menu

Muziek / Toplijsten en favorieten / Johan en Luigi Talk About the Passion, de R.E.M. Top 200

zoeken in:
avatar van herman
Grappig dat deze zo dicht bij elkaar staan. Ik vind Low Desert wel een stuk beter dan Departure.

Jullie zijn trouwens zeer goed gedocumenteerd. Wellicht hebben jullie nog een REM-bijbel aan te raden? Ik heb ooit wel eens een biografie gelezen, maar die ging minder diep op de diverse songs in.

avatar van luigifort
Thanx
Niet echt eigenlijk, ik rommel wat rond op het web, dit zijn vaak beschrijvingen van andere mensen, zelf nooit n boek over ze gelezen (wat ik nog wel graag wil). Johan ms wel...

avatar van johan de witt
Ik heb in de kast alleen twee oude biografieën van ze staan, van Tony Fletcher en Marcus Gray (It Crawled From the South), uit begin jaren 90 denk ik. Maar die heb ik hier niet voor geraadpleegd. Ik doe het vooral op eigen luisterervaring en kennis. Zou ook wel graag een meer recente comprehensive song-by-song biografie van ze willen, maar weet niet of die er (al) is.

avatar van luigifort
Ik heb net een artikel gelezen over biographies en daarin staat id dat die van Gray wel een standard is en verder dat Perfect Circle de meest comprehensive, maar of die song by song doet weet ik niet. Iig bij Departure hierboven wel, dus ms wel aardig wat te verwachten voor andere songs. Ms maar aanschaffen of anders Google Books

Edit. Perfect Circle zojuist besteld (ook van Fletcher)

avatar van Sandokan-veld
Voor die van Gray (It Crawled From The South) kan ik wel spreken, doet niet echt song by song geloof ik, maar is wel ongeveer de meest diepgravende (om niet te zeggen: obsessieve) bandbiografie die ik ooit heb gelezen. Alleen jammer dat hij volgens mij niet meer is geüpdatet sinds 1996 (zover ik weet).

'R.E.M. Inside Out' heb ik ook gelezen, is wel een song by song, maar in mijn herinnering niet meer dan aardig. Perfect Circle ken ik niet, die zal ik ook eens gaan checken.

avatar van luigifort
Mooi
Ook maar ns achter Crawled aan dan. Perfect Circle is dezelfde als Johan maar dan geupdate tot t end..

avatar van johan de witt
Mooi, ik ga ook eens achter Perfect Circle aan dan! Inside-Out ook eens checken.

avatar van johan de witt
130. I Remember California (Johan 125, Luigi 131)




En zo komen we ook de eerste van Green tegen. I Remember California heeft muzikaal wel wat van Oddfellows Local 151, en het is eigenlijk ook zeker zo goed, vooral door de fijne backing vocals en de frisse, heldere muzikale omlijsting. De tekst betreft een toekomstvisie waar Californië als gevolg van een aardbeving is weggevaagd. I Remember California derhalve. Het nummer was live ook een van de hoogtepunten op de Green-Tour (zie video).

I remember traffic jams, motor boys and girls with tans
Nearly was and almost rans
I remember this

History is made
History is made to seem unfair

avatar van GrafGantz
Oei, een persoonlijke favoriet van me. Die komt wat mij betreft veel te snel

avatar van Johnny Marr
Ik volg GrafGantz. Eén van de allerbeste nummers van Green.

avatar van luigifort
Ik vind m ook wel mooi en ms had ik m ook nog wat hoger kunnen zetten, maar vond t teveel lijken op Oddfellows. Om dan een volgend album op weer een dergelijke manier af te sluiten vond ik wat teveel van het goede...

avatar van GrafGantz
Ik vind hem veel beter dan Oddfellows

avatar van luigifort
Wij niet

avatar van johan de witt
Ik vind hem zeker zo goed als Oddfellows, op een andere dag had hij ook zeker top-100 kunnen staan. De verschillen tussen pakweg 70 en 130 zijn ook niet zo bijster groot natuurlijk.

avatar van SirNoodle
Totaal geen fan van I Remember California, die haalt de top 200 zelfs niet bij mij. Waar Oddfellows Local 151 spannend en dreigend is, vind ik dit wat te klagend & slepend.

avatar van herman
Ah, een scheiding der geesten. Voor mij is dit een van de beste nummers van Green. Zou bij mij ook veel hoger hebben gestaan. OL151 heb ik nooit iets bijzonders in gehoord (en ben sowieso niet echt fan van Document, REM's minste 80s plaat met Reckoning), maar ik krijg wel meteen zin die weer eens op te zetten.

avatar van johan de witt
SirNoodle schreef:
Totaal geen fan van I Remember California, die haalt de top 200 zelfs niet bij mij. Waar Oddfellows Local 151 spannend en dreigend is, vind ik dit wat te klagend & slepend.

Ben inmiddels wel benieuwd naar die top 200, hopelijk verschijnt die ook nog eens

avatar van luigifort
Moet ie vast nog even over dubben

avatar van johan de witt
129. Parakeet (Johan 116, Luigi 139)




En zo komen we weer een Upper tegen. Parakeet is een van de meest duidelijke voorbeelden van de nieuwe koers die R.E.M. als threepiece ging varen. Het nummer is volgens Stipe geïnspireerd door Patti Smith (dat is dan weer niets nieuws), en dan denk ik vooral door Break it Up, waarin Patti oproept om daadwerkelijk uit je skin te treden. In Parakeet gaat het om een vogel die wil ontsnappen uit zijn gevangenschap, hoewel ook hier duidelijk is dat we dat breder moeten zien. In de tekst gaan we dan ook de hele wereld over. Mooi vind ik hoe in het refrein zowel tekst als muziek ook echt 'open gaan'.

Open the window
To lift into a dream
Baby, baby
You can start to breathe

avatar van luigifort
Ben m steeds beter gaan waarderen..prachtig nummer..te laag eigenlijk

avatar van GrafGantz
luigifort schreef:
prachtig nummer..te laag eigenlijk


Dit gaan we nog wel een keer of honderd horen vrees ik

avatar van SirNoodle
luigifort schreef:
Moet ie vast nog even over dubben


nog even dubben, yep daar zit wel een kansje in. Dezer dagen soms wat buiten tijd, stilzitten lukt niet echt, ook niet makkelijk om degene ik van hou te selecteren. Goed advies is altijd welkom... Maar het is het einde van de wereld niet als er geen persoonlijke top 200 komt

Al hoop ik op extreem hoge scores voor het supertrio electron blue / world leader pretend / life and how to live it. Chance (dub) is natuurlijk buiten categorie


avatar van luigifort
128. Discoverer (Luigi 113, Johan 142)




Wat een fantastisch nummer is dit toch. De albumopener en 4e single van hun laatste album Collapse Into Now. Het begint meteen al heerlijk met die 70's psychedelische gitaren, mooi dof drumwerk, prachtverzen en ontzettend mooi hoe het overgaat in het refrein dat ook prachtig en urgent is. Michael is ook in topvorm hier als in de oude dagen, vol overgave. Het kan zich wat mij betreft meten met het betere werk van Lifes Rich Pageant, het had daar zeker op gepast, al zit er ook wel een Document-feel aan . Je zou niet zeggen dat dit een band was met leden van 50+. Zo begin je dus een album

That just the slightest bit of finesse
Might have made a little less mess
But it was what it was
Let's all get on with it now
Discover, discover, discover, discover
Laughing, discover


Michael over dit nummer en de albumtitel:

Regarding the album's title, lead singer Michael Stipe noted, "It's the final thing I sing, the last song on the record before the record goes into a coda and reprises the first song. In my head, it's like I'm addressing a nine-year-old and I'm saying, 'I come from a faraway place called the 20th century. And these are the values and these are the mistakes we've made and these are the triumphs. These are the things that we held in the highest esteem. These are the things to learn from."

According to Michael Stipe, the album contains "one of the only autobiographical songs of my entire career as a songwriter, in the opening track, "Discoverer". It's a song of discovery. It's about realizing that the city offers you this unbelievable potential and opportunity; all the things you are looking for in your teens and your twenties. That's what New York offered me.

avatar van luigifort
127. Tongue (Luigi 79, Johan 172)




Weer eens een nummer van Monster, een prachtige wat mij betreft. Het is de 5e en laatste single van het album. Ik vind het zelf niet echt een single. Het is een erg rustig en laidback nummer met piano, organ en de falsetto van Michael als voorname instrumenten die een mooie, lieflijke melodie brengen. Tijdens dit nummer kreeg Bill Berry in Zwitserland een aneurysm en sindsdien vond hij het moeilijk als ze dat nummer speelden.

Call my name, here I come.
90 to nothing, watch me run.
You call.
I am ashamed to say.
Ugly girls know their fate.
Anybody can get laid.


Michael over dit nummer:

...he has stated on several occasions that the narrator of the song is female. Stipe has also said the track is "all about cunnilingus."


Op het web:

"Tongue” is sung from the point of a woman — Michael Stipe was very keen on pointing this out on the Monster tour, frequently noting that “this song has tits” — who has grown tired and bitter of being someone’s “last ditch lay.” She’s trying to summon the self-respect and forthrightness necessary to call it off, but she keeps getting sucked in thanks to an unfortunate mixture of loneliness and passivity. She’s disappointed by her actions, entirely removed from the moment, and suspicious of her partner’s half-hearted methods of seduction and attempts to give her pleasure. Her acquiescence is basically a foregone conclusion, and she’s convinced that her suitor is aware of that, so she can’t help but to resent his efforts and question the sincerity of his attraction to her. She’s a very sympathetic character, so it’s tempting to take her word for it, and that the guy is just using her because she’s so easy, but the more I hear the song, I get the sense that she’s projecting her self-loathing on this guy.

avatar van johan de witt
126. Beat a Drum (Johan 106, Luigi 144)




Een mooi nummer van Reveal, een van de hoogst genoteerden van dat album ook. Een heerlijk laidback laatzomers nummer ook weer, zoals de hele plaat die sfeer ademt. Ook een uitstekend vakantienummer heb ik de afgelopen week ontdekt. Het is eigenlijk een ode aan de onbezorgdheid, aan het genieten van de kleine dingen van het leven. De band wilde dit nummer eerst All I Want noemen, maar dat leek ze uiteindelijk toch te makkelijk. Dan zou de Beach Boys-connectie, die ook in dit nummer weer ruimschoots aanwezig is, wellicht ook al te dik er bovenop liggen (All I Wanna Do).

This is all I want
It's all I need
This is all I am
This is all I want
It's all I need

avatar van luigifort
125. Turn You Inside-Out (Luigi 96, Johan 151)




De 2e keer dat een nummer van Green langs komt, ook van de B kant dit keer.
Na Green zou R.E.M. echt doorbreken, echter zou dit het laatste echt goede album zijn volgens de "oude" R.E.M. aanhangers, al was dit album al een twijfelgeval en voor hen Document waarschijnlijk de laatste echt goede album en Green al weer te commercieel.
Mij maken dat soort dingen verder niet uit, oud en nieuw, als het maar goed is . En Green is goed wat mij betreft, zo ook dit hypnotiserende, krachtige nummer dat een promo was maar wel goed scoorde in de diverse rockcharts. Lekker "ringing" gitaarwerk van Buck, mooi samenspel qua zang tussen Mills en Stipe, rake klappen van Berry, kortom mooi .
Het gitaarwerk van Discoverer zou ook een vingerwijzing zijn naar dit nummer, je kunt het inderdaad wel een beetje met elkaar vergelijken .

Divide your cultured pearls and paste
I'm looking for to lay to waste
Of all the things I cannot taste
And this not the racy race

They spoke loud,
"I believe in what you do
I believe in watching you"
It's what you do
"I believe in what you do
I believe in watching you"

I could turn you inside-out
What I choose not to do



Een mening op het web waarin ik me wel kan vinden:

“Turn You Inside-Out” is a song about the power a performer has over their audience. The type of performance is left purposefully vague — we’re meant to read between the lines and equate the skill set of an actor or musician with that of a charismatic politician.

avatar van johan de witt
124. All the Way to Reno (You're Gonna Be a Star) (Johan 122, Luigi 124)




De tweede single van het album Reveal komt als eerste single van dat album aan de beurt. Opmerkelijk, want ik vind het een uitstekende single, ik denk wel in mijn top-3 van R.E.M.-singles van de 21e eeuw. Peter Buck noemde dit nummer 'Jimmy Webb on Mars' en dat geeft de sfeer wel goed weer. R.E.M. meet zich hier een classic 70s rockgeluid aan, maar tegelijkertijd klinkt het ook heel erg als classic R.E.M. Wat dat betreft past het niet heel erg op Reveal, want na dit nummer begeven ze zich op heel wat experimenteler terrein op dat album. Toch past het qua lome sfeer wel goed op dat album.
Het nummer bereikte de 24e positie in de Britse hitlijst.

Humming
All the way to Reno
Dusted the non-believers
And challenge the laws of chance

Now sweeter
You're so sugar sweet
You may as well have 'kick me'
Fastened on your sleeve

You know what you are
You're gonna be a star.
You know what you are
You're gonna be a star

avatar van johan de witt
123. Undertow (Johan 111, Luigi 135)




Een van de vier nummers op Hi-Fi die live werden opgenomen en het heeft daardoor een fijne organische sound die goed bij het nummer past. Heerlijke bas (en gitaar) in dit nummer ook, en Stipe die helemaal los gaat. Deze had ook wel een stuk hoger gemogen...
Had R.E.M. ten tijde van Document veel vuur-songs (File under fire), Undertow is een echt water-lied. 'The Water song' noemde Stipe het ook steevast tijdens de Hi Fi-tour.
In het nummer rekent Stipe af met (institutionele) religie:

Brother can you see those birds?
They don't look to heaven.
They don't need religion they can see.
They go down to the water,
Drink down on the water,
Fly up off the water, leave it be.

This is not my time sister,
It is cold in heaven
And no one's coming after me.
I'm drowning (breathing ourselves) me (breathing ourselves).
I'm drowning (breathing ourselves) me (breathing ourselves) yeah.

You know I am tired.
Cold and bony tired.
Nothing's gonna save me, I can see.
I can't say I'm fearful, I can't say I'm not afraid.
But I am not resisting, I can see.
I don't need a heaven, I don't need religion.
I am in the place where I should be


Ik vind de live-versie die verscheen op Road Movie en als b-side van Bittersweet Me eigenlijk nog beter, zie de video.

avatar van EttaJamesBrown
luigifort schreef:
125. Turn You Inside-Out (Luigi 96, Johan 151)

(embed)

De 2e keer dat een nummer van Green langs komt, ook van de B kant dit keer.
Na Green zou R.E.M. echt doorbreken, echter zou dit het laatste echt goede album zijn volgens de "oude" R.E.M. aanhangers, al was dit album al een twijfelgeval en voor hen Document waarschijnlijk de laatste echt goede album en Green al weer te commercieel.
Mij maken dat soort dingen verder niet uit, oud en nieuw, als het maar goed is . En Green is goed wat mij betreft, zo ook dit hypnotiserende, krachtige nummer dat een promo was maar wel goed scoorde in de diverse rockcharts. Lekker "ringing" gitaarwerk van Buck, mooi samenspel qua zang tussen Mills en Stipe, rake klappen van Berry, kortom mooi .
Het gitaarwerk van Discoverer zou ook een vingerwijzing zijn naar dit nummer, je kunt het inderdaad wel een beetje met elkaar vergelijken .

Divide your cultured pearls and paste
I'm looking for to lay to waste
Of all the things I cannot taste
And this not the racy race

They spoke loud,
"I believe in what you do
I believe in watching you"
It's what you do
"I believe in what you do
I believe in watching you"

I could turn you inside-out
What I choose not to do



Een mening op het web waarin ik me wel kan vinden:

“Turn You Inside-Out” is a song about the power a performer has over their audience. The type of performance is left purposefully vague — we’re meant to read between the lines and equate the skill set of an actor or musician with that of a charismatic politician.


Minstens 100 posities te laag. Moet ik jullie doorelkaar rammelen?

Gast
geplaatst: vandaag om 00:16 uur

geplaatst: vandaag om 00:16 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.