Leila - Blood, Looms and Blooms (2008)

Uitstekende electronic, mooie donkere sfeer wordt er neergezet en de spanning in de nummers wordt goed opgebouwd. De zang is vaak vaag, maar op zijn tijd hou ik daar ook wel van.

Na 2 keer draaien: 4* en mss wel meer.

Sluit me hierbij aan. Vind dit een spannende, intrigerende plaat - met name het tweede deel, vanaf track 7. Heel bijzonder ook hoe totaal anders de vocals van Martina Topley Bird klinken dan op (haar eigen album): http://www.musicmeter.nl/album/122028

Voor vinyl: mooi uitgevoerd artwork. Grappig, toen ik bij A****n zocht op Leila, kreeg ik zo'n 30 hits, waarvan zo'n 5 voor Leila K. Zoeken op titel is dus handiger daar.

geen volk op pukkelpop..maar wel electronica naar mijn smaak!

hele vette plaat, eerste luisterbeurt was wel een aparte luisterervaring, nogal vreemde electronic, wel echt iets voor Warp, en uiteindelijk na meerdere keren luisteren is het ook echt een geweldig creatief tripje.

Bij de vorige Leila plaat schreef ik dat het niet echt mijn muziek was. Maar toen ik deze cd voor een paar euro zag liggen, toch maar meegenomen. En eerlijk is eerlijk, nog steeds niet echt mijn muziek, maar ik word wel meegenomen met deze plaat. Het heeft 8 jaar geduurd voordat deze Iranese opnieuw een plaat maakte. In deze tussentijd verloor ze beide ouders en stond haar hoofd niet naar muziek maken. Maar ze komt met deze plaat wel sterk terug. Ik heb heel wat recensies op internet bekeken en wat opvalt dat men geheel verschillende omschrijvingen doorgeeft. Een bloemlezing : Leida neemt ons mee in haar pretpark, waar verschillende attracties op ons te wachten staan, een LSD reis door een sprookjes bos, Leida als magiër die in haar toverdrank van allerlei invloeden verwerkt, Leida die ons meeneemt naar haar magische wereld. En inderdaad allerlei soorten muziek passeren de revue, allerlei invloeden zijn te horen, je wordt meegenomen op een bizarre trip.Een recensent raadt aan juist niet met een koptelefoon dit album te beluisteren, via de boxen is het al bizar genoeg. Ergens herken je het bizarre van Björn er wel in, ze was een aantal jaren toetseniste van haar band. Leida heeft een aantal gast zangers en zangeressen uitgenodigd, waaronder haar eigen zus, maar ook een operazangeres. Volgen jullie het allemaal nog ???
Het is in ieder geval geen dance album, trip hop, dub is aanwezig, maar ook allerlei world invloeden , klassiek, soul etc. Met weinig te vergelijken.
Geen album wat je zomaar op zet als achtergrond muziek, een album waar je voor moet gaan zitten en moet ondergaan. Ondergedompeld in Leila's wereld,in Leila's dromen en nachtmerries. Het mooi uitgegeven hoesje past wonderwel bij deze muziek. Er staat zelf een cover van the Beatles op Norweigian Wood, maar je moet wel goed luisteren dit erin te herkennen. Lang niet iedereen kan deze versie trouwens waarderen, voor Beatles puristen moet het een gruwel zijn...Maar creatief is het zeker.