menu

Wild Turkey - Battle Hymn (1971)

mijn stem
4,10 (5)
5 stemmen

Verenigd Koninkrijk
Rock
Label: Chrysalis

  1. Butterfly (4:53)
  2. To the Stars (4:23)
  3. Twelve Streets of Cobbled Black (3:07)
  4. Dulwich Fox (3:44)
  5. Easter Psalm (3:39)
  6. Sanctuary (3:48)
  7. One Sole Survivor (4:37)
  8. Gentle Rain (3:08)
  9. Battle Hymn (4:35)
  10. Sentinel (3:53)
totale tijdsduur: 39:47
zoeken in:
avatar van RonaldjK
4,0
Mssr Renard, hoe is het mogelijk dat een hoogleraar Jethro Tull nog niets heeft gepost over deze groep? Ik kwam de naam zojuist weer tegen in de biografie van gitarist Bernie Marsden. Dit lijkt me wel interessant met ex-Tullbassist Glenn Cornick en bovendien ook muziek in het verlengde daarvan.

Geen verwijt hoor, ben benieuwd of jij meer weet / in bezit hebt van de groep!

avatar van Mssr Renard
RonaldjK schreef:
Mssr Renard, hoe is het mogelijk dat een hoogleraar Jethro Tull nog niets heeft gepost over deze groep? Ik kwam de naam zojuist weer tegen in de biografie van gitarist Bernie Marsden. Dit lijkt me wel interessant met ex-Tullbassist Glenn Cornick en bovendien ook muziek in het verlengde daarvan.

Geen verwijt hoor, ben benieuwd of jij meer weet / in bezit hebt van de groep!


Hoi. Wild Turkey (en ook Karthago) vind ik denk te stevig. En heb het daarom wat gelaten voor wat het is. Kan je mij overtuigen hier naar te luistere. Het staat wel al 30/35 jaar op mijn luisterlijst.

avatar van RonaldjK
4,0
Deze staat op YouTube en de opvolger vast ook - ga ik beluisteren, wordt vervolgd! Helemaal géén berichten bij deze groep, dat mág toch niet?

avatar van RonaldjK
4,0
In april 1970 begon de tour voor Benefit, de derde van Jethro Tull. Dit in Denver, Colorado. Na een vakantie speelde de groep in augustus op het festival Isle of Wight om daarna terug te keren naar Amerika, zo schrijft Scott Allen Nollen in zijn biografie over de groep uit 2002.
In november vliegt de groep vanaf New York huiswaarts, maar bassist Glenn Cornick wordt door manager Terry Ellis op het vliegveld apart genomen voor een kop koffie: "Well, Ian [Anderson] doesn't want to work with you anymore. We've cancelled your plane ticket and you're on the flight tomorrow." Hij zou zijn groepsgenoten voorlopig niet meer zien.
Als compensatie neemt Ellis in 1971 de nieuwe groep van Cornick onder contract: welkom Wild Turkey. In 1972 was de groep één van de groepen die voor Jethro Tull opende tijdens hun Thick as a Brick Tour.

Afgezien van de delen met akoestische gitaar ontbreekt het folkelement bij Wild Turkey, dat zeker géén poging tot imitatie van Tull is. Wel trekt Wild Turkey op het debuut Battle Hymn de ontdekkende lijn door.
Na een stevige start scheuren de elektrische gitaren van Alan Lewis (lead) en Jon Blackmore (slag, geen familie van zijn naamgenoot bij Deep Purple) minder en wordt duidelijk dat hier progrock klinkt. Dit met de voor die periode typische virtuoze drumpartijen (Jeff Jones), waarin de invloed van de powertrio's van eind jaren '60 klinkt. Verder akoestisch gitaarwerk en heldere zang van Gary Pickford-Hopkins. Die had al vanaf 1966 enige reputatie opgebouwd als frontman van Eyes of Blue, maar verkoos rock boven de hitparadepop van die groep. Het totaalgeluid op Battle Hymn is een stukje melodieuzer dan Cornick voorheen bij Tull deed.

De progressive rock van Wild Turkey heeft enerzijds de echo's van een Hendrix en Cream, dankzij de elektrische gitaristen. Anderzijds is het de akoestische gitaar die frequent rustiger tegenwicht brengt. De stem van Pickford-Hopkins krijgt op sommige momenten een rauw randje. Cornick, met Blackmore de hoofdcomponist en een melodieus en technisch bekwame bassist, hield ervan om avontuurlijke paden te betreden. Er valt daarom het nodige te genieten.
Magnum opus van Battle Hymn is het titelnummer op kant 2, maar over de gehele plaat is er de nodige variatie. Na de energieke en hard rockende opener Butterfly volgen bijvoorbeeld het subtiele To the Stars met daarin een piano en westcoastzang, Easter Psalm met drumrolls in de stijl van White Rabbit van Jefferson Airplane maar ook een prachtige akoestische gitaarsolo, het op een akoestische basis drijvende uptempo Sanctuary en mooie baslijntjes in afsluiter Sentinel. Jammer dat laatstgenoemde zo vlot wordt weggedraaid. Ander pluspunt van dit album zijn de fraaie solo's op elektrische gitaar van Lewis.

Het album haalde in mei 1972 in Amerika #193 in de albumlijst, waar het drie weken genoteerd stond. Op YouTube vind ik nog twee bonustracks, liveversies van nummers die op het debuut ontbraken, sinds 2004 verkrijgbaar op een cd-editie. De trackvolgorde op YouTube en hierboven bij MuMe verschilt overigens van die op de oorspronkelijke elpee.
Bij degenen die achter de knoppen zaten, herken ik twee namen uit de hardrock- en metalwereld: de dan nog piepjonge Rodger Bain en Tom Allom. In 1971 deden ze echter veel meer dan dat, getuige dit sterke Battle Hymn.


avatar van RonaldjK
4,0
Wat een leuke vondst, Von Helsing! Heel vermakelijk om te lezen. Eerst luid gemopper op de organisatie die 2000 man als haringen in een ton samenperst, dan over de tegenvallende optredens van zowel Wild Turkey ("if Corney is such an incredible bassist (...) he should be made louder") en Black Sabbath ("really just a rather silly, insignificant band"). Vervolgens wordt hoofdact "oh, Yes" de hemel in geprezen. Mogelijk had de auteur niet zoveel met de hardrock van de voorprogramma's, met Yes des te meer.

Tegenwoordig zijn de meeste concerten strak georganiseerd met arboregels en al, inclusief op tijd beginnen en stoppen. Hoe anders was het toen: prachtige sfeerreportage.

Zovele jaren later vind ik dit soort artikelen, deze nu meer dan 50 jaar geleden geschreven, helemaal fantastisch. Juist omdat het ooggetuigenverslag uit die tijd stamt, anders dan alle retrospectieve beschouwingen die je op internet tegenkomt. Dank voor het delen!

Gast
geplaatst: vandaag om 14:28 uur

geplaatst: vandaag om 14:28 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.