Foals - Antidotes (2008)

Stemmen dan! Het gemiddelde is veel te laag.

oke

Ik heb het ook in men top 10 gezet zelfs. meschien extreem maar dit album doet het echt voor mij. het mist alleen de emotionele diepgang die ik ook in muziek zoek. maar ach je kan niet alles hebben

De Supermayer remix van Olympic Airways die Nuno Dos Santos regelmatig draait

Die is vet ja. Had-ie ook zijn Foals-shirt aan?
Ik vind Glaciers (b-kantje ofzo) het beste nummer van Foals.

Haha ja. Hij hoefde er alleen maar op te wijzen toen mensen achter elkaar kwamen vragen welke track het was. Dit moet trouwens ook iets over het volume van z'n garderobe zeggen

Ik vind dit erg goede en vooral verfrissende muziek. Voor de liefhebbers (maar eigenlijk ook voor de niet liefhebbers) check Foals - Foals - LA BLOGOTHEQUE
Prachtig hoe ze daar Olympic Airways doen

Zo, dat klinkt meteen heel anders. Best leuk voor een keer. Toch, geef mij maar de opzwepende drumbeats en funky basslijnen erbij

Klopt, maar het is wel een gaaf filmpje

Het stuk van track 4 t/m track 10 vind ik na ettelijke malen luisteren erg goed. De eerste drie nummers en de laatste paar nummers vind ik beduidend minder. Daarom toch maar geen 4.0.

Ik kan toch wel erg uit mn dak gaan bij The French Open. Het begin is wel irritant, maar richting de climax wordt het toch wel spannend

Nu ik mijn interesse voor Britse rock weer terug begin te krijgen, lijkt dit me wel een geschikt bandje om weer bij te beginnen. Maar hoe zou je dit kwalificeren? Loungedancerock? Kent iemand bands met een soortgelijk geluid? (Die zijn er ongetwijfeld...)

Battles?

Met in de verte een beetje Bloc Party.

Maccabees

Maccabees niet bepaald?

Hmm. Bedankt. Battles kan ik met een ferme omweg nog wel ingekomen (vergelijk Olympic Airways met Tonto), en bij een nummer als Electric Bloom zie ik de parallel met Bloc Party ook zeker wel, alhoewel ik daar niet zoveel over kan zeggen, omdat ik hun laatste plaat niet ken (te zoet-electronisch voor mij, ik zweer bij Silent Alarm), maar The Maccabees hoor ik hier ook niet bepaald in terug. Dat vind ik trouwens sowieso geen bijzondere band. Ik zat eigenlijk ook verder terug in de tijd te denken met mijn vraag naar gelijkende bands. Zou Foals bijvoorbeeld één voornaam muzikaal voorbeeld hebben? (Niet dat dat hoeft te betekenen dat ze net zo klinken; kijk naar Coldplay, die Radiohead hun grootste voorbeeld noemt, met afstand.)

Ik vind het zelf wel lijken op Crystal Castles, maar dan organischer en vaker met vocalen. Dat is tamelijk vergezocht, dus stelde ik een open vraag...

Ik vind dit album overigens beter dan ik aanvankelijk had gedacht. Het gaat vooral langer mee dan veel andere ontspannende en tegelijkertijd catchy 'rock'. Bovendien is de muziek geïnspireerder dan de naam, ook al zou daar best een goed idee achter kunnen zitten. Ik moet wel zeggen dat het allemaal behoorlijk hetzelfde klinkt.

Ik zie de vergelijkingen met Bloc Party / The Maccabees ook niet meteen. Met Battles zie ik net als Sjaak ook nog wel 'iets', al is het weinig. Doch Sjaak, Crystal Castles ?
Dat is voor mij (uitstekend) Nintendo-gebliep. Als ik een gelijkenis tussen Crystal Castles en Foals zou moeten opnoemen is dat er bij Foals dus ook vaak hoge noten (ofte gebliep) te vinden zijn.

Wat betreft de springerige gitaarriedeltjes lijkt is het goed vergelijkbaar met Wild Beasts. Jammer genoeg (oh ja?) houdt het daar ook meteen op. Dit is namelijk veel hoekiger en stukken minder slepend. Opgewekter ook.

Ik doe ook een duit in het spreekwoordelijke zakje: bloc party vs battles en een scheutje modest mouse.

Geweldig goed album dit. Heeft zelfs een plekje in mijn top 10 weten te bemachtigen

Zeker Dodos proberen. Erg vergelijkbaar vind ik en zeker even goed.

Een héle verre verte..

Na een eerste keer beluisteren reeds goed bevonden, fris en monter .. leuk album van Foals, kijk al uit naar hun optreden in Botanique eind november

Na een eerste luisterbeurt staat dit me wel aan. Kan me zeker wel vinden in de Bloc Party vergelijking; al vind ik Foals veel opgewekter, speelser klinken. Maar dergelijke complexe drumpartijen en de hoekige gitaarlijnen zijn ook zeker te vinden bij BP. Goed, Antidotes nog maar eens een beurt geven.

Een leuk brit-/indie pop bandje. Aanstekelijk en fris, maar tegelijkertijd ook weinig nieuws onder de zon. Gelukkig zijn ze met hun tweede album een iets andere richting opgeslagen, waardoor ze meer een eigen geluid hebben gekregen. Toch is dit album zeker drie en een halve ster waard.

Balloons heeft iets weg van PiL - this is not a lovesong.

Dit debuut van Foals is voor mij een lekker tussendoortje en blijkt een stuk beter te zijn dan de 2,5* die ik eerder gaf. Met geweldige nummers als Red Socks Pugie en Big Big Love is qua stijl al iets te horen wat in de buurt komt van de volgende plaat (Total Life Forever). Met Cassius en The French Open is een meer gedreven en krachtige Foals te horen en ook dat bevalt uitstekend. Op een paar mindere nummers na (Tron en Like Swimming) is er weinig op dit album aan te merken.

Na aanleiding van dit album kaartjes voor het concert in Utrecht besteld, hoop wel dat ze hier wat van spelen. Vooral Electric Bloom en Two Steps Twice zouden me heel erg blij maken.

Je hoeft je geen zorgen te maken dat ze hiervan geen nummers spelen, dat doen ze zeker wel. In Paradiso deden ze dat al en op Lowlands ook weer, toevallig ook de twee nummers die je opnoemt. En als het goed is Two Steps Twice het laatste nummer van de set.

Ik zou hier enigszins hetzelfde verhaal als bij de rest van hun albums kunnen posten. Ik waarder de eigenzinnige sound van Foals, best innovatief, maar een heel album lang houdt het mij moeilijk geboeid.

Voor de geïnteresseerde onder ons.. Er komt een gelimiteerde versie van Antidotes aan.

Antidotes (Lim 3000)