stem gewijzigd, oorspronkelijke stem was 4,0 sterren

stem geplaatst

stem geplaatst

stem geplaatst

Nurture is het best te omschrijven als een warme knuffel. Porter Robinson heeft in een genre dat in mijn ogen vol zit met clichés echt iets moois gemaakt.

Op Nurture viert Porter Robinson dat hij leeft. Hij reflecteert hierbij op een zware periode waarin hij aan het worstelen was met een writers block. Het resultaat van deze reflectie zijn heel optimistische nummers die het beeld oproepen van een zon die door de wolken breekt. Tracks zoals Look at the Sky en Something Comforting hebben echt fenomenale opbouw die perfect aansluiten bij de teksten. De drops voelen daardoor echt verdiend in plaats van dat ze uit het niets komen. Ik heb zo soms letterlijk het idee dat er bij sommige drops plots meer licht door mijn ramen naar binnenvalt.

Helaas valt niet elke track zo goed in de smaak, zo vind ik sommige nummers een beetje overgeproduceerd terwijl andere nummers juist net een beetje te simpel zijn voor hun lengte. Hierbij moet ik wel zeggen dat veel tracks op Nurture pas na veel luisterbeurten voor mij zijn geklikt. Het kan dus goed zijn dat deze nummers in de toekomst juist tot mijn favorieten gaan horen.

Verder kan je echt horen hoeveel plezier Porter Robinson heeft gehad in het maken van de muziek nadat zijn writers block eindelijk was gestopt. Dit plezier is heel aanstekelijk en maakt Nurture tot een perfect album om op te zetten als je even in een dipje zit. Veel van de nummers op het album gaan over het plezier die het maken van muziek brengt. Zo kan je op de coole, experimentele track dullscythe horen hoe Porter Robinson keer op keer probeert om zonder succes een pianomelodietje te uit te werken tot een track totdat hij uiteindelijk opgeeft en de track in een compleet andere richting laat gaan. Met de track vertelt hij zonder woorden hoe frustrerend zijn writers block voelde en hoe hij die heeft overwonnen.

In tegenstelling tot het gebruik van een veel te dramatische zangeres zingt Porter Robinson zelf. Hij heeft hierbij het geniale idee gehad om zijn stem op grote delen van het album compleet te veranderen. In plaats van een mannenstem horen we zo op grote delen van het album een vrouwelijke robotstem die het album een heel unieke sound geeft.
De afwisseling tussen zijn echte stem en de vocaloid-achtige stem werkt goed, al had ik het hier en daar misschien nog wel beter gevonden als Porter Robinson zijn echte stem nog zeldzamer had gemaakt.
Het beste gebruik van de stemmanipulatie is op de emotionele track Blossom. Dit liefdesliedje wordt enorm versterkt door de verhoogde stem die alleen even verdwijnt zodat Porter Robinson met zijn echte stem ‘I love you’ kan zingen. Dit kleine detail maakt een goed liefdesliedje misschien wel mijn favoriete liefdeslied.

Al met al laat Porter Robinson op Nurture zien dat er na regen altijd zonneschijn komt. Zijn derde album komt 26 juli uit en tot nu toe ben ik héél erg te spreken over de singles. Ik ga Porter Robinson daarbij volgend jaar live in Amsterdam zien. Daar heb ik nu al heel veel zin in!