Foreign Beggars - The Asylum Agenda (2008)

Erg geslaagd album van Foreign Beggars. Mooie producties en een dito lijst aan gastartiesten die allemaal een steentje bijdrage aan een sterk project. De laatste dagen ben ik verslaafd aan de track Hold On.

Hit That is overigens ook een erg verslavend nummer, met een dope beat en de combinatie frans/engels doet het ook erg goed.

Het album begint helaas met een nummer dat niet echt uitnodigt om verder te luisteren. Het nummer is niet echt slecht, wel erg suf, zelfs saai. En dan komt Hold On, wat gelukkig alle vermoedens en vooroordelen over het album met 1 vinger wegzweept. Toch vind ik dit zeker niet het beste nummer. De erg kort geknipte piano-sample vind ik maar lelijk klinken, en dat rappertje met die hoge stem vind ik een beetje irritante stem hebben, maar gelukkig klinkt degene met het zware accent wel lekker. Het volgende nummer vind ik wat flauw, maar gelukkig is Where Did the Sun Go? wel erg mooi. Het is een erg gevoelig nummer, maar toch vind ik het niet zeikerig. En die fluisterstem die je steeds hoort is aandoenlijk, maar wel erg mooi. Het nummer dat hierop hierop volgt is mij niet bijgebleven.

In It for a Minute is zonder twijfel het mooiste nummer op het album. vooral die langerekte piano is als een warm bad op het oor. De zangeres verleidt je terwijl je in het bad zit te genieten. Oei, en toen waren er ook nog heren bij. Die vervelende - met die hoge stem - is er ook bij. Oprotten jij, ik wil met haar genieten!

Het nummer dat hierop volgt heeft een wat western-achtig sfeertje, wat word versterkt doordat er Mexicaans - Althans, dat denk ik - wordt gerapt. Even snel afdrogen dan, en dan oppassen dat de kots niet te snel op komt borrelen. Zo slecht - 2nd Hand Contraband! Hit That (Gash) lijkt door de energieke productie leuk, maar ontpopt zich in een nummer dat eigenlijk maar flauw is.

De gangsters komen ook nog even lang in Slow Broilded Ilk. Dikke productie, donkere raps, dure Lamborgini's en 10KG Bling Bling oorringen. Dit nummer bevat het, afgezien van die laatste 2. Maar dan nog vind ik het nummer suf. Gelukkig kan ik op mijn Nike's wegrennen voordat ik word verleid door de Bling Bling die ik niet zie. Gelukkig helpt Bollocks mij, door het nummer ga je spontaan harder rennen. Maar na al dat rennen raar ik vermoeid – pfff hijg - even uitrusten. Gelukkig snapt het album dat ook.

Astroscience en What Goes Up zijn beide parels van nummers. Die eerste heeft een productie van Killa Instinct waar Dälek wat aan zit te klooien. Erg druk, en drukkend dus, maar wel erg mooi. Helaas vind ik de raps in dit nummer wel zwak, en vooral wanneer er effecten op de stem worden gezet klinkt het nergens naar. De tweede is noch donkerder, maar dan op een andere manier. Het doet wat denken aan Dead Poet (& Wildcard) qua productie, maar ook omdat ze beide langzame, dreigende raps hebben en ook beide gebruik maken van flutloze flutrefreintjes. Dat laatste nummer is gewoon kut, het kan zo op "Chill-Out 73 - Summer Edition ".