menu

The Souther-Hillman-Furay Band - Trouble in Paradise (1975)

mijn stem
3,20 (10)
10 stemmen

Verenigde Staten
Rock / Country
Label: Asylum

  1. Trouble in Paradise (5:06)
  2. Move Me Real Slow (3:03)
  3. For Someone I Love (2:56)
  4. Mexico (3:14)
  5. Love and Satisfy (2:59)
  6. On the Line (3:40)
  7. Prisoner in Disguise (4:52)
  8. Follow Me Through (3:50)
  9. Somebody Must Be Wrong (3:49)
totale tijdsduur: 33:29
zoeken in:
Stijn_Slayer
Het boterde niet meer zo tussen de leden toen deze plaat gemaakt moest worden (Furay werd christen etc.). Jim Gordon verliet de band zelfs en werd vervangen door ene Ron Grinel. Daar zullen ze ook wel niet erg tevreden over zijn geweest, want naar het schijnt speelt Souther ook op een aantal nummers drums.

Er word meer afstand gedaan van de country. Souther schreef vier nummers, Hillman drie, en Furay nog maar twee (geen zin meer?). Bij Hillman lijkt de inspiratie helemaal op te zijn. Hoewel zijn 'Love and Satisfy' het hoogtepunt van het album is was dit een overblijfseltje van Manassas (zie bootlegs en het onlangs verschenen Pieces), en de tekst is bijna volledig hetzelfde als 'Train Song' van de Flying Burrito Brothers. Hillman's 'Follow Me Through' lijkt daarnaast meer op een tweederangs Crosby & Nash nummer, met wat Cubaanse invloeden van Stephen Stills. Nee, niet bepaald origineel.

De eerste plaat ging nog Gold, maar deze deed niet veel, en de band werd opgeheven zonder dat ze ooit de verwachtingen volledig hebben kunnen inlossen. Sterker nog, tegenwoordig zijn ze eigenlijk compleet vergeten.....

Toch was ook dit geen slechte plaat.

avatar van kort0235
3,5
De achtergronden ken ik niet zoals Stijn Slayer, maar na het beluisteren van deze plaat, die ik voor 1 euro kon kopen op een platenbeurs, ben ik van mening dat de muziek nog altijd boven het gemiddelde is. Geen topplaat, maar wel het beluisteren waard!
Zelfs Glen Frey en Don Henley werken nog mee met het nummer Somebody must be wrong.
Voor mij als beoordeling: een 3.5*

avatar van Jaep
2,5
Vind het nogal een tamme bedoening, wat me in dit geval niet echt aanspreekt. Slecht is het niet, maar er straalt ook wel erg weinig enthousiasme en plezier vanaf.

Stijn_Slayer
Tja, idee was om een tweede CSNY te maken: opnieuw een Byrd en een Buffalo bij elkaar, werkte voorheen ook. Terwijl CSNY te veel ego's had, zou er hier wellicht juist wat meer drive nodig geweest zijn. Furay en Hillman zijn nooit echt karrentrekkers geweest.

avatar van Jaep
2,5
Deze band heeft inderdaad een stuk minder sterke persoonlijkheden dan CSN(Y). Achteraf zou je zeggen dat dat toen ook wel duidelijk moet zijn geweest; Hillman was eigenlijk altijd 2e of 3e man geweest achter een sterke frontman, en Furay en Souther hadden ook niet de naam echte leiders te zijn. Dan vind ik het een beetje raar om een dergelijke bandnaam te kiezen, i.p.v. met gewoon een nieuwe naam te komen. Maar dat zal inderdaad gedaan zijn in een poging op hun (beperkte, maar toch) naamsbekendheid mee te liften. Niet dat het voor de muziek veel had uitgemaakt, maar ja.

avatar van heartofsoul
3,0
Net als op hun eerste album laten de liedjes wel wat te wensen over. Zelfs de songs van J.D.Souther zijn tamelijk middelmatig, met Mexico als treurig dieptepunt. Het is een wat vlakke poprockplaat, en al klinkt ie prima (ik bezit een Japanse cd), vergeleken met The Byrds, Buffalo Springfield en Manassas is dit een behoorlijk oninteressant album.

Gast
geplaatst: vandaag om 09:34 uur

geplaatst: vandaag om 09:34 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.