Troye Sivan - Something to Give Each Other (2023)

Rush en Got Me Started zijn verrassend aanstekelijk. Ondertussen ook stukjes van een derde nummer gehoord via sociale media, maar geen idee welke het is. Klonk eveneens niet slecht.

Ik vind het een beetje saaie gesampled nummers. Ik vind het ook niet echt zingen maar beetje ophitsend gefluister. Zijn muziek in het verleden sprak mij wel aan, alleen met dit album slaat hij de plank toch echt wel beetje mis voor mij. Daarentegen wel lekker commercieel aangepakt.

Prima album! Lekkere sound en fijne songteksten. Rush is een iconisch nummer. One Of Your Girls klinkt ook erg lekker en staat op repeat hier. Een andere favoriet van mij is Silly. Verder weinig bijzonderheden.

Wat is One of Your Girls een heerlijk nummer!!! Ook Got Me Started is erg lekker. Beide nummers hebben ook mooie clips.

De twee eerste singles blijken de bangers van dit album te zijn. De rest is aangename easy-listening pop, maar weinig opvallend, minder uitgesproken. Ook al is het 100% Sivan, het lijkt ietwat ingehouden en voelt daardoor een tikkeltje minder eigen. Graag iets meer pit.

Twijfelend tussen een overtuigende 3 of een wankele 3.5 sterren. Toekomstige luisterbeurten zullen uitsluitsel geven, al heb ik niet meteen de neiging dit talloze malen op te leggen.

En de clip van Rush

Wat als je een partner hebt die blijkbaar dol is op pop die volgens mij vooral aanslaat bij tieners (zelf is ie die tijd inmiddels ruim voorbij)? Nou, dan hoor je af en toe eens iets aan. De muziek? Welnee, want die bepaal ik hier thuis (tja, ieder z'n taak uiteraard).
Ik hoor dus wel eens van die hedendaagse namen voorbij komen waar ik nauwelijks weet van heb omdat ik simpelweg geen radio luister en in mijn eigen muziekbubbel verkeer.

Troye Sivan is er dus ook zo eentje ('dat is een geilbak hoor' krijg ik dan te horen). Zal vast. Rush kende ik wel maar de rest niet. Het vorige album ook wel een aantal keer gehoord, dus inmiddels weet ik wel wie Troye Sivan is.

Tja, één nummertje vind ik prima, maar een album lang is me net wat te veel, zelfs als het maar een half uur duurt. Troye zet van die stemmetjes op die tegenwoordig volgens mij wel hip zijn. De liedjes stellen niet veel voor, maar dat gaat wel vaker op voor hitparade pop. De hoes en clips? Ach, je moet opvallen toch.

Best prima pop, en als ik mijn partner er blij mee kan maken mag het af en toe wel even (in de auto is dit wel okay muziek), maar verder is dit niet zo aan mij besteed.

Stuk

Ik snap dan gelijk waarom Troye leuk gevonden wordt (niet mijn kopje thee trouwens)

Het lijkt Hints wel... Beeld uit: "uit je nek lullen".

Hahaha, valt mee. Maar kan zijn muziek (ook ) zeker waarderen

Ik vind hem overigens wel een soort rolmodel. Lekker zichzelf zonder helemaal door te draaien. Zolang hij maar niet de kant van Sam Smith op gaat….

Best een aardig album. Al is aardig wel een lichte teleurstelling, ik had wel een sterker album verwacht aangaande de prima singles Rush en Got Me Started. Het album opent sterk met de lead single Rush, en de twee nummers die daarop volgen zijn ook nog van kwaliteit, maar daarna zakt de boel wel een beetje in elkaar, en pas bij Got Me Started veer ik weer een beetje op. Sivan lijkt te willen mikken op een wat breder publiek, en kiest daardoor voor van alles wat. Een beetje dance pop, wat Spaans gebrabbel, veel stemvervorming en autotune plus wat hitsig gehijg, maar in the end beklijft het allemaal niet zo. Echt sterke melodieën ontbreken.

Zonde, want met zijn voorlaatste album Bloom klonk Sivan zowaar als de mannelijke tegenhanger van Lorde's Melodrama. Zo spannend en urgent wordt dit album nergens, en dat voelt toch een beetje als een gemiste kans. Mooi dat hij steeds meer een rolmodel voor de queer community wordt, maar hopelijk gaat dit niet teveel ten kosten van zijn muzikale carrière. Talent heeft hij zeker wel, maar dan zal hij de volgende keer toch met een aantal sterkere nummers moeten komen.

Oh ik vind dit album echt zo veel leuker dan de meeste hier haha

Zeker niet de slechtste plaat van het plaat! Een aantal erg aanstekelijke nummertjes, zoals Rush, One of Your Girls en In My Room. De breekbaarheid, het verlangen en en de oprechte tederheid van Troye Sivan maakt hem een fijne afwisseling tussen alle “I don’t need you” vibes in het huidige Ariane Grande-tijdperk. Daarentegen staan er ook genoeg nummers op Something to Give Each Other die gauw vergeten zullen worden. Toch heb ik de hoop dat dit album een belofte is naar meer; Sivan heeft het in zich!

Helemaal mee eens. Al zou ik er nog aan toe willen voegen dat hij die breekbaarheid nog veel meer mag laten zien. Iemand die dat wel waanzinnig mooi doet is Ryan Beatty. Op zijn album Ryan Beatty - Calico (2023) - MusicMeter.nl is hij heel kwetsbaar, al is de muziek meer folk georiënteerd en is het minder pure pop. Als geheel wat mij betreft een veel geslaagder album, met deels dezelfde thematiek.
Hoewel niet voor de dansvloer en had Beatty er ook twee r&b platen met stem vervorming voor nodig om tot zijn prachtige album te komen, vind ik het zonde dat Troye Sivan alle aandacht krijgt terwijl er veel interessantere artiesten zijn ( zoals Beatty of Omar Apollo) die de herenliefde bezingen. Maar tja sex sells, dat zal het zijn.