Aquila
In tengenstelling tot de horrible voorganger "Skin" is dit in alle aspecten een solo album. Hammill met alleen een keyboard en een computer (Hammill speelt het hele album met zijn rechter hand over de linker heen (iets dat je bij piano les meteen verboden wordt:)). Op toetsen vind ik Hammill altijd het best tot zijn recht komen. Dus dit album is een van mijn favorieten. De nummers dan toch vooral, het hele album achter elkaar valt me soms wat zwaar. Zijn stem is uitmuntend, evenals de teksten. Alleen in de voice dubs ("Too Many of My Yesterdays" bijv. ) is het soms wat te veel van het goede. De rest is uitstekend (met een uitzondering) en het eindigt met een rustig en liefdevol slaapliedje.
highlights: Other Old Cliches, Silver, Empire of Delight
lowlight: Beside the one You Love