Hieronder mijn recensie die ik schreef voor
Hiphop Leeft:
Long Range is het debuutalbum van Fakts One, de producer die vooral bekend is als lid van The Perceptionists. Binnen deze groep, die verder bestaat uit Mr. Lif en Akrobatik, was hij op het album Black Dialogue verantwoordelijk voor slechts een drietal beats, een wat magere hoeveelheid voor een voltallig lid van een crew. Wel wist hij zich hierop te onderscheiden met het sterke 5 O'Clock, dat met succes een toegankelijk geluid in de groep gaf.
Voor 'solo'debuut Long Range wordt Fakts One (echte naam: Jason Goler) vergezeld door een waslijst aan grote en minder grote artiesten uit de hiphopwereld. Zo geeft de aanwezigheid van namen als J-Live, Little Brother en de Boot Camp Clik te kennen dat we hier te maken hebben met een gevestigde producer binnen de underground. Er zijn op het album geen twee tracks met dezelfde bezetting, en gezien de veelal diverse achtergronden van de gastartiesten komt het er voor de producties op aan om voor coherentie te zorgen.
Na intro Ridin' Dirty, waarop Fakts One enkele scratchkunsten vertoont, is het de beurt aan Little Brother om het album met Grown Folks daadwerkelijk af te trappen. Ondanks een zorgvuldig bij Little Brother passende beat, valt het nummer niet al te zeer op. Het is echter wel bijzonder solide en aangenaam voor op de achtergrond. Terwijl de bescheiden voicesample uit de soulhoek in combinatie met de bass garant staan voor een degelijke instrumentatie, had dit nummer absoluut niet misstaan op een gemiddeld Little Brother-album.
Ook op het hieropvolgende Life Music is dit patroon duidelijk hoorbaar. Een beat die sterk aansluit bij de rappers, maar ze net niet naar een hoger niveau weet te tillen. Op OK is het de beurt aan Outerspace en King Syze, beiden deel uitmakend van Babygrande-collectief Army of the Pharaos. Hoewel deze heren inhoudelijk eens te meer niets te melden hebben, is de beat een prettige bodem voor een ongenuanceerde brag & boast-track die de knulligheid van vooral het refrein deels doet vergeten. Fakts One profileert zich hier als meer dan een doorsneeproducer, door het nummer - dat gedoemd is om als nummer dertien in een dozijn afgeserveerd te worden - een aangename luisterervaring te maken.
Terwijl de Boot Camp Clik een zwaar pompende beat voorgeschoteld krijgt die hun stijl ondersteunt, moet J-Live het doen met een wat meer bescheiden begeleiding, waarin een licht melancholisch tintje schuilt. Precies hetgeen dat deze rapper nodig heeft om een gedegen track af te leveren, wat hij met gemak doet. Eenzelfde stand van zaken blijft het hele album voortduren: schappelijke beats die de aanwezige rapper knap ondersteunen, tevens aanvullen, maar hem ook weer niet boven zichzelf doen uitstijgen. Het album heeft geen verhaal, maar is een verzameling op zichzelf staande tracks, die goed zou dienen als label-promo, mochten alle gastartiesten op hetzelfde label terechtgekomen zijn. Ook kan Fakts One zonder het nummer stuk te maken tegen het eind van het nummer een tempowisseling of volledig andere beat een track inwerken, zoals hij doet op Born for This en vooral Selfish.
Beste nummer van het album is Longevity, een samenwerking met Rasco, Planet Asia en Shakes Da Mayor. De hoge kwaliteit hiervan heeft er grotendeels mee te maken dat de aanwezige rappers precies de artiesten zijn die het beste aansluiten bij de stijl van de producer. Op een zweverige, sterk aanwezige beat, zoals vaker op het album voorzien van een portie goed ingepaste scratches, halen rappers en beatmaker het beste uit elkaar. Helaas is het toch ook niet meer dan goed, omdat het zich in stijl totaal niet onderscheidt van het grote deel van de artiesten uit deze relatief toegankelijke undergroundhoek. Maar al met al is het opnieuw een vooral heel degelijke albumtrack.
Het was misschien beter geweest als alle nummers van Long Range op soloalbums van de dienstdoenende gastrappers hadden gestaan. Fakts One is een goede producer en levert immer degelijk werk af, waarbij er goed rekening mee wordt gehouden wie de microfoon hanteert. Omdat het echter ontbreekt aan duidelijke samenhang, wordt niet het onderste uit de kan gehaald. Fakts One is als producer licht bovengemiddeld, maar zou er goed aan doen om een album te maken met één MC, die ook op zichzelf de moeite waard is. Hij is in zijn beste doen in staat om in samenwerking met bijvoorbeeld Mr. Lif of misschien zelfs een avontuurlijkere rapper als Aesop Rock een moderne klassieker te maken door zijn vaardigheid zich volledig in dienst van de rapper op te stellen en rekening te houden met diens stijl. Long Range is echter absoluut geen klassieker door het ontbreken van coherentie en uitschieters, maar het is wel een vermakelijke verzameling aardige tot goede en op zichzelf staande nummers. Dit alles resulteert in een prettig tussendoortje en vooral een prima visitekaartje, dat Fakts One vestigt in de subtop van de producers, maar helaas op zichzelf staand geen potten kan breken.
3*