Coldplay - Moon Music (2024)

Even serieus... hoe kan je dit een 0,5 geven? De instrumentale stukken geven mij een mix van Coloratura, M83 en Sigur Ros, ik was daardoor juist wel positief verrast. Coldplay laat ieder album een net weer wat ander geluid horen, maar hier verwachten mensen een Parachutes of a Rush 10.0, ga eens mee met de tijd! Als we het toch hebben over de oudere albums, All My Love had zo op een van hun eerste albums kunnen staan en iAAM heeft wel wat weg van Death and All His Friends. De lyrics is inderdaad wel een punt van kritiek met te veel lalala's en her en der te zoetsappige teksten. Ik raad iedereen een extra luisterbeurt aan en met een open mind te gaan luisteren. Denk daarbij even niet aan hun oudste werk en beoordeel gewoon puur dit album!

Nog even terugkomen op mijn recensie van vanmorgen. Natuurlijk kan Coldplay beter. Er zit wel veel la la la la in sommige nummers. Het zijn merendeel wel nummers die echt gemaakt zijn om in een stadion te spelen. Maar ik vind op deze site de mensen wel vaak negatief. Neem nu het nieuwe album van Snow Patrol. Dat wordt bijna de grond ingeboord. Ik vind het best een goed album, maar ja smaken verschillen!

Geen idee wat het is, zelfkastijding, nieuwsgierigheid, ramptoerisme of toch iets van hoop. In ieder geval klik je het nieuwe Coldplay album gewoon weer aan terwijl je door de singles (en het recente) verleden weet dat het niet heel veel zal worden....

.... En dat werd het ook niet. De opener Moonmusic beviel me prima en toen dacht ik even het zal toch niet. Ik had aan de tracklist natuurlijk wel kunnen zien dat er toen twee extreem slechte maar succesvolle singles aan kwamen. Het regenboognummer even later is zeer a-typisch voor Coldplay maar wel (mede daardoor?) sterk. Ook het opvolgende IAAM is niet verkeerd, een liedje met wel een fijne vibe. Die twee wat sterkere liedjes zitten dan weer helaas ingepakt tussen twee draken 1ste klas om alles weer in perspectief te gooien. Met All My Love worden de over de top Disney ballads ook nog even aangetikt om redelijk af te sluiten met One World die alle Coldplay ingrediënten in zich heeft om je kapot te ergeren maar het valt net de goede kant op. Na een korte stilte begint een vals gezongen dronkenmans lalalala, ik hoop als een soort zelfspot, dat zou ze sieren.

Nou ja, 2tje dan maar.

Je weet iig waar mensen het over hebben als dit album ter sprake komt.

Wat een negativiteit bij dit nieuwste album van Coldplay. Zouden er MuMe gebruikers te vinden zijn die wel een positief oordeel hebben over "Moon Music"?

Nee. Het is ze weer gelukt. Wat een kut album. Een gedrocht van een musical. Het hoogtepunt is idd de instrumentatie van de intro. Maar dat is meer Jon Hopkins dan Coldplay. De muziek van deze band is zo overbodig geworden. Al tig albums over regenbogen en wereldvrede.

Ja hoor, ik vind dit ook niet waanzinnig goed, maar kan van een aantal nummers best genieten. Een album zoals A Rush of zelfs Viva la Vida zullen ze nooit meer maken en hier en daar klinkt het flink infantiel, maar de haat die deze band over zich heen krijgt is dan ook wel weer wat overdreven.
Moon Music is niet een album geworden dat je als geheel tot je neemt, meer een snoeptrommel met heel veel zoets, waar je af een toe een koekje van neemt. Ik denk dat het album ook zo bedoeld is.

Off topic: jammer wel dat dit album zoveel reacties oproept maar het vrij weinig inhoudelijk over het album gaat. Luister dan andere muziek zou ik zeggen. Er is genoeg moois uitgekomen de afgelopen tijd, zoals het prachtige nieuwe album van Leon Bridges. Om maar eens een voorbeeld te noemen.

Persoonlijk reken ik de plaat het meest af op wat de band in het verre verleden aangetoond heeft in huis te hebben en hoe (in mijn oren) gemakzuchtig het verkregen publiek wordt 'verwend'. Ik acht het bijna respectloos. Streng he?

Zelf heb ik het album nu een paar keer gehoord via APPLE music en ik vind al die heisa, verbolgenheid en afschuw die hier en masse wordt gedeeld echt overdreven. Even voor de duidelijkheid : ik ben ook meer van de oude Coldplay, ieder die mijn muzieksmaak kent weet dat ook. Maar de manier waarop het hier afgefakkeld wordt vind ik echt onredelijk.

Zeker wanneer je in ogenschouw (beter orenschouw) neemt dat Coldplay al diverse jaren dit soort muziek maakt, ik ben dan ook van mening dat men de inhoud moet beoordelen op het soort van muziek dat door de band de laatste jaren gemaakt wordt. En ja dat staat ver af van Fix You, Lovers in Japan, Lost, In My Place, Clocks, Parachutes, X&Y etc. etc.

Maar ik ben het met Hans Brouwer eens dat je het eerst en vooral goed moet beluisteren alvorens de bijl op het hakblok te laten vallen.

In die drie luisterbeurten heb ik enkele fraaie intro's gehoord, een mooie volle productie, vleugen 'oude' Coldplay, zeer dance-georiënteerde muziek, mooie soundscapes en wat pianoballade-achtige stukken.

De teksten vind ik ook niet wat je van een band met late veertigers mag verwachten, inderdaad soms redelijk infantiel, maar daarover heb ik hierboven al gezegd, dat ik vermoed dat hier heel duidelijk gekozen is voor een bepaald genre en een bepaalde doelgroep. Die is zeker niet High Brow en die doelgroep zal zich waarschijnlijk niet bezig houden met The Smile, Talk Talk of Peter Gabriel e.a. uit de serieuze hoek.

Ik ben een completist, maar zal zeker wachten tot de prijs flink gezakt is voor de aanschaf van de cd en dan zal ik het af en toe draaien als vrolijk stemmende achtergrond muziek.

Zal wel weer enorm veel tegengeluid komen, maar fijn Roxy6 want geheel met je eens. Velen hadden hun commentaar al klaar voordat het album van de pers kwam.

Het is over het algemeen zoeter dan zoet dit album, maar het werkt wel in een stadion met 80.000 mensen. In dat licht zie ik het vooral als een verlenging van hun tour.

Je weet dat ze dieper kunnen gaan, Everyday Life gaf ons daar al een voorproefje van bijvoorbeeld. Ik word nog steeds heel blij van dat album als geheel omdat het organischer klinkt. Trouble in Town heeft alle elementen die prima hadden gepast op een Oldplay album.

Moon Music heeft die intentie absoluut niet. Maar wie wil altijd diep gaan? Coldplay geniet op dit moment van de bizarre positie waar ze in zitten, en ik kan het ze niet kwalijk nemen!

Edit:

Terwijl ik dit schrijf zie ik dat een full moon versie is uitgekomen! Drie nieuwe nummers die wat mij betreft het album hadden moeten halen… voor de rest zijn het aangepaste versies van de reguliere album nummers. Ik heb maar een alternatieve versie op Spotify gemaakt van het album.

Voor de mensen die nog fan zijn van Coldplay. Dat is deze band YouTube

Die outro van One World is echt het het irritantste dat ik dit jaar al gehoord heb. Ik doel dus op het stuk na de stilte. Wat kut zeg!

Af en toe kijk ik eens hier. Maar een bekende review stijl (en input) die ik vaker heb gelezen bij de band. Soort braakemmer die hier geplaatst is en gevuld wordt

Ik vind het leukste aan dit album de mensen die het niet kunnen hebben dat er mensen zijn die lage scores uitdelen

Je kan zeggen wat je wil, maar ik vind '' echt een prachtig nummer! Doet een beetje denken aan het tweede gedeelte van 'Yes' op Viva La Vida, en dan die quote van Maya Angelou erbij, ja dan heb je mij hoor.

Vervelend bericht

'Moon Music' en '' zijn voorbeelden van wat Coldplay had kunnen zijn anno 2024.
Op zich spreken deze mij ook meer aan dan hun gevierde oudere werk (weliswaar 2 tracks waar Jon Hopkins achter de knoppen zit, maar goed). Coldplay is toch vooral iets anders geworden industry plant .
Nog een aantal jaar en dan gaan ze er blijkbaar definitief uit met een self-titled album, ik denk dan: grijp die kans om er nog eens echt iets van te maken.

Juul1998B, we zijn het vaak me elkaar eens en delen in veel dezelfde smaak, maar hier ga ik even in protest.
Want het heeft natuurlijk ook iets kinderachtigs en afzijkerigs, om express lage scores uit te delen bij een album waarvan je van te voren weet dat het niet 'je cup of tea' is.

En een 0,5 is natuurlijk géén score, dat is echt bedoeld voor een album voor drill motoren of industrieel geweld.

Ik kan het ook begrijpen als mensen hier aangeven dat het niet hun muziek is, maar laat een score dan achterwege, of althans laat die voor mensen die onbevooroordeeld het album beluisteren en er dan een oprecht oordeel over vellen met een cijfer.

Mijn score is -voor mijn doen- laag omdat ik het geen topalbum vind maar ook vind dat het niet die baggerlading heeft die een aantal scherpe messenslijpers er hier in horen, waarbij ik er om durf te wedden dat een aantal het album niet van A/Z beluisterd heeft.

Moderne groepsdruk denk ik dan…..

Er zijn hier genoeg topics met een aanbod waarbij ik ook mijn antiperistaltiek moet bedwingen, daar probeer ik mij van weg te houden, lukt niet altijd maar ik weet dat er dan ook volksstammen zijn die er happy van worden, leven en laten leven, luisteren en laten luisteren.

Het is natuurlijk ook een beetje jezelf schouderklopjes geven op zo'n album als dit. Zie mij als serieuze muziekliefhebber dit veilig-af-te-branden album van veilig-af-te-branden band eens afbranden. Sommige trends op musicmeter verdwijnen nooit.

Deze van Coldplay staat ook redelijk ver van hoe ik de band het liefst zie. In tegenstelling tot velen vond ik de albums na Viva la Vida afwisselend nog goed te pruimen. Vooral Ghost Stories en Head Full of Dreams hoor ik graag, evenals Everyday Life; zelfs Music of the Spheres had prachtige momenten. Dit keer vind ik de pop songs toch echt minder sterk, en de albumtracks nog wat vlakjes. Maar ja, de voorganger liet zich ook groeien. Ik wacht even met stemmen, maar ik vrees er een beetje voor dit keer.

Aan aannames ook geen gebrek hier...

Hé niet dat prachtige dubbelalbum van Lou Reed afzeiken

Haha, Metal Machine Music, één van de weinige Lou Reed albums die ik niet bezit, wegens inderdaad het gebodene

Maar natuurlijk zijn het prachtige Berlin, Transformer, New York etc. etc. aanwezig.

Voor de doorbijtertjes las ik dat sedert vandaag FULL MOON uit is dat is Moon Music extended met drie extra tracks.