Gary Louris - Vagabonds (2008)

Mooie plaat van deze ex-Jahawks zanger die zeker aandacht verdient, het valt op hoe mooi zijn stem klinkt op deze cd. Het schijnt dat er ook een een duo cd samen met zijn oude Jayhawks maatje Mark Olson aan zit te komen dus daar ben ik ook wel benieuwd naar.

Ja, z'n stem is prachtig. Ik denk nog steeds met veel plezier terug aan het optreden van The Jayhawks in Paradiso (2003). Zelden iemand live zo mooi horen zingen. Ik vind dit een heerlijke plaat, die je wel even de tijd moet geven. Ingetogen, warm, 70's. Ik vrees dat het album weinig aandacht krijgt en voor mijn gevoel is dat onterecht. Een plaat die in het verlengde licht van Rainy Day Music, m'n favoriete Jayhawks-album.

The Salvation Blues van Mark Olson van vorig jaar was ook niet onaardig. Het duet Poor Michael's Boat dat op dat album staat, maakt nieuwsgierig naar een gezamenlijk album.

Ik sluit me helemaal bij de woorden van henrico. Ik was getipt door iemand en toen ik hem doorzapte in de winkel, had ik gelijk door dat ik naar iets heel byzonders stond te luisteren. Mooie ingetogen muziek, geweldige nummers, . Ik zou nu na de eerst draaibeurt nog niet weten welke nummers ik het best vind, maar wat ik wel weet dat ik 'm een vette 5 geef. Ik raad iederrn aan om 'm een keer te luisteren. Je bent gelijk verkocht. Geheid!!!!!

Beste Ad. Nav je opmerking over mijn rotatielijst (Queen & PR) eens in jouw lijst gekeken. Wereldtip Gary Louris.

Jammer dat zo weinig mensen deze cd niet opgevallen is!

Dat ik deze cd geweldig vind heb ik al diverse keren laten weten. Nu na meerdere luistersessies denk ik dat het titelnummer Vagabonds ga nomineren (in mijn top15. 2008) als beste song van dit jaar. Het moet al gek lopen, al komen er momenteel wel erg veel goeie cd's over de toonbank.

Ik ga er toch maar eens achteraan, ik zie wel hoe weinig mensen deze artiest kennen, maar als Jayhawks-fan van het eerste uur... valt mijn dubbeltje, dat ik deze Louris ook uit het oog verloren was!

Ik denk dat het geen verloren tijd zal zijn. En wat Mark Olson beterft heb je ook gelijk, daar schijnt iets op stapel te staan. Ben ik ook zeer benieuwd naar. Maar eerst Gary dan maar. Ik ben benieuwd naar je mening. Hij komt bij mij in ieder geval in de beste 10 van 2008

Slapen de ouwe Jayhawksfans nog steeds??? Gary Louris met Vagabonds,wacht nog op een beoordeling van jullie en het is zo'n schitterend album

Deze ouwe Jayhawksfan slaapt niet. Ik zit op 2 december zeker bij het concert van Louris en Olson in Tivoli De Helling.
Deze nieuwe cd van Gary Louris heb ik nog niet gehoord maar ik verwacht er dan wel wat songs live van te gaan horen

Vagabonds komt zéér hoog in mijn top10 van 2008. En de nieuwe Samen met Mark Olson heet Ready For The Flood en ik deze ook al besteld. Is een redelijk ingetogen cd. En recensies uit het buitenland zijn goed, dus.... Hij komt op 17 november uit

Hee Ad jij ook hier? Ik vind dit ook een van de platen van het jaar.

Op elke site van goeie artiesten ben ik wel eens te vinden, shackinup. En deze cd is idd erg goed, zoals ook die, samen met Mark Olson.

Was bijna vergeten hier iets neer te zetten,terwijl ik deze plaat wel opneem in mijn top 10 over 2008.Schande zeg !!!Heerlijke plaat waarbij de stem van Louris verwarmt ,zalft en heelt.Puike composities en hartverwarmend gitaarspel.Plaat voor ieder moment van de dag en goed te lezen dat ik niet de enige ben die er zo over denkt.

Gary Louris vind ik met Vagabonds dé positieve verrassing in 2008. In deschaduw van dit album, noem ik dan in één adem zijn album samen met oud-Jayhawkmaattje Marlk Olson. Gewoon weer eerlijke warme muziek, zonder al te veel poespas en schitterende gitaar en zangpartijen. Ik mag hopen dat we komend jaar weer veel van dat soort muziek mogen krijgen. En als Louris en Olson samen verder willen, samen, Graag!!!!

Een paar heel goeie songs, en ook een paar missers. Tot de eerste reken ik Omaha nights,To die a happy man,We'll get by (voor mij het hoogtepunt) en Vagabonds.
Bij I wanna get high,black grass en meandering verslapt mijn aandacht: te vaag, te ijl.
Over het geheel genomen een redelijke cd in het countrypop genre.
Louris' stem heeft nog steeds die karakteristieke hoge klank wat hem toch weer die onmiskenbaar ouwe Jayhhwak maakt. Ik hou er wel van. Vond zijn optreden in De Helling met Mark Olson, akoustisch, heel goed

We'll Get By steekt er wat mij betreft toch wel bovenuit. Erg mooi...