Verminnen was op zijn best, in zijn beginperiode, de jaren '70, alsook aan het begin van de jaren '80, met een voor mij absoluut(artistiek) hoogtepunt met de opvolger van deze plaat, "
Melancholie" (1984). De albums die dan volgden vond ik stuk voor stuk nog wel gewoon goed, maar toch met vaak een aantal (soms serieuze) dipjes. En de album van de laaste jaren, daar onthoud ik vooral "Vroeger & Later", maar verder stoort het me daar dat ie telkens weer ouder nummers van zijn gloriedagen herwerkt... zegt eigenlijk genoeg..
Live is Johan altijd in topform gebleven....
Met "Tweemaal Woordwaard" brengt Verminnen een mooie mix van vrolijke popdeuntjes en prachtige chansons....
De 'vrolijke deuntjes' zijn 'T is amor, amor' (ja 't is amor amor, en taltijd meer en meer...), "Hoofdpijn" en 'Roep de dokter, man"....
Maar de songs die het em, wat mij betreft zijn toch het o zo mooie "Balzaal van mijn Jeugd": de melancholie en heimwee naar zijn jeugd druipt er af... en prachtig gezongen en "Vakantie in mijn straat", wat gerust kan ingezet worden als "lied voor de verdraagzaamheid"
Maar er is ook het mid-tempo popnummer "Meneer Middelmaat": (ik ben meneer middelmaat, ik maak me maar zelden kwaad....)
Goed album van Johan, dat zeker een 4/5 verdient....