Ras Kass - Institutionalized Volume 2 (2008)

Zo, hij staat er eindelijk op.


Album van het jaar.

Ik dacht dat dit een plaat was in de trend van ''street album'' e.d. The Autobiography of John Austin zou namelijk zijn nieuwe plaat worden.

Een street album is meestal een mixtape maar dan wel met nieuwe beats. Vaak geeft de artiest ook niet de volle 100% (althans, dat heb ik ervaren).

Dit, integendeel, klinkt gewoon als een volwaardig album (behalve de twee Namebrand tracks op het einde). Ik vind hem zelfs sterker dan Soul on Ice en Rasassination.

Zonde dat de man nog nooit een echte classic heeft gemaakt, terwijl het toch één van mijn favoriete artiesten is. Hier komt 'ie toch een heel goed mee in de goede richting.

Ras Kass heeft me echt doen verbazen met dit album. Ik dacht dat hij even het rappen verleerd was, hij kon me een tijd lang niet boeien. Maar met dit album, laat hij op de sterke beats wel degelijk zien dat hij veel in zich heeft. Eindelijk producties die bij hem passen met als hoogtepunt voor mij Behind The Musick. Tekstueel gezien kan het nog wel een stuk beter.

Ik vind het album wel aardig, staan best leuke nummers op, maar het dringt ook nog niet echt tot me door.
Verdient nog wel wat luisterbeurten - mede omdat ik het album ga recenseren
Het is trouwens wel fijn Proof weer eens te horen op een nummer, klinkt wel lekker. Dat Black Sabbath stukje in Ironman Thug is ook cool

Is dit nou een album of mixtape ? want ik las dat ergens en ben nu zeer in de war.

Volgens mij gewoon een volwaardig album hoor. Ik zal wel even kijken of er iets in de booklet staat ofzo.

Zijn trouwens allemaal nieuwe beats en er is nergens een dj te bekennen.

EDIT: Nope, er is niets te bespeuren op de hoes wat ook maar een hint moet geven naar een mixtape.

[Edit Scientist, recensie weggehaald, omdat er ongeveer hetzelfde in stond als die een eindje verder, alleen minder]

Ik weet trouwens niet hoe iedereen op het internet er bij komt dat Ironman Thug geproduceerd is door David Banner. Nu ook weer bij de recensie op Hiphopleeft.

Het boekje zegt dat die track geproduceerd is door Sega.

Dat snap ik nou echt niet, dat sommigen over de productie van Soul On Ice gaan klagen, die beats op dat album zijn juist trippen....

Misschien is het omdat ik vind dat hiphop tussen 1992 en 1996 op haar hoogtepunt was, maar vele artiesten kwamen destijds met dát gouden album waarvan je wist dat ze die nooit meer zouden overtreffen. Ik noem een Mobb Deep, een Wu-Tang Clan en een Nas. Zo niet Ras Kass. Natuurlijk, Soul on Ice was een solide album, maar simpelweg niet de klassieker die Ras Kass had kunnen afleveren. Het schortte hem vooral aan de productie, zo ook bij het daarop volgende Rasassination.

Van Gogh zou in 2001 uitgebracht worden, maar werd voorgoed in de ijskast gezet door Priority/Capitol, evenals opvolger Golden Chyld. Reden: Ras Kass wil een track die geproduceerd is door DJ Premier en Capitol wil eentje van Dr. Dre. Voor Ras Kass is de maat vol en jarenlang vecht hij om zichzelf te verlossen van zijn contract. In oktober 2007 is het dan eindelijk zover: Ras Kass mag weg.

Ras Kass heeft aan de jaren voorafgaand aan Institutionalized [Volume 2] veel kritiek over zich heen omdat zijn tijd geweest zou zijn. Het album begint derhalve met het opzwepende Victory (We Shall Overcome). Op dit nummer rapt Ras Kass onder andere over het feit dat toen hij begon met rappen, hij net zo oud was als toen Lil' Bow Wow doorbrak en dat hij daarom nog helemaal niet zo oud is als men denkt.

Ras Kass is woedend op Priority/Capitol, en dat laat hij merken ook op Behind the Musick, waar Ras zijn gal spuugt onder begeleiding van een agressieve beat. Zo laat hij op refrein horen: One minute they hate you, next minute they love you / Next minute it's FUCK YOU, then they forget you / Think I've figured out this hiphop shit / Hypocrites put you on a pedestal, just to kick you down that bitch! Een boze, maar toch oprechte, Ras Kass maakt dit nummer tot het beste van het album.

Aan het productieroer staan veelal onbekende namen, met uitzondering van Blue Sky Black Death, Domingo en Ski (Bizzie Boyz). Onbekenden Tony Roc en Sega zijn de grootste bijdragers op Institutionalized. Variatie is er alom op Institutionalized [Volume 2]: zo krijgen we emotionele nummers voorgeschoteld (Eyes Don't Lie en het eerdergenoemde Behind the Musick), maar ook regelrechte clubbangers (We Go In).

Het gaat Ras Kass echter beter af op de wat serieuzere nummers, wanneer zijn creativiteit naar boven komt. Op Ups and Downs valt tijdelijk de beat weg en hoor je de beat van LL Cool J's I Need Love, waar Ras Kass rapt: When I'm alone in my cell, sometimes I stare at the bars / And in the back of my mind I hear my conscience call / Telling me I need an alibi sweet as a dove / O.J., I see I need gloves. Maar als hij vervolgens zijn gevoelens opzij zet en vrolijk begint te rappen over sieraden en dikke velgen, vraag je je toch of waar hij mee bezig is.

Try Me is een persoonlijk favoriet van mij, mede door het gezongen R&B-refreintje. Daar ben ik toch altijd wel voor in. De laatste tracks zijn twee bonustracks waarop Ras Kass zelf niet eens te horen is. Die tracks staan op naam van NameBrand en alhoewel hij het niet onverdienstelijk doet, haalt hij nergens het niveau van Ras Kass op de voorgaande nummers.

Ras Kass is weer eens heerlijk op dreef op wat eigenlijk nog maar zijn derde officiële album is. Productiegewijs is het allemaal dik in orde, zeker gezien het aantal onbekende producers. Tekstueel mag het dan allemaal een beetje onevenwichtig zijn, maar dat mag echter de pret niet drukken. Ras Kass zei het al op de intro van dit album: zijn tijd is nog lang niet geweest. Het zou me daarom ook niet verbazen als de beste man die ene classic toch nog eens weet te droppen.

Echt he

Hij is altijd net onder de grens van "echt goed". Ik vind al zijn albums toch wel tussen de 3 en 4 maar nergens piekt het naar een 4,5 of 5. Dat is jammer want ik heb toch wel t gevoel dat hij dat wel in zich heeft...het lijkt wel of hij iedere keer verkeerde keuzes maakt

Dan zijn het weer de mindere producties, dan is het weer net te mainstream, dan is het album weer net iets te lang etc. etc. Zonde, want Ras Kass is ook één van mijn favorieten.

Ik kom er niet echt doorheen bij dit album.

Soms veel te lange intro's of raps... de beats zijn ook niet echt altijd even fijn om naar te luisteren.

Klopt, ik vind de beats ook wat eentonig worden op sommige momenten.

Sowieso niet zijn sterkste album...

Sterke punchline uit B.I.B.L.E.

Even Kanye said "Jesus walks"
Probably because a black man can't get a cab in New York