menu

Pat Metheny & Lyle Mays With Naná Vasconcelos - As Falls Wichita, So Falls Wichita Falls (1981)

mijn stem
3,87 (19)
19 stemmen

Verenigde Staten
Jazz
Label: ECM

  1. As Falls Wichita, So Falls Wichita Falls (20:42)
  2. Ozark (4:00)
  3. September Fifteen (Dedicated to Bill Evans) (7:52)
  4. "It's for You" (8:17)
  5. Estupenda Graca (2:44)
totale tijdsduur: 43:35
zoeken in:
avatar van ChrisX
4,0
Huh? Geen bericht bij dit album? Wow.. Dit is weer zo'n plaatje dat Metheny maakte in een overgangsfase tussen de ene bezetting van zijn groep en de andere bezetting (te horen op het live-album Travels).

Het is het eerste album waar op er een element van zang (door percussionist Nana Vasconeelos) word toegevoegd aan de muziek van Metheny, een element dat op zijn latere albums in de jaren 80 veel verder word uitgewerkt.

Het titelnummer is bijna een soort van ambient-jazz te noemen. Erg mooi, hoewel de live-versie van het live-album Travels wat meer impact heeft.

avatar van frankmulder
3,5
Dat eerste nummer is inderdaad een soort ambient jazz, maar af en toe sleept het een beetje (duurt het te lang voor er weer wat gebeurt). Ik zal de Travels-versie nog eens proberen.

Lyle Mays speelt geweldig in Ozark; echt zo'n nummer waar je blij van wordt.

Verder vind ik "It's For You" (de telefoon op de cover is een grapje, en hoort bij deze titel ) geweldig. Om de een of andere reden vind ik dat strummen op een gitaar altijd mooi uitwerken (nou ja, in ieder geval bij de muziek van Metheny).

Het laatste nummer hoeft dat weer niet zo erg van mij; wie zit er nou te wachten op Amazing Grace... Nou ja, als geheel dus een prima album met wat minder stukjes maar ook een paar heel mooie uitschieters. 3,5*

avatar van Broem
4,0
Afgelopen week een aantal 2e hands lp's gekocht bij mijn vinylboer van Pat. Ben een groot fan van Pat en heb zijn hele oeuvre op cd. De laatste jaren ook de vinylversies aan het binnenhalen. Ben altijd verzot geweest op het ECM label en dat betaald zich uit. Klinkt werkelijk subliem. Dit album met Lyle Mays en Nana Vasconcelos kenmerkt het typische Pat geluid met de prachtige arrangementen die hem bekend hebben gemaakt. Het percussiewerk van Nana maakt het album erg frivool. Kant A kan wat mij betreft niet lang genoeg duren. Typisch een nummer waar Pat met zijn jazz fusion een klein beetje de progrock kant opgaat zonder ergens uit te barsten of te blijven hangen in 'gepiel'. Heerlijk. Zijn hommage op kant 2 aan Bill Evans (overleed tijdens de opname van dit album) is zeer de moeite waard. Een icoon.

avatar van iggy
4,5
Ruim 20 minuten naar een nummer te mogen/moeten luisteren is best wel lang. En wat mij betreft had er ook best wel wat afgekund. Maar tjee er staan ook wel erg veel prachtige en mooie dingen op. Een harp die niet eens klinkt als een echte harp. Falls is dreigend. Falls is meeslepend. Falls is relaxt. Maar iets te lang.
Mooi dat Ozark bijna geheel gebouwd is rondom de open piano akkoorden van Mays. Pat die er een beetje omheen danst. Al met al een zeer mooi luchtig nummer zeker na het heftige Falls.
September Fiftheenth laat me hier en daar aan Prince zijn Sometimes It Snows In April denken en vooral voelen. Maar dan instrumentaal. Wat een nummer!
It's For You. Een typisch klasse nummer van Pat. Mooi ingetogen gespeeld. Luisteren en zwiegen!
Estupenda vind ik dan weer helemaal niks.

avatar van Broem
4,0
Hey Iggy. Top. De interesse voor het werk van Pat op MuMe is vrij mager. 34 jaar jong dit album. Knap gemaakt.

avatar van DeWP
3,5
Inderdaad, het eerste (en lange) stuk van het album is echt prachtig. Muziek dat in geen enkel hokje past, daar hou ik wel van.

avatar van ZAP!
Kwam hier terecht doordat de titel meerdere malen voorkomt in The Ice Harvest (2005) en omdat ik het wel een intrigerend tekstje vind, plus dat ik wel es wat meer van Pet Metheny wil proberen. Kon 'm op YT niet vinden, maar nu wel 'elders'.

Begint heel leuk met het lange, meest wat zweverige titelnummer, met gelukkig genoeg afwisseling om te blijven boeien en naar het einde toe is er wat meer mysterie en spanning. 'Ozark' is 4 minuten van het soort pianoriedelen dat ik op z'n tijd heel goed kan waarderen, maar toch hoop ik dat het niet de hele plaat zo doorgaat. 'September...' indiceert dat dat niet het geval zal zijn, een erg fijn en stemmig nummer met aanvankelijk een prominente Spaanse sologitaar (nog altijd één van mijn favoriete instrumenten), maar halverwege neemt de piano het over. In '"It's for you"' zweeft het aanvankelijk gewoon verder, maar bouwt op het einde wel op naar een soort van climax(je). De afsluiter zweeft wederom, maar de zang (verder geen zang op deze plaat, btw) bevalt me daar niet bepaald...

...maar omdat dat maar een korte track is, toch krap ****.

Gast
geplaatst: vandaag om 23:43 uur

geplaatst: vandaag om 23:43 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.