Tyrone Washington - Natural Essence (1967)
mijn stem
9 stemmen
3
geplaatst: 18 januari, 19:36 uur
Met: Tyrone Washington (tenorsax); Woody Shaw (trompet); James Spaulding (altsax, fluit); Kenny Barron (piano); Reggie Workman (bas); Joe Chambers (drums)
Het overkomt me niet elke dag dat ik de eer heb om het aantal stemmen voor een plaat op Musicmeter te laten verdrievoudigen. Zo heb je nog rendement van een virtueel jazzavondje.
Gelukkig vonden de overige deelnemers mijn tip wel te verdragen, al gaf niemand hoger dan 3,5*. Ik kan er zelf wel 4* aan kwijt, maar het ligt dan misschien ook wat meer in mijn straatje.
Another forgotten jazz hero: Tyrone Washington (*1944) bracht tot dusver (kennelijk leeft hij nog) als bandleider slechts drie platen uit, en speelde als sideman op nog een handvol. Daarna verliet hij de muziek om (volgens de geruchten) zijn leven te wijden aan de Here.
Dat de jazzwereld daarmee een sterke saxofonist is verloren, laat Washington horen op deze zes originals, sterke maar voor die tijd niet enórm wereldschokkende hardbop/postbop-composities waaraan de solo's het meest opvallen.
De bandleider steelt zelf de show, en weet vooral op de tweede helft van de plaat regelmatig mijn oren gespitst te krijgen met technisch hoogstaande, emotioneel geladen solo's. Hij weet een vergelijking af te dwingen met de grote tenorsaxofonisten van de jaren zestig, en tóch redelijk origineel te klinken: knap! Achter hem speelt een sterke band, waar vooral een relatief jonge Woody Shaw, en de onvolprezen Reggie Workman positief opvallen.
Lekker plaatje dus voor fans van jaren zestig-postbop, Jackie McLean, Eric Dolphy, Wayne Shorter, enz.
Het overkomt me niet elke dag dat ik de eer heb om het aantal stemmen voor een plaat op Musicmeter te laten verdrievoudigen. Zo heb je nog rendement van een virtueel jazzavondje.
Gelukkig vonden de overige deelnemers mijn tip wel te verdragen, al gaf niemand hoger dan 3,5*. Ik kan er zelf wel 4* aan kwijt, maar het ligt dan misschien ook wat meer in mijn straatje.
Another forgotten jazz hero: Tyrone Washington (*1944) bracht tot dusver (kennelijk leeft hij nog) als bandleider slechts drie platen uit, en speelde als sideman op nog een handvol. Daarna verliet hij de muziek om (volgens de geruchten) zijn leven te wijden aan de Here.
Dat de jazzwereld daarmee een sterke saxofonist is verloren, laat Washington horen op deze zes originals, sterke maar voor die tijd niet enórm wereldschokkende hardbop/postbop-composities waaraan de solo's het meest opvallen.
De bandleider steelt zelf de show, en weet vooral op de tweede helft van de plaat regelmatig mijn oren gespitst te krijgen met technisch hoogstaande, emotioneel geladen solo's. Hij weet een vergelijking af te dwingen met de grote tenorsaxofonisten van de jaren zestig, en tóch redelijk origineel te klinken: knap! Achter hem speelt een sterke band, waar vooral een relatief jonge Woody Shaw, en de onvolprezen Reggie Workman positief opvallen.
Lekker plaatje dus voor fans van jaren zestig-postbop, Jackie McLean, Eric Dolphy, Wayne Shorter, enz.
0
geplaatst: 18 januari, 22:35 uur
6 stemmen in 2 dagen? Virtueel jazz avondje met mume vrienden gehad? Ik heb duidelijk iets gemist...
Leuk om weer een volslagen onbekende naam te lezen, begeleid door een band met louter fantastische namen, vooral de bijdrage van Woody Shaw maakt me benieuwd naar deze plaat. Leuk!
Leuk om weer een volslagen onbekende naam te lezen, begeleid door een band met louter fantastische namen, vooral de bijdrage van Woody Shaw maakt me benieuwd naar deze plaat. Leuk!* denotes required fields.
* denotes required fields.