menu

Muziek / MusicMeter Live! / Gisteren ... gezien!

zoeken in:
avatar van Don Cappuccino
Alcest/Mono (support: Pg.lost) – 013, Tilburg

Alcest en Mono zag ik allebei al live in 2015. De Fransen speelden op een onfortuinlijk tijdstip op de maandagnacht van Incubate voor te weinig publiek en de Japanners in W2 in Den Bosch. Dat de twee bands samen de krachten hebben gebundeld voor een tour was dan ook goed nieuws en dat vonden blijkbaar genoeg mensen aangezien de Kleine Zaal van 013 verdomd dicht in de buurt van uitverkocht zat.

We begonnen met het Zweedse Pg.lost, waar ik de dag voor het concert de nieuwe plaat van had beluisterd, maar niet echt overtuigd was geraakt. Live was het daarentegen erg goed. Een band die perfect bij de twee co-headliners paste, omdat ze prachtige melodieuze post-rockstukken hadden, maar ook af en toe met de botte metalbijl uithaalden in combinatie met intense electronictouches. Bij vlagen deed het me aan Caspian denken en dat is toch wel een compliment. Op plaat overtuigt het me nog steeds niet, maar deze Zweden mogen zeker eens op eigen kracht terug naar Tilburg komen.

Daarna was Mono aan de beurt en die waren zo stom om Ashes in the Snow als eerste te spelen. Dat is een beetje hetzelfde als Lynyrd Skynyrd dat start met Free Bird: het beste materiaal is al geweest. Vorig jaar in Den Bosch stond ik bijna met tranen in mijn ogen tijdens Ashes in the Snow, in Tilburg barstte het nummer niet uit, het bleef vrij vlak en dat geldt voor het hele concert. Ik miste de urgentie en scherpte van vorig jaar en zag een degelijke post-rockset die aangenaam was, maar nergens echt meeslepend was. Het helpt ook niet mee als het grootste gedeelte van de setlist nog steeds hetzelfde is en de laatste plaat gruwelijk saai materiaal bevat. Met de titeltrack genaamd Requiem for Hell sloten ze af, een zeventien minuten durend epos dat nergens heen gaat. De verveling sloeg hier dan ook toe. Mono viel tegen, zo simpel is het.

Alcest viel daarentegen compleet niet tegen. Integendeel, Alcest oversteeg al mijn extreem hoge verwachtingen. Vorig jaar in Dudok tijdens Incubate was het een goede set, gisterenavond was het fenomenaal. Ook was de setlist anders met veel materiaal van Kodama, terwijl vorig jaar er veel van Shelter werd gespeeld, zo blijft het de moeite waard om naar een concert van Alcest te gaan. Tijdens dit concert werd nogmaals bevestigd dat Kodama met gemak wedijvert met het oude materiaal.

Door de focus op de drums en de bas kwamen Kodama, Eclosion, Je Suis D'ailleurs, Oiseaux de Proies ontzettend goed uit de verf. Neige en Zero zongen loepzuiver en eerstgenoemde schreeuwde weer alsof zijn leven er van af hing. Wat mij vooral opviel is dat tijdens de Shelter-tour het oudere materiaal ook wat lichter werd gespeeld en nu had het oude materiaal meer body en dynamiek, alsof het op Kodama zou staan. De setlist was bijna perfect, alleen een Faiseurs de Mondes zou het helemaal afmaken. Autre Temps, Ecailles de Lune (Part I), Souvenirs D'un Autre Monde, Percees de Lumière: ze kwamen allemaal langs in fabelachtig goede uitvoeringen. Ze deden heerlijk sloom het licht uit met Délivrance, de enige track die van Shelter werd gespeeld en ook het enige materiaal van die plaat dat enigszins lekker vloeit met het oudere werk en Kodama.

Alcest was met afstand het hoogtepunt van de avond, Pg.lost was verrassend goed, Mono was daarentegen een stuk minder. Dat laatste was achteraf gezien niet zo erg, aangezien ik voor Alcest alleen ook wel 18,50 had betaald voor een kaartje.

avatar van stoepkrijt
Ik kan me aardig vinden in je recensie Mike, alleen vond ik Mono juist wél erg mooi. Ik had ze nog nooit eerder gezien en ken de band niet zo goed, dus mijn referentiekader was compleet anders.

Don Cappuccino schreef:
aangezien ik voor Alcest alleen ook wel 18,50 had betaald voor een kaartje.
Ik ook. En nog wel meer ook.

avatar van freakey
Gisteren naar een geslaagde eerste editie van Sound of Revolution.
THE SOUND OF REVOLUTION | Dynamo Eindhoven - dynamo-eindhoven.nl
Mijn absolute hoogtepunt Ignite!!

Verder erg blij met Discharge, Life of Agony, Madball en Cockney Rejects (jeugdsentiment).

avatar van Lars Muziek.
Jammer, ik heb dit concert voorbij laten gaan... Ik had na het lezen van deze twee berichten er graag bij willen zijn, maar had mij dan wat meer moeten verdiepen in Alcest. Tourt de band veel in Europa dat jullie weten stoepkrijt Don Cappuccino?

avatar van stoepkrijt
stoepkrijt schreef:
Ze speelden enkel nummers van hun laatste album en met name afsluiter Off the Beaten Path werd door mij (en volgens mij ook de rest van de zaal) erg gewaardeerd.
Niet dat iemand de fout opgemerkt zal hebben, maar ik wil mezelf toch even corrigeren: pg.lost heeft ook twee nummers van hun album Keys gespeeld en het slotnummer was niet Off the Beaten Path, maar Terrain. Die is nóg beter.

Als je een band pas twee weken kent gooi je nog wel eens wat titels door elkaar.

avatar van stoepkrijt
Lars Muziek. schreef:
Jammer, ik heb dit concert voorbij laten gaan... Ik had na het lezen van deze twee berichten er graag bij willen zijn, maar had mij dan wat meer moeten verdiepen in Alcest. Tourt de band veel in Europa dat jullie weten stoepkrijt Don Cappuccino?
Dat weet Don Cappuccino waarschijnlijk beter dan ik, maar volgens mij doen ze bij ieder nieuw album een tour door West-Europa en stonden ze vorig(?) jaar nog op Incubate.

avatar van likeahurricane
Ik heb Pg.Lost, Alcest en Mono in Amstelveen gezien.




Hierbij speelde Mono als laatste en voor mij was dit een mooie afsluiter. Alcest was goed, maar Mono speelde de zaal plat. Beter dan de twee keer daarvoor dat ik ze tijdens festivals gezien heb. De nieuwe nummers passen mooi in het geheel en juist Requiem for Hell kon voor mij maar niet lang genoeg duren.



avatar van Gringo_m
Placebo Ziggo Dome ma 21 nov
Een jaar geleden zag ik Placebo in Tivoli Vredenburg en alhoewel het leuk is om ze in een klein(ere) zaal te zien vond ik toen dat de bombastische show te groot was voor Tivoli. Gisteren dus in de Ziggo en daar komt de show veel beter tot zijn recht.
Veel video schermen zorgen ervoor dat je alles goed kan zien (2e ring was dicht) en het geluid was werkelijk subliem goed.
Brian Molko was goed bij stem en setlist Setlist Placebo Ziggo Dome was prima.
Irritant was wel het tot vervelens toe herhalen van het zinnetje "ladies and gentlemen and those of you who find themselves in between".
Hoogtepunten voor mij: de zacht naar hard versie van "20 Years", het met beelden van Bowie opgesierde "Without You I'm Nothing" en de ultieme grote zalen song "Bitter End".
Ik heb wel eens een mindere maandagavond in november meegemaakt.

avatar van west
Mooi omschreven Gringo_m. Ik voeg daar nog aan toe een prachtige Too Many Friends, Protect Me From What I Want & Song To Say Goodbye. Absoluut hoogtepunt was het Bowie tribute Without You I'm Nothing gevolgd door een minutenlange staande ovatie van de complete zaal, waarvoor het zaallicht tussendoor even aan ging: kippenvel.

avatar van Vince vega
Inderdaad weinig aan te voegen, Placebo was in topvorm en het verbaasde mij enigszins dat het publiek toch behoorlijk mee ging in hun enthousiasme (dat herinner ik mij wel eens anders bij shows in Ahoy, waar ik ze denk ik twee of drie keer eerder zag). Zelf zat ik op de eerste ring, maar heb de laatste drie kwartier zoals velen eigenlijk continue gestaan.

Mooi was het eerbetoon vooraf aan Leonard Cohen, kippenvel bij Bowie zoals west al omschreef, nu is Without you I'm Nothing sowieso al een hoogtepunt voor mij.
20 years was inderdaad prachtig en ik kan toch ook wel genieten van recentere nummers zoals Devil in the Details en Exit Wounds.

avatar van Johnny Marr
Pppfff...jaloers

avatar van Don Cappuccino
Lars Muziek. schreef:
Tourt Alcest veel in Europa?


Alcest tourt veel in Europa, ja. Vorig jaar stonden ze op Incubate (waar ik ook bij was), ik geloof dat ze sinds 2010 toch wel ieder jaar minstens één keer in Nederland hebben gespeeld, als headliner of support. De kans dat ze in 2017 weer op de Nederlandse podia te vinden zijn is denk ik dan ook vrij groot.

avatar van Lars Muziek.
Don Cappuccino schreef:
(quote)


Alcest tourt veel in Europa, ja. Vorig jaar stonden ze op Incubate (waar ik ook bij was), ik geloof dat ze sinds 2010 toch wel ieder jaar minstens één keer in Nederland hebben gespeeld, als headliner of support. De kans dat ze in 2017 weer op de Nederlandse podia te vinden zijn is denk ik dan ook vrij groot.


Dankjewel! ik ga de band in de gaten houden en er wat meer van luisteren! Ik was vorig jaar ook bij Incubate, maar wist toen nog niet van de band af! Het lijkt mij wel een goede band voor een festival als Incuabte.

avatar van Brunniepoo
Elton John in het Ziggodome.

Van tevoren had ik mijn twijfels. Zo goed is de Eltons stem niet meer en zijn laatste cd is volgens mij toch ook niet om over naar huis te schrijven. Op het allerlaatste moment heb ik toch maar een kaartje gekocht (voor het eerst via Ticketswap), want voor je het weet is er weer een legende naar het bovenaardse vertrokken. Het had wel tot gevolg dat ik geen oordoppen bij me had. Dat laatste was knap jammer, want het geluid vond ik veel te hard staan. Prima bij een echt rockconcert, maar Your Song of Rocket Man worden echt niet beter op hoog volume, in tegendeel zelfs. Zeker bij de eerste nummers vond ik eigenlijke alle subtiliteit verdwijnen in de hardheid. Daar kwam nog bij dat ik Elton - die verder prima bij stem was overigens - vaak nogal schreeuwerig vond zingen.
Maar goed, dan kijk je naar die setlist en dan vergeet je die kanttekeningen. Want jongens, jongens, wat een greatest hits-set (met welgeteld twee nieuwe nummers, die niet eens echt negatief uit de toon vielen) met daarnaast een aantal fanfavorieten (in mijn geval Levon - magistraal - en Burn down the mission). Met zeven nummers was met name Goodbye Yellow Brick Road goed vertegenwoordigd in wat vrijwel geheel een jaren '70-feestje was. Elton John weet prima waar het publiek op zit te wachten.
Met een wat lager volume (of oordoppen) had ik ongetwijfeld nog wat meer genoten, maar ik ben toch vooral heel erg blij dat ik gegaan ben.

Funeral for a Friend/Love Lies Bleeding
The Bitch Is Back
Bennie and the Jets
I Guess That's Why They Call It the Blues
Daniel
Someone Saved My Life Tonight
Looking Up
A Good Heart
Philadelphia Freedom
(Elton John Band song)
Rocket Man (I Think It's Going to Be a Long, Long Time)
Tiny Dancer
Levon
Goodbye Yellow Brick Road
Have Mercy on the Criminal
Sorry Seems to Be the Hardest Word
Your Song
Burn Down the Mission
Sad Songs (Say So Much)
Don't Let the Sun Go Down on Me
All the Girls Love Alice
(Blues)
I'm Still Standing
Your Sister Can't Twist (But She Can Rock 'n Roll)
Saturday Night's Alright for Fighting


Candle in the Wind
Crocodile Rock

avatar van vigil
Dat is wel een heel aardige setlist ja. Fraaie opener, helemaal of een gedeelte?

Ik las een recensie bij de AD (volgens mij) die had het er over dat de drums veel te hard stond en Elton daar over heen probeerde te schreeuwen.

avatar van Brunniepoo
Het waren echt niet alleen de drums. Ook de nummers met enkel pianobegeleiding hadden best iets zachter gekund.

Was trouwens de hele versie, gaaf, alleen was het geluid toen op zijn slechtst.

avatar van Casartelli
Casartelli (moderator)
vigil schreef:
Ik las een recensie bij de AD (volgens mij) die had het er over dat de drums veel te hard stond en Elton daar over heen probeerde te schreeuwen.
Deze?

http://www.volkskrant.nl/recensies/elton-john-schreeuwerig-schel-en-afstandelijk-in-de-ziggo~a4420750/

avatar van vigil
Neen, maar de strekking is wel het zelfde (deze is nog iets negatiever). Don't Let the sun was in beide gevallen het hoogtepunt

Telamon
west schreef:
Mooi omschreven Gringo_m. Ik voeg daar nog aan toe een prachtige Too Many Friends, Protect Me From What I Want & Song To Say Goodbye. Absoluut hoogtepunt was het Bowie tribute Without You I'm Nothing gevolgd door een minutenlange staande ovatie van de complete zaal, waarvoor het zaallicht tussendoor even aan ging: kippenvel.


Wat mij is bijgebleven dat het geluid super was, dat ik Loud Like Love toch nog maar eens een kans moet geven en dat I Know een geweldige song is. Tweede helft bevatte veel van de topnummers en nam Molko ook de tribunes ('stand up and dance') mee in zijn feestje. Tot het bittere einde, want Running Up That Hill als afsluiter vind ik dan wel weer wat jammer.
Concert beviel me een stuk beter dan The Cure een week terug.

avatar van Brunniepoo


Hmm, ik dacht nog enigszins dat het aan mij lag (ik heb al in geen jaren zonder oordoppen een hard concert bezocht), maar hier kan ik me heel goed in vinden. Gelukkig ben ik desondanks toch een stuk positiever dan de columnist van dienst.

Over die afstandelijkheid kan ik verder niets zeggen, ik heb geen vergelijking met eerdere concerten. Ik heb het in ieder geval niet als bijzonder storend ervaren.

avatar van Casartelli
Casartelli (moderator)
vigil schreef:
Neen, maar de strekking is wel het zelfde (deze is nog iets negatiever).
Merkwaardig, de Volkskrant staat anders toch bekend om zijn jubelverhalen.

avatar van chevy93
Gisteren Archive in de Patronaat (Haarlem) gezien. Bij de vorige tour zag ik ze in de Melkweg. Dit jaar waren ze alweer geüpgrade naar Paradiso, maar uiteindelijk werd die dus verplaatst naar de Patronaat. Ze zeggen vanwege tourschemaproblemen, maar ik denk dat dat ze Paradiso ook niet vol hadden gekregen. Zeker op het balkon (waar ik stond) was er nog ruim voldoende ruimte. Wat voor mij overigens hartstikke relaxt was.

Afijn, 17 nummers (volgens setlist.fm), waarvan het gros van hun nieuwe album. Moet zeggen dat ik hun nieuwe album niet denderend vind, maar live komen ze een stuk beter uit de verf. Eigenlijk hetzelfde verhaal als met Restriction.

Archive speelde wederom een zeer strakke, energieke en zeer afwisselende setlist. De befaamde wall of sound van Phil Spector werd optimaal benut. Het eerste deel van de show ging ook nog eens gepaard met een mooie, visuele semi-3D-show door middel van een dradengordijn (geen idee hoe ik dat zou moeten noemen).

Van de oude nummers werden You Make Me Feel (Take My Head), Pulse (Noise), Bullets en Controlling Crowds (Controlling Crowds) gespeeld. Die laatste twee kwamen live toch een stuk minder over dan op het reguliere album. Bij Bullets was dat vorige keer ook al, helaas. Vorige keer speelden ze Lights en wat mij betreft hadden ze nu Again gespeeld. Of Collapse/Collide, want volgens mij kon de zangeres (leuke dame!) dat makkelijk aan.

Al met al een prima concert, waarbij de nieuwere nummers de show stalen.

P.S. Overigens hebben ze volgens de setlist ook een nieuw nummer gespeeld. Zo blijkt maar weer hoe goed ik hun nieuwe nummers (her)ken.

avatar van Outlaw104
chevy93 In eerste instantie zouden ze vorige week vrijdag gespeeld hebben in Paradiso Noord (Tolhuistuin) en dat was al uitverkocht.
Maar nu in de Patronaat dus, wel goed gevuld, maar niet uitverkocht en ook ik vond dat vrij relaxt.

Again was in de afgelopen dagen in Polen en Duitsland steevast de laatste toegift. Weliswaar de verkorte versie, maar toch...
Dus ik verbaasde me erover, dat ze gisteren na Controlling Crowds op het podium al zo uitgebreid afscheid stonden te nemen van het publiek, nog steeds in de veronderstelling zijnde, dat Again zou worden gespeeld. Niet dus...een kleine domper voor mij.

O ja, die leuke dame is Holly Martin, die het You Make Me Feel zich toch goed eigen heeft gemaakt.
Hoogtepunt was misschien wel Feel It.
Wat een energie spatte daarvan af, versterkt door de visuele aspecten.

avatar van Casartelli
Casartelli (moderator)
Herkenbaar:
- ook ik was er gisteren en vorige keer bij en vond het wel een strak plan om Again als toegift te hebben i.p.v. Lights
- ook ik vond het nieuwe materiaal live een stuk beter uit de verf komen dan (tot nu toe) van de cd

Er blijken toch telkens net wat meer oude nummers in de setlist te zitten dan ik herken. Dus tja, volgende keer waarschijnlijk toch maar weer gaan, wellicht zit mijn eigen favoriete obscuurtje er nog eens in.

avatar van Edgar18
Vanavond een geweldig optreden van Michael Kiwanuka gezien! Muziek top, geluid top, aankleding top. Bovendien hadden we goede plaatsen en geen mensen om me heen die het nodig vonden de week door te nemen .

Hoogtepunten:
- Tell Me A Tale
- The Final Frame
- Bones
- Sometimes It Snows in April (toegift)

avatar van VladTheImpaler
Gisteren (donderdag) The Veils gezien in een goed tot volle gevulde zaal van de Melkweg gezien. Van de reguliere set was het grootste gedeelte afkomstig van het laatste album Total Depravity. En laat dat nou absoluut geen verkeerde keuze zijn geweest aangezien dat volgens mij een zeer goed album is waarbij je goed kan horen wat The Veils zo goed maakt. Van het laatste album zijn alleen In The Blood en In The Nightfall niet gespeeld, maar alle andere nummers kwamen wel voorbij. Vooral de meer intense nummers als Axolotl, Here Come The Dead, King Of Chrome paste genaadloos bij de oudere nummers als Nux Vomica en Not Yet. Van Time Stays, We Go kwam maar 1 nummer voorbij en van Sun Gangs zelfs geen 1 (helaas). In het begin van de toegift kwam Finn Andrews eerst solo op om een aantal oude nummers - van vooral The Runaway Found te spelen , wat zeer goed klonk. Afsluiter Jesus For The Jugular klonk weer heerlijk intens met de hele band erachter.

avatar van Erikpol
Gisteren (25-11) in de Spot in Middelburg Moss gezien. Ze hebben een jubileum te vieren in Middelburg, Utrecht en Amsterdam:

Moss is na twee jaar terug voor een spot in de schijnwerpers. Met in ieder geval een nieuwe bassist voor de vijfde, net afgeronde plaat die deze week gemixt en gemasterd wordt. En dan was er nog het 12,5 jarig jubileum. Frontman Marien Dorleijn: ‘We kwamen er een maand geleden achter en vroegen ons af: moeten we daar niet iets mee doen? Ja dus! We gaan uit van minstens 25 liedjes per show, vijf van alle vijf albums. We zijn trots op al die platen.’


Nu heb ik ze al een paar keer gezien en ook nu was het raak. Wat een show en wat een topnummers hebben ze gespeeld. Inderdaad 25 (!) stuks. Inclusief nieuw materiaal. En dat klonk erg goed. Dat nieuwe album verschijnt in januari en ik kan stiekem niet wachten!

avatar van Brunniepoo
Edgar18 schreef:
Vanavond een geweldig optreden van Michael Kiwanuka gezien! Muziek top, geluid top, aankleding top. Bovendien hadden we goede plaatsen en geen mensen om me heen die het nodig vonden de week door te nemen .

Hoogtepunten:
- Tell Me A Tale
- The Final Frame
- Bones
- Sometimes It Snows in April (toegift)


Waanzinnig optreden inderdaad, overtrof mijn verwachtingen ruimschoots. Niet gewoon de nummers van plaat naspelen maar zinderende versies met lange instrumentale intermezzo's, waardoor ook de uitstekende band goed tot zijn recht kwam.

Ik vond het al briljant, maar die Prince-cover maakte het helemaal af.

avatar van E-Clect-Eddy
26-11 Eivør, kleine zaal, Paradiso 4,5* (€7,50 incl lidm via TicketSwap en € 9 normaal excl lidm)

Een beetje een gok genomen om het optreden van de Faeröerse Eivør te bezoeken. Pas 2 dagen ervoor bekend geraakt met haar muziek maar genoeg mooie dingen gehoord om te verwachten dat dit mij zou bevallen en dat deed het zeer zeker.

In het voorprogramma stond Al Jarreau! Nou ja, die stond in de grote zaal met een Big Band, echt waar 18 man van de NDR. Nou ja, stond, hij zat op een stoeltje gedurende de 3 nummers die ik mee kon pakken. Muzikaal klonk het aardig maar Al heeft nog nauwelijks een stem, ik kan er heel weinig van verstaan ondanks dat het volume niet laag, maar eigenlijk toch wel te laag stond van zijn microfoon. Het eeuwige leven heeft hij niet maar hij verzekert ons dat hij nergens heen gaat, nu hij met 54 jaar(!?) aan een nieuw hoofdstuk in zijn carrière is begon. Da's kras voor iemand die er uitziet als een goed geklede 74 jarige bejaarde. Dat hij nergens heen gaat had waarschijnlijk meer te maken met dat hij niet zelfstandig van z'n stoeltje kan komen. Het is lullig om te zeggen maar het is wel jammer dat de goedgemutste Jazz-legende echt wel op zijn laatste benen loopt, wat stem betreft. Het geheugen gaat nog redelijk goed ook als hij er de songteksten bij moet pakken. Mijn favoriet Roof Garden niet gehoord, maar ik denk dat dit onder deze omstandigheden ook beter was niet te horen.

Ondanks Mjuman's vermoeden dat er feeënvolk en gnoomrockers aanwezig zou zijn heb ik er geen gezien. Ben dus meteen teleurgesteld in diens visie van de wereld die concertzalen bevolkt. Ik had me toch verheugd op zwart kanten topjes en setjes met latex. Er waren wel wat overjarige New Age hipsters die rond het podium hopten met wat glitter in het gezicht. Die konden mij toch niet echt bekoren. "I Want It Darker!" zou ook Lenny geroepen hebben als er meer dan slechts zijn geest aanwezig was geweest

De slanke blonde rondborstige IJskoningin van 33 Eivør Pálsdóttir komt strak 22:00 het podium op, redelijk dik aangekleed alsof het binnen kil en koud is. Niets is minder waar, de zaal is zeer goed gevuld met volk dat bovengemiddeld Scandinavisch oogt. Een videoprojectie van rustgevende digitale animatie op een doek doet als visuele afleiding dienst. Ook de belichting is beter dan andere avonden, dit is een act die eigenlijk voor een groter publiek op een groter podium hoort te staan.

De begeleiding bestaat slechts uit een zeer goed aanvoelende drummer en een bassist / toetsenist die beiden af en toe vocaal bijspringen. zelden stelen ze de aandacht en zijn vooral goed in het het muzikaal inkleuren van de nummers. Daar zit de grootte variatie in want in de zang komt veel herhaling terug met andere teksten en andere Noorse talen. Officieel is het Folk Rock, maar veel invloeden uit Jazz, Pop en NeoKlassiek.

Ik vermoed dat de soundcheck echt zeer professioneel gedaan is want ik kan me niet herinneren de mix ooit beter te hebben gehoord in de kleine zaal. Bovendien beschik Eivør over een enorm goede microfoontechniek plus een uitstekende microfoon (geen Shure M58 standaard werkpaard). Op de vocalen zitten er ook effecten maar dusdanig mooie versluierd dat ze nauwelijks waar te nemen zijn. Normaal zijn die effecten er om de zang te 'liften', mooier te maken dan ze zijn, en ook hier is dat het geval, maar vaak ook gebruikt om gebreken te verdoezelen. Dat was hier niet het geval. Eivør kan als geen ander jongleren met haar stem in het hoge spectrum. Ethereal roept men dan. Verder speelt ze vaak een aparte elektrische gitaar, of een ukelele-achtig instrument en in een drietal nummers een enorm groot soort van tribal tamboerijn.

Doet Native-Amerikaans aan en ook in de zang herken ik veel zanglijnen die zo uit die culturen zouden kunnen zijn overgenomen. Geen idee wat de traditionele zang en muziek van Faeröer zijn maar ik neem aan meer Keltisch. Naar mate de avond vordert en de stem steeds meer opgewarmd is komen er steeds mooiere jongleur stukjes voorbij. Ze doet me soms herinneren aan Lila Downs van 10 jaar geleden, toen deze ook haar stem zo mooi kon gebruiken. Is ondertussen ook al iets minder.

Zeer genoten vlak voor het podium bijna onder de boxen en toch goed zicht en nog beter goed geluid en geen oordoppen nodig. Bovendien zweer ik, dat er diverse looks in mijn richting heb mogen waarnemen van de ijsprinses: zoals tijdens het dankwoord met de woorden "...or come give us a hug". Ik heb heel snel een CD gekocht en het pand ontvlucht... voor mijn vriendin er achter komt

avatar van Venceremos
26-11 Explore the North, Leeuwarden (diverse locaties)

Na ophalen polsbandje eerst even een kijkje genomen in de biljartzaal van de (voormalig particulier theater maar door komst stadsschouwburg in onbruik geraakt) voorheen streng geballoteerde Friesche Club, alwaar Meindert Talma zijn sound aan het checken was.

Een ferme kop snert vond ik echter belangrijker om gereed te zijn voor het eerste optreden van de dag. In de Waalse Kerk speelde Ben Weaver, een Amerikaanse banjospeler/gitarist die elke gig op de fiets aandoet. Zo fietste hij onlangs van Amsterdam naar Middelburg naar Haarlem. Zo kom je nog eens ergens en pik je onderweg voldoende verhalen op. De muziek was sfeervol, luisterrijk doch na 3 kwartier een tikje eentonig. Duurde precies lang genoeg.

Daarna op naar de Westerkerk (vroeger bekend als poppodium Romein) voor de Zuidafrikaanse dichter/troubadour Gert Vlok Nel. 3 jaar terug helaas moeten missen en nu dan eindelijk goedgemaakt. Tijdens zijn optreden wordt de tekst vertaald achter hem geprojecteerd, waardoor de toeschouwer zich mooi kan invoelen. 's Mans bescheidenheid maakte het tot een ontroerend mooi geheel van doeltreffende eenvoud.

Als toetje, wederom in de Waalse Kerk, de act waar ik voor gekomen was: Het Zesde Metaal (duoshow Wannes Capelle + Tom Pintens). Al Vlamingen stonden ze nog nooit eerder in een 'Waalse' kerk en vermoedelijk hebben ze ook nimmer noordelijker opgetreden. Dat ze goed waren wist ik wel maar de intimiteit die werd gecreëerd in een prachtig decor was af en toe kippenvel-opwekkend. We hoorden uitgeklede (schitterend slepend gitaarwerk dan wel mooi pianospel van Pintens) versies van 6 nummers van Calais, plus 3 van Nie Voe Kinders plus (uiteraard) Ploegsteert en publieksfavoriet Ge Zwiegt. De tekstuele integriteit en het spelplezier kwamen duidelijk over. Een volledig concert met band staat dus hoog op mijn lijstje voor volgend jaar.

Na afloop kwam Dimitri Verhulst nog binnen voor een performance. Nog heel even getwijfeld maar dan toch maar de vroege trein gepakt om na te genieten van het Zesde Metaal. Geslaagde editie kortom!

Gast
geplaatst: vandaag om 05:51 uur

geplaatst: vandaag om 05:51 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.