I Am Kloot - Play Moolah Rouge (2008)

Van I Am Kloot ken ik eigenlijk alleen maar het debuut: het bandje viel me op vanwege de naam (wie niet? ), maar ook wel omdat ze bij een bepaalde stijl konden worden ingedeeld die in die tijd best populair was bij mij.
Toch wist dat debuut op lange termijn niet echt goed te beklijven zoals veel andere bandjes uit die tijd dat wel deden.
Na 2 albums overgeslagen te hebben vond ik het toch wel tijd om deze eens te beluisteren en ik merk dat ik hetzelfde probleem heb: het blijft niet echt hangen. De zanger vin dik niet echt prettig zingen en ik hoor geen bijzondere liedjes die me overtuigen om nu eens hard naar de winkel te hollen of op internet dit album in een winkelmandje te gooien.
Leuk om het 2 keer gehoord te hebben en ik vrees dat het hierna niet snel meer boven water zal komen bij mij.
Geen onvoldoende en daarom een kleine 3*.

Hey, hij staat erin! Bedankt voor de toevoeging!

I am Kloot viel mij destijds in eerste instantie ook op door de naam inderdaad. Dus ik dacht ook meteen: dat zal dan wel Kloot-muziek zijn. Maar ze kwamen uit Engeland en ze hadden toch een behoorlijke vloot fans achter zich staan dus toch maar geprobeerd... En gelukkig maar! Ik vind het echt heerlijke muziek om op een zondag keihard op te zetten en mee te blèren. Zanger heeft een fantastisch 'sneerende' stem en de muziek heeft genoeg variatie en 'diepgang'. Ben vooral verslaafd geraakt aan de rauwe sound die ze toch wel hebben.

Hoe het op dit album is weet ik niet. I am Kloot staat in de regel bekent als echte live-band en dit album schijnt daarnaar ook geproduceerd te zijn. Op de site zijn wel wat stukjes te previewen dat klinkt heel aardig moet ik zeggen!

I'll check back voor een review als ik de plaat binnen heb!

Hij moet hier nog een beetje groeien. Persoonlijk vind ik het titelloze tweede album het beste. Dat deze binnenkort nog bij mijn favoriete I Am Kloot-albums kan komen, die kans is aanwezig.

Normaal kijk ik er voor uit om mijn mening over een album te vormen, voordat ik er minstens twee keer naar geluisterd heb. Je moet een album een kans geven, laten groeien, anders is het niet eerlijk.
Maar al na 1 luisterbeurt kan ik zeggen dat ik van deze nieuwe I Am Kloot niets meer verwacht. Om eerlijk te zijn, dat ik niets meer van deze band verwacht. En dat is tragisch, want hun debuut Natural History moet wel 1 van mijn favoriete albums van dit decennium zijn. De liedjes op dat album zijn simpel, maar perfect. De teksten zijn scherp, de productie warm en het 'prikkelt' van begin tot eind. Het titelloze vervolg voelde voor mij minder uniek aan, maar bevatte toch bijna uitsluitend sterke songs en misschien zelfs hun mooiste liedje, 'Proof'.
Het derde album 'Gods & Monsters' was een flinke tegenvaller. Dit klonk verdacht veel als middle-of-the-road-muziek. Toch stonden er wel een paar degelijke nummers tussen, die vooral live wel goed klonken (heb ze een aantal keer live gezien, maar ook hun concerten werden eerlijk gezegd iedere keer weer wat minder. Ik voel dan ook niet de behoefte om ze ooit nog eens te zien).
Dit nieuwe album klinkt pas echt ongeinspireerd, saai, geforceerd, ideeenloos en clichematig. Alsof ze niet meer echt weten waar ze nou eigenlijk zo goed in waren. Zoals gezegd, ik heb het nog maar 1 keer geluisterd. Ik ben mezelf natuurlijk verplicht om het nog een kans te geven, maar ik zie er niet erg naar uit. Ik vind het beluisteren van zo'n plaat zelfs een beetje pijnlijk en het enige dat ik kan denken is, 'als deze band echt niet meer beter kan dan dit, moeten ze het muziekmaken maar opgeven'. Tragisch, anders kan ik niet zeggen.

'Muziekmaken maar opgeven.....?
Wat een dramatische reactie en zeker over deze band waarvan de zanger jarenlang straatmuzikant is geweest in o.m. Parijs.
Ik ben zelf ook vaak geneigd om na 1 luisterbeurt al te (ver)oordelen, maar ik vind dit gewoon een prima album (na pas 2 luisterbeurten).

Anyway...

“I Am Kloot is a little universe we’ve created- I Am Kloot is not a band, it’s a world. It’s an enigmatic one because it’s both brutal and charming. It’s ruthless and endearing, it’s full of contradictions and – it shifts across the sky like the weather.”

Ik begrijp de interne logica van deze redenering niet helemaal.

Maar goed, over dat straatmuzikantschap....
Ik denk dat Natural History júist zo'n fantastische plaat is omdat hij die songs al heel lang op straat speelde. De nummers op die plaat hebben een bepaald soort prettige vanzelfsprekendheid, het klinkt allemaal erg 'fris', 'spontaan' en 'eigen'.
Ik denk dat I Am Kloot na die plaat te zelfbewust is geworden, ik heb het gevoel dat ze teveel rond de tafel zijn gaan zitten. Voor sommige bands werkt 'bedachtheid' erg goed, maar ik ben bang dat dat niet voor een band als I Am Kloot geldt. Het was juist de schijnbare spontaniteit die dit zo'n bijzonder bandje maakte.

Ik heb de nieuwe plaat nog een aantal keer beluisterd en ben inmiddels wat milder in mijn oordeel. Mijn eerste reactie was inderdaad nogal melodramatisch en overtrokken. Maar ik vind het gewoon zonde als een band hun energie steekt in iets waar zo duidelijk niet hun kracht in ligt. Jij vind deze plaat een prima album. Ik vind het ook zeker niet onaardig, het is hoe dan ook geen storende muziek. Maar wel érg onder het niveau van een band die ooit uiterst geniaal en veelbelovend bezig was. Zonde.

De interne logica, whatever the hell that maybe, is dat het nogal een rare opmerking is om iemand, die zo gepassioneerd is van muziek en daarvoor zelfs jaren op straat heeft gespeeld om enig succes daarin te bereiken, zijn passie op te laten geven omdat hij een iets minder album heeft gemaakt in jouw ogen.
Als iedere band dat zou moeten doen zou de muziekindustrie geen bestaansrecht hebben.

Het feit dat je zelf inziet dat deze reactie nogal melodramatisch was, zegt in ieder geval genoeg.

Ik ken veel bands die in mijn ogen nooit meer hun debuut overtroffen hebben, maar nog steeds goede bands zijn. Denk dat het met Kloot ook zo is, maar jij ziet dat blijkbaar anders. Dat kan natuurlijk....

Ik zou toch zeggen dat het júist voor iemand die zo gepassioneerd bezig is met muziek extra tragisch is als elk nieuw album van zijn band steeds weer stukken minder is dan z'n voorganger. En voor de goede orde, ik vind dit niet een 'iets minder' album, ik vind het een album dat niet eens in de schaduw zou mogen staan van de eerste twee platen.
En natuurlijk bedoel ik het niet letterlijk met dat 'opgeven muziek te maken', maar zo voel ik het wel. Ik voel geen enkele urgentie meer bij I Am Kloot en dat stemt me nogal verbitterd. Ook omdat ik niet meer echt verwacht dat het ooit nog goed gaat komen.

Ik ken ook genoeg bands die hun debuut nooit overtroffen hebben, een heleboel zelfs. Maar ik kan toch moeilijk een band bedenken die net als I Am Kloot in betrekkelijk korte tijd van zó geniaal tot zó oninteressant verworden is.

[quote]Kaaasgaaf schreef:
[quote]starsailor schreef:



Poehee....je klinkt alsof de strop alleen nog maar aan het plafond gehangen moet worden.
Misschien vindt hij wel dat hij een uitstekend album op de markt heeft gezet.
Ik vind eerlijk gezegd ook de eerste 2 albums beter, maar krijg hier echt het gevoel alsof we met een absolute mispeer hebben te maken en dat wil ik betwisten. Ik hoor in ieder geval nog vaak genoeg de typische Kloot kenmerken terug.
Nogmaals, jij mag het best anders zien, maar ik zet hem straks in de auto naar huis mooi weer aan.

Nou goed, ik ben natuurlijk blij dat jij wél van deze plaat kan genieten. Is het toch nog ergens goed voor. Veel luisterplezier gewenst dus!

Ik kan hier heel kort over zijn: Ga deze band live aanschouwen.
Je bent goedkoper uit met het album, maar dat staat in schril contrast met de muziek die je bij het optreden hoort.
Onvergelijkbaar!

Ik ben zie ik 1 van de weininge die dit absoluut niet de slechtste plaat vind. Ik ben als I am Kloot fan erg blij met deze plaat en luister hem nog steeds erg veel. Vooral de nummers Feris Wheels en The Runaways zijn weer echte klassieker. En zoals eerder al werd aangegeven is dat erg belangrijk want het gaat de live concerten misshien nog wel beter maken. Wat mij haast niet voor te stellen is. De plaat krijgt dan ook 4*

Deze reactie vind ik een beetje overdreven live blijven de nummers hetzelfde niveau houden als op cd. Daarnaast blijft I Am Kloot door de verschillende karakters altijd een geweldige band om te aanschouwen. Ben benieuwd hoe de bassist de optredend in niet rokende landen doorkomt of maken ze voor hem een uitzondering ik mag het hopen.

Beetje mat album. Ik mis de fijne luchtige klanken van natural history en I am Kloot. Play Moolah Rouge voegt niets toe aan mijn CD-kast. Jammer, want het was een leuke band. Misschien moeten ze er maar mee stoppen, dat lijkt me beter

Dat ze ermee moesten stoppen werd al pijnlijk duidelijk bij hun vorige miskleun "Gods and Monsters".

Ok dan, als nu al 3 mensen het zeggen...tsja...dan is het hoog tijd om te stoppen. Opdoeken die band! Terug naar de straten in Parijs!

Poe, wat was ik twee jaar geleden hard over deze plaat zeg! Ben ik in de tussentijd nou zo softer geworden, of zijn m'n verwachtingen van deze band inmiddels gewoon wat minder hoog? Hoe dan ook, nav hun nieuwste album (Sky At Night) ben ik de hele discografie van de band eens op mijn gemak aan het herbeluisteren en ook al vind ik deze nog steeds duidelijk hun minste release, is het evengoed een uiterst genietbare plaat met een aantal zeer sterke songs. Mijn 2,5 van indertijd verhoog ik dan ook ieder geval naar een 3 en misschien wordt het later nog wel hoger.

Nu ik erover nadenk zou het ook nog eens zo kunnen zijn dat ik deze plaat misschien ook beter in perspectief (gewoon als een wat minder tussenhoofdstuk) kan zien doordat ik hun nieuwe echt een 'return to form' vind, iets wat ik niet meer van ze verwachtte. Het idee dat het nooit meer goed zou komen met deze band (ik vond elk album nu eenmaal minder dan de vorige) is doorbroken, daardoor hoef ik minder dramatisch te zijn en dat verandert wellicht ook de beleving van de muziek zelf. (Maar ik gis hier maar.)

Een redelijke plaat. Maar toch klinkt I Am Kloot als een bandje, die kan verrassen in een kleinere tent op Lowlands bijv., waar je dan een aantal nummers hoort, waarvan je denkt...das best wel goed, morgen maar eens een cd'tje halen en dan thuis tot de ontdekking komen, dat die toch niet voldoet aan de verwachting. Hier staan een paar liedjes op m.n. na Hey Little Bird die de melodie in zich hebben en de potentie om over te komen, maar door het m.i. blikken geluid en de schelle zang, het net niet lijken te doen.
Geeft mij ook wat het gevoel, alsof ik aanwezig ben in de repetitie ruimte, waar ze wat aan het rommelen zijn. Niet echt een band die ik zal volgen.

Welke CD´s heb je tot nu toe geluisterd dan?
Ken je de eerste 2 albums überhaupt? Die ontstijgen het niveau van dit album toch aanzienlijk.

Euh...dit album meerdere keren. En een paar losse liedjes, waardoor ik I Am Kloot eens mee genomen heb uit de bieb. Blijkbaar is dit Moolah Rouge niet representatief voor hun 'kunnen'.
Mijn mening is gebaseerd op de muziek die mij werd voorgeschoteld op dit album. Ik heb wel begrepen dat hun laatste album al een hele verbetering is. Wie weet, pak ik die dan nog wel eens mee.

Ik vind overigens 'Only Role in Town' wel een erg fijn liedje.
Beluister het album nu voor het eerst nadat ik de band gisteren ontdekte, en dit nummer is toch wel het enige dat er voor mij op dit album bij de eerste luisterbeurt uitspringt.

De eerste 2 albums zijn uitmuntend, wat daarna komt naar mijn inziens tenenkrommend.