Dir en grey - Kisou (2002)

Kisou, het derde studioalbum van Dir en grey (Missa niet meegerekend). Kisou is in alle opzichten beter dan zijn voorganger Macabre en tevens nog een stapje verder van de mainstream visual kei. Met dit album bevestigt de band hun reputatie als een band die de jeugd verpest met zieke wanideeën. De teksten van de nummers zijn namelijk abnormaal te noemen. Schockeren om te verkopen? Zeker niet. De teksten zijn goed doordacht en hebben een bijna poëtisch niveau.

Kisou is op The Marrow Of A Bone na het meest ontoegankelijke album uit de discografie van Dir en grey. Is het ook de op een na beste? Nee, dat is het zeker niet. Het grootste minpunt van dit album is dat ik niet het gevoel krijg dat de band 100% heeft gegeven tijdens de opnames. De live uitvoeringen van alle nummers op dit album klinken veel beter dan op de plaat. Dat een band live beter is dan in de studio is een pluspunt, maar dit gaat nog een stapje verder. Zoek het maar eens op op youtube, je zult wel zien wat ik bedoel. Maakt dit Kisou vervelend om te luisteren? Nee, dat ook niet. Al is dit wel een album waar je echt voor moet gaan zitten en je hoofd bij moet houden. Kisou is een prima album, maar het had zo veel beter kunnen zijn.

Hoogtepunten: Embryo, Gyakujo Tannou Keloid Milk, Mushi
Dieptepunten: De Shinsou's zijn een beetje overbodig. Ook Twentyfour Cylinders is niet wat het had moeten zijn.
Is dit album het kopen waard? Als je op zoek bent naar een muzikale uitdaging of gewoon je Dir en grey collectie uit wil breiden zeker. Anders kan je deze beter laten liggen.