menu

Muziek / Algemeen / Jaren 90

zoeken in:
avatar van gaucho
starbright boy schreef:
In die tijd waren er mensen ingehuurd om hun plaatjes in te zingen. Nu doen ze het met productietechnieken. Meer verschil is er niet volgens mij.

Klopt, dat was in de jaren zeventig en tachtig net zo goed aan de orde van de dag. Het was bijvoorbeeld algemeen bekend dat Bobby Farrell van Boney M niet zelf zong, maar dat die lage stem van 'She's crazy like a fool' gewoon van producer Frank Farian was.

En ook in de jaren negentig werden de 'echte' zangers en muzikanten regelmatig vervangen door mensen die er beter/mooier uitzagen. Dat is echt een verschijnsel van alle tijden.
Het werd pas een probleem als de bandrecorder ging haperen bij een live-optreden. Herinnert u zich Milli Vanilli nog? (ook bedacht & geproduceerd door meneer Farian trouwens)
Gelukkig hebben we tegenwoordig autotune...

avatar van LucM
Boney M was natuurlijk een marketingproduct waarbij enkel de Jamaicaanse meisjes echt zongen, Bobby Farrell was daar ingehuurd voor de 'show'. Het best te vergelijken met 2 Unlimited en Spice Girls in de jaren '90 dat een gelijkaardige slimme marketingstrategie was. Met het gigantisch succes van Boney M (toen sprak men ook voor het eerst over 'foute' muziek) begon prefab steeds meer de hitlijsten te veroveren.

Over Milli Vanilli (prefab hitsensatie eind jaren '80) hebben wij het al gehad, maar de geruchten deden nadien de ronde dat nog meer hitparadeacts hun nummers door anderen lieten inzingen zoals de new beat-acts (Technotronic) en de boysbands.

avatar van starbright boy
Bij Boney M zong zelfs maar één meisje echt. De andere meisjes waren modelletjes, gekozen op uiterlijk. Overigens zijn er legio voorbeelden uit de jaren '70. Rose Royce bijvoorbeeld en letterlijk tientallen andere disco-acts. Vaak werd zo'n nummer ingezongen door een anonieme studiozangeres. Daarna werd het een grote clubhit en kwam het ook binnen in de gewone hitlijsten. Dan kwam er vraag naar optredens in TV programma's en werden er snel wat playbackers bij elkaar gezet. Ook heeft Patricia Paay ooit eens verklaard in de jaren '60 in dienst van haar platenlabel verschillende liedjes voor anderen te hebben ingezongen.

Dat van Technotronic was zelfs geen gerucht, maar 20 jaar terug al algemeen bekend. Ya Kid K was de rapster die Pump Up The Jam in had gezongen. Alleen was dat nogal een stoer meisje. Ze zag er erg jongensachtig uit. Om commerciele redenen was ene Felly playbackend in de clip te zien. Maar de opvolger "Get Up" werd gewoon gepromoot door Ya Kid K zelf.

avatar van LucM
De meeste disco/dance-acts (vanaf midden jaren '70) zijn inderdaad door producers of DJ's opgezette projecten waarbij tijdens TV-optredens of videoclips wordt geplaybackt door op basis van uiterlijk geselecteerde 'idolen'. Hetzelfde geldt voor de meeste boysbands en meidengroepen, eveneens twee dubieuze segmenten in de popmuziek en vooral in de jaren '90 florerend.

avatar van gaucho
Nog een aardig voorbeeld uit de jaren '70 dat me te binnen schiet, is Tina Charles. Die zong eerst I'm on fire van 5000 volts de hitlijsten binnen. Maar op tv zag je altijd een andere zangeres dat nummer playbacken. 'Want ze vonden me te dik', zoals Tina later in een interview verklaarde.
Gelukkig kon onze Tina zó goed zingen dat ze op eigen kracht - en onder eigen naam - een solo-carrière kon opbouwen. Er bestaat dus nog zoiets als gerechtigheid. Maar het geeft eens te maar aan dat dit soort praktijken toen ook al veelvuldig voorkwamen.

avatar van gaucho
starbright boy schreef:
Rose Royce bijvoorbeeld en letterlijk tientallen andere disco-acts. Vaak werd zo'n nummer ingezongen door een anonieme studiozangeres

Even voor de juistheid van de geschiedschrijving: Rose Royce was juist zo'n band waarvan de muzikanten op tientallen platen meespeelden (vooral producties van Norman Whitfield) zonder dat ze als zodanig genoemd werden. Precies het omgekeerde dus eigenlijk. Maar ik neem aan dat je dat bedoelde.

ElPatron
Heb vandaag openbare lijsten gemaakt. Van jaren zestig vorige eeuw tot en met de tens deze eeuw; jaren negentig muziek om-een-of-andere-reden bij mij niet zo ingedaald - seventies scoort tot nu toe bij mij het hoogst qua top-albums per decade. Jaren 90 genoeg rock, maar veel sprak mij niet aan blijkbaar.... Gelukkig de zero's en tens waarin progressieve- en vernieuwende muziek opgang maakt(e).

avatar van starbright boy
Ik wist niet zo goed waar ik het kwijt moest dus ik doe het maar hier.
Wist je dat Blood Sugar Sex Magic van Red Hot Chili Peppers, Nevermind van Nirvana, The Low End Theory van A Tribe Called Quest en Badmotorfinger van Soundgarden allemaal op 24 september 1991 uitkwamen? Is er een dag in de popgeschiedenis zo vol met klassieke albums? Drie van de vier duiken op in onze top 250.

avatar van metalfist
starbright boy schreef:
Ik wist niet zo goed waar ik het kwijt moest dus ik doe het maar hier.
Wist je dat Blood Sugar Sex Magic van Red Hot Chili Peppers, Nevermind van Nirvana, The Low End Theory van A Tribe Called Quest en Badmotorfinger van Soundgarden allemaal op 24 september 1991 uitkwamen? Is er een dag in de popgeschiedenis zo vol met klassieke albums? Drie van de vier duiken op in onze top 250.
Hehe, ik vroeg me dat daarstraks ook af en kwam op dit terecht: The Biggest Album Release Dates in Modern Music History, Ranked - The Ringer - theringer.com

24 september 1991 staat op nummer 1 en staat naar mijn gevoel mijlenver af van de andere vermeldingen maar ik ben niet altijd in al die genres thuis dus misschien vergis ik me. Dat is wel een lijst die zich voornamelijk op moderne albums focust maar er zijn er nog wel meer: Classic Albums You Won't Believe Came Out On The Same Day - buzzfeed.com zoals The Beach Boys' Pet Sounds en Bob Dylan's Blonde on Blonde op 16 mei 1966.

avatar van starbright boy
Nice, als 90s kid vind ik Crooked Rain, Crooked Rain en Dookie ook wel een leuke. Beide veel beluisterd, hoewel de fangroep eigenlijk heel verschillend was.

avatar van LucM
In de Jaren '90 kwamen ook een aantal goede Nederlandse bands voor: Daryll-Ann, Rowwen Hèze, The Gathering, The Scene, The Serenes, Urban Dance Squad en Nits bleven ook in de jaren '90 prima albums maken. Helaas hadden zij in eigen land niet die ruime erkenning wat met met de goede Belgische bands in eigen land (dEUS, De Nieuwe Snaar, Gorki, Hooverphonic, Soulsister, K's Choice, Noordkaap) wel het geval was.

Jeve
Ik heb gedurende de 90's niet één studio-album gekocht van de bands/artiesten die in dit decennium hun eerste plaat uitbrachten.

Slechts 3 studio-albums gekocht gedurende de 90's van bands die respectievelijk actief waren sinds de 60's, 70's en 80's: Pink Floyd - The Division Bell, Camel - Dust and Dreams & R.E.M. - Monster.

Ik hoorde wel nieuwe muziek voorbij komen, maar niets waarvan ik toendertijd dacht 'Wow, ik ga dit of dat album kopen'.

Was toen nog voor bijna 100% verknocht aan de 60's en vooral de 70's muziek. Na 2000 het een en ander deels ingehaald...

avatar van LucM
In de jaren '90 kocht ik veel CD's, zowel recente als oudere. Recente hitcompilaties kocht ik wel niet meer.
Van de jaren '90 bezit ik de meeste reguliere albums (iets meer dan de jaren '00).

Gast
geplaatst: vandaag om 10:50 uur

geplaatst: vandaag om 10:50 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.