Soledad
Ahmad met strings... Dat betekent niet per se een stroperig plaatje gelukkig. Hier dienen de strings niet als glijmiddel maar als een ware toevoeging aan Jamals' muziek.
De plaat gaat van start met 5 stukken met het Assai string quartet. Dit zijn nog studenten hier en het enthousiasme is ook te horen. Het gaat vervolgens van klassieke kamermuziek naar jazz en dan nog door naar funk. De speelsheid en het plezier maken deze plaat zo leuk om naar te luisteren. Ahmad Jamal is één van de pianisten die innovatief en creatief wist te zijn zonder het pad van freejazz in te slaan. Hij ontwikkelde de muziek verder van binnenuit. Als liefhebber van pianojazz kun je bijna niet om hem heen.
De solostukken die volgen zijn mooi maar weinig memorabel en dat geldt in grote mate ook voor de plaat: goed maar geen absolute must.