Genres / Soul, Funk en R&B / Maak kennis met Soul/Funk en beoordeel
zoeken in:
0
geplaatst: 14 januari 2017, 21:44 uur
Leuk onbekend nummer van Little Beaver Mb. Een een wat bescheidener rol voor de gitaar in dit geval, maar wel erg lekker.
Little Beaver heb ik via deze site leren kennen, en afgelopen jaar heb Party down aangeschaft op lp. Wel eentje met een gebruiksaanwijzing trouwens (wat gelijk voor mij de relatief lage prijs verklaarde): er zit geen goede eindgroef op, waardoor de naald razendsnel naar het karton swiept. Opletten dus. . Maar wel een plaat waar ik verder (de muziek dus) erg blij mee ben. Wellicht is het inderdaad een idee om nog meer van hemr te verkennen.
Little Beaver heb ik via deze site leren kennen, en afgelopen jaar heb Party down aangeschaft op lp. Wel eentje met een gebruiksaanwijzing trouwens (wat gelijk voor mij de relatief lage prijs verklaarde): er zit geen goede eindgroef op, waardoor de naald razendsnel naar het karton swiept. Opletten dus. . Maar wel een plaat waar ik verder (de muziek dus) erg blij mee ben. Wellicht is het inderdaad een idee om nog meer van hemr te verkennen.
0
geplaatst: 16 januari 2017, 03:12 uur
'Little Beaver' is echt een foute naam zeg. Desalniettemin best een fijn nummer. Ik snap principal2000 wel: het ligt erg gemakkelijk in het gehoor en is zeker in het midden heel smooth. Maar er zit wel degelijk een hoop soul en inderdaad een strakke funkgroove in. Maar ja, van iemand die zichzelf 'Little Beaver' noemt, verwacht je ook dat 'ie met strakke zooi komt natuurlijk.
0
geplaatst: 16 januari 2017, 09:32 uur
Wat vinden jullie van dit onuitgebracht nummer van Prince? Het is wel bekend bij de Prince-liefhebbers zoals Minneapolis. Een tijdje terug heb ik het ontdekt via een topic dat Aero startte (niet lang na het overlijden van deze muzikale held). Ik vind het een van zijn mooiste nummers die ik van hem ken. En het feit dat dit om onuitgebracht werk gaat, zegt veel over zijn genialiteit. In 2014 heeft hij het live nog een keer gespeeld in meer ingetogen versie. Voor de liefhebbers ook nog een demoversie van het nummer.
Prince - Electric Intercourse.
Prince - Electric Intercourse.
0
geplaatst: 16 januari 2017, 12:20 uur
Geweldig nummer Principal. Zelf moest ik 'm wel een paar keer draaien voor ik het echt wist te waarderen, maar het is inmiddels wel een klassieker hier. De live versie uit de jaren 80 vind ik het beste (wat meer emotie dan de nieuwe), maar die kan ik even niet vinden op Youtube. Dat verschilt per week met Prince materiaal.
Sjaakspeare: je moet misschien wat andere films gaan kijken. Little Beaver slaat hier op zijn grote tanden geloof ik.
Sjaakspeare: je moet misschien wat andere films gaan kijken. Little Beaver slaat hier op zijn grote tanden geloof ik.
0
geplaatst: 16 januari 2017, 12:27 uur
Dit is een van die nummers die ik al gelijk na de eerste keer goed vond. En iedere luisterbeurt groeit hij weer. Echt een kippenvelnummer.
Ik vind waarschijnlijk dezelfde versie als jij het beste. Ik kon hem ook niet meer vinden. Er zitten meer uithalen op het einde van het nummer. Dat maakt het nog mooier.
Ik vind waarschijnlijk dezelfde versie als jij het beste. Ik kon hem ook niet meer vinden. Er zitten meer uithalen op het einde van het nummer. Dat maakt het nog mooier.
0
geplaatst: 18 januari 2017, 06:08 uur
Hé, geen loze insinuaties verkondigen, Minneapolis. Mijn associatie behoefde erg weinig vindingrijkheid.
Tijd voor weer eens wat ijzersterke deep soul, ditmaal van Big John Hamilton en Doris Allen, een duo dat ook samengewerkt heeft.
Big John Hamilton - How Much Can a Man Take?
Doris Allen - A Shell of a Woman
Tijd voor weer eens wat ijzersterke deep soul, ditmaal van Big John Hamilton en Doris Allen, een duo dat ook samengewerkt heeft.
Big John Hamilton - How Much Can a Man Take?
Doris Allen - A Shell of a Woman
0
geplaatst: 18 januari 2017, 09:36 uur
Lekkere nummers, Sjaakspeare. Ik kende ze beiden niet, al heb ik Big John Hamilton volgens mij wel eens ergens voorbij zien (horen) komen.
Ik begrijp dat Prince niet jouw ding is?
Ik begrijp dat Prince niet jouw ding is?
1
geplaatst: 18 januari 2017, 20:51 uur
Ik ken beide nummers wel, maar dit ligt dan ook helemaal in mijn straatje.
Big John Hamilton is typisch zo'n obscure soulzanger waarbij je het gevoel hebt dat er meer in had gezeten. Het nummer Take This Hurt Off Me heb ik meerdere malen gedeeld in de That's Soul reeks - misschien dat Principal daar de naam eens heeft opgepikt.
Doris Allen vind ik een begenadigd zangeres en A Shell Of A Woman is haar magnum opus. Het begint ook zo mooi met die venijnige tirade en dan buldert ze het uit. Overweldigend, maar ergens ook kwetsbaar.
..
Het nummer van Prince klinkt overigens ook best oké en dat komt van iemand die geen fan is van Prince, maar de kwaliteit van de soundclip laat wel te wensen over en dat vind ik jammer.
Big John Hamilton is typisch zo'n obscure soulzanger waarbij je het gevoel hebt dat er meer in had gezeten. Het nummer Take This Hurt Off Me heb ik meerdere malen gedeeld in de That's Soul reeks - misschien dat Principal daar de naam eens heeft opgepikt.
Doris Allen vind ik een begenadigd zangeres en A Shell Of A Woman is haar magnum opus. Het begint ook zo mooi met die venijnige tirade en dan buldert ze het uit. Overweldigend, maar ergens ook kwetsbaar.
..
Het nummer van Prince klinkt overigens ook best oké en dat komt van iemand die geen fan is van Prince, maar de kwaliteit van de soundclip laat wel te wensen over en dat vind ik jammer.
0
geplaatst: 19 januari 2017, 14:58 uur
principal2000 schreef:
Ik begrijp dat Prince niet jouw ding is?
Ik begrijp dat Prince niet jouw ding is?
Inderdaad. Ik sta ervoor open om zijn vermeende genialiteit in te zien, maar tot dusver blijk ik er blind voor.
Mb. schreef:
Big John Hamilton is typisch zo'n obscure soulzanger waarbij je het gevoel hebt dat er meer in had gezeten. Het nummer Take This Hurt Off Me heb ik meerdere malen gedeeld in de That's Soul reeks - misschien dat Principal daar de naam eens heeft opgepikt.
Big John Hamilton is typisch zo'n obscure soulzanger waarbij je het gevoel hebt dat er meer in had gezeten. Het nummer Take This Hurt Off Me heb ik meerdere malen gedeeld in de That's Soul reeks - misschien dat Principal daar de naam eens heeft opgepikt.
Ja, dat is ook een fantastisch nummer. Persoonlijk vind ik deze nóg beter. Volgens mij heeft Big John Hamilton simpelweg niet al te veel opgenomen, of heb ik dat fout?
Mb. schreef:
Doris Allen vind ik een begenadigd zangeres en A Shell Of A Woman is haar magnum opus. Het begint ook zo mooi met die venijnige tirade en dan buldert ze het uit. Overweldigend, maar ergens ook kwetsbaar.
Doris Allen vind ik een begenadigd zangeres en A Shell Of A Woman is haar magnum opus. Het begint ook zo mooi met die venijnige tirade en dan buldert ze het uit. Overweldigend, maar ergens ook kwetsbaar.
Ik ontdekte dit nummer gisteren pas. Haar vocale kracht en overtuiging zijn heel indrukwekkend. Daarnaast is dit als song al heel sterk.
0
geplaatst: 19 januari 2017, 17:28 uur
Big John Hamilton bevalt mij ook zeker. Prettige wat lome soulnummers.
Doris Allen is mij bekend met dit nummer. Goede rasp op haar stem.
Wat vinden jullie eigenlijk van de nieuwe José James? Valt mij toch wel wat tegen.
José James - Always There - YouTube
Doris Allen is mij bekend met dit nummer. Goede rasp op haar stem.
Wat vinden jullie eigenlijk van de nieuwe José James? Valt mij toch wel wat tegen.
José James - Always There - YouTube
0
geplaatst: 19 januari 2017, 18:57 uur
Ik vind het niet heel overtuigend. Dat José flirt met electronica en hip-hop is niet nieuw, maar de zangkoren (incl. auto-tune?) die je ook zo vaak hoort in mainstream hip-hop en R&B liggen mij niet zo.
Genoeg om één plaat te vullen, maar helaas is niet al het materiaal even sterk. Maar dat ligt niet zozeer aan de zanger zelf en daar verwijs ik eigenlijk naar. De kleine soullabels uit de jaren 60' - zoals het label Minaret waar de zanger voor opnam - hadden niet altijd de beste studiomuzikanten of schrijvers beschikbaar.
Sjaakspeare schreef:
Ja, dat is ook een fantastisch nummer. Persoonlijk vind ik deze nóg beter. Volgens mij heeft Big John Hamilton simpelweg niet al te veel opgenomen, of heb ik dat fout?
(quote)
Ja, dat is ook een fantastisch nummer. Persoonlijk vind ik deze nóg beter. Volgens mij heeft Big John Hamilton simpelweg niet al te veel opgenomen, of heb ik dat fout?
Genoeg om één plaat te vullen, maar helaas is niet al het materiaal even sterk. Maar dat ligt niet zozeer aan de zanger zelf en daar verwijs ik eigenlijk naar. De kleine soullabels uit de jaren 60' - zoals het label Minaret waar de zanger voor opnam - hadden niet altijd de beste studiomuzikanten of schrijvers beschikbaar.
0
geplaatst: 21 januari 2017, 14:07 uur
Reijersen schreef:
Wat vinden jullie eigenlijk van de nieuwe José James? Valt mij toch wel wat tegen.
José James - Always There - YouTube
Wat vinden jullie eigenlijk van de nieuwe José James? Valt mij toch wel wat tegen.
José James - Always There - YouTube
Zo, dat is me even een wending! Maar goed, ik was geen fan. Dus voor mij is het een verbetering noch achteruitgang. Want zo slecht is dit niet. De coupletjes in dit nummer vind ik wel tof. Alleen is het refrein erg nietszeggend. Toch is het vreemd dat iemand die zo'n stevige positie verworven heeft als hedendaagse vertolker van klassieke jazzsongs, ineens besluit het -eveneens conventionele- pad van de modernste R&B te gaan bewandelen. Daar valt niets bij te winnen, tenzij hij heel vernieuwend bezig is, bijvoorbeeld door een brug te slaan van wat 'ie eerder deed naar de moderne R&B. Maar dat doet 'ie dus niet.
Mb. schreef:
Genoeg om één plaat te vullen, maar helaas is niet al het materiaal even sterk. Maar dat ligt niet zozeer aan de zanger zelf en daar verwijs ik eigenlijk naar. De kleine soullabels uit de jaren 60' - zoals het label Minaret waar de zanger voor opnam - hadden niet altijd de beste studiomuzikanten of schrijvers beschikbaar.
Genoeg om één plaat te vullen, maar helaas is niet al het materiaal even sterk. Maar dat ligt niet zozeer aan de zanger zelf en daar verwijs ik eigenlijk naar. De kleine soullabels uit de jaren 60' - zoals het label Minaret waar de zanger voor opnam - hadden niet altijd de beste studiomuzikanten of schrijvers beschikbaar.
Hmm-hmm. 't Is natuurlijk een tweesnijdend zwaard. Doordat je toen veel bijzonder specifiek getrainde en begiftigde mensen nodig had, werd er veel minder geproduceerd en kon een getalenteerd iemand ook vrij makkelijk matig werk afleveren bij afwezigheid van die mensen. Maar tegelijkertijd was de muziek die uitgebracht werd door die hogere 'productiekosten' relatief van betere kwaliteit omdat er vaak erg goede vakmensen bij betrokken waren. In dit geval heeft dat in ieder geval geleid tot twee bijzonder sterke Southern soul-nummers!
0
geplaatst: 21 januari 2017, 14:23 uur
Nieuwe, met een heerlijke groove en een moddervette falsettovibrato:
Curly Myrick - It Be's That Way
Curly Myrick - It Be's That Way
0
geplaatst: 21 januari 2017, 19:04 uur
Curly Myrick bevalt mij wel. Muzikaal fijn en speels. Ik vind dat verhaaltjes vertellen ook altijd wel mooi bij dit soort soulmuziek. Die constante vibrato in de zang moet ik altijd net even zin in hebben (net als bij bijv. Aaron Neville).
Kennen jullie verder eigenlijk The Ephemerals al? Dit is hun nieuwste, maar hun eerdere platen zijn (ook) erg sterk.
Kennen jullie verder eigenlijk The Ephemerals al? Dit is hun nieuwste, maar hun eerdere platen zijn (ook) erg sterk.
0
Improvision
geplaatst: 24 januari 2017, 15:16 uur
Don Bryant was schrijver bij Hi Records en schreef onder andere (mee aan) nummers van OV Wright, Solomon Burke, Otis Clay en Ann Peebles (met wie hij zou huwen). Zelf had hij ook geen onaangename stem, zijn eigen albums bestaan evenwel bijna uitsluitend uit covers, zoals deze van Eddie Floyd.
1
geplaatst: 25 januari 2017, 20:17 uur
Het nummer van Curly Myrick kende ik nog niet. Ik vind de zanger eigenlijk niet heel overtuigend maar de song als geheel kan ik zeker waarderen.
De Ephemerals ken ik al wel, maar ik wist niet dat zij een nieuw album uit hadden. Het stemgeluid van de zanger doet wel een beetje denken aan Paolo Nutini, maar dat is geen slechte naam om te noemen. Ik vind deze song overigens niet zo goed. Misschien iets te rommelig voor mijn smaak, beetje te druk zeg maar.
Don Bryant is inderdaad een goede zanger, maar in het geval van Slip Away ga ik wel voor de versie van Eddie Floyd. Wat mij betreft is zijn versie van Expressway To Your Heart wel stukken beter dan het origineel, en ja, ik vind hem zelfs beter dan de onder liefhebbers geprezen versie van Margo Thunder.
Het zeldzame singletje What Are You Doing To My World is overigens ook zalig.
De Ephemerals ken ik al wel, maar ik wist niet dat zij een nieuw album uit hadden. Het stemgeluid van de zanger doet wel een beetje denken aan Paolo Nutini, maar dat is geen slechte naam om te noemen. Ik vind deze song overigens niet zo goed. Misschien iets te rommelig voor mijn smaak, beetje te druk zeg maar.
Don Bryant is inderdaad een goede zanger, maar in het geval van Slip Away ga ik wel voor de versie van Eddie Floyd. Wat mij betreft is zijn versie van Expressway To Your Heart wel stukken beter dan het origineel, en ja, ik vind hem zelfs beter dan de onder liefhebbers geprezen versie van Margo Thunder.
Het zeldzame singletje What Are You Doing To My World is overigens ook zalig.
0
geplaatst: 26 januari 2017, 20:15 uur
Curly Myrick vind ik een redelijk goed nummer. Het nummer heeft wel een goede vibe, de vibrato is slechts lichtjes storend. Bij Aaron Neville vind ik het echt veel te veel aanwezig.
The Ephemerals kende ik niet, dus dit nummer ook niet. Ik vind de zang eerlijk gezegd een beetje zeurderig en ook niet helemaal passen bij de muziek. Het is niet helemaal mijn ding, maar verschrikkelijk vind ik het ook weer niet.
Don Bryant is een voorbeeld van good ol' soul music.
The Ephemerals kende ik niet, dus dit nummer ook niet. Ik vind de zang eerlijk gezegd een beetje zeurderig en ook niet helemaal passen bij de muziek. Het is niet helemaal mijn ding, maar verschrikkelijk vind ik het ook weer niet.
Don Bryant is een voorbeeld van good ol' soul music.
0
geplaatst: 26 januari 2017, 20:30 uur
Ik vind dit best wel lekker. De stem is een beetje wennen en best apart, maar ik vind het wel totaalplaatje wel passen.
Childish Gambino - Redbone.
Ik ga het album binnenkort eens beluisteren. Een extreem vluchtige beluistering en daarmee eerste indruk is: rommelig en daarmee ook erg wisselvallig.
Childish Gambino - Redbone.
Ik ga het album binnenkort eens beluisteren. Een extreem vluchtige beluistering en daarmee eerste indruk is: rommelig en daarmee ook erg wisselvallig.
0
geplaatst: 26 januari 2017, 22:02 uur
Ik kreeg meteen de associatie met het nummer I'd Rather Be With You van Bootsy Collins. Zojuist even opgezocht, en inderdaad, hij heeft de melodie laten naspelen. Enfin, de stem van Gambino is ook even wennen. Ergens vind ik het wel passen, maar het werkt toch een beetje vervreemdend. Onderstaande nummer is dat minder en ook minder overweldigend, maar sluit wel aan wat mij betreft. Wat vind jij?
0
geplaatst: 27 januari 2017, 09:14 uur
Gabriel Garzón's nummer is zeker ook wel lekker. Grappig, normaal herken ik best snel melodiën, maar bij Childish Gambino en Bootsy was me dit helemaal ontschoten. Dit terwijl het er best dik bovenop ligt. Aan de andere kant vind ik beide nummers ook best wat verschillen van elkaar hebben.
0
geplaatst: 27 januari 2017, 20:22 uur
Ha Mb., je bent me voor met Gabriel. Erg fijne muziek inderdaad.
0
geplaatst: 30 januari 2017, 01:54 uur
Ephemerals - The Beginning: ik kende deze groep helemaal niet. Dit nummer vind ik eerder interessant dan goed. Het is wel erg weinig een afgerond geheel. Maar die drukte, die volheid, vind ik niet ongeslaagd. Doch evenmin een voltreffer. Maar het licht psychedelische effect in soul kan ik erg waarderen. Hebben ze daar meer mee uitgespookt, Reijersen?
Als je Ann Peebles voor je kan doen vallen door een aantal van haar magistrale songs te schrijven, heb je mijn eeuwige respect.
Afgezien daarvan is dit een nogal vreemd verhaal. Schrijf je hits voor één van de beste soullabels ooit, mag je aangezien je zelf ook bepaald geen onaardige strot hebt, ook albums opnemen... en dan zing je daar zo ongeveer niks anders dan covers op. Dan moet je haast een omgekeerde narcist zijn. Misschien had 'ie een hekel aan optreden?
Childish Gambino - Redbone: netjes. Die groove doet 't 'm. Niet zonder reden gejat dus.
Gabriel Garzón-Montano - Crawl: doet me aan Jamiroquai denken. Maar goed vind ik het niet. De coupletjes vind ik erg gezapig. Het begin vind ik zelfs ronduit matig. Het refrein met dat pianoritme is wel fijn. Maar veel doet ook dat me niet. Het einde is tot slot bijzonder armoedig.
Improvision schreef:
Don Bryant was schrijver bij Hi Records en schreef onder andere (mee aan) nummers van OV Wright, Solomon Burke, Otis Clay en Ann Peebles (met wie hij zou huwen). Zelf had hij ook geen onaangename stem, zijn eigen albums bestaan evenwel bijna uitsluitend uit covers, zoals deze van Eddie Floyd.
Don Bryant was schrijver bij Hi Records en schreef onder andere (mee aan) nummers van OV Wright, Solomon Burke, Otis Clay en Ann Peebles (met wie hij zou huwen). Zelf had hij ook geen onaangename stem, zijn eigen albums bestaan evenwel bijna uitsluitend uit covers, zoals deze van Eddie Floyd.
Als je Ann Peebles voor je kan doen vallen door een aantal van haar magistrale songs te schrijven, heb je mijn eeuwige respect.
Afgezien daarvan is dit een nogal vreemd verhaal. Schrijf je hits voor één van de beste soullabels ooit, mag je aangezien je zelf ook bepaald geen onaardige strot hebt, ook albums opnemen... en dan zing je daar zo ongeveer niks anders dan covers op. Dan moet je haast een omgekeerde narcist zijn. Misschien had 'ie een hekel aan optreden?
Childish Gambino - Redbone: netjes. Die groove doet 't 'm. Niet zonder reden gejat dus.
Gabriel Garzón-Montano - Crawl: doet me aan Jamiroquai denken. Maar goed vind ik het niet. De coupletjes vind ik erg gezapig. Het begin vind ik zelfs ronduit matig. Het refrein met dat pianoritme is wel fijn. Maar veel doet ook dat me niet. Het einde is tot slot bijzonder armoedig.
0
geplaatst: 31 januari 2017, 17:14 uur
@Sjaakspeare Dat doen ze inderdaad vaker. Hun eerdere werk is sowieso interessanter dan dit nieuwe nummer.
0
geplaatst: 31 januari 2017, 20:44 uur
In navolging van Sjaakspeare ga ik voor een echte oldie..
Heartbreak Avenue is een nummer dat al gedateerd klonk toen het uitkwam. Eigenlijk is het regelrechte oude-lullen-muziek, maar wat je vooral moet onthouden zijn die mooie uithalen van een kundig zanger.
Heartbreak Avenue is een nummer dat al gedateerd klonk toen het uitkwam. Eigenlijk is het regelrechte oude-lullen-muziek, maar wat je vooral moet onthouden zijn die mooie uithalen van een kundig zanger.
0
geplaatst: 2 februari 2017, 20:53 uur
Heartbreak Avenue is heel zoet vanwege de strijkers, maar ik kan dat wel hebben. De zang is goed, maar heeft af en toe wat trillerigs dat me minder aanstaat.
Weer een van mijn kant: Jackie Opel - Cry Me A River.
Weer een van mijn kant: Jackie Opel - Cry Me A River.
0
geplaatst: 4 februari 2017, 13:17 uur
Heartbreak Avenue is inderdaad wel zoet, maar daar heb je mij niet mee. Fijn nummertje met lekker sfeertje.
Covert Jackie Opel hier Justin Timberlake? Zijn stem valt mij vooral plezierig op. Verder bekend recept, maar dat is niet erg natuurlijk.
Lastige naam, fijne muziek:
Covert Jackie Opel hier Justin Timberlake? Zijn stem valt mij vooral plezierig op. Verder bekend recept, maar dat is niet erg natuurlijk.
Lastige naam, fijne muziek:
0
geplaatst: 5 februari 2017, 12:53 uur
* denotes required fields.