Conway the Machine - Slant Face Killah (2024)

Ik was eigenlijk een beetje Conway moe, maar na zijn geweldige show in de Effenaar ben ik toch wel weer benieuwd.

Waar is Joey Bada$$? Staat wel op de back cover.

Nu bij track 8!

Conway heeft vorig jaar veel projecten uitgebracht, maar eigenlijk is er niets van blijven hangen. Zou dit weer een ware return to form zijn?

Paar momenten zeker keihard Conway weer met de gruizige grimey vibes zoals ik ‘m het liefst hoor.

Genieten met de melodieuze bijdrage van Stove God Cooks ook weer.

Hij is toch wel echt een hele speciale rapper wat mij betreft.

Tilt een track geregeld met gemak naar een hoger plan door deze met zijn verse af te sluiten.

Slant Face Killah ligt in de lijn der verwachtingen.

Conway the Machine zelf blijft een beest op de microfoon, zijn oor voor beats is nog steeds prima (al is het al beter geweest), toch was hij vroeger tekstueel interessanter. Bij één van zijn vele projecten heb ik het al eens aangehaald: heel zijn historie en emoties heeft hij al uit de doeken gedaan, volgens mij is dat vat leeg... wat niet gek mag zijn na zoveel projecten.

Dit vierde studioalbum begint prima met de singles Mutty en Give & Give. Voor liefhebbers van de excentriekeling is het niet gek, want Stove God Cooks steelt weer de show op het eerste nummer. Eén van zijn eerste lines weet steeds een glimlach op mijn gezicht te toveren: "First The Jackson 5 br—, man, sometimes motherfuckers break up". Heerlijk, exact het soort dingen dat ik zoek in muziek van Stove God.

Milano Nights, Pt. 1 is een prima nummer. Bij Kin Xpress durf ik toch over de productie van Conductor Williams te vallen. De laatste paar beats dat ik van de man hoorde waren heel goed, dit is weer op het niveau dat ik van hem voorheen gewoon was. Die vervelende mug dat geregeld tussen zijn producties lijkt te vliegen is terug.... Larry June doet het goed zonder iets speciaals te laten horen.
De strofe van Method Man op Meth Back! is wederom GENIETEN. Waarom SK da King en Flee Lord hier ook op moesten staan blijft een raadsel aangezien dit nummer veel meer indruk had achtergelaten als een pure collaboratie tussen Conway en Meth. Conway weet toch steeds het beste in die levende legende boven te halen, mij lijkt een collaboratie project tussen beide heren geen slecht idee? Laat dan die B/C-rappers weg om The Meth Lab-praktijken te vermijden.

Ninja Man is een heerlijk nummer, het heeft één van de "cleanste" beats van de LP. Zelfs Swizz Beatz zijn vocale bijdrage stoort me niet, dat is toch vrij uitzonderlijk voor de beste man. Bij Vertino mag ik niet te veel letten op "de mug over de beat" aangezien het dan gewoon een heerlijke collaboratie is tussen Maquina en Joey Bada$$.
Ten is het Trap-nummer van dit project, een leuke afwisseling. Key Glock doet ook lekker zijn ding! Het solonummer van Rya Maxwell dat er achter geplakt is is oké, had het wel kunnen missen. Die man kende ik nog niet en doet me wat denken aan Wiz Khalifa met momenten.

Dasani is oké al heb ik het gehad met Conway zijn sekspraat. Volgens mij is de gastheer al ettelijke jaren samen met een vaste partner maar als je hem moet geloven is hij een ware seksgod die elke nacht een andere vrouw mee naar huis neemt. Het is een rapper ding, dat weet ik. Heb het er gewoon mee gehad. Raw! met Tech N9ne is ook één van de hoogtepunten.
Surf & Turf doet me niet veel. De beat van Conductor Williams valt wederom tegen, ook de gastartiesten weten me niet te boeien.

Karimi is wederom 13-in-een-dozijn. The Red Moon in Osaka is een prima afsluiter met een leuke beat van The Alchemist, Conway blijft super passen op zijn producties. Misschien wel jammer dat Raekwon de gesproken outro doet in plaats van een rappende bijdrage te leveren, al is dit ergens wel een moment dat de cirkel dicht trekt aangezien hij de gesproken intro deed op het WWCD-album van Griselda.

Fijn project, niets speciaals. Dit weet me niet ten volle te overtuigen, Benny deed dat ook niet met zijn Def Jam-debuut eerder dit jaar. Hebben de mannen de laatste jaren te veel uitgebracht? Ben ik wat Griselda moe geworden aangezien er niet heel veel onderscheid tussen zit?

3,5*

Inderdaad wel een lekker hard album weer met een aantal sterke gastbijdragen.

Paar snoeiharde beats (Vertino haha, sick) maar helaas ook wat mindere producties (de hierboven genoemde Conductor Willliams tracks met name)

Vertino us gruwelijk.
Die bagger daarachteraan verpest mijn vibe wel. Sowieso na track 8 vind ik het minder worden. Ga m nog even wat vaker luisteren om te zien ifvt de centen waard is.

Dasani en Karimi zijn nog wel lekker.