Jonas Hellborg - Aram of the Two Rivers (1996)

Hm hm, deze kregen we als bonus bij de jazz-albums van de week. Eerste keer beluisterd. Niet echt jazz, maar dat was al aangekondigd en wat zou het ook. Maar avantgarde hoor ik er niet in (misschien in Zweden wellicht ) en voor ´wereld´ ben ik nogal kieskeurig. Slecht is het zeker niet maar vooralsnog niet interessant voor me binnen de wereldmuziek die ik al ken. Als keuze vind ik het wel een goede zijstap. Er is heel wat NoordAfrikaanse jazz of op zijn minst muziek die gemaakt wordt in de jazztraditie als je improvisatie maar als het belangrijkste kenmerk ziet.

Maar hier en daar zeker sterk gitaarspel en we proberen het gewoon nog een keer.

Inderdaad, een straf werk is dit. Ik heb het toch een aantal keer moeten beluisteren om me wat dichter bij de muziek te brengen.
Deze artiesten spelen met hun hart en de virtuositeit van Hellborg voegt daar nog een vleugje kracht aan toe. Ik vind de stukken waarbij de basgitaar naast de percussie vloeit prachtig. Met dat trekken aan die snaren lijkt het op een soort melodische percussie. Heel knap is dat.

Als bassist hoor ik graag een bruut stukje baswerk en dan kom ik hier duidelijk aan mijn trekken. Deze kerel beheerst de basgitaar onwaarschijnlijk goed en bouwt een lekkere stroom met de percussie. Ik krijg alleen gruwelijk jeuk van die jankerige fluit...

Wat een heerlijk opzwepende plaat! De enigzins doffe trommels en de beatring-gevallen maken een lekker contrast met het afwisseld tokkelen en plukken/trekken aan de snaren. Komt daar nog eens een fluit bij die het midden-oosten sfeertje af maakt. Hoewel ik dat midden-oosten sfeertje niet altijd even goed vind vallen, doet dat het hier wel.

Heerlijke plaat! Wat mij betreft het grootste succes uit de JAVDW-serie tot nu toe (sinds ik meedoe). Dit is genieten van begin tot eind; het begint al met die eerste toon, en de stilte erna; dit geeft alvast een mysterieuze sfeer, en ook de rest van de bas is natuurlijk super. Dan is er de geweldige percussie, en ook die "jankerige fluit" die het geheel helemaal afmaakt; prachtig vind ik het. 4,5*

Alleen jammer dat hij niet meer te koop is!

Hier te koop.

Ah, is hij er weer; bedankt! Ik was misleid door het bericht op amazon: "This item has been discontinued by the manufacturer."

Volgens mij is dit een geslaagd bonusalbum Ruud

een heel leuk album inderdaad.

Hij valt beter in de smaak als ik ooit had verwacht.

Hoor ik nou goed tsjirpende krekels in Aram of Zoba?

? hoezo, Z'n moeilijk album is dit toch niet.
En erg rechtlijnig of geneuzel is dit ook niet.
dus waarom had je het verwacht?

Omdat het anders is als "normale" muziek, en het wijkt ook nogal af van wat de JAVDW club normaal verspreid/beluisterd.

Ik heb dit album gisteren met de post binnengekregen. Bardo Records rekent geen verzendkosten, en ook de prijs van de cd is redelijk schappelijk; wat houdt u nog tegen?

Het is in elk geval een erg mooie cd (hoewel de verpakking niet bijster interessant is, maar het gaat om de muziek). Nu ik hem wat aandachtiger (en in stilte) heb beluisterd, viel me ook op dat er na die eerste bastoon geen stilte valt, maar in de verte nog een of andere instrument te horen is; dat maakt het nog mooier. Aan dit album zal ik nog veel plezier beleven. Bedankt Ruud!

Ik loop alweer een goeie maand achter de feiten aan, maar ben blij dat ik even de tijd heb genomen om Jonas Hellborg en zijn stevige basbesognes te proeven. 'Aram of the Two Rivers' is rustig ronddobberen op een duidelijk Oosters getint klankenpalet, en af en toe opschrikken bij geweldige lyrische passages of intens getokkelde lijnen. Een klein uurtje vind ik voorlopig nogal lang, maar daar kan verandering in komen.

Ook wat mij betreft een goede keuze.

Magnefieke plaat vind ik dit! Hoewel ik er maar moeilijk een vinger op kan leggen wat het nou precies is of wat het met me doet. Heb 'm ook al een tijdje binnen via Bardo. Had gehoopt op wat werelds artwork, maar het blijft bij de steengoeie muziek. Nu blijft ook mijn beeld van een kampvuursessie behouden, misschien is dat maar goed.

Het gepluk van Hellborg verrast me keer op keer weer. Hoe kun je nou zoveel melodie halen uit een bas? Nou ja, dat het kon wist ik dankzij die andere gast (Jenny-Clark) waar ik moeilijk iets over kan zeggen, maar die me wel nog altijd fascineert. Misschien is het wel de bedoeling dat je over muziek waar je stil van wordt, niks zegt. In dat geval kun je deze post als niet verzonden beschouwen.

Viersterrenprachtig.

Dan bedenk je je anno 2015 nog eens dat deze prachtige muziek werd gemaakt op een plaats (Damascus) waar momenteel alles in puin ligt. Schrijnend is zoiets!