Sjaakspeare schreef:
en om dan alsnog op zo'n manier golfend te flowen op teksten die nu een boodschap dragen, vind ik ongekend goed. Ik ben sowieso wel een groot bewonderaar van Dels stijl.
Souls of Mischief en Casual flowen ook zo, toch?!
Halfje verhoogd. Misschien wel heerlijkste Hiero-release die ik ken. Leuke jazzy beats, maar toch soms wat duister. Mede door de duistere gemoedgesteldheid van Del. Hij gaat hier fel te keer tegen "wack MC's". Eigenlijk vrij standaard concept en hij dramt er ook wel constant over door, maar hij doet het op een grappige manier, heel ironisch en sarcastisch. En net door het feit dat 90% van dit album bestaat uit het neerhalen van 3e klas-MC's is het de verdienste van Del dat hij het op zoveel manieren kan doen, want elk nummer klinkt anders. Reden voor het niet beu raken van Del hier is zijn onorthoddoxe flow. Erg relaxed en erg natuurlijk, het is alsof hij 48 uur aan een stuk wakker is en stoned als een junk en dat maakt het erg vet hoe hij op die luie manier elk tempo en elke beat gewoon meester is.