menu

Hier kun je zien welke berichten toris als persoonlijke mening of recensie heeft gemarkeerd.

Deadly Venoms - Antidote (1998)

2,0
Het debuut van de vrouwelijke rapgroep Deadly Venoms, bestaande uit N-Tyce, J-Boo, Champ MC en Finesse. Het kwartet probeert, met hulp van bekende producers en gastartiesten, een plek te veroveren in de rapindustrie. MIjn verwachtingen waren, ondanks de oerlelijke albumcover, hoog gespannen.

Zoals je kan zien aan nummer 2 en 3 is deze groep Wu-Tang gerelateerd. Vreemd eigenlijk, want de rappers zelf, stellen eigenlijk helemaal niks voor. De bij vlagen goede producties van onder andere RZA worden compleet verpest door de MC's. Met de verschrikkelijk irritante stemgeluiden en allerlei vreemde stemeffecten blijft er niks van de beats over. Doordat de beats vaak nog goed te luisteren zijn, en dat er met de Wu-Tang Clan leden fantastische gastoptredens op de cd staan, blijft dit album nog enigzins overeind, maar het is er eentje om snel te vergeten. Jammer dat de Wu zich met dit soort rotzooi bezig houdt.

De grote uitschieter is uiteraard "One More to Go", en ook Drug-Free met Ol' Dirty, What What en RIng-Bells Posse zijn goed te luisteren.

Deltron 3030 - Deltron 3030 (2000)

4,0
Ik ga mijn 100e stem uitbrengen, en wel op dit album! Dat vier ik met een recensie van precies 1000 woorden

Eerst wil ik zeggen dat het album mijn aandacht trok door de titel ( en van de groep ), en de interessante cover. De cover is niet heel erg mooi, maar door de vormgeving ziet het er uitnodigend uit. Het past precies bij het album.

Het album begint met een vrij gewoon album intro, dat weggelaten had mogen worden. Daarna volgt het legendarische 3030, een 7 minuten lang nummer dat je meteen in de sfeer van het album sleept. Het nummer begint met wat lage geluidjes, een koortje, en dan de western geluiden. Als Del erin komt laat hij meteen zien waar hij goed in is: een lading vol ingewikkelde rijmschema's en moeilijke teksten flowen alsof het niks is. 3030 is voor mij dan ook 1 van mijn favoriete tracks op het album. Niet speciaal door de beat, die wel erg goed in elkaar zit, maar door Del. Ik kan alleen zeggen dat het intro, en vooral de outro iets korter hadden gekund.

Dan volgt er een skit: The Fantabulous Rap Extravaganza. Er wordt een geweldige intergalactic rapbattle aangekondigd, maar voegt weinig toe, ik ben dan ook niet iemand van de skits.
Things You Can Do is wederom een geweldige track. Het refrein met het hoge stemmetje, de gitaar, en de harde drums zetten een mooie sfeer. Het is ook een feestje om naar Del te luisteren op dit nummer. Het lange outro stoort mij hier niet door de scratches. Ook Things You Can Do is een van mijn favorieten tracks op dit album.
Dan volgt Positive Contact: goed te doen, vooral door de beat. Del toont zijn skills dmv versnellingen. Refrein is ook OK. Degelijke track.

St. Catherine St. volgt, wederom een skit. Virus dan, hetzelfde verhaal als Positive Contact: Degelijke, en goed verzorgde track. Het refrein is niet bar interessant.
De track hierna, Upgrade, vind ik erg leuk. Het begint met een computerstem, die langzaam wegsterft, en dan hoor je Del. Hij levert weer geweldige raps, en scheurt de redelijke simpele beat aan stukjes.

Over de beats: er staan 2 typen beats op: - eenvoudige beats, waarin vooral de drums overheersen, met enkel een bass erbij en hier en daar een hoog bliepje
- en ingewikkelde beats waarbij alle geluiden door elkaar lopen in een samenhangend geheel

De skit New Coce volgt, met daar achteraan Mastermind. Dit nummer heeft een ook een vrij eenvoudige beat bestaande uit een knallende drum, met een bas, en belletjesmelodie die af en toe wegvalt. Del is rapt hier weer geweldig.

Wederom een overbodige skit, en volgt Madness: mijn favoriete track op het album. Del doet zijn zegje over de toekomst, en levert maatschappij-kritische teksten. Een rustig refrein dat de harde coupletten af een toe onderbreekt. 1 van mijn favoriete stukken op het album:

If I had to describe the way I survive its like vice squeezin
The reason I'm black and still breathin
Heathens will breed heathens so
Everybody's suspect I must check your ID
Cuz you lookin sheisty you might be intelligence
Someone that Del's against, Opposite or positive
When I drop the law against nature be faithful
Why should I hate you we ain't that different


De eerste 4 regels zijn acapella, en dan knalt de beat erin. Het nummer blijft ruim 4 en een halve minuut erg interessant, met als enige nadeel, de instrumentale stukken na het refrein, dat heb je na 2 keer wel gehoord. Toch is het een geweldige track.

Meet Cleofis Randolph The Patriarch is de eerste skit die ik wel leuk vind, aangezien het me doet denken aan Slick Rick: een van mijn favoriete MC's. Er wordt in gerapt, wat het ook wat interessanter maakt dan de andere skits. Time Keeps On Slipping is een prima nummer, met een leuke stemsample in het refrein. Er zit weer een leuke acapella in, ondersteund met echo's.

Weer een skit: The News, weer weinig over te melden. Turbulence begint onheilspellend. Del begint te rappen, de drums vallen snel weg, en komen er weer bij in het refrein, tegelijk met een hoge string. In verse 2, komen er allerlei geluiden doorheen: vogeltjesgezang, bliepjes etc, en in het midden vallen de drums weer weg. Del is in het refrein niet erg intessant. Door de speelse beat wel een tof nummer.

The Fantabulous Rap Extravaganza Part II is een vervolg op track 3: en voegt ook niks toe. Battlesong is een prachtig nummer, met wederom een geweldige mix aan geluiden zoals explosies, piepende wielen, en samples. Refrein is niet heel erg interessant. Als de track voorbij lijkt te zijn hoor je ineens weer een computerstem, en de stem van del, en komen de drums er weer in. Leuk onvoorspelbaar, just the way I like it!

Love Story is wat minder. Een weinig interessante beat, en Del weet niet te verrassen. Memory Loss daarentegen is juist wél erg leuk. een van de betere beats op het album, en Del. De beat is een afwisseling van Blazers, een ander geluid dat ik niet kan thuisbrengen, en een pianoriedeltje op een drum, waarbij de snare af en toe verandert. Het outro is verder ook niet erg speciaal.

Del the Funky Homosapien heeft een erg fijn stemgeluid, en een zeldzaam goede flow waar je makkelijk een uur naar kan luisteren. Af en toe wordt hij even saai en voorspelbaar, maar dat duurt nooit lang. Wel moet ik zeggen dat hij overal een beetje hetzelfde klinkt.

Dan the Automator is een van mijn favoriete producers. Zo goed als elke beat is een waar kunstwerk, waarbij de geluiden prachtig door elkaar mixen.

Wat me tegen staat op het album, zijn de skits, die erg overbodig zijn en ook nog eens om het nummer voorkomen. Gelukkig duren ze nooit lang, dus stoor ik me er niet heel erg aan. Ook de outro's en intro's van de tracks hadden iets korter gekund, maar verder is het echt een prima album. Een dikke, welverdiende 4*, met kans op verhoging. Favorieten zijn: 3030, Things You Can Do, Madness, Battle Song en Memory Loss.

Kanye West - My Beautiful Dark Twisted Fantasy (2010)

4,5
Toen het album in opkomst was, waren mijn verwachtingen erg laag, vooral door "Power", wat ik in eerste instantie helemaal niks vond. Maar door alle media-aandacht werd ik toch steeds benieuwder naar het album, ook POWER begon me steeds beter te liggen.

Ik heb het gisteren 2 keer geluisterd, expres niet meteen toen het gelekt was, want ik wou tot de releasedatum wachten ( niet gelukt ). Ik vind het echt een erg goed album! Het album opent sterk met "Dark Fantasy". Ik zit meteen lekker in het album. Ook "Gorgeous", "POWER" en "All of the Lights" zijn erg sterk. Power is nu 1 van mijn favorieten, en AotL bevat een erg leuke beat, en zelfs Rihanna weet mij te vermaken. De Skit die aan het nummer te voren gaat klinkt ook goed. "Nicki Minaj", een van de MC's waar ik me het meest aan erger, klinkt ineens heel goed op "monster", wat ik dan ook een monsterlijk goed nummer vind.
Ook Runaway vond ik eerst niet zo geweldig, maar op het album klonk het met de rest van de nummers ineens geweldig. De valse Kanye is fijn te beluisteren, mede door de beat. De eindsprint is tevens geslaagd, met als laatste nummer "Lost in the World". De opbouw in dat nummer vergelijk ik met die van het gehele album: Het steekt perfect in elkaar. Een enorme verzameling aan geluiden mixt door elkaar heen en het wordt nooit saai.

Kanye levert met die album weer een goede prestatie. De kwaliteit straalt van de beats op, en ook Kanye rapt prima. Waarom ik geen 5* geef, is omdat de rap van Kanye erg vermakelijk is, maar niet genoeg om hoger te krijgen. Dan is er nog 1 klein minpuntje: ik erger me dood aan die dude die je in het nummer "Runaway" steeds iets van "What at ya" hoort roepen ofzoiets. Ik wordt er helemaal gek van, vooral omdat het steeds terugkomt en ik mijn koptelefoon de hele tijd van links naar rechts gaat etc. Maar dat kan het album natuurlijk niet van een hoge beoordeling af houden. Het album krijgt een dikke 4* van me, voor de geweldige beats, raps en de erg vermakelijke nummers. Misschien verhoog ik het in de toekomst.