervolg op Venice Bitch en maakt gretig dankbaar gebruik van die samplers. In principe is het allemaal te herleiden tot de uitzichtloze scheve relationele man-vrouw verhouding van Video Games. Na al die jaren draait Lana Del Rey nog steeds datzelfde rondje in deze vicieuze cirkel.

De soundtrack van een onbeschreven filmscript met Paris, Texas als beeldend voorbeeld, waar Jon Batiste, Father John Misty en de van Bleachers bekende Jack Antonoff en Brian Fennell aka SYML voor liefdevolle aanvullingen zorgen. Doordachte kansberekeningen waarbij ze in Father John Misty haar meerdere erkent en het toelaat dat hij als zelfverzekerde huurkracht het seventies georkestreerde Let the Light In draagt. Hoe mooi kan een tweede stem een track inkleuren. Jack Antonoff benut alle vrijheid om in Margaret de liefde voor zijn vrouw te etaleren. Eeuwige oude vrijster Lana Del Rey gunt anderen het huwelijksgeluk, de trieste keerzijde van het alsmaar aan verplichtingen voldoen. Lana Del Rey blijft zoekende, zoekende naar haar definitieve stijl, zoekende naar haar gelukzalige identiteit, zoekende naar het moment waarin dit alles samenvalt. En wij speuren op gepaste afstand met haar mee.

De omlijsting is sober intiem en laat genoeg aan de verbeeldingskracht over. Het avond kerende sensueel hijgende A&W hoogtepunt bezoekt voorzichtig het inspirerende filmische triphop spanningsveld op en meet zich qua instrumentatie met het betere Björk werk. Uptempo popliedjes, mislukte relatieliedjes, zoete liefdesliedjes maar ook het theatrale tot de verbeelding sprekende Judah Smith Interlude, waar Lana Del Rey de visie van de geharde prediker op het anti-abortus gebied en anti-LGBTQIA+ beleid hoorbaar weglacht. Did you know that there’s a tunnel under Ocean Blvd is de gedetailleerde verfijning van het eerder afgeleverde werk.

Lana Del Rey - Did you know that there's a tunnel under Ocean Blvd | Pop | Written in Music - writteninmusic.com

avatar van chevy93
3,5
Een fraaie plaat, maar toch ook wel een test van je geduld. Best ironisch voor een artiest die massaal omarmd wordt op het vluchtige TikTok. Het ontgaat mij waarom Lana steeds denkt zoveel nummers in een album te moeten stoppen. Had hier een kwartier (of een half uur) af gehaald en geef de rest lekker vrij als bonustracks voor de die-hard liefhebbers.

Ach, met A&W heeft ze een van de beste nummers van dit decennium uitgebracht. Dan is het gauw vergeven.

avatar van west
4,5
Nu ik deze hele mooie plaat van Lana weer eens draai, zet ik 'm toch nog wat hoger in mijn top 10 van 2023. Het is en blijft een juweeltje voor mij en ik had ook nog het geluk bij haar fantastische concert in de Ziggo Dome te zijn dit jaar.

avatar van aERodynamIC
4,5
west schreef:
Nu ik deze hele mooie plaat van Lana weer eens draai, zet ik 'm toch nog wat hoger in mijn top 10 van 2023.

Bij mij is ze daar op een gegeven moment uit verdwenen. We geven wel dezelfde beoordeling, maar die interludes blijven smetjes op een verder ietwat te lang album. Maar als altijd is het weer wonderschoon. Dit jaar geen top 10 voor Lana wat mij betreft, maar nog steeds veel lof.

avatar van west
4,5
aERodynamIC schreef:
(quote)

Bij mij is ze daar op een gegeven moment uit verdwenen. We geven wel dezelfde beoordeling, maar die interludes blijven smetjes op een verder ietwat te lang album. Maar als altijd is het weer wonderschoon. Dit jaar geen top 10 voor Lana wat mij betreft, maar nog steeds veel lof.

Ik ben inmiddels zover, dat ik zelfs de Jon Batiste Interlude kan waarderen. Wat een mooie piano is daar te horen!

avatar van Juul1998B
5,0
Lana Del Rey komt in september met nieuw album | RTL Nieuws - rtlnieuws.nl

Country- lana.

Zal het een volwaardige opvolger worden van deze?

avatar van Deranged
Vind Lana wel heel goed ook

Verfijnde muziek gewoon serious muziek met de vibes.

Het heeft die speciale touch.

avatar van pmac
5,0
Country- lana.

Zal het een volwaardige opvolger worden van deze? [/quote]

Country roads doet me niet zoveel eerlijk gezegd. Maar we gaan het zien. Als Antonoff weer achter de knoppen mag zitten wordt het wellicht weer interessant.

avatar van west
4,5
Vreemd overigens dat in plaats van Midnights dit album de Grammy beste album niet kreeg. Dit is toch wel een stukje beter. Zou Taylor Swift het hier stiekem mee eens zijn?

Folklore eerder de Grammy kon ik volgen, maar hier ben ik het spoor bijster.

avatar van Rudi S
4,5
west schreef:

maar hier ben ik het spoor bijster.


Vreemd, die loopt gewoon door in de tunnel onder de oceaan

avatar van pmac
5,0
west schreef:
Vreemd overigens dat in plaats van Midnights dit album de Grammy beste album niet kreeg. Dit is toch wel een stukje beter. Zou Taylor Swift het hier stiekem mee eens zijn?

Folklore eerder de Grammy kon ik volgen, maar hier ben ik het spoor bijster.


Ik ging er ook van uit dat Lana in ieder geval met een grammy voor beste alternatieve album er vandoor zou gaan. Afijn, Taylor Swift had mooie woorden voor Lana en ze heeft Ocean zelfs gepromoot tijdens een optreden in maart toen de lp net uitkwam.
Het had wel mooi geweest als Lana eindelijk de erkenning krijgt die ze verdient. Ik bedoel maar; Billy Eilish, Swift en hoe heet ze zonder slipje? ....Miley Cyrus...Allemaal prima inwisselbare pop hoor maar daat steekt Lana op dit moment toch wel ver boven uit lijkt me zo.

avatar van west
4,5
Rudi S schreef:
(quote)


Vreemd, die loopt gewoon door in de tunnel onder de oceaan

Ik wist dat dus niet! (zie titel album )

avatar van thetinderstick
3,5
Na heel wat luisterbeurten blijft er toch een gevoel hangen van ´hier had meer ingezeten´.
Lana weet hier heel mooi een sfeer te creëren. Mooie arrangementen, veel detail, warm geluid, en zeker ook een aantal top nummers. Zeker het titelnummer, ´Grandfather, Please Stand on the Shoulders..´, het duet met Father John Misty ´Let the Light In´en in mindere mate ´A&W' behoren tot de hoogtepunten hier.

Maar soms verliest ze het Liedje een beetje uit het oog en blijft het bij een sfeerschets. En dan zijn het oog nog sfeerschetsen in veelal hetzelfde tempo. Soms hoor je weliswaar wat invloeden uit trap, maar die passen haar wat mij betreft minder. Haar teksten zijn zeker interessant en zijn het uitpluizen waard (vooral 'Fingertips' is wat dat betreft indrukwekkend met veel persoonlijke details). Het grote probleem is gewoon dat het album zeker 6 nummers te lang is. Wat ze hier vertelt had makkelijk in 45-50 minuten gekund.
Nummers als 'Sweet', 'Fingertips' (want muzikaal weinig interessant), 'Fishtail', 'Peppers', 'Taco Truck x VB' voegen helaas niet zoveel toe. Daardoor wordt een in essentie mooie plaat wat te langdradig. En dan de twee interludes, waarom staan die op de plaat? Vast bedoeld om een bepaalde sfeer te creëren, maar uiteindelijk het verhaal van een omstreden predikant en een jam waar je vast bij had moeten zijn om het meer te kunnen waarderen.

Dus tja, een mooie plaat, maar je moet er wel wat naar graven, en dat is toch een smetje. Iets meer 'quality controll' op je volgende plaat Lana! 'NFR' blijft toch op eenzame hoogte staan..

avatar van pmac
5,0
Deels met je eens Fingertips maar aan Sweet zou ik nog een luisterbeurtje geven. Dat nummer lijkt wat vormloos te beginnen maar is wonderschoon.

avatar van Slowgaze
4,0
pmac schreef:
Het had wel mooi geweest als Lana eindelijk de erkenning krijgt die ze verdient. Ik bedoel maar; Billy Eilish, Swift en hoe heet ze zonder slipje? ....Miley Cyrus...Allemaal prima inwisselbare pop hoor maar daat steekt Lana op dit moment toch wel ver boven uit lijkt me zo.

Del Rey heeft vanwege NFR heel wat - volslagen terechte - erkenning gekregen, daar mag ze echt niet over klagen. Daarna js ze volgens mij ook gemakzuchtig geworden, want Chemtrails en vooral Blue Banisters waren tegenvallers. Tunnel is weer een stap voorwaarts, maar bij vlagen ook een behoorlijk luie plaat. Fingertips, Kitsune, wat een matige nummers van iemand die zich heeft laten aanpraten dat ze een serieuze en authentieke singer-songwriter is. Er zijn gewoon te weinig scherpe randjes.

Midnights is trouwens een uitstekende popplaat, maar evenmin een Album van het Jaar, geef ik zelfs als swiftie toe.

avatar van Roxy6
Zo zie je maar dat ook binnen het oeuvre van een en dezelfde act de smaken verschillen.

Ik vind Blue Banisters Fantastisch, het beste album van de laatste drie, Beter dan Chemtrails en zeker gelijkwaardig aan Ocean Blvd.

avatar van davevr
4,5
Slowgaze schreef:
(quote)

Del Rey heeft vanwege NFR heel wat - volslagen terechte - erkenning gekregen, daar mag ze echt niet over klagen. Daarna js ze volgens mij ook gemakzuchtig geworden, want Chemtrails en vooral Blue Banisters waren tegenvallers. Tunnel is weer een stap voorwaarts, maar bij vlagen ook een behoorlijk luie plaat. Fingertips, Kitsune, wat een matige nummers van iemand die zich heeft laten aanpraten dat ze een serieuze en authentieke singer-songwriter is. Er zijn gewoon te weinig scherpe randjes.

Midnights is trouwens een uitstekende popplaat, maar evenmin een Album van het Jaar, geef ik zelfs als swiftie toe.


Chemtrails is haar beste imo

avatar van Rudi S
4,5
Slowgaze schreef:

want Chemtrails en vooral Blue Banisters waren tegenvallers.


Wacht maar tot jij van beide Lizzy's version hebt gehoord, dan praat jij wel anders.

avatar van Slowgaze
4,0
Honeymoon > de rest van haar oeuvre.

avatar van pmac
5,0
[/quote]
Del Rey heeft vanwege NFR heel wat - volslagen terechte - erkenning gekregen, daar mag ze echt niet over klagen. Daarna js ze volgens mij ook gemakzuchtig geworden, want Chemtrails en vooral Blue Banisters waren tegenvallers . [/quote]

Ik bedoel dan dat ze een aantal keren genomineerd is voor een grammy maar er altijd naast greep. Voor Amerikaanse artiesten is een grammy behoorlijk prestigieus.
Overigens ben ik met je eens dat Blue bannister wat gemakzuchtig klinkt. Het zijn ook deels overblijfselen uit eerdere sessies. En wat betreft ocean boulevard; daar hadden idd ook een aantal nummers minder op mogen staan. Maar de nummers die wel goed zijn op Ocean zijn dan ook gelijk wonderschoon.

avatar van Rainmachine
4,0
Tsja zelfs de muzikale kliekjes van Lana zijn in de meeste gevallen al stukken beter dan de muzikale hoofdmaaltijden van andere artiesten. Dat zegt ook wel weer wat over haar kwaliteiten. It's all a matter of perception...

Gast
geplaatst: vandaag om 11:09 uur

geplaatst: vandaag om 11:09 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.