menu

Genres / Electronic / De dance top 100 van...

zoeken in:
avatar van Snoeperd
Voor herman geldt zeker beiden

Mooi verhaal over Tom Trago (topnummer ook)! Doet me denken aan dat ik ooit op een after bij Where the Wild Things Are een kwartier ofzo met Thomas Azier heb staan ouwehoeren - o.a. over de optredens van die dag, waaronder die van hem. Pas later besefte ik me dat het Thomas Azier was

avatar van Snoeperd
Snoeperd's MuMe Dance Top 100 on Spotify - open.spotify.com
spotify:user:dnbresser:playlist:7F3WXdaOAClUesw6X42CxQ

Spotify-lijst is trouwens ook weer up-to-date.

avatar van Snoeperd
Snoeperd schreef:



91. Alek Lee – Sfarot



Kwam er toevallig net achter dat nieuwe grootheid Peggy Gou dit nummer gebruikt (rond 5 minuten) in deze goede set van RA live. En blijkbaar reciteren de kinderen Arabische nummers, heb ik geleerd van de immer leerzame Youtube comments.

avatar van Mausie
Mausie (crew)
Ik moest aardig wat pagina's terug scrollen, maar volgens mij is dit de laatste versie:

* Dance Lover
* panjoe
* Snoeperd
* Djarune
* Gyzzz
* herman
* Teunnis
* Titmeister
* trebremmit
* 123poetertjes
* Mausie

avatar van niels94
Leuk tot nu toe, Joep. Wat me wel opvalt: ik heb een duidelijke voorkeur voor de instrumentale tracks, of de tracks waarin vocalen enkel als sample dienen, boven de tracks met een vocalist op de voorgrond.

En houd die Spotify-playlist vooral up to date, fijne manier om dingen te ontdekken uit dit topic.

avatar van -SprayIt-
Mausie schreef:
Ik moest aardig wat pagina's terug scrollen, maar volgens mij is dit de laatste versie:
* Dance Lover
* panjoe
* Snoeperd
* Djarune
* Gyzzz
* herman
* Teunnis
* Titmeister
* trebremmit
* 123poetertjes
* Mausie


Wat een mooi lijstje users, zit nog zeer veel moois aan te komen zie ik al wel.

avatar van Snoeperd
90. Kasper Marott – Keflavik

Kasper Marott is een Deense producer actief sinds 2014 en zich voornamelijk in de regionen van de dromerige deep house nestelt. Behalve op Keflavik dan, dat een nummer is waarbij je je afvraagt, is het techno of house? Één ding staat vast, Keflavik is een dansvloerkraker van jewelste. Het was zijn doorbraaknummer naar een groter publiek. De baslijn wurmt direct in je oor en verder heeft het nummer Italo en synthpop elementen in zich, die samen garant staan voor de de prachtige melodieën. Dit nummer representeert voor mij het gevoel dat je hebt als je zó hard los gaat in de club en tegelijkertijd ziet dat er met jou vele anderen de muziek op de zelfde manier beleven. De energie is tastbaar.

89. Marek Hemmann - Gemini

Doordat Musicmeter vooral een website is voor albums, lijkt het hele dance-genre nog wel eens ondergesneeuwd te worden. Er zijn weinige DJ’s die daadwerkelijk een geheel album uitbrengen. Marek Hemmann is een uitzondering en zijn album In Between, uit 2009 alweer, geniet terecht aardige populariteit hier. Deze Duitse techhouse DJ maakt redelijk toegankelijke muziek met aanstekelijke melodieën. Gemini, van dat album, is mijn favoriet van hem. De aanstekelijke zomerse melodieën zijn alom aanwezig, met een blazer die al even mooi blaast als de beat.

88. Burak Yeter - Tuesday (feat Danelle Sandoval)

Normaal ben ik, op zijn zachtst gezegd, niet zo’n grote fan van EDM. Veel te veel gericht op goedkoop scoren en de pop die wordt gesampled vind ik of vrij afgrijselijk of een verkrachting van het origineel. Er zijn gelukkig uitzonderingen op de regel. Op deze track wordt een geweldige sample gebruikt van iLoveMakonnen feat. Drake – Tuesday. Het nummer komt van de Turks-Nederlandse producer Burak Yeter, die voor deze track de vocalen gebruikt van singer-songwriter Danelle Sandoval (die zover ik weet niet gerelateerd is aan Hope Sandoval). Het nummer wordt voor mij gemaakt door de ongenadig harde beat die er onder is gezet met die fijne dreigende melodie. Zo mag EDM van mij vaker gemaakt worden!

87. Jamie xx - Sleep Sound

Ik heb een speciale band met the XX. Het is een van de bands die in de periode 2008-2010 populair werd samen met andere bands als de Fleet Foxes, Vampire Weekend, MGMT, Elbow met The Seldom Seen Kid, White Lies en Beach House. De band heeft een sterke invloed gehad op mijn muzieksmaak, die in zekere zin een stuk “alternatiever” is geworden dan wat ik tot dan toe vooral luisterde. Vooral het eerste album van ze hoor ik nog steeds graag, met nummers als Crystalised, Intro en Heart Skipped A Beat als favorieten. De weg die the xx bewandelt vind ik nog steeds erg leuk, de stijl van de band had heel erg snel in herhaling kunnen vallen (iets dat min of meer al het geval is op hun tweede worp) maar Jamie XX is de man die kleur geeft aan de zo kenmerkende donkere, minimalistische sound van de band. Jamie XX heeft zoveel in zijn mars dat een solo-album niet te vermijden was, zelfs broodnodig ( de scene heeft klassiekers nodig, zoals Sticks ooit zei). Dit is zeker bewijs dat dat album nodig was, alle ooehs, oohs en aahs opgeteld heb je een dikke 10 als mijn berekeningen kloppen. Jammer trouwens dat hij op het album voor de korte versie heeft gekozen, vind de lange versie stukken beter.

86. Mall Grab – B.F.O.D.A.A.S.

Mall Grab is een Australische producer die samen met een aantal andere producers degene is die het lo-fi house genre op de kaart heeft gezet. Panjoe merkte al op dat ze profiteren van het feit dat huidige software het producen van muziek toegankelijker dan ooit heeft gemaakt. Alsnog zijn het enkel degenen die het meest origineel omgaan met het knippen en plakken van samples die je bovenaan de posters vind van de feestjes en festivals. Dat gaat zeker op voor Mall Grab, zijn naam refereert in de skaterswereld naar onervaren skaters die hun skateboard op een verkeerde wijze vasthouden, maar als DJ weet hij precies hoe hij z’n knoppen moet vasthouden in ieder geval. Veel van zijn tracks, in ieder geval de eerste, hebben die kenmerkende halfdroevige sound die DJ Seinfeld bijvoorbeeld op zijn debuutalbum heeft geperfectioneerd. Ik heb echter een track gekozen die een serenade aan het leven is zoals Babylon Barsebäck dat eerder in dit topic al liet horen. Lo-fi house krijgt nog wel eens de kritiek dat het te simpel is en ongeïnspireerd, althans dat lees ik nogal eens op internet, maar deze track is toch wel het levende bewijs dat een nummer niet veel nodig heeft: een geweldige G-Funk synth en de hook “ Bag full of dank and a strap, Tucked in the stash just in case I gotta snap”, ik hoef niet meer dan dat hoor.

PS: op Spotify staat enkel een zeer korte gemixte versie van 2 minuten maar dat zou genoeg moeten zijn om te overtuigen.

Snoeperd's MuMe Dance Top 100 on Spotify - open.spotify.com
spotify:user:dnbresser:playlist:7F3WXdaOAClUesw6X42CxQ

avatar van Mausie
Mausie (crew)
Snoeperd schreef:
89. Marek Hemmann - Gemini


Jaaa, hele fijne track! Doet mij terugdenken aan de vele zonnige festivals tijdens mijn studententijd. Dit nummer toen vaak gehoord, word er altijd erg vrolijk van

avatar van Snoeperd
85. Machinegewehr – Venom (Pin Up Club Remix)

Zoals ik al in het stukje van Alek Lee vermeldde, ben ik vrij enthousiast van de platenzaak Crevette Records. Deze plaat kocht ik op basis van de nummers van de A-kant, die vooral post-punk ademen, met wat elektronische invloeden. Toen ik de tweede kant vervolgens thuis opzette werd ik volledig weggeblazen door dit nummer. Machinegewehr, na wat onderzoek te hebben gedaan, is geen Duitse DJ, maar gewoon oerhollands. Deze man uit Rotterdam, Silas Schlatterer, is vooral beeldend kunstenaar, maar maakt onder dit alias ook muziek. Hij speelde vroeger vooral in punkbandjes, maar nadat hij werd geïntroduceerd tot software programma’s, is hij zich vooral met elektronische muziek gaan bezig houden. Je herkent wat mij betreft nog heel erg zijn punk/post-punk achtergrond, het klinkt allemaal vrij duister. Je zou deze muziek zo onder een spannende thriller kunnen zetten en je zit op het puntje van je stoel. Ik ben trouwens ook wel benieuwd hoe dit in een remix op hogere bpm zou klinken, volgens mij krijg je dan taferelen als bij Vatican Shadow, voor degenen die hem kennen.

84. Raär – Le Sacrifice Moral

Hoe combineer je ambient met techno? Deze Franse DJ weet precies hoe het moet. De doffe beats en de klikjes voorspellen een vrij plat en droog technonummer, maar niets is minder waar. Na ongeveer anderhalve minuut komen de zweverige ambient-geluiden inzetten, waarna Raär er 30 seconden later meteen nog een tandje bijzet met een hele fijne drop. Stukje bij beetje worden er nog dingen toegevoegd maar vooral na 5 minuten waar de echo vol open wordt gezet is het helemaal genieten geblazen. Een nummer dat ik na iedere luisterbeurt nog steeds beter ga vinden! Check vooral ook de rest van de EP en zijn bekendste track Santori, ongekend hoe deze man melodieën over de harde beats laat bewegen.


83. Brynjolfur - M25

Voor M25 gaat mijn grote dank uit naar herman. Ik heb een tijdje geprobeerd een MuMeAfrekening bij te houden, wat ook een half jaar lang vrij goed ging. Vervolgens ben ik steeds meer weken gaan missen om vervolgens voor goed te bepalen dat de wekelijkse discipline er niet is voor mij. Dit nummer heeft, ik heb de statistieken er even bij gezocht, destijds twee weken in mijn lijst gestaan, wat er eigenlijk op neer kwam dat ik niet geweldig onder de indruk was. Maar dat is sinds 2016 wel veranderd, ik kwam het nummer toevallig weer eens een keer tegen vorig jaar en de euforische italodisco-achtige jaren ’80 vibe die het nummer heeft maakt het een zeer aangename luisterervaring. Knappe track van deze Deense DJ!

82. N’To – Starlings

Ik had al beloofd dat deze man nog een keer zou terugkomen, en hier is ie dus al weer. Dit Franse muzieklabel, Hungry Music, heeft een aantal grote DJ’s in de gelederen, waaronder de oprichters N’To en Worakls. Het label staat bekend om het combineren van akoestische muziek met elektronica. Worakls doet dat vaak wat uitbundig, met nummers die vaak erg episch klinken. N’To is wat spaarzamer met de instrumenten. Dit nummer moet het vooral hebben van de onderhuidse spanning, die met de eerste dreunen direct voelbaar is. Verder een prachtige opbouw waar er steeds meer laagjes subtiel worden toegevoegd, om vervolgens even gas terug te nemen en toe te werken naar een ietwat ingetogen climax.

81. Flume – Holdin' On

Dit is mijn ideale douche-nummer voor in de ochtend. En omdat ik douchen een zeer belangrijk ochtendritueel vind, krijgt dit ochtend-anthem natuurlijk wel een plekje in mijn lijst. Flume heb ik een keer live gezien in de AFAS live en vooral met de visuals erbij was dat een buitengewoon goede ervaring. Toch zweer ik vooral bij zijn eerdere werk en kan alles wat hij de laatste tijd uitspookt me nog maar weinig boeien. Teveel gekraak, gedoe en waar Flume inderdaad z’n kracht haalt uit tegendraadse beats, maakt hij z’n beats op de latere albums vaak te haperig om het echt lekker te laten lopen. Dat is op Holdin’ On wel anders: de hook, de drops, de soulvolle break, yes bitch I do dig this shit!

avatar van Snoeperd
Wordt er nog een beetje meegeluisterd?

80. DJ Sotofett & Karolin Tampere - Nondo (feat Maimouna Haugen)

Ik kan Afrikaans-achtige ritmes in dance-muziek goed waarderen. Deze shazamde ik eens tijdens een set van Tom Trago. De Afrikaans aandoende ritmes blijken te komen van een Noor, die de kwaliteit van de Scandinavische scene nog maar eens bestempeld (er zijn er al wat langs gekomen en er komen zeker nog wat DJ’s uit de regio terug). Ik vind het een prachtige gevarieerde track, heel erg mooi hoe ergens na drie en een halve minuut dat gitaartokkeltje er ineens wordt ingegooid bijvoorbeeld en even later een sitar (???) achtig instrument nog even de boel op stelten komt zetten. En dan heb ik de hypnotiserende zang van Maimouna Haugen nog niet eens genoemd.

79. Amentia – Sullivan

Het Franse duo Amentia bestaat uit twee DJ’s die beiden hun roots hebben als percussionist en pianist. Het duo maakt prachtige melancholische tracks waarvan dit nummer, verschenen op een compilatie die ik nog eens in zijn geheel moet luisteren, me het meeste doet. Je hoort in de vele details dat er zeker wat klassieke scholing te bespeuren is, het gevoel voor mooie melodieën is zeer aanwezig terwijl de track in zijn geheel spannend is als een thriller met onverwachte doch subtiel geacteerde wendingen. De onderhuidse spanning die de synths creëeren is tastbaar.

78. Klein & MBO – The MBO Theme

Dit behoort tot de oudere nummers uit de lijst, uit 1983 dateert het alweer. Klein & MBO is een duo bestaande uit een Italiaan en een Amerikaan, ze scoorden in 1982 een héél klein hitje met Dirty Talk, die ook zeer aangenaam is. Greg Wilson maakte daar trouwens ook een zeer aardige remix van. Mijn favoriet van hen is echter dit nummer, een nummer dat juist ietsje minder Italo is (nog steeds zeker Italo disco), maar meer electro en oude Chicago house ademt. Het nummer wordt gemaakt door de zeer sappige baslijn en het funky gitaartje die het nummer dragen. Voeg daar een heerlijke synthesizer aan toe en aan het einde wat robotrap en je hebt een geweldig nummer dat vandaag de dag nog even tijdloos klinkt als toen.

De recente Warrior remix is trouwens ook zeker aan te raden, heerlijke gitaarsolo zit er in die versie.

77. Bjarki – Cereal Rudestorm

Van een oudje naar waarschijnlijk het meest recente uit mijn lijst. Ik heb dit nummer pas drie weken in het vizier, maar dit pareltje van deze Ijslandse DJ staat hier minstens een keer per dag op. Hij maakt experimentele techno en startte op het label van Nina Kraviz. Dit album werd aangeraden door Pitchfork en door deze track werd ik meteen verkocht. Het heeft duidelijk de gekkigheid van Aphex Twin in zich, met al die vage geluidjes die je te horen krijgt, waarvan de vervormde stem van het begin het meest terugkerend is. Verder heeft het nummer vooral een tomeloze energie door de heerlijke beukbeats, die na de zeer enerverende drop aan het begin, er nog een paar keer geweldig inknallen. Ik ben wel benieuwd of deze track het gaat schoppen tot de dansvloeren van de clubs, ik zou er zelf wel heel erg goed op gaan.

76. Paul Kalkbrenner - Gebrünn Gebrünn

Paul Kalkbrenner is waarschijnlijk de eerste DJ (kleine club-DJ’s die hitjes spelen niet meegerekend) die ik ooit live zag. Ik heb het even nagezocht en dat is in 2011 geweest. Toen ben ik voor het eerst naar een festival geweest, Pinkpop, waar dat jaar onder andere Coldplay speelde. Dat was toen nog een van mijn favoriete bands. Een meisje waar mee ik was en stiekem wel zag zitten was groot fan van Paul Kalkbrenner. Het toeval bood dat wij de rest van de groep bij de poortjes van de ingang kwijtraakten en "noodgedwongen" het grootste deel van de dag met z’n tweeën moesten doorbrengen. Als context, dit was nog de tijd van enkel SMS’jes en belletjes die nooit of te nimmer werkten door de drukte. Afijn, zij heeft mij meegesleept naar deze DJ die voor mij redelijk onbekend was, ik kende eigenlijk alleen zijn grote hit Sky and Sand. Dat optreden kon ik aardig waarderen, maar mijn waardering voor elektronische muziek was destijds nog nihil. Was er nog iets gebeurt tussen dat meisje en ik? Nee, ik denk dat ze mijn geveinsde liefde voor Paul doorzag.

O ja, beest van een track natuurlijk dit, een van dé grote hoogtepunten op Berlin Calling én At The Controls van James Holden.

Snoeperd's MuMe Dance Top 100 on Spotify - open.spotify.com
spotify:user:dnbresser:playlist:7F3WXdaOAClUesw6X42CxQ

avatar van Gyzzz
Leuke verhalen, een mooie Sotofett plaat, en leuk om de semi-klassieker van Klein & MBO hier te zien

avatar van Snoeperd
75. Kadebostan – Caracas Soul

Voor degenen die de mix nog niet kennen,Metawuffmischfelge van de Wighnomy Brothers is een van mijn favoriete mixes, prachtige selectie aan tracks op hele subtiele wijze aan elkaar geweven, het hoogtepunt van de mix (in de mix komt hij echt briljant tot uiting) is dit pareltje van Kadebostan, een Zwitser. Het nummer doet me vooral in het begin heel erg aan Pantha Du Prince denken qua sfeer en instrumentatie, Kadebostan echter later in het nummer nog een stuk dieper met hele intense vocalen (blijkbaar in een een lokale Afrikaanse taal gezongen) die recht door je Caracas soul heen gaan. De instrumentatie is echt werkelijk om te smullen met de Spaanse gitaar en de violen die een bepaalde weemoed met zich mee hebben. Check vooral de rest van zijn discografie want hij heeft wel meerdere keren raak geschoten.

74. Ross From Friends - Talk To Me You'll Understand

Unpopular opinion: Ross is mijn favoriete karakter uit Friends. Hoe David Schwimmer je soms ‘fremdschämen’ kan geven op het beeldscherm is ongekend. Verder bekt het natuurlijk ook uitermate lekker als DJ-naam en dat zal vooral de reden zijn dat hij voor deze naam heeft gekozen. Hoe goed zijn debuutalbum ook is, ik zweer het meest bij een van zijn eerst uitgebrachte nummers. Talk To Me You’ll Understand heeft die schitterende triestige voice-sample en alle dromerige elementen die het lo-fi house zoveel meer maken dan het som der delen. Oh en die break rond de 4 minuten met de kleine gitaarsolo is toch wel mijn geluksmomentje van het nummer.

73. Essáy - Archangel

The Monastery Festival van de organisatie Gardens of Babylon is sowieso hét mooiste festival waar ik ben geweest. We gingen er met wat geluk heen, aangezien een kennis kaarten had gewonnen en er niet van afkwam. Paar dagen van te voren besloten om te gaan, niet wetende dat het zo’n onvergetelijk weekend zou worden (ik ben er dit jaar weer). Op een hele mooie locatie net over de grens bij Duitsland in Koch bij een oud klooster vond de magie plaats. Met maar 3000 mensen op het terrein binnen de muren van het complex, waarin ook nog eens iedereen binnen de muren kampeerde, was het een weekend lang aan een stuk door genieten van de eigenzinnige geweldige mensen , de vrijheid (het weer hielp mee) en de sfeer die van diep in de nacht tot vroeg in de ochtend altijd goed was. Zet daar muziek onder van een door de organisatie Gardens of Babylon zelf-gedefinieerd genre, met vooral veel diepe melancholische deep house-muziek (met Oosterse tinten) en je hebt een festival waar je een jaar lang iedere dag met oneindig veel plezier aan terugdenkt. Dit nummer, samen met nog vele andere natuurlijk, brengt je onmiddellijk weer terug naar de idyllische droomplek die je voor drie daagjes even afscheidde van alle zorgen. De aartsengelen zingen je toe in dit subtiele drum&bass achtige nummer!



zie hier trouwens de aftermovie van het festival om een idee te krijgen.

72. Groove Armada - Superstylin'

Groove Armada hoorden we eerder al voorbijkomen bij SprayIt en hier zijn ze weer. Ik heb de, volgens Wikipedia voor een Grammy genomineerde single geselecteerd. Een zeer terechte nominatie wat mij betreft, gezien dit nummer vrij uniek is. Mocht Bob Marley ooit van de wiet naar de speed zijn overgestapt had hij zo geklonken. En in de beat zijn zelfs wat acid-elementen terug te horen. En verder natuurlijk ook ongelooflijk aanstekelijk met de oorwurm van een baslijn, de saxofoon, het trompetje en de opgewekte hooks.

71. Kölsch – Loreley

Loreley heb ik goede herinneringen aan. Ik heb een jaar in Tsjechië gewoond en afgelopen half jaar van september 2018 tot en met februari dit jaar studeerde ik een half jaar in Utrecht alvorens naar Brussel te gaan. Een half jaar waar ik van te voren een beetje tegen opzag, gezien je in een half jaar maar weinig kan opbouwen en alles wat je opbouwt verlaat je snel weer. Toch heb ik er het ondanks alle studiedrukte toch het beste van weten te maken, waar een leuk, gezellig en gelijkgezind huis erg bij hielp. De eerste week werd ik meteen meegesleurd naar Into The Woods en een van de nummers die die eerste week meteen vaak terugkwam was deze van Kölsch, een favoriet van een aantal van de huisgenoten. Over techno en house kan ik altijd meepraten en een goed feestje op zijn tijd natuurlijk ook wel. Ik heb deze in het half jaar dat ik er woonde vaak geluisterd en voorbij horen komen in de woonkamer. Een nummer dat voor mij een onstuimig, stemmig, maar vooral ook erg leuk half jaar representeerde. Uiteindelijk toch Utrecht verlaten met een stel hele leuke contacten!



spotify:user:dnbresser:playlist:7F3WXdaOAClUesw6X42CxQ

avatar van Ploppesteksel
72 en 74 zijn bij mij ook serieuze kanshebbers. Recent helemaal verslaafd geweest aan Talk To Me, You'll Understand.

avatar van trebremmit
In 1999 werd ik wakker gemaakt door de beats van Groove Armada op Lowlands, op de camping kon je het goed horen, het was toen al middag maar toch, is me altijd bijgebleven. Leuk nummer ook dat Superstylin!

avatar van panjoe
panjoe (moderator)

Heel lekker breakbeatachtig nummer zeg! Traumprinz meets Bicep.

Leuke lijst tot nu toe, met veel moderne deep house en melodische minimal techno (wat tegenwoordig onder die noemers valt, ten minste). Ook geinig om Sotofett terug te zien, die had ik niet aan zien komen!

avatar van trebremmit
Was dit het of komt er nog meer?

avatar van Snoeperd
Sorry, ik heb een drukke week achter de rug, maar vandaag komen er twee rijtjes!

avatar van Snoeperd
70. Armen Miran – Precious Story

Armen Miran is een Armeense DJ, al is hij woonachtig in de Verenigde Staten nu. Op een unieke manier combineert hij Armeense folk op prachtige wijze met zijn diepgaande elektronische muziek. Hij verwerkt de traditionele Armeense muziek heel subtiel in zijn muziek zonder dat het echt storend wordt want de ook al kan ik de krim-tartaarse zangstijlen erg waarderen. Jamala won met zelfde soort zang voor Oekraïne nog het Songfestival (en terecht, favoriete song-festival nummer ooit). Dit nummer is weergaloos in ritmewisselingen, geweldige vocale samples en een piano die de mooiste klanken produceert. Doorgaande hoogtepunt vind ik de doedoek (Armeens traditioneel instrument) die er af en toe doorheen komt suizen. Goede gast ook trouwens die Armen Miran, als je hem stoned een Facebook-bericht stuurt dat je z’n muziek tof vind, reageert ie daar ook op.

69. LSB – About Tonight

Ik luister niet zo heel veen naar Drum&Bass, maar mochten jullie meer nummers zoals deze kennen, hit me! Ik krijg het altijd bijzonder warm van deze track, die subtiele klikjes, de dromerige belletjes en harp (?? Gok ik) en de stem die er af en toe doorheen galmt dopen je in een warm bad. Liquid DnB in de letterlijkste zin van het woord dus.

68. Dinosaur - Kiss Me Again

Arthur Russell stond een aantal jaar geleden op Primavera Sound, die heb ik toen links laten liggen, voornamelijk omdat ik zijn solo-album niet bepaald overtuigend vond. Wist ik veel dat hij dé producer is achter velen van de meest geweldige disco-klassiekers ooit. Is It All Over My Face; Pop Your Funk;Tell You Today en natuurlijk de beste van allen: Kiss Me Again van Dinosaur. Het gitaartje van David Byrne is heel erg funky, ik denk dat Nile Rodgers jaloers is, de zangeres heeft een hele sensuele stem en de cello solo's van Arthur Russelll zijn niet te versmaden. Echt een jam van een nummer waar je na 13 minuten nog steeds niet genoeg van hebt.

Optimo speelde het nummer nog tijdens de laatste nacht van hun club Optimogeddon: dit vormde natuurlijk een van de vele hoogtepunten.

67. Metro Area - Miura

De Fuse bestaat volgende week 25 jaar! Is dat groot nieuws? Ja. Sinds 1994 heeft de Fuse een grote stempel gedrukt op de technoscene in België, toen het werd opgericht ten tijde van de opkomst van de Detroit techno. Je kan iedere naam opnoemen, alles wat groot is in de scene heeft daar gestaan, het is vooral gefocust op techno, maar ook Aphex Twin, Daft Punk en Björk zijn er geweest. Het is een enorme club die plaats biedt aan grote namen, maar ook lokaal talent de kans geeft in de kleinere zaaltjes (ik ontdekte er bijvoorbeeld tijdens Peggy Gou-concert deze brlijante disco-dj: Souf). Daarom dus altijd een rots in de branding in het Brusselse muziekland, gevoed door een enorme lokale ondersteuning en een aantal toonaangevende platenzaken die mede de scene definieerde.

Tijd voor een feestje dus volgende week. 14 uur lang gaan ze knallen met Stephan Bodzin, Adam Beyer, Len Faki en meer. Een feestje waar ik overigens niet bij kan zijn helaas, want ik ga al naar Oranjebloesem (wat ook helemaal niet verkeerd is). Maar mooier dan het feestje zelf vind ik dat de Fuse op 26 en 27 april een soort van megarave gaat houden in alle 69 (!!!) Brusselse metrostations, in samenwerking met de lokale vervoerder. Ik weet in ieder geval zeker dat ik de fiets even links laat liggen dat weekend!

O ja, dit is een van de 10 nummers die in een loop te horen zullen zijn in het ondergrondse, heerlijk nummer dit met hoge oeh's.

66. Ricardo Villalobos - Dexter

Minimal techno-legende Ricardo Villalobos kan natuurlijk niet ontbreken in mijn lijst. Ooit een keer gezien in Warschau en dat heeft een diepe indruk op mij achtergelaten, die man geeft echt alles als hij live speelt. Locatie was ook wel heel tof trouwens. De club heette 1500m2 omdat de club zich op een 1500 m2 groot oud schoolterrein bevond. De zaal waarin hij speelde was de gymzaal, baskets nog hangend aan de muur.
Verder verwijs ik naar panjoe, want beter kan ik Dexter niet omschrijven: Op Dexter gebruikt hij die kwaliteit van zijn muziek perfect om een achtergrond te schetsen waartegen het dubby gitaartje dat na goed tweeënhalve minuut binnenvalt zó contrasteert dat het een enorme affectieve impact heeft. Muziek gemaakt door een computer die de turingtest doorstaat.

avatar van GrafGantz
Snoeperd schreef:
68. Dinosaur - Kiss Me Again

Arthur Russell stond een aantal jaar geleden op Primavera Sound, die heb ik toen links laten liggen, voornamelijk omdat ik zijn solo-album niet bepaald overtuigend vond.


Als hologram zeker, de beste man is al in 1992 overleden

avatar van GrafGantz
Wel een hartje voor Miura, als ik een top 100 zou maken zou deze waarschijnlijk bij de bovenste 20 staan

/edit: of misschien toch Atmosphrique 

avatar van Dance Lover
Miura is geniaal, net als Dexter natuurlijk. Moet nog wel het een en ander bij luisteren, maar fijne lijst Joep!

Tof om te horen dat je nu in Brussel resideert; levendige stad is dat. Als je het nog niet gedaan hebt, Flagey is ideaal voor bij dit weer, net als het Sint Gillis voorplein of de lekkerste frietzaak van de stad; ingeklemd tussen het Leopoldsplein en het Jubelpark nabij Elsene.

avatar van herman
GrafGantz schreef:
(quote)


Als hologram zeker, de beste man is al in 1992 overleden

Nee, het waren allemaal muzikanten die nummers van hem uitvoerden. Was tof optreden in een theaterzaal - wat alleen een beetje jammer was dat er absoluut niet gedanst mocht worden van de beveiligers. Toen Tell You (Today) werd gespeeld sprongen een paar mensen uit hun stoelen om te dansen, maar die werden ietwat overdreven te kennen gegeven dat dit niet de bedoeling was...

Zeer mooie lijst overigens tot nu toe, Kiss Me Again maakt bij mij ook een goede kans het te halen. En leuk om te lezen dat je Brynjolfur via mij hebt ontdekt, Snoeperd. Andersom valt hier voor mij ook nog een hoop te ontdekken.

avatar van Snoeperd
GrafGantz schreef:
(quote)


Als hologram zeker, de beste man is al in 1992 overleden


Blijkbaar geeft dit aan hoe weinig ik van de beste man wist (en weet)

avatar van Snoeperd
65. Analog People In A Digital World – Rose Rouge

Rose Rouge kwam in de vorige top 100 al langs, maar dan in de versie van St. Germain. Waar St. Germain de sample van Marlena Shaw (Woman in the Ghetto) heeft gehaald, gebruiken deze twee Italianen op hun beurt weer Rose Rouge als sample. Circulaire muziek zullen we maar zeggen.
Als je rustig in het vandaag zo mooi schijnende zonnetje wil zitten, is de versie van Analog People in a Digital World-versie wat minder geschikt. Dit is er een voor de vijfde versnelling laat in de nacht. De eerste minuten heb je nog niet eens door dat er een sample van Rose Rouge zit aan te komen, omdat je het veel te druk hebt met de geweldige wisselingen in de aanstekelijke stuiterbeats. Hoezo zou dance-muziek eentonig moeten zijn, hier veranderen ze de beat net weer een beetje om de zoveel seconden en houden ze het buitengewoon boeiend. Na 3 minuten komt dan inderdaad de sample langs, om daar vooral niet te veel tijd aan te besteden en je weer lekker door te laten stuiteren. De beats en de sample vormen een perfecte energiebom.

64. DJ Windows XP – Maybe It Was Me

Van alle namen uit de lo-fi scene vind ik dit wellicht de meest geinige. Vooral ook omdat dit duo in een aantal van hun nummers ook echt de Windows XP geluiden samplen, dan doe je je naam wel eer aan natuurlijk. In dit nummer vinden we geen Windows-geluiden terug, maar vooral ‘impressive girls’. Qua sound doen ze me een beetje denken aan het debuutalbum van DJ Seinfeld: mooie emotionele melodieën, met om de zoveel tijd een fijne bassline die er even bij in klapt om vervolgens daarop allerlei fijne geluidjes eromheen te bouwen. Ze hebben nog maar weinig uitgebracht, maar ik kan hun EP ‘Sometimes I Feel Happy, Sometimes I Feel Sad’ ten zeerste aanraden, voor iedere gemoedstoestand zoals de titel al zegt.

63. Gabriel Ananda - Ihre persönliche Glücksmelodie

Dat is aardig van Gabriel Ananda, hij heeft je persoonlijke geluksmelodie voor je gemaakt. Voor mijn persoonlijke favoriet komt dat bij nummer 63 nog iets te vroeg, maar Gabriel Ananda liegt niet met de zalige melodie die hij weet voort te brengen in deze track. Natuurlijk een van de allergrootste klassiekers in het tech house genre. Een nummer dat je altijd maar dan ook altijd energie geeft zonder dat de melodie uit het oog wordt verloren. Dat moment waar na twee en een halve minuut even gas terug wordt genomen bijvoorbeeld en op 2:39 er even achteloos een loom klankje wordt ingegooid, om die vervolgens 10 seconden te laten horen en weer door te gaan met een nog harder terugkerende beat. Gabriel Ananda heeft een nummer gemaakt die je in elke willekeurige technoset er in het laatste kwartier in kan gooien om de zaal te laten ontploffen van energie en geluk.

62. Hraach - Dle Yaman (116 Deep Mix)

We blijven in de Armeense regio na Armen Miran. Hraach opereert vanuit Spanje en maakt net als andere Dj's in het genre gebruik van de Armeense traditionele muziek. Sowieso een regio in de wereld die me al mateloos boeit, ik ben tot nu toe enkel in Azerbeidzjan geweest maar de volgende reis (wellicht al deze zomer) zal me zeker naar landen als Armenië en Georgië gaan brengen. Deze productie van Hraach maakt van de oude traditionele muziek in Armenië iets volledig tijdloos en zorgt ervoor dat de muziek uit de regio verspreidt wordt over de rest van de wereld. In de tekst wordt het verlies van een geliefde die spoorloos verdwenen is bezongen, niet wetende of het om een man of vrouw gaat. Dit is allemaal een mysterie en dat mysterieuze vat deze track ook heel goed samen. Prachtige diepe klanken die je terug in de tijd laten reizen naar een plek gesitueerd ergens in de prachtige landschappen van de Kaukasus. Hoogtepunt van het nummer? Die prachtige break op drie minuten precies, schitterend hoe die melodie je even doet zweven.

61. The Juan Maclean – A Simple Design

The Juan Maclean ken ik vooral uit de tijd dat ik nog actief meespeelde met de Song van het Jaar-competitie op Musicmeter. De eerste jaren was dit topic altijd een grote bron voor ontdekkingen, een tijd waar ik nog een stuk actiever was op de website en de tijd nam om de ladders van 8 nummers iedere dag te luisteren. Ik waardeer het topic nog steeds en luister altijd wel de top 100 aan het einde van het jaar om te kijken welke nummers ik gemist heb. Blijft toch altijd wel een van de leukste jaarlijstjes door de veelzijdigheid in de genres, vooral in de eerste jaren was dat zo. A Simple Design heb ik al jaren op de radar gehad, maar is eigenlijk pas afgelopen jaar uitgegroeid tot een favoriet. Wat dat betreft lijkt Agar Agar een beetje de mosterd hiervandaan gehaald te hebben, de zoetgevooisde stem van de zangeres en de kleurrijke beats maken het een enorm aangenaam geheel. Het refrein is inderdaad ‘a simple design’, maar dat maakt het nummer juist zo rete-aanstekelijk. Jammer dat hij sinds zijn laatste album die ik veel heb geluisterd van de radar is verdwenen.

Ook mag zeker nog even benoemd worden dat het album In A Dream echt een van de mooiste hoezen heeft die ik ken.

avatar van Snoeperd
Dance Lover schreef:
Miura is geniaal, net als Dexter natuurlijk. Moet nog wel het een en ander bij luisteren, maar fijne lijst Joep!

Tof om te horen dat je nu in Brussel resideert; levendige stad is dat. Als je het nog niet gedaan hebt, Flagey is ideaal voor bij dit weer, net als het Sint Gillis voorplein of de lekkerste frietzaak van de stad; ingeklemd tussen het Leopoldsplein en het Jubelpark nabij Elsene.


Dankjewel! En inderdaad Miura is een klassieker van jewelste. In die lijst van 10 nummers die ze gaan spelen staan trouwens nog wel meer pareltjes. Onder andere Rej, Moan en Marionette.

Ja, ik merkte dit Paasweekend alleszins dat Brussel een hele levendige stad is, met mooi weer komt de hele stad naar buiten om naar een van de gratis festivals in de verschillende parken te gaan of een caféétje te pakken. Die frietzaak, Maison Antoine, die zit tien minuutjes lopen van mijn stageplek, ik heb daar al (te) vaak een frietje voor lunch gehaald. Met een flinke klodder Andalousesaus eroverheen natuurlijk . Flagey vind ik ook erg leuk, ik woon jammer genoeg een beetje uit de richting. Ook daar zit trouwens een frietzaak, mijn favoriet in de stad.

avatar van GrafGantz
Ananda en Juan ?

Over de rest geen mening want die ken ik allemaal niet ?

avatar van Snoeperd
Morgen een nieuw rijtje, duurde even wat langer ivm festiviteiten voor de koning.

avatar van jordidj1
nog op de afterparty zeker

avatar van GrafGantz
Na 5,5 week nog niet eens halverwege, dit gaat nog wel even duren denk ik

Gast
geplaatst: vandaag om 16:05 uur

geplaatst: vandaag om 16:05 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.