Joe Henry - Tiny Voices (2003)

Nog verder in de richting van de Jazz gegaan, die hij op Scar insloeg. Qua intensiteit is het weer niet van de lucht op deze cd. Het titel nummer en het slotnummer, zijn werkelijk uitmuntend. Nu maar bidden dat JH het binnenkort weer op de heupen krijgt voor een nieuwe cd!

Nou Mingus, je hebt al weer één zieltje nieuwsgioerig gemaakt

Na Scars herontdekt te hebben, deze eens binnengehaald op cd.

Klinkt ook weer erg mooi en duister.

Mooie, jazzy popplaat van Joe Henry. Zijn teksten zijn zoals altijd erg sterk, en de man heeft gewoon een heel aangename stem. Late night-muziek, ook wel een beetje. 'Tiny Voices' komt het best uit als je het 's avonds laat speelt.

Het blijft stuivertje wisselen, maar momenteel dendert Tiny Voices mijn top 10 binnen, ten koste van Civilians. Zit een stuk meer variatie in, is intenser, donkerder en jazzier. En met name het veelvuldig gebruik van de clarinet tilt het nog eens naar een hoger plan.

A drunk bussinessman; dat beeld zet de stemming er direct in. Ik ben verkocht.

En You Side of my World maakt dit album voorbeeldig af. En dat zeven jaar na mijn eerdere bericht.

het had sneller gekund EttaJamesBrown, niettemin heb je het gelijk volledig aan jou zijde. Dit is een ongenaakbaar album, het hoogtepunt wat mij betreft in het oeuvre van Joe Henry, hoewel ik niet alles ken (kom pas bij Scar kijken -en dat was al bijna een knock out-) en na beluistering van zijn laatste The Gospel According To Water even aan het wankelen werd gebracht, maar nee. Na hernieuwde beluistering van Tiny Voices stijg ik ook naar de volle mep. De dronken Australische zakenman in het zwembad zet inderdaad de toon geweldig, vervolgens gaat het album een met sigaretten en alcohol doordrenkte nacht in (maar het kan ook een kermisbezoek in de middag zijn) om na het majestueuze Lighthouse bij zinnen te komen en de volgende ochtend het licht te zien (het blijft muziek, zo subjectief als wat, dit is mijn futiele draai er aan...).

zie zojuist dat Shuffletown van Joe in jou top 10 staat. Dat zal niet voor niets zijn... Als Tiny Voices al hemels is, wat moet Shuffletown dan wel niet zijn? Veel over gelezen en afgezien van enkele nrs nooit volledig gehoord. Dit wordt een nieuwe kwelling.

Ik heb Joe in 2003 met dit album leren kennen. Heerlijke muziek, die uitnodigde om de muziek van Joe verder te volgen, en ouder werk te verkennen.

En dan komt het leuke: ik kreeg als het ware twee artiesten voor de prijs van één! Toen ik in de tijd terug ging kwam ik al snel uit bij de Joe die viste in dezelfde vijver, waar ook bands als Uncle Tupelo, Jayhawks en ook wat meer traditionelere country-artiesten mooie vissen uit hebben gehaald. En laat dat nou precies spekkie voor mijn bekkie zijn!

En als je vanaf 2003 vooruit gaat, hoor je dat hij steeds meer de jazzy-kant uitgaat. Iets waar hij zo'n beetje met Scar mee begonnen is.

Tenslotte: welke van de twee Joe's jouw voorkeur heeft, mag je uiteraard zelf bepalen. Maar welke van de twee het ook is, de kwaliteit ligt in zijn volledige catalogus uitermate hoog.