thejazzscène
Dit is nu een mixalbum dat ik aan ieder die elektronische muziek kan uitstaan ten zeerste aanraad.
Als je deze nog niet hebt, bestel of koop deze.
Luke Slater, een man die de techno & elektronische muziekscène van de UK drastisch beïnvloedde naast Aphex Twin en Black Dog, B12.
Een pseudoniem, "Planetary Assault Systems", legde knallende uptempo raveplaten af die overal zouden gedraaid worden.
Persoonlijk vind ik de mans platen onder zijn echte naam me minder aanspreken dan zijn mixalbums.
In deze reeks "Fear and Loathing", duikt de man zoals vele andere wel eens doen in twee koffers tegelijk: Uptempo & downtempokoffer.
Resultaat:
Nummer 1: briljante plaat
Dit is een selectie van downtempo platen die binnen de electronic mogen geplaatst worden. Minimal zoals die hoort te zijn. Verveelt geen minuut en elke plaat is stuk voor stuk briljant. Welke andere artiest slaagt erin nummers als de reversion van Hot on the heels of love, Beau mot plage, Glink, the sky was pink, tapdance, caraibes en ga zo maar door in elkaar te mixen en op album uit te brengen? Dat doen er niet veel.
Nummer 2: briljante plaat
We beginnen met een slice of droogste elektro: Dopplereffekt!,
dan verwateren we meer richting elektrotech zoals meesterlijke nummers van Chris Mc cormack, The Advent (bijzonder sterk nummer dit) , Renegade soundwave en gaan naar een meesterlijke plaat van Maskio die ik nog niet kende. Even doorgaan op harde techno om dan met knallende geluiden van Mr. G en het meer body music techno van Nitzer Ebb te eindigen met een briljante climax.
Was zo verkocht van de dubbel cd dat ik eveneens de drie lp heb gekocht met (jawel!!) een aantal originele briljante up & downtempo nummers van deze plaat.
Dit zeg ik niet veel maar dit is gewoon een plaat van het hoogste niveau in de technoscene. Wie kan er nu zo'n briljante en verassende selectie maken en ze daarbij nog eens buitengewoon sterk in elkaar mixen? Hoe doet hij dit????
5* is het minste wat je hieraan kan geven.