Jaga Jazzist - A Livingroom Hush (2001)

animal chin, airborne, midget. Deze nummers schieten eruit, de rest is ook erg goed, daar niet van . 4*, net geen 4,5. The Stix, het plaatje dat ze daarna hebben gemaakt krijgt dat wel.

Lekker sfeervol, Hip-Hop/Jazz-achtig plaatje.

Wow, wat ben ik blij dat iemand me deze liet horen nadat ik als eerste het tegenvallende The Stix had gehoord! Dit album heeft even wat groeitijd bij me nodig gehad, maar ik vind hem nu super. Het tempo zit er lekker in, met nauwelijks tijd tussen de tracks, en er zit een flinke dosis humor in (die ook mooi uitgebeeld wordt in de clip van Animal Chin ). Dit album krijgt ... 5***** van mij!

Vind dit toch wel een byzonder plaatje. Lekker sfeervol. Dat eerste nummer ragt er echt in. Een erg leuke keuze frank.

Animal Chin is erg goed ja.. voor de rest ook leuk, maar het mag van mij wel iets harder en sneller enzo.. Wat mij betreft hangt het nu een beetje tussen The National Bank en Shining in... en Shining doet voro mij het hardere beter en The National Bank het rustige beter...

Toch zijn er zeker leuke dingen op deze plaat te ontdekken en zal ik hem ook zeker vaker draaien ... Ook What We Must vind ik trouwens erg goed van ze.

Niet meteen het soort muziek dat je verwacht bij een jazz-album van de week, maar zeker een heerlijke plaat vol verrassingen. Mooie keuze, frankmulder!

(Uitgebreide recensie volgt nog.)

Komt op mij merendeels over als een over-geproduceerde en bedachtte plaat, de retrosound en krijsbestuivingen uit allerlei andere genres doen het aardig, maar de plaat mist voor mij toch passie.
Gelukkig kent de plaat ook briljante momenten als er echte solos worden gedaan, dan gaat de saxofonist/clarinetist goed uit z'n dak, dit gebeurd echter te weinig waardoor m'n gedachten toch gaan dwalen naar "Wat zal ik nu eens opzetten (want dit ben ik zat)".

De trompetist uit deze band, Mathias Eick, heeft een fraaie soloplaat uit op ecm; eenstuk meer jazz, maar ook een stuk rustiger

Leuk voor de variatie, deze en daarom een goede keuze. Afwisseling is er wel met de breakcore-ritme´s (al de derde keer in het JAVDW) die eigenlijk best goed passen in de jazz. Maar ook hoor ik nostalgia-geluiden in nummers 8 en 9, die hier en daar erg doen denken aan soundtracks van slechte seventies TV series. Had van mij niet gehoeven.

Going down is voor mij het beste nummer. Plaat is als totaal verfrissende crossover maar is me te wisselvallig in kwaliteit. Er zijn weinig momenten waarop je echt wordt meegenomen.

Vandaag ‘A Livingroom Hush’ nog maar eens ter hand genomen, en de emotionele impact was deze keer nog groter. Het is opzienbarend hoe de mensen van Jaga Jazzist er moeiteloos in slagen om, via het eenvoudige procedé van contrasterende lijnen en harmonische onderbouw, hun nummers steeds tot een afgewerkt product weten te brengen, een waar orgelpunt. Charmant is bovendien dat het album niet eindigt: telkens ligt er een nieuw verhaal klaar, een nieuwe structuur, een nieuwe kans om muziek als (haast beeldend) medium te exploreren.

Wat maakt deze muziek zo pakkend? Dat laat zich niet zo eenvoudig aanwijzen. Zoals gezegd zit alles heel goed in elkaar en daarenboven valt elke noot perfect, vandaar dat blabla’s commentaar (een over-geproduceerde, “bedachte” plaat) niet geheel uit de lucht valt. Persoonlijk heb ik daar echter geen problemen mee, zolang er genoeg spontaniteit en transparantie in zit – en dat is hier gelukkig wel het geval.

Opvallend is, wat mij betreft, hoe uniek deze sound is in het hedendaagse jazz-landschap – ofwel ben ik, met mijn beperkte referentiekader, te voorbarig. Onlangs werd ik immers sterk geïntrigeerd door jazz met elektronische impulsen, en het aantal artiesten dat verstrikt raakt in een typische “acid”-gevoel laat zich niet op beide handen tellen. Jaga Jazzist is, in tijden waarin electro-jazz niet meer schijnt te betekenen dan een voorgekauwd klanktapijt onder wat makke improvisaties, een welkome afwisseling. Ja, hier spreekt een verliefde user, wiens begeerte voor vanavond werkelijk gestild is...

Geweldige review, unaej!

Ook de anderen bedankt voor hun reacties op dit 'jazz-album van de week'.

Bazenplaat! NINE LICKS: Wie // Jaga Jazzist, Noorse symbiose van jazz en... - ninelicks.nl